Οι λεσβίες και οι bisexual γυναίκες ζουν λιγότερο από τις στρέιτ γυναίκες – Φταίει η ομοφοβία

 Κατά τη διάρκεια της έρευνας, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο JAMA, οι ερευνητές του Χάρβαρντ άντλησαν στοιχεία από προηγούμενη μελέτη γυναικών που εργάζονταν ως νοσοκόμες και είχαν γεννηθεί μεταξύ 1945 και 1964, 90.833 από τις οποίες είχαν γνωστοποιήσει τη σεξουαλικότητα τους.

«Επειδή πολλές bisexual γυναίκες έχουν άνδρες συντρόφους, οι στρεσογόνοι παράγοντες που σχετίζονται με την αποκάλυψη μπορεί να είναι πιο εμφανείς για εκείνες, οι οποίες είναι λιγότερο πιθανό από τις λεσβίες γυναίκες να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους στα κοινωνικά τους δίκτυα»

Από αυτές, 89.821 (98,9%) προσδιορίστηκαν ως ετεροφυλόφιλες, 694 (0,8%) προσδιορίστηκαν ως λεσβίες και 318 (0,4%) προσδιορίστηκαν ως bisexual.

Σε σύγκριση με τις ετεροφυλόφιλες συμμετέχουσες, οι συμμετέχουσες των ΛΟΑ εμφάνισαν πρωιμότερη θνησιμότητα. Οι bisexual γυναίκες είχαν το μικρότερο προσδόκιμο ζωής, πεθαίνοντας κατά 37% νωρίτερα από τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες. Οι λεσβίες γυναίκες πέθαναν κατά 20 % νωρίτερα, ενώ οι ΛΟΑ γυναίκες συνολικά πέθαναν κατά 26 % νωρίτερα από τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες.

Στρεσογόνοι παράγοντες

Το χάσμα αυτό οφείλεται στις υπάρχουσες «εκτεταμένες ανισότητες στην υγεία», συμπεριλαμβανομένης της «χειρότερης σωματικής, ψυχικής υγείας» μεταξύ των queer γυναικών σε σύγκριση με τις στρέιτ γυναίκες. Στην έκθεση σημειώνεται επίσης ότι η ανισότητα αυτή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το κοινωνικό στίγμα που αντιμετωπίζουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.

«Οι ανισότητες όσον αφορά την υγεία των ΛΟΑ γυναικών είναι απόρροια της – διαρθρωτικού και διαπροσωπικού χαρακτήρα – περιθωριοποίησης, που είναι συνυφασμένη με την καθημερινή ζωή των ΛΟΑ γυναικών με τρόπους που υπονομεύουν συστηματικά την πρόσβασή τους σε υπηρεσίες υγείας»

«Οι λεσβίες, γκέι και bisexual (ΛΟΑ) γυναίκες έχουν συνήθως χειρότερη σωματική, ψυχική υγεία από ό,τι οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες», αναφέρεται. «Αυτές οι ανισότητες οφείλονται στη χρόνια έκθεση σε στρεσογόνους παράγοντες που προάγουν και ενισχύουν την κακή υγεία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής».

Οι ερευνητές εξέφρασαν την ανησυχία τους για το χάσμα μεταξύ των bisexual γυναικών και των συνομηλίκων τους, σημειώνοντας ότι επειδή το να είσαι bisexual είναι «λιγότερο «φανερό» από το να είσαι λεσβία, επειδή πολλές bisexual γυναίκες έχουν άνδρες συντρόφους, οι στρεσογόνοι παράγοντες που σχετίζονται με την αποκάλυψη μπορεί να είναι πιο εμφανείς για εκείνες, οι οποίες είναι λιγότερο πιθανό από τις λεσβίες γυναίκες να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους στα κοινωνικά τους δίκτυα».

Mείωση των ανισοτήτων

Για την καταπολέμηση αυτών των ανισοτήτων, η έκθεση αναφέρει ότι «ο έλεγχος και η παραπομπή σε θεραπεία για τη χρήση καπνού, αλκοόλ και άλλων ουσιών πρέπει να είναι διαθέσιμα ανεξαιρέτως».

Επίσης, συνέστησε για τους επαγγελματίες στον τομέα της υγείας να υποβάλλονται σε «υποχρεωτική, πολιτισμικά τεκμηριωμένη εκπαίδευση σχετικά με τη φροντίδα των ΛΟΑ ασθενών».

«Οι ανισότητες όσον αφορά την υγεία των ΛΟΑ γυναικών είναι απόρροια της – διαρθρωτικού και διαπροσωπικού χαρακτήρα – περιθωριοποίησης, που είναι συνυφασμένη με την καθημερινή ζωή των ΛΟΑ γυναικών με τρόπους που υπονομεύουν συστηματικά την πρόσβασή τους σε υπηρεσίες υγείας», αναφέρεται.

«Οι γιατροί και οι οργανισμοί υγειονομικής περίθαλψης σε όλα τα επίπεδα, σε κάθε ειδικότητα και για όλες τις ηλικίες έχουν ευκαιρίες να παρέμβουν με τρόπους που μπορούν να μειώσουν αυτές τις ανισότητες και να συμβάλουν σε καλύτερα αποτελέσματα για την υγεία».

Πηγή: The Advocate

Μόλις ανακοινώθηκε η Ελληνίδα τραγουδίστρια που θα ανέβει στη σκηνή του Cyprus Pride 2024

 Το Cyprus Pride 2024 που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια δράσης και ζωής πλησιάζει αφού θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 1η Ιουνίου στον Δημοτικό Κήπο Λευκωσίας με πολλές παράλληλες εκδηλώσεις τις προηγούμενες ημέρες.

Αποκορύφωμα των εκδηλώσεων θα αποτελέσει η καθιερωμένη παρέλαση υπερηφάνειας που θα καταλήξει στον Δημοτικό Κήπο. Εκεί, φέτος, στη σκηνή του Pride θα ανέβει μία καλλιτέχνις με ιδιαίτερο στυλ, αλλά και μεγάλη ευαισθησία σε θέματα σχετικά με τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.

Ο λόγος για την υπέροχη Τάμτα η οποία θα τραγουδήσει αφιλοκερδώς στο Cyprus Pride το Σάββατο 1η Ιουνίου.Αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση από την Accept - LGBTI Cyprus:

«ΔΕΟΣ! Ναι, η πολυαγαπημένη μας Τάμτα είναι επιτέλους μαζί μας! Το είδωλο, αυτή η καταπληκτική καλλιτέχνιδα έρχεται αφιλοκερδώς, ζωντανά στην κεντρική σκηνή του Cyprus Pride 2024 για να γιορτάσει μαζί μας 10 χρόνια επιτυχίας! 10 χρόνια αγώνα πετυχαίνοντας τη μετεξέλιξη της κοινωνίας.

Ειδικές ευχαριστίες στη Minos EMI που είναι στο πλευρό μας τα τελευταία τρία χρόνια. Αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ χωρίς την αληθινή αλληλεγγύη σας στο κίνημά μας! Είμαστε ευγνώμονες!».

8o Αυτοοργανωμένο Thessaloniki Pride, 14-18/5, πλήρες πρόγραμμα εκδηλώσεων, συζητήσεων, δράσεων

 

ΚΙ ΑΝ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΧΡΩΜΑ

 Ένας κόσμος σκοτεινιάζει.Ομοτρανσφοβική και έμφυλη βία. Αστυνομική καταστολή πάνω στα σώματα όσων αντιστέκονται. Κρατικές επαναπροωθήσεις προσφυγ(ισσ)ων. Άνοδος ακροδεξιάς. Απειλή γενίκευσης του πολέμου. Γενοκτονικές πολιτικές σε βάρος ενός ολόκληρου λαού. Προσπάθεια φίμωσης της φωνής όσων υπερασπίζονται το δίκιο στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Μέσα σε μια συνθήκη όπου οι κυβερνώντες έχουν βαλθεί να στραγγίσουν τα χρώματα απ’ τις ζωές μας, το Αυτοοργανωμένο Thessaloniki Pride στη Θεσσαλονίκη σκορπίζει μια πολύχρωμη φλόγα. Έρχεται για 8η χρονιά να μιλήσει, να αναδείξει και να παλέψει για τα ζητήματα που αφορούν τη ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα. Αλλά όχι μόνο. Το  REclaim Pride είναι ένα εγχείρημα από εμάς – για εμάς, μακριά από χορηγίες, διαφημίσεις και μεγάλα συμφέροντα.

 Φέτος, οι ΛΟΑΤΚΙΑ+ διεκδικήσεις απασχόλησαν την κοινωνία σε ένα πλαίσιο προβληματικής μιντιακής κάλυψης που αποπροσανατόλισε και δίχασε τον κόσμο. Ωστόσο, το νομοσχέδιο για τον ομόφυλο γάμο και την παιδοθεσία -πάγια διεκδίκηση του κινήματος- αποτελεί γεγονός. Κάτι παραπάνω από γεγονός, είναι μία νίκη, μια δικαίωση των μακροχρόνιων προσπαθειών μας. Δεν μας χαρίστηκε – το κερδίσαμε!

 Όμως ο αγώνας δεν τελειώνει εδώ. Το ίδιο το νομοσχέδιο είναι ατελές, ενώ η βία ενάντια στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα φαίνεται να εντείνεται. Τρανταχτό παράδειγμα η άγρια τρανσφοβική επίθεση σε δύο κουήρ άτομα στην Αριστοτέλους, ενώ απλά έκαναν βόλτα, στην πιο κεντρική πλατεία της πόλης. Παράλληλα, αυξάνονται οι επιθέσεις στα pride τόσο στην Ελλάδα όσο και σε όλο τον κόσμο, αλλά και τα περιστατικά ομοφοβικής βίας στα σχολεία.

 Οι αυξημένες επιθέσεις δεν είναι καθόλου άσχετες με την άνοδο της ακροδεξιάς και την επανεμφάνιση φασιστικών ομάδων. Μέσα στο κοινοβούλιο, είδαμε τις ηγεσίες των συστημικών κομμάτων να μην μπορούν να πείσουν ούτε τους ίδιους τους βουλευτές τους, ως προς το νομοσχέδιο για τον ομόφυλο γάμο (το ένα τρίτο της παράταξης της κυβέρνησης καταψήφισε ή απείχε), κλείνοντας το μάτι στο ακροδεξιό ακροατήριο τους), ενώ με την είσοδο των Σπαρτιατών και της Νίκης στην Βουλή και την αύξηση των ποσοστών της Ελληνικής Λύσης, η ακροδεξιά και η φασιστική ιδεολογία απέκτησαν αξιοσημείωτη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και προβολή στον δημόσιο λόγο. Παράλληλα, έχει κανονικοποιηθεί να προβάλλεται στην τηλεόραση κάθε ομοφοβική άποψη, προωθώντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό και θυσιάζοντας τον ουσιαστικό πολιτικό διάλογο στον βωμό του φτηνού θεάματος.

 Την ίδια περίοδο που γινόταν η προανακριτική για τα Τέμπη και πανελλαδικά οι φοιτητ(ρι)ές έκαναν καταλήψεις ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, οι δημοσιογράφοι των καναλιών φρόντισαν ώστε να μην προβληθεί τίποτα από αυτά, επιλέγοντας συνειδητά σκανδαλοθηρικά ρεπορτάζ όπου διάσημες περσόνες καλούνταν να τοποθετηθούν (συνήθως με κακοποιητικό λόγο) πάνω στον ομόφυλο γάμο. Φυσικά, το οργανωμένο ΛΟΑΤΚΙΑ κίνημα δεν ήταν πρωταγωνιστής των ρεπορτάζ «ενημέρωσης» και οι διεκδικήσεις μας μεταφέρονταν και διαστρεβλώνονταν από άτομα που μιλούσαν για εμάς χωρίς εμάς! Σήμερα παρατηρείται αυξημένη τρανσφοβία σε πολλούς χώρους, αφού με επίκεντρο την “προστασία των παιδιών” αναπτύχθηκε τρανσφοβική ρητορική.

 Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, έχουν σημειωθεί 5 γυναικοκτονίες μέσα στο 2024. Η πιο πρόσφατη σημειώθηκε ακριβώς έξω από ένα αστυνομικό τμήμα Είναι προφανές για άλλη μια φορά ότι οι ζωές μας δεν μετράνε για αυτούς. Η αύξηση των αστυνομικών δυνάμεων στα τμήματα των ΜΑΤ σίγουρα δεν έγιναν για ν` αντιμετωπίσουν το φαινόμενο των γυναικοκτονιών, Από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις μέχρι τις φεμινιστικές πορείες για δικαιοσύνη για τη δωδεκάχρονη βλέπουμε να ενισχύεται ο αυταρχισμός και η βία της αστυνομίας.

 Η δικαιοσύνη από την άλλη, στην υπόθεση του ΖΑΚ αλλά και της 12χρονης, έδειξε για άλλη μια φορά το πραγματικό της πρόσωπο: αθώωση των δολοφόνων του, απαλλαγές από κατηγορίες των παιδοβιαστών του Κολωνού, ενοχοποίηση των θυμάτων (η μητέρα στη φυλακή και στοχοποιημένη η μικρή). Αντίθετα το δικαστικό σώμα πάντα βρίσκει τρόπους να αθωώνει ή ν` αποφυλακίζει γρήγορα τους δολοφόνους του Γρηγορόπουλου, του Μάγγου, του Φύσσα με τη πρόσφατη απόφαση για αποφυλάκιση του Μιχαλολιάκου, και να κωλυσιεργεί όπως στην υπόθεση των Τεμπών.Καμία αληθινή δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει σε ένα σύστημα που είναι κατασκευασμένο εναντίον μας.

 Κανένα διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να υπάρξει επίσης, όταν επιτρέπει να δολοφονούνται μαζικά έγκυες γυναίκες (μια σφαίρα δύο άτομα).Στην περίπτωση της γενοκτονίας που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή στην  Παλαιστίνη, η ’δημοκρατική’ Ευρώπη (και η Ελλάδα μέσα σ` αυτή), όχι μόνο αδιαφορεί όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά σε μεγάλο ποσοστό ενισχύει σημαντικά το κράτος του Ισραήλ τροφοδοτώντας σε υλικό και πολιτικό επίπεδο τις γενοκτονικές του πρακτικές. Θεσμοί όπως το EuroPride δεν παίρνουν θέση για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων με αποτέλεσμα να ξεπλένουν έμμεσα τη δολοφονική του δράση παρουσιάζοντας τον εαυτό του με το περιτύλιγμα του queer-friendly προορισμού, άσχετα που δεν έχει προσχωρήσει πλήρη ισότητα στα ΛΟΑΤΚΙ υποκείμενα που ζουν σε αυτό, ώστε να μην δυσαρεστήσει τη βαθιά συντηρητική κοινωνία του. Ακόμα, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό την στιγμή που σκοτώνει  κουήρ Παλαιστίνια άτομα, να καλεί ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα να καταταγούν στον δολοφονικό του στρατό, πλασάροντας ακόμα και την στράτευση ως μια “συμπεριληπτική” πολιτική. Οι “lgbt-friendly” θεσμοί στην ΕΕ αποσιωπούν όλα τα παραπάνω ώστε να μην δυσαρεστήσουν το νεοφιλελεύθερο πολιτικό καθεστώς που εξυπηρετούν.

Μέσα σ` αυτό το ζόφο περιστολής δικαιωμάτων, βίας, αυταρχισμού, γενοκτονίας και πολέμων η φτώχεια εξαπλώνεται ραγδαία. Τα σούπερ μάρκετ, τα ενοίκια, το ρεύμα είναι λίγα από τα πολλά αγαθά που όλο και ακριβαίνουν, κάνοντας τα δυσπρόσιτα στον μέσο πολίτη. Τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ υποκείμενα είναι συχνά πιο ευάλωτα σε τέτοιου είδους οικονομικές ανισότητες όντας επισφαλώς εργαζόμενα, συχνά χωρίς δεσμούς με οικογένειες που θα μπορούσαν να τα στηρίξουν και όλα αυτά με ένα σύστημα υγείας που δεν καλύπτει βασικές ανάγκες πόσο μάλλον κάλυψη για ορμονοθεραπείες, φυλομετάβαση, κτλ.

 Επειδή σε περιόδους οικονομικής κρίσης οι άνθρωποι στρέφονται στα ακροδεξιά αφηγήματα που ξεπλένουν το σύστημα και χρησιμοποιούν τις μετανάστριες, τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και γενικότερα τη διαφορετικότητα ως αποδιοπομπαίο τράγο είναι πιο σημαντικό από ποτέ να διεκδικήσουμε αύξηση μισθών, ανθρώπινα ωράρια, περιορισμό της ακρίβειας, δημόσιο και προσβάσιμο για όλους κοινωνικό κράτος, ορατότητα ισότητα και αποδοχή. Οι κοινές διεκδικήσεις και δράσεις είναι απαραίτητες για μαζικές απαντήσεις όπως η μεγάλη διαδήλωση την επομένη της επίθεσης στην Αριστοτέλους, είναι το έδαφος για να μην αφήσουμε χώρο στους φασίστες, για να αποδομήσουμε τα επιχειρήματά τους και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για το χτίσιμο ενός μαζικού αντιφασιστικού και αντινεοφιλελεύθερου κινήματος. Για να μην φοβόμαστε στον δρόμο.

Ενώνουμε τις φωνές μας με όσα πλάσματα αντιστέκονται, ενώνουμε τις φωνές μας με τους εξεγερμένους φοιτητές και καθηγήτ(ρι)ες στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Ευρώπης, του Καναδά, της Αυστραλίας. Κρατάμε άσβεστη τη φλόγα που ξεπήδησε από την εξέγερση στο Στόουνγουολ τον Ιούνη του 1969 στη Ν. Υόρκη και τη δένουμε με τις διεκδικήσεις του σήμερα. Δίνουμε χρώμα με τους αγώνες μας σ` έναν κόσμο που σκοτεινιάζει.

event πολύχρωμης πορείας έκφρασης:

https://www.facebook.com/events/334106333032286/?ref=newsfeed

Μπίλι Πόρτερ: «Το Pride ήταν πάντα πολιτικό- Ήρθε η ώρα να ενωθούμε»

 Κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας που έκανε στο Miami Beach Pride Festival, ο τραγουδιστής και ηθοποιός. Μπίλι Πόρτερ, μίλησε για το βίωμα του να μεγαλώνει κατά τη διάρκεια της εξάπλωσης του AIDS ενώ κάλεσε την LGBTQ+ κοινότητα να ενωθεί και να παλέψει. 

Ο Άλεξ Φερνάντεζ επίτροπος της πόλης του Μαϊάμι όπου διοργανώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα το Miami Beach Pride Festival, παρέδωσε στον Μπίλι Πόρτερ τα κλειδιά της πόλης, με τον ακτιβιστή να δίνει μια συγκινητική ομιλία. 

«Ήμουν 16 χρονών στην αρχή της κρίσης του AIDS. Δεν είχαμε την πολυτέλεια να κρυφτούμε. Δεν είχαμε την πολυτέλεια να μην είμαστε ενεργοί. Έπρεπε να πάμε κατευθείαν στο μέτωπο για να αγωνιστούμε για τις ζωές μας, και αυτό ακριβώς κάναμε», είπε αρχικά. 

Ο Μπίλι Πόρτερ στον λόγο του αναφέρθηκε στην αποκάλυψη που έκανε το 2021 όποτε δήλωσε και ο ίδιος θετικός στον ιό του AIDS, λέγοντας ότι «πάντα ήθελα να χρησιμοποιήσω την τέχνη μου για να θεραπευτώ». 

«Είμαστε τώρα σε μια θέση, που πρέπει να ενωθούμε ξανά. Πρέπει να πολεμήσουμε τις δυνάμεις του κακού, οι οποίες προσπαθούν να μας καταστρέψουν. Το μόνο πράγμα που ξέρω και το μόνο μήνυμα που προσπαθώ να μεταδίδω, όπου κι αν πηγαίνω, είναι ότι η αλλαγή έχει ήδη γίνει. Δεν έχουμε χρόνο για φόβο. Η Τόνι Μόρισον λέει ότι αυτή ακριβώς είναι η στιγμή που οι καλλιτέχνες πηγαίνουν στη δουλειά. Δεν υπάρχει λόγος για φόβο. Δεν υπάρχει χώρος για σιωπή. Μιλάμε, γράφουμε. Έτσι θεραπεύονται οι πολιτισμοί», είπε στην ομιλία του. 

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Miami Beach Pride, ο Μπίλι Πόρτερ σημείωσε ότι ο κόσμος έχει αλλάξει επειδή «συγκεντρωθήκαμε ως κοινότητα, αντεπιτεθήκαμε και τα καταφέραμε». Ο ηθοποιός ενθάρρυνε την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα να ενωθεί για άλλη μια φορά για να «πολεμήσει τις δυνάμεις του κακού που προσπαθούν να μας καταστρέψουν», σημειώνοντας τον ρόλο που παίζει η τέχνη στην κοινωνική αλλαγή. 

«Μιλάμε, γράφουμε, παράγουμε γλώσσα. Έτσι θεραπεύονται οι πολιτισμοί», συνέχισε ο Μπίλι Πόρτερ. «Είμαι καλλιτέχνης. Ο μόνος τρόπος που ξέρω πώς να το κάνω είναι μέσω της τέχνης μου. Είμαι ευγνώμων που ο κόσμος δέχεται αυτό που προσπαθώ να κάνω». 

Ο 54χρονος Μπίλι Πόρτερ ολοκλήρωσε την ομιλία του υπενθυμίζοντας στο κοινό ότι, καθώς συνεχίζεται η μάχη εναντίον αντι-ΛΟΑΤΚΙ+ πρωτοβουλιών, το Pride ήταν πάντα πολιτικό. «Ήρθε η ώρα να ενωθούμε» είπε ο Μπίλι Πόρτερ. «Δεν είναι το 1963. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ίδια τακτική», συμπλήρωσε. 

«Ήρθε η ώρα να ασχοληθείτε ξανά», συνέχισε. «Ήρθε η ώρα να δώσουμε ξανά προσοχή. Ήρθε η ώρα να ξαναβγούμε σε αυτούς τους δρόμους. Αυτό δεν είναι παρέλαση, είναι πορεία. Αυτό ήταν όταν ξεκινήσαμε. Αυτή η πορεία [είναι] πολιτική», είπε ωθώντας σε δράση τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. 

«Αυτό δεν είναι παρέλαση, είναι πορεία. Έτσι ήταν όταν ξεκινήσαμε. Αυτή η πορεία [είναι] πολιτική», κατέληξε ο Μπίλι Πόρτερ.

Βόλος: Τι απάντησε ο Κασσελάκης σε χυδαίους χαρακτηρισμούς: Η Ελλάδα να ξεπεράσει την ομοφοβία

 Αποδέκτης χυδαίων σχολείων έγινε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης στην παραλία του Βόλου, από περαστικούς νεαρούς και δεν δίστασε να αντιδράσει άμεσα , αλλά εκείνοι απομακρύνθηκαν.

«Η ομοφοβία είναι μέρος μιας Ελλάδας που κάποια στιγμή πρέπει να την ξεπεράσει όπως και την μισαλλοδοξία που εκπέμπεται από το ψηφοδέλτιο της ΝΔ , για να μπορέσουμε να γίνουμε μια σύγχρονη ανθρωποκεντρική χώρα».

Πηγή: gegonota

Τουρκία: Το υπουργείο Πολιτισμού αποσύρει την υποστήριξή του από Φεστιβάλ Κινηματογράφου λόγω ΛΟΑΤΚΙ+ ταινιών

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας απέσυρε την υποστήριξή του από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κωνσταντινούπολης, μετά από επιθέσεις στις ΛΟΑΤΚΙ+ ταινίες που προβλήθηκαν σε αυτό.

Το 43ο Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε από τις 17-28 Απριλίου και βρέθηκε στο στόχαστρο της κυβέρνησης, μετά τα λοατκιφοβικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, σε βάρος ταινιών που συμπεριλάμβαναν κουήρ θέματα.

«Ισλαμιστικές ομάδες μαζί με το Υπουργείο Πολιτισμού έχουν βάλει στο στόχαστρο τον Δήμο της Κωνσταντινούπολης, και κυρίως τους δήμους της περιφέρειας Καντίκιοϊ και Μπέγιογλου, όπου την προηγούμενη εβδομάδα υποστήριξαν το φεστιβάλ, το οποίο ισχυρίζονται ότι έκανε ΛΟΑΤΚΙ προπαγάνδα», αναφέρει η ΛΟΑΤΚΙ+ οργάνωση της Κωνσταντινούπολης UniKuir.

Σύμφωνα με την οργάνωση, η εφημερίδα Yeni Şafak, στοχοποίησε ταινίες όπως οι «Unicorns», «Το Καλοκαίρι της Κάρμεν» του Ζαχαρία Μαυροειδή, το «Pet Shop Days», και υποστήριξε ότι το φεστιβάλ που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Πολιτισμού και Τέχνης της Κωνσταντινούπολης (İSKV) προσπαθεί να «κανονικοποιήσει τη ΛΟΑΤ κοινότητα». Ο πρώην δήμαρχος της Άγκυρας Melih Gökçek απευθύνθηκε στο Κοινοβούλιο και ζήτησε την απαγόρευση του φεστιβάλ.

Πλεόν, το λογότυπο του υπουργείου έχει αφαιρεθεί από την ενότητα των «υποστηρικτών» στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ. Ο πρώην δήμαρχος της Αγκυρας Melih Gökçek του κυβερνώντος Κόμματος AKP κάλεσε επίσης το τουρκικό κοινοβούλιο για την απαγόρευση του φεστιβάλ το οποίο, σύμφωνα με εκείνον, «προσπαθεί να κάνει τα παιδιά γκέι».

Διαφορετικότητα, ισότητα και ενσωµάτωση στον 21ο αιώνα

 

Ένα από τα, σχετικώς πρόσφατα, ακρωνύµια στη δηµιουργία των οποίων ο αγγλοσαξονικός πολιτισµός επιδίδεται µε θαυµαστή αφοσίωση είναι εκείνο που ταυτίζεται µε το κίνηµα της «wokeness» (κοινωνική επαγρύπνηση για την προστασία των αδυνάτων και της ισότητας): DEI (Diversity, Εquity, Inclusion). Η διαφορετικότητα, η ισότητα και η ενσωµάτωση (DEI) αναφέρεται σε οργανωτικά πλαίσια που επιδιώκουν να προωθήσουν τη δίκαιη µεταχείριση και την πλήρη συµµετοχή όλων των ανθρώπων, ιδιαίτερα των οµάδων «που ιστορικά υποεκπροσωπούνται ή υπόκεινται σε διακρίσεις» µε βάση την ταυτότητα ή την αναπηρία. Το 2003 εκτιµήθηκε ότι οι εταιρείες στις Ηνωµένες Πολιτείες δαπανούσαν ετησίως 8 δισεκατοµµύρια δολάρια για τη διαφορετικότητα ή πολυµορφία, προσλήψεις µε κριτήριο το γένος, τη φυλή ή την αναπηρία. Μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραµπ και την άνοδο των κινηµάτων #MeToo και Black Lives Matter, το περιοδικό «Time» δήλωσε το 2019 ότι η βιοµηχανία DEI είχε εκτιναχθεί σε µέγεθος. Στον ακαδηµαϊκό χώρο, µια έρευνα του 2019 διαπίστωσε ότι οι δαπάνες για τις προσπάθειες DEI είχαν αυξηθεί κατά 27% σε σχέση µε τα πέντε προηγούµενα ακαδηµαϊκά έτη. Αυτά για την πρώτη λέξη. Η τρίτη λέξη είναι εξίσου απλή και κατανοητή. Δεν αρκεί να βοηθήσεις έναν Ασιάτη, έναν Αφρικανοαµερικανό ή µία γυναίκα – πρέπει να επιµείνεις έως ότου ενσωµατωθεί (inclusion) κοινωνικά.

Το μπέρδεμα βρίσκεται στην τρίτη λέξη. Equity: Ισότητα. Προσοχή! Δεν είναι η λέξη equality, η οποία σηµαίνει επίσης, ισότητα. Ίδιο θέµα, παρόµοια κατάληξη, «τιτανοµεγιστοπελώρια» διαφορά, όπως θα έλεγε ο συγγραφέας Νίκος Καλαποθάκος. Στην πρώτη περίπτωση έχουµε ισότητα αποτελεσµάτων, στη δεύτερη ισότητα ευκαιριών. Στην ελληνική γλώσσα, ίσως, η πλησιέστερη µετάφραση είναι ισοτιµία και ισονοµία, αντιστοίχως. Στην ισότητα ευκαιριών, η κοινωνία δοµείται επί τη βάσει της απαλοιφής των διακρίσεων, στη δεύτερη περίπτωση οικοδοµείται εν τη οµοία εξελίξει. Η εκπαίδευση υποχωρεί στο επίπεδο των αδυνάµων µε την ελπίδα της ισότιµης ανελίξεως. Φυσικά τα πράγµατα είναι πολύ πιο δύσκολα στην πράξη. Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους η Tabia Lee απολύθηκε από τη θέση της ως διευθύντρια σχολής για το Γραφείο Ισότητας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης και Πολυπολιτισµικής Εκπαίδευσης στο De Anza Community College στο Cupertino της Καλιφόρνιας – µια θέση που κατείχε για δύο χρόνια. Είναι µια µαύρη γυναίκα µε δεκαετίες εµπειρίας στη διδασκαλία σε δηµόσια σχολεία και στην οργάνωση εργαστηρίων για τη διαφορετικότητα, την ισότητα, την ένταξη και τον αντιρατσισµό. Παρόλη την εµπειρία και την καταγωγή της, δεν είχε «καταφέρει» να εµπεδώσει την equity, ως ισότητα των αποτελεσµάτων, όπως τελικώς της υπέδειξε ένας λευκός συνάδελφός της, φέρνοντας ως παράδειγµα το δέντρο µε τα µήλα που όλοι πρέπει να παίρνουν µερικά, ανεξαρτήτως των ικανοτήτων τους στις δεδοµένες ίσες ευκαιρίες που τους δίνονται.

Πιο συγκεκριμένα τον τρόπο επιβολής της equity καταδεικνύει η δηµοσίευση του νέου Πλαισίου Μαθηµατικών της Καλιφόρνιας (C.M.F.), ενός εγγράφου που χρησιµοποιείται για τη θέσπιση προγραµµάτων σπουδών µαθηµατικών για όλα τα δηµόσια σχολεία της πολιτείας. Η διαδικασία αυτή καθοδηγείται από ένα κίνηµα «µαθηµατικής µεταρρύθµισης» µε επικεφαλής τη Βρετανή καθηγήτρια του Στάνφορντ Dr. Jo Boaler, η οποία ισχυρίζεται ότι υποστηρίζει έναν πιο περιεκτικό τρόπο διδασκαλίας που θα αντικαταστήσει την αποµνηµόνευση του πίνακα των αριθµητικών πράξεων µε την επίλυση προβληµάτων του πραγµατικού κόσµου. Μία από τις ιδέες που στηρίζουν το Πλαίσιο Μαθηµατικών της Καλιφόρνια είναι η ιδέα ότι τα µαθηµατικά πρέπει να «αποτραβηχτούν» – αντί να επιτρέπεται σε ορισµένους µαθητές να παρακολουθήσουν την Άλγεβρα Ι στην 8η τάξη, θα απαιτούσε από όλους τους µαθητές να εγγραφούν στο ίδιο πρόγραµµα µαθηµατικών µέχρι την 9η τάξη.

Οι υποστηρικτές είναι βέβαιοι ότι αυτό προωθεί την ισότητα, ενώ οι αρνητές υποστηρίζουν ότι µειώνει την αριστεία. Με λίγα λόγια µε την Equity επιδιώκεται µία εξισωτική οµοιοµορφία προς τα κάτω. Σηµείο αναφοράς είναι ο χειρότερος µαθητής επειδή τα χρόνια καταπίεσης που έχουν υποστεί οι πρόγονοί του τον έφεραν σε αυτήν τη δυσάρεστη θέση. Η σκέψη, στην εφαρµογή της, τείνει να αρνείται τη βοήθεια να γίνει καλύτερος µε την προσπάθεια αµφοτέρων των πλευρών και αντ’ αυτής προτείνει τη συνολική υποβάθµιση έτσι ώστε ο δυνάµει αδύναµος να µην αισθάνεται υποδεέστερος.

Ο πλατωνικός «έρωτας» ωθεί τα υπέρτερα στην πρόνοια για τα υποδεέστερα και συγκρατεί τα κατώτερα στην επιστροφή τους στα ανώτερα, επισηµαίνοντας ότι η αξιακή ανάβαση των αδυνάµων, η οποία είναι σαφώς δυσκολότερη από τη «στατική» πρόνοια των δυνατών, επιτελείται µόνο εν τη ενώσει ενός ψυχικού αισθήµατος που ξεπερνάει την υφιστάµενη κατάσταση αµφοτέρων των µερών. Και οι δυνατοί και οι αδύνατοι πρέπει να ξεβολευτούν. Στην αντίθετη περίπτωση οι πάλαι ποτέ δυνατοί, που κατά καιρούς ονοµάζονται καταπιεστές, αποικιοκράτες, άρχουσα τάξη, βασιλείς, άρχοντες, νεοφιλελεύθεροι ή «woke» (αφυπνισµένοι διαφωτιστές) θα κατηγορηθούν για την εσκεµµένη κατασκευή και διατήρηση ενός βάλτου πρώην καταπιεσµένων και αναξιοπαθούντων, ακριβώς ώστε να µην τους δώσουν ποτέ πραγµατική ευκαιρία για κοινωνική άνοδο. Δύσκολοι καιροί για ιεραποστόλους και προοδευτικούς.

*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ειδική έκδοση για τα 20 χρόνια  Athens Voice “Επιβιώνοντας τον 21ο αιώνα - Οι πολιτικές, οι τάσεις, τα ρεύµατα της εποχής µας”, σε επιµέλεια Σώτης Τριανταφύλλου

Φ. Λιάτσα- εκπρόσωπος Τύπου Thessaloniki Pride: Ασφαλής πόλη η Θεσσαλονίκη για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα

 “Εμείς ως εκπρόσωποι μίας οργάνωσης, θέλω να τονίσω ότι υποστηρίζουμε νομικά, ηθικά και ψυχολογικά τα θύματα της πρώτης επίθεσης. Δε γνωρίζω ποιοι, ποιες ομάδες κάνουν αυτές τις επιθέσεις… δε γνωρίζω για ποιον λόγο έγιναν, ποιες είναι οι αφορμές και δεν είναι η θέση μου τέτοια ώστε να μιλήσω σχετικά. Χθες όμως είμαστε χιλιάδες στην συγκέντρωση εναντίον της ομοφοβίας. Υπήρχαν όμως πάντα αυτοί που ήθελαν να μας κάνουν κακό, μεμονωμένα άτομα και μεμονωμένες ομάδες που ήθελαν να μας βλάψουν, η ομοφοβία και η τρανσφοβία είναι πολύ έντονες σε όλη την Ελλάδα”, δήλωσε στην ΕΡΤ η Φιλομένη Λιάτσα, εκπρόσωπος Τύπου του Thessaloniki Pride αναφερόμενη στην ομοφοβική επίθεση που έγινε εναντίον δύο μελών της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

“Προσωπικά εγώ και όλη η ομάδα μας έχουμε τη Θεσσαλονίκη ως μια πολύ ασφαλή πόλη για την κοινότητα. Δεν έχουμε δηλαδή συχνά τέτοια περιστατικά και για αυτό η ομοφοβική επίθεση μας βρήκε προ εκπλήξεως, και για αυτό είχε κάποια συναισθήματα οργής όλη η πόλη και απογοήτευσης και για αυτό καταλήξαμε στη χθεσινή πορεία” τόνισε η ίδια.

Περασμένα, ξεχασμένα… Φιλήθηκαν σταυρωτά Κασσελάκης και Μητροπολίτης Κέρκυρας

 Στο «σεντούκι» φαίνεται ότι έβαλαν -προς το παρόν τουλάχιστον- την ένταση που δημιουργήθηκε με αφορμή την υπερψήφιση του νόμου για τον «γάμο» των ομόφυλων ζευγαριών, ο Μητροπολίτης Κέρκυρας Νεκτάριος και ο Στέφανος Κασσελάκης.

Το Αναστάσιμο βράδυ ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παρευρέθη με τον σύζυγό του Τάιλερ Μακμπέθ στη λειτουργία που χοροστατούσε ο Μητροπολίτης Νεκτάριος και τα φλας άστραψαν όταν μετά το Χριστός Ανέστη φιλήθηκαν σταυρωτά.

Μάλιστα ο κ.Νεκτάριος φέρεται να είπε «Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη λεβέντη μου» στον Στέφανο Κασσελάκη, ενώ χαιρέτησε και τον Τάιλερ Μακμπέθ.

Θυμίζουμε ότι ο Μητροπολίτης Κέρκυρας είχε … κηρύξει τον πόλεμο στους πολιτικούς που ψήφισαν υπέρ στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να σχολιάζει: «Θα μπω στην εκκλησία και ας έρθει να με βγάλει έξω αν θέλει…».

Κατά πως φάνηκε, περασμένα-ξεχασμένα αυτά…

Μέμος Μπεγνής: «Δεν πρέπει να συζητιέται πια η διαφορετικότητα – Πρέπει να είναι σεβαστές οι επιλογές των ανθρώπων»

 

Ο Μέμος Μπεγνής ήταν καλεσμένος στην εκπομπή “Πάμε Δανάη” την Παρασκευή. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για τη νέα σειρά του MEGA του Ανδρέα Γεωργίου, «Ταμπού», στην οποία θα πρωταγωνιστήσει.

«Θα συμμετάσχω στην νέα σειρά του Ανδρέα Γεωργίου με τίτλο το «Ταμπού», από τον Οκτώβριο. Ήδη έχουμε ξεκινήσει γυρίσματα από τα Γιάννενα, θα πάμε Κύπρο και θα έχουμε πήγαινε-έλα. Είμαι ένα από 3 αδέρφια και είμαι συντηρητικός, και πανεπιστημιακός. Δεν είμαι συντηρητικός στην ζωή μου. Δεν έχω κοινά με τον νέο ρόλο μου. Δεν τα πάω καλά με τα ταμπού ή τα πρέπει. Δεν ήθελα να κάνω πράγματα που «έπρεπε» να κάνω. Ήμουν αντιδραστικό στοιχείο», είπε αρχικά ο Μέμος Μπεγνής.

Και συνέχισε: «Επειδή είμαστε ως χώρα λίγο πιο πίσω, νομίζω ότι με αργά βηματάκια σιγά σιγά προοδεύουμε. Βλέπουμε ότι τα νέα παιδιά έχουν την απόλυτη πρόσβαση στα πάντα, από την άλλη βλέπεις ότι ένα παιδί αποδέχεται συμπεριφορές που παλιά θα ήταν ταμπού. Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι επιλογές των ανθρώπων πρέπει να είναι σεβαστές ακόμα και αν δεν συμφωνούμε με αυτές και όχι να κάνουμε bullying σε ένα παιδί που είναι “διαφορετικό”. Δεν πρέπει να συζητιέται πια η διαφορετικότητα. Μπορεί να γίνω εριστικός όταν ένας «αδύναμος» άνθρωπος υφίσταται bullying από έναν άλλο. Μου έχει τύχει λεκτικό bullying. Θα υπερασπιζόμουν έναν άνθρωπο ακόμα και αν έτρωγα ξύλο».

Για τη σειρά «Ταμπού», ο Μέμος Μπεγνής είπε ακόμη: «Επειδή έχω στην σειρά 2 παιδιά, δεν με έχω φανταστεί ποτέ να είμαι πατέρας. Το πρώτο επεισόδιο ξεκινά με μία ανατροπή. Πιστεύω έρχεται τον Οκτώβριο. Συμμετέχουν μεταξύ άλλων η Μυρτώ Αλικάκη και ο Θεοχάρης Ιωαννίδης».

Στη Θεσσαλονίκη για μία εβδομάδα το φετινό ευρωπαϊκό Pride

 Στη Θεσσαλονίκη θα διεξαχθεί φέτος το Europride, η ευρωπαϊκή εκδήλωση υπερηφάνειας ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, με τη νύμφη του Θερμαϊκού να ετοιμάζεται να υποδεχθεί δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες της «πολύχρωμης» κοινότητας – και όχι μόνο.

“Επιμονή – Πρόοδος – Ευημερία“. Αυτό είναι το σύνθημα του EuroPride 2024 στη Θεσσαλονίκη. Αντανακλά τρία σημαντικά στοιχεία, τρεις πυλώνες πάνω στους οποίους χτίζεται το κίνημα LGBT. Οι διοργανωτές αναμένουν τουλάχιστον 40.000 επισκέπτες από τις 21 έως τις 29 Ιουνίου, δήλωσε στην ΕΡΤ3 ο Απόστολος Καραμπαΐρης, εκπρόσωπος των διοργανωτών.

Στη Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιούνται εκδηλώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας σε χώρους όπως η προβλήτα Α΄ του λιμανιού της πόλης και η Διεθνής Έκθεση, με τις εορταστικές εκδηλώσεις να κορυφώνονται την τελευταία ημέρα, 29 Ιουνίου, με τη μεγάλη παρέλαση του EuroPride.

Παρέλαση στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης

Η παρέλαση θα λάβει χώρα στο ιστορικό κέντρο της πόλης και θα περάσει από το φωταγωγημένο στα χρώματα του ουράνιου τόξου Λευκό Πύργο, δείχνοντας ότι η πόλη συμμετέχει στη μεγάλη αυτή γιορτή.

«Φιλοξενώντας το EuroPride στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, φιλοδοξούμε να καταπολεμήσουμε τις διακρίσεις κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, να τονώσουμε την αυτοπεποίθηση και την ελπίδα για την κοινότητα στα Βαλκάνια και ευρύτερα και να συμβάλουμε στο να γίνει ολόκληρη η Ευρώπη μια ασφαλής και συμπεριληπτική ζώνη για όλα τα φύλα, τις σεξουαλικότητες, τις εκφράσεις και γενικά κάθε διαφορετικότητα» πρόσθεσε ο κ. Καραμπαΐρης.

ΠΗΓΗ

Α. Λατινοπούλου: «Έχω γκέι φίλους που είναι αξιοπρεπείς και δεν προκαλούν… δεν πάνε στο Pride»

 Η πρόεδρος του κόμματος «Φωνή Λογικής», Αφροδίτη Λατινοπούλου μιλά  μεταξύ άλλων, για το νομοσχέδιο των ομόφυλων ζευγαριών, τη Νέα Δημοκρατία και το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.

«Έχω γκέι φίλους που είναι αξιοπρεπείς και δεν προκαλούν, δεν πάνε στο Pride. Ο καθένας κάνεις τις επιλογές του σε αυτή τη ζωή και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι σημαίνει πυρηνική και παραδοσιακή οικογένεια. Η οικογένεια αποτελείται από τον πατέρα και την μητέρα και όχι από τον γονέα 1 και τον γονέα 2. Πραγματικά, όλοι αυτοί που υποστηρίζουν αυτή την ατζέντα, θα ήθελα να μου πουν μέσα από την καρδιά τους, θα άλλαζαν την μητέρα τους με έναν άντρα;

Εγώ θα σας πω ότι το σύμφωνο συμβίωσης καλύπτει όλα τα νομικά δικαιώματα αυτών των ανθρώπων και για αυτό υπάρχει και καλώς υπάρχει. Από εκεί και πέρα όμως, υπάρχουν κάποια όρια και κάποιες κόκκινες γραμμές και τα όρια σταματάνε εκεί που ξεκινάνε τα όρια των παιδιών. Άρα λοιπόν, ένα παιδί πρέπει να μεγαλώνει και με το πρότυπο και της μητέρας και του πατέρα γιατί ξέρετε είναι δύο τελείως διαφορετικοί ρόλοι. Αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε ως χώρα και ως πολιτεία, είναι να κάνουμε ταχύτερες τις διαδικασίες υιοθεσίας των παιδιών που βρίσκονται στα ιδρύματα», ανέφερε η Αφροδίτη Λατινοπούλου.