ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Εδώ τι κάνουμε; Φέτος το pride είχε 32000 κόσμο. Πρωτοφανές. Το Γενάρη, όσοι ψηφίζουμε με γνώμονα τα ΛΟΑΤ δικαιώματα, ως πρώτο και όχι ως μόνο κριτήριο, στηριχθήκαμε σε εξαγγελίες και στην προηγηθείσα κοινοβουλευτική δράση. Επερωτήσεις, προτάσεις νόμου κλπ. Εκτός από την απέραντη απογοήτευση από το ΣΥΡΙΖΑ, είδαμε και ματάδαμε κάποια κόμματα στο pride, αλλά δεν βλέπουμε ούτε ακούμε τίποτα, έστω ως εξαγγελία φυσικά, διότι τα έργα είναι -πως να το πω- μεταπληρωτέα, πρώτα τα βλέπεις και μετά τα ανταμοίβεις στην κάλπη. Σημειωτέον ότι δεν είδα το ΠΟΤΑΜΙ να κάνει κάποια κοινοβουλευτική δράση πάνω σ' αυτά κατά το προηγηθέν διάστημα. Θα έχει σε εκλόγιμη θέση το Γιατρομανωλάκη, που είναι ανοικτά gay;
Θα δεσμευτεί, αν και όλοι γνωρίζουμε την αξία των δεσμεύσεων των Ελληνικών κομμάτων, για την επέκταση του ΣΣ; Για ΚΑΤΙ τέλος πάντων που να θυμίζει Ευρώπη; Βλέπουμε τι γίνεται στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, διαβάζουμε για τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ. Εδώ ακούμε για το "καινούριο" και καινούριο δε βλέπουμε. Ακούμε για "Ευρωπαϊστές" και κοιτάμε την υπόλοιπη Ευρώπη με τα κυάλια. Βλέπουμε όλοι μα όλοι να διαγκωνίζονται για τους ίδιους και τους ίδιους ψηφοφόρους.
Dimitris T.

Τα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα για την ανάρτηση του φίλου μας αναγνώστη: Alkis D. Δημήτρη, ας είμαστε ειλικρινείς. Οι ΛΟΑΤ στην Ελλάδα είναι πολιτικά μια αμελητέα ποσότης. Όταν η συντριπτική πλειοψηφία τους ζει μία λαθραία ζωή, αποτέλεσμα μιας εφηβείας και μιας νεότητας μέσα στην (αυτο)απόρριψη και στην (αυτο)κατακραυγή, χωρίς συνείδηση της θέσης τους στην κοινωνία, χωρίς επίγνωση της πολιτικότητας της κατάστασής τους, τί περιμένεις? Ποιος θα τους δώσει σημασία? Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό ως ζήτημα απλώς "του κρεβατιού", ενδεικτικό ότι δεν αντιμετωπίζουν την ομοφυλοφιλία τους ως έκφανση της προσωπικότητάς τους, αλλά ως ένα "βίτσιο", μια "έξη", ένα "πάθος" που ζητάει ικανοποίηση στα κρυφά και στα σκοτεινά. Θέλουνε πρώτα εντατική θεραπεία, για να σεβαστούν και να αγαπήσουν τον εαυτό τους, και μετά ίσως μπορέσουνε να λειτουργήσουν ως πολιτικά υποκείμενα, αναπτύσσοντας συλλογική δράση, και να πείσουν την κοινωνία για τα δίκια τους. Μέχρι τότε, χαιρετίσματα..
Julian Asimakopoulos O Akis έθεσε αρχικά μια σοβαρή παράμετρο του θέματος και έχει σε αρκετά σημεία δίκιο. Διαφωνώ όμως ότι οι ΛΟΑΤ είναι μειονότητα. Είναι κοινότητα. Δεν είναι αμελητέα ποσότης αν έτσι φαίνεται εδώ στα κοινωνικά δίκτυα. Η πραγματική της υπόσταση είναι πολύ μεγαλύτερη. Αυτό φαίνεται από τις οργανώσεις στη περιφέρεια που θα αυξηθούν. Αλλά και εντός Αττικής ήδη διευρύνονται. Το ζήτημα είναι ότι έχουμε και πρέπει να ξεφύγουμε από το Εγώ και να περάσουμε στο ΕΜΕΙΣ. όπως γίνεται παντού...