Menu

Τετάρτη 29 Απριλίου 2020

Community (2009-2012) και με δόσεις από ΛΟΑΤ, μουσική, κολοέγια

Η σειρά βασίζεται στις περιπέτειες μιας επταμελούς ομάδας μελέτης Ισπανικών στο Greendale. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Jeff, ένας πρώην επιτυχημένος δικηγόρος αναγκάζεται να επιστρέψει στο κολέγιο καθώς είχε παράνομη άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Όταν φτάνει στο Greedale θέλει να “ρίξει” την Britta προσκαλώντας την στην ομάδα μελέτης Ισπανικών, που μόλις δημιούργησε, με σκοπό να την ξεμοναχιάσει. Η Britta όμως προσκαλεί και τον Abed και ο Abed προσκαλεί την Shirley, την Annie, τον Troy και τον Pierce. Αυτοί λοιπόν αποτελούν την ομάδα μελέτης που λάτρεψε ο πρύτανης της σχολής, Dean Pelton και μίσησε ο Κινέζος καθηγητής των Ισπανικών, ο σενιόρ Chang.
 Και όλοι αυτοί, μαζί με ένα άλλο σωρό μαθητών και καθηγητών με διάφορες ιδιαιτερότητες, αποτελούν το κοινοτικό κολέγιο Greendale, μια κοινότητα “Community” όπου το πιο απλό πράγμα μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι το απερίγραπτο. Απ’ ότι καταλάβατε δεν μιλάμε για καθημερινούς ανθρώπους. Ο καθένας έχει κάτι το διαφορετικό, κάτι το μοναδικό, αυτό το κάτι που τον κάνει να είναι ιδιαίτερος, ξεχωριστός. Όλοι αυτοί μας αποδεικνύουν πως δεν χρειάζεται να είναι όλα λογικά, πως μονάχα το να είσαι ο εαυτός σου αξίζει και πως το νόημα της ζωής είναι να ζεις έντονα και με… τρέλα!
Στην 3η σεζόν και στο επεισόδιο 6 υπάρχει ειδική αναφορά για την ΛΟΑΤ κοινότητα με ένα σπέσιαλ επεισόδιο...
http://tainio-mania.co/?story=Community&titleonly=3&do=search&subaction=search

Τρίτη 28 Απριλίου 2020

H Lady Gaga στον αγώνα ενάντια στον κορωνοϊό

Πριν από λίγες ημέρες η παγκοσμίου βεληνεκούς καλλιτέχνιδα, φιλάνθρωπος και πρέσβειρα της Tudor, Lady Gaga, είχε προαναγγείλει την μεγαλύτερη παγκόσμια διαδικτυακή συναυλία, αφιερωμένη στους γιατρούς και νοσηλευτές του κόσμου που παλεύουν για να αντιμετωπίσουν την πανδημία του Covid-19. Στο κάλεσμά της ανταποκρίθηκαν διάσημοι καλλιτέχνες και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι έδωσαν διαδικτυακό ραντεβού το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου για να συμμετάσχουν στο One World: Together at Home, τη συναυλία του οργανισμού Global Citizen σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Στόχος αυτής της ενέργειας ήταν να υποστηριχθούν οι ιατροί και νοσηλευτές πρώτης γραμμής στον αγώνα κατά του κορωνοϊού και η συγκέντρωση χρημάτων για το Ταμείο Αλληλεγγύης που έχει συστήσει ο ΠΟΥ για την αντιμετώπιση της μεγαλύτερης πανδημίας που έχει πλήξει τον πλανήτη τον 21ο αιώνα. Στην ψηφιακή συναυλία που συντόνισε η Lady Gaga συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι Rolling Stones, Taylor Swift, Stevie Wonder, Andrea Boccelli, Celine Dion, John Legend, Sam Smith και πολλοί άλλοι. Από το Μεγάλο Σάββατο μέχρι σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την υφήλιο παρακολούθησαν τις συγκλονιστικές ερμηνείες των καλλιτεχνών, όπως αυτή της Lady Gaga, η οποία ερμήνευσε από το στούντιο του σπιτιού της το τραγούδι Smile (Χαμογέλα) του Τσάρλι Τσάπλιν. Δείτε το σχετικό video…
 
Η κορυφαία στιγμή ήταν σίγουρα η σύμπραξη της Lady Gaga με τον Andrea Boccelli, την Celine Dion και τον John Legend στο τραγούδι The Prayer (H προσευχή) με συνοδεία στο πιάνο του διεθνώς καταξιωμένου πιανίστα Lang Lang. Δείτε το σχετικό video, που μέχρι τη στιγμή που γραφόταν αυτό το άρθρο είχε σημειώσει πάνω από 6,8 εκατομμύρια views στο YouTube.
Η συνεργασία της Lady Gaga με τον οργανισμό Global Citizen δεν είναι τυχαία. Η διάσημη καλλιτέχνις είναι γνωστή για την έντονη φιλανθρωπική της δράση. Είναι μία δυναμική ακτιβίστρια που εκφράζει ελεύθερα τα πιστεύω της με τη φωνή της και τη μουσική αλλά και με τον τρόπο που ντύνεται, με το φιλανθρωπικό της έργο και τη συμμετοχή της στα κοινά, τα πολιτικά και τα κοινωνικά δρώμενα, π.χ. ενημερώνοντας τον κόσμο και συγκεντρώνοντας χρήματα για τα θύματα φυσικών καταστροφών στην Αϊτή το 2010 και στην Ιαπωνία το 2011. Ηγείται του αγώνα για την κατάργησης της φυσικής γούνας, είναι υπέρμαχος των δικαιωμάτων της κοινότητας ΛΟΑΤ και έχει δημιουργήσει το Ίδρυμα «Born This Way», που βοηθά νέους ανθρώπους να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Αυτός άλλωστε ήταν ένας από τους βασικούς λόγους –εκτός βεβαίως από το συγκλονιστικό ταλέντο της στη μουσική– που έκανε την ελβετική ωρολογοποιία Tudor να την επιλέξει ως πρέσβειρά της. Σας παρουσιάζουμε μερικά μοντέλα της Tudor που έχουμε δει να φιγουράρουν στον καρπό της Lady Gaga:

Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

Άγγελος Μπράτης: «Ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει στην προσωπική του ζωή! Επειδή είμαι άντρας και είμαι γκέι…»

Άγγελος Μπράτης υποδέχθηκε σήμερα στο ατελιέ του τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο. Ο γνωστός σχεδιαστής, σε μια εξομολόγηση από καρδιάς, μίλησε ανοικτά στο Dot για την προσωπική του ζωή, δηλώνοντας πως είναι γκέι.
«Δεν νομίζω ότι ξέρει κανείς τα προσωπικά μου, δεν τα μοιράζομαι. Φοβήθηκα με την τηλεόραση ότι μπορεί να το χάσω αυτό το κομμάτι. Αλλά ευτυχώς επειδή είμαι άντρας και είμαι γκέι δεν ενδιαφέρονται τα media για μένα. Αν ήμουν στρέιτ θα είχαν βρει την κοπέλα μου και αν ήμουν γυναίκα, θα είχαν βρει τα πάντα.
Ο κόσμος έχει προχωρήσει. Ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει στην προσωπική του ζωή», είπε ο Άγγελος Μπράτης.
διαφήμιση

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα

Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Πολωνία: Γκέι ζευγάρι μοιράζει μάσκες με ουράνιο τόξο κατά του κορωνοϊού και της προκατάληψης

Ο Dawid Mycek και ο Jakub Kwiecinski, παντρεμένο γκέι ζευγάρι στην Πολωνία μοιράζουν πολύχρωμες μάσκες κατά της προκατάληψης και του κορωνοϊού. Λένε ότι αντιμετωπίζουν συχνά περιστατικά κακοποίησης στην Πολωνία επειδή αποτελούν μέρος της λεγόμενης «ομοφυλοφιλικής πανούκλας». 
 «Έτσι σκεφτήκαμε ότι αν αντιμετωπίζουμε αυτήν τη στιγμή μια πραγματική πανούκλα, δηλαδή τον νέο κορωνοϊό, θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην προστασία των ανθρώπων από αυτήν την πανούκλα και να κάνουμε κάτι καλό», δήλωσε ο 37χρονος Kwiecinski. Αυτός και ο σύζυγός του πρόσφεραν 300 μάσκες με το ουράνιο τόξο στους δρόμους της πόλης Γκντανσκ της βόρειας Πολωνίας αυτό το μήνα για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να προστατευτούν από το COVID 19 και να ευαισθητοποιηθούν για την κατάσταση των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων και των τρανσέξουαλ στην Πολωνία. 
 Ένα βίντεο μάλιστα που απεικονίζει το ζευγάρι να διανέμει μάσκες, το παρακολούθησαν περισσότερες από 2 εκατ. φορές στο Facebook. Η Πολωνία, που καταγράφει 10.346 επιβεβαιωμένα κρούσματα κορωναϊού και 435 θανάτους έχει επιβάλλει την υποχρεωτική χρήση μάσκας σε δημόσιους χώρους, καθώς σταδιακά έχει αρχίσει την άρση των περιορισμών λόγω της πανδημίας. Ο Kwiecinski και ο Mycek, που παντρεύτηκαν στην Πορτογαλία, δήλωσαν ότι οι αντιδράσεις στις μάσκες τους ήταν εξαιρετικά θετικές, αλλά η γενική στάση απέναντι στα ΛΟΑΤ άτομα στην Πολωνία έχει γίνει πιο εχθρική τα τελευταία χρόνια. Στη χώρα, η οποία δεν αναγνωρίζει καμία μορφή ένωσης μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου, οι παρελάσεις για τον εορτασμό της ζωής των ΛΟΑΤ έγιναν σημεία βίαιων εκδηλώσεων πέρυσι στις εκλογές του Οκτωβρίου ενώ η χώρα πρόκειται να οδηγηθεί σε προεδρικές εκλογές, σε λίγες ημέρες, στις 10 Μαΐου. «Η κατάσταση των ΛΟΑΤ ανθρώπων στην Πολωνία επιδεινώνεται, θα έλεγα μέρα με τη μέρα, έχουμε τη δεξιά στην εξουσία... το κόμμα του Νόμου και της Δικαιοσύνης και είναι εναντίον των ΛΟΑΤ», δήλωσε ο Kwiecinski. «Ενθαρρύνουν επίσης τους ανθρώπους να μας επιτεθούν, να μας προσβάλουν» επισήμανε σε δηλώσεις του σύμφωνα με το Reuters. Εκπρόσωπος του κυβερνώντος συντηρητικού κόμματος του Νόμου και της Δικαιοσύνης (PiS) από την πλευρά του δεν προέβη σε κάποιο σχόλιο. 
 Οι αξιωματούχοι της PiS έχουν δηλώσει πως δεν είναι ενάντια σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια, απλώς θέλουν να υπάρχουν ως «ζευγάρια ιδιωτικά». Οι Kwiecinski και Mycek δήλωσαν μάλιστα ότι και οι ίδιοι έχουν λάβει τα τελευταία χρόνια 80 απειλητικά μηνύματα εναντίον τους. «Έχουμε ακούσει πολλές φορές στην Πολωνία από πολίτες και από εκπροσώπους της εκκλησίας και από πολιτικούς ότι είμαστε πανούκλα», δήλωσε ο Kwiecinski αναφερόμενος σε σχόλια του αρχιεπισκόπου της Κρακοβίας, Marek Jedraszewski τον περασμένο Αύγουστο. Περιέγραψε δε την Πολωνία ως πολιορκημένη από εκστρατείες «πανούκλας ουράνιων τόξων» για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Με πληροφορίες από το Reuters. Πηγή: www.lifo.gr

Παρασκευή 24 Απριλίου 2020

ΣΙΝΕΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ: Matthias & Maxime (2019)

Δύο καλύτεροι φίλοι παιδικής ηλικίας καλούνται να μοιραστούν ένα φιλί για τους σκοπούς μιας μικρής ταινίας φίλου τους συμμαθητή. Σύντομα, μια παρατεταμένη αμφιβολία μπαίνει, αντιμετωπίζοντας και τους δύο άνδρες με τις προτιμήσεις τους, απειλώντας την αδελφότητα του κοινωνικού κύκλου τους και, τελικά, αλλάζοντας τη ζωή τους.
Μια ωραία ιστορία για τις ημέρες της καραντίνας...
With English OR Spanish Subtitles Here OR:

Πέμπτη 23 Απριλίου 2020

7 σημάδια που αναγνωρίζεις ότι κάποιος είναι gay

Θα ‘χεις ακούσει για το gaydar (γκέινταρ), την ενορατική ικανότητα ορισμένων ανθρώπων να ανιχνεύουν -εν είδει ραντάρ- με μεγάλη ακρίβεια (ακόμα και εξ αποστάσεως) αν κάποιος είναι γκέι.
Στην ουσία, επεξεργάζονται, σταθμίζουν και αξιολογούν πληθώρα οπτικοακουστικοκινητικών δεδόμενων και ερεθισμάτων που εκπέμπει το υπό εξέταση άτομο.
Είναι, όμως, μόνο η ενορατική ικανότητά τους ή στην «ανίχνευση» βοηθάνε επίσης κι άλλες παράμετροι όπως η συμπεριφορά, το ντύσιμο, η ομιλία, τα vibes, το eye contact κλπ; Πως αναγνωρίσαμε και εμείς τον πασίγνωστο Έλληνα τραγουδιστή που είναι γκει;
Για να το εξακριβώσουμε, ρωτήσαμε σχετικά 7 γκέι άντρες. Τους ζητήσαμε να μας αποκαλύψουν τα σημάδια που «προδίδουν» και στέλνουν σήμα για ένα ενδεχόμενο επόμενο βήμα.
σημάδια που δείχνουν ότι είσαι γκει
Εντάξει, κάποια πράγματα φωνάζουν. Όπως η φωνή, το ντύσιμο το βλέμμα και ο τρόπος ομιλίας. Αυτά είναι τα βασικά. Φυσικά, το θέμα είναι τι γίνεται με τους άντρες που δεν διαθέτουν αυτά τα χαρακτηριστικά και ξεγελούν. Εκεί λειτουργεί το ένστικτό μου, νομίζω. Υπάρχει μια ορολογία που χρησιμοποιούμε για αυτό το «ένστικτο» και λέγεται gaydar. Αυτό νομίζω είναι ο τρόπος μας να καταλαβαίνουμε αν κάποιος άντρας είναι gay ή όχι. Το έχουν και πολλές γυναίκες αυτό, καταλαβαίνουν. Μόνο στους straight δεν λειτουργεί.
Αντώνης, 29 ετών
Δεν ξέρω αν παίζουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, εκτός από τα προφανή, τα οποία όμως δεν ισχύουν για όλους. Εγώ, συνήθως το νιώθω όταν κάποιος άντρας στο χώρο είναι gay. Δεν μπορώ να σου προσδιορίσω πώς και γιατί, είναι αυτό που λέμε gaydar, κάτι που έχουν οι περισσότεροι gay. Βασικό σημάδι είναι το βλέμμα και ο τρόπος που θα κοιτάξει έναν άλλο άντρα. Όσο και να θέλει να το κρύψει, το βλέμμα πάντα προδίδει, είναι όπως ένας straight άντρας κοιτάζει μια γυναίκα που του αρέσει.
Χρήστος, 32 ετών
Σήμερα, με τόσους μετροσέξουαλ γύρω μας, το να αναγνωρίσεις αν κάποιος άντρας είναι gay είναι αρκετά δύσκολο. Παλαιότερα, ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Ένα σάλι, μια εμφάνιση πιο προσεγμένη, λίγες ξένες λέξεις στη ροή του λόγου, λίγη περισσότερη φινέτσα, και αμέσως μπορούσες να καταλάβεις το αν κάποιος είναι ομοφυλόφιλος. Όλα αυτά όμως, τα έχουν πολλοί άντρες πλέον και straight και gay, άρα τα πράγματα έχουν μπερδευτεί. Αυτό ισχύει και για άντρες με θηλυπρέπεια, πλέον πολλοί μπορεί να μοιάζουν ή να συμπεριφέρονται πιο θηλυκά, αλλά να είναι straight. Εύκολα πέφτεις στην παγίδα. Για εμάς, ο μόνος τρόπος πλέον είναι το ένστικτο, το gaydar που μας βοηθά στο να καταλάβουμε τι κρύβει το περιτύλιγμα. Αν, για παράδειγμα, κάποιος που θα γνωρίσω με κοιτάζει επίμονα ή μου σφίξει το χέρι για περισσότερα από 6 δευτερόλεπτα, τότε είναι κάτι σαν σήμα για να πάρω το μήνυμα.
Γιώργος 37 ετών
Προφανώς, ο κάθε ομοφυλόφιλος έχει ένα αισθητήρα που αναγνωρίζει τον όμοιο του και δεν αναφέρομαι μόνο σε εξωτερικά ή κινησιολογικά γνωρίσματα, αλλά περισσότερο για τα vibes που υπάρχουν στον αέρα, όταν δύο ή περισσότεροι ομοφυλόφιλοι βρεθούν σε ένα χώρο. Λειτουργεί περισσότερο το ένστικτο σε τέτοιες περιπτώσεις. Μια ματιά, μια χειραψία είναι αρκετά για να λύσεις το «μυστήριο».
Στέλιος, 25 ετών
Σημάδια ενός γκέι;
Κάποτε, ήταν πιο εύκολο να αναγνωρίσεις κάποιον gay, εάν φυσικά το ήθελε εκείνος, διότι η εμφάνιση είναι το πρώτο πράγμα που τον διαφοροποιούσε. Πιο μοντέρνο ντύσιμο, πιο extravagant εμφανίσεις, πιο έντονα χρώματα, πιο έντονο στυλ γενικά. Σήμερα, αυτό, έχει αλλάξει. Μετά την εποχή του metrosexual, όλα είναι διαφορετικά. Πλέον η προσεγμένη εμφάνιση δεν είναι προνόμιο των gay αλλά αφορά και τους straight άντρες το ίδιο. Μάλιστα, πολλές φορές straight άντρες προσέχουν τόσο πολύ την εμφάνιση τους, που πολλές φορές είναι δύσκολο να τους ξεχωρίσεις. Και κάπως έτσι μπερδεύεται το dar των gay, που πλέον πρέπει να προσέξουν τις κινήσεις του άλλου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πιο θηλυπρεπείς ετεροφυλόφιλοι. Παρόλα αυτά οι κεραίες των gay είναι συνήθως πιο ευαίσθητες και πιάνουν πιο εύκολα κάποια μηνύματα. Πάντως σίγουρα έχει τύχει σε όλους, επειδή επιζητούν την ανδροπρέπεια να θέλουν κάποιος να είναι gay, αλλά να τους βγαίνει str8. Όταν βέβαια συμβαίνει το ανάποδο κάνουν πάρτι.
Κωνσταντίνος, 40 ετών
Απλά είναι ένα vibe. Οι Εγγλέζοι έχουν μια έκφραση «it takes one to know one», θες από το στυλ, θες από την ενέργεια, τις περισσότερες φορές το gaydar (λέξη από το gay&radar) δουλεύει ρολόι. Δεν εξηγείται, είναι ένστικτο, πολλές φορές και αμοιβαία έλξη. Οφείλεται και στο γεγονός (όχι όμως μόνο σε αυτό) πως οι gay είναι πολύ πιο άνετοι και ανοιχτοί στο φλερτ. Υπάρχουν φορές που πέφτεις κι έξω. Και το αντίθετο γίνεται. Να πιστεύεις ότι ο άλλος είναι straight και τελικά να πέφτει φλερτ ή να μαθαίνουν κάτι και να διαψεύδεσαι. Όλα παίζουν.
Γιάννης, 32 ετών
Από συνδυασμό παραγόντων όπως ο τόπος που συχνάζει, η παρέα που συναναστρέφεται, η συμπεριφορά, οι κινήσεις, το βάδισμα και η ομιλία.
Νικόλας, 28 ετών
Πηγή: Youweekly.gr.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

Καναδάς: Υπάλληλος πιτσαρίας αρνείται να εξυπηρετήσει γκέι πελάτη

Τον γύρο του διαδικτύου κάνει ένα σοκαριστικό βίντεο, που δείχνει έναν υπάλληλο πιτσαρίας στο Τορόντο να προσβάλλει απροκάλυπτα και να μην εξυπηρετεί γκέι πελάτη.

Ο Jeremy Mizu κατέγραψε τη συνομιλία που είχε με τον υπάλληλο της Gino’s Pizza, την περασμένη Παρασκευή.
“Εχθές το βράδυ, με αποκάλεσαν ‘αδερφή’ και με έδιωξαν από το μαγαζί…”, έγραψε ο Μιzu στο twitter.
Το βίντεο έχει ξεπεράσει τις 30.000 προβολές.
Με ανάρτηση στο Twitter, η Gino's Pizza δήλωσε ότι έχουν διερευνήσει το περιστατικό.
"Ήταν σαφώς μια παραβίαση των πολιτικών συμπεριφοράς του προσωπικού μας και του κώδικα δεοντολογίας που πρέπει να τηρούν όλοι οι υπάλληλοί μας. Λαμβάνουμε αυτό το ζήτημα εξαιρετικά σοβαρά και ως εκ τούτου ο εργαζόμενος έχει απολυθεί. Η Pizza του Gino υποστηρίζει την LGBTQ κοινότητα και ζητά συγγνώμη για τις ενέργειες αυτού του πρώην υπαλλήλου", ανέφερε η ανάρτηση.

Thank you all for bringing this to our attention. We’re taking this matter very seriously. The employee involved has been terminated.

View image on Twitter

45 people are talking about this

Πέμπτη 16 Απριλίου 2020

Η Βραζιλία πολεμάει την ομοφοβία με τον αριθμό 24

Παρόλο που έχει απαγορευτεί σε 25 από τις 26 πολιτείες της Βραζιλίας τα τελευταία 74 χρόνια, το jogo do bicho (το παιχνίδι των ζώων) παραμένει ακρογωνιαίος λίθος της βραζιλιάνικης κουλτούρας. Η πρώτη έκδοση του παιχνιδιού δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τον Ζοάο Μπατίστα Βιάνα Ντράμοντ, έναν επιχειρηματία αγγλικής καταγωγής, που αγαπούσε τα ζώα.
Το 1870, ο Ντράμοντ άνοιξε τον πρώτο ζωολογικό κήπο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου ίδρυσε μια λοταρία για να βοηθήσει στη χρηματοδότηση της επιχείρησης. Κάθε μέρα, ο ζωολογικός κήπος θα πωλούσε εισιτήρια με 25 διαφορετικά ζώα τυπωμένα μπροστά και -καθώς έκλειναν τις πόρτες για το κοινό κάθε βράδυ- ο Ντράμοντ θα επέλεγε νικητή. Η λαχειοφόρος αγορά αποδείχθηκε εξαιρετικά δημοφιλής και αργότερα εξελίχθηκε σε μια ιδιαίτερα κερδοφόρα κατάσταση, στην οποία έβαλε τα χέρια και η μαφία.
Παρά την έλλειψη νομιμότητας, το παιχνίδι είχε σημειώσει αξιοσημείωτη εξουσία στη βραζιλιάνικη κοινωνία - και το ποδόσφαιρο της χώρας δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Στο παιχνίδι, τα 25 ζώα παρατέθηκαν κατά αλφαβητική σειρά, με τα ελάφια να βρίσκονται στον αριθμό 24. Στη Βραζιλία, τα ελάφια έχουν συσχετιστεί εδώ και χρόνια με ομοφυλόφιλους άντρες, με την πορτογαλική λέξη ελάφι - veado - να χρησιμοποιείται επιδεικτικά ως ομοφοβική έκφραση στη χώρα. Έτσι, όλοι όσοι συμμετείχαν σε μια λαχειοφόρο αγορά απέφευγαν να πάρουν τον αριθμό 24, για να μην εμπλακούν σε οποιοδήποτε συσχετισμό με την ομοφυλοφιλία.
Το ίδιο έκαναν και οι ποδοσφαιριστές, αφήνοντας 'ορφανό' τον αριθμό 24. Ουδείς τον επέλεγε για την φανέλα του. Το ταμπού γύρω από τον αριθμό της φανέλας δεν είναι μια απλή ιστορία ποδόσφαιρο της Βραζιλίας. Όταν ο Βίκτορ Καντίγιο πήρε μεταγραφή για την Κορίνθιανς τον Ιανουάριο, ζήτησε το Νο 24, αυτόν που φορούσε στο προηγούμενο σύλλογό του στην Κολομβία. Ο τεχνικός διευθυντής της Κορίνθιανς τον προειδοποίησε άμεσα πως δεν ήταν... καλή ιδέα και του σύστησε να διαλέξει έναν άλλο αριθμό.
"Το 24 εδώ... όχι", είπε γελώντας ο Ντουίλιο Μοντέιρο Άλβες. Το σχόλιό του είχε καταγραφεί στην κάμερα και ο Ντουίλιο όφειλε να ζητήσει συγνώμη. Τελικά, ο Καντίγιο πήρε το νούμερο που ζήτησε. Και δεν είναι ο μόνος παίκτης που φορά τη φανέλα με το No 24 αυτή τη σεζόν.
Η Μπαχία - η οποία έχει ασχοληθεί με διάφορα πολιτικά και κοινωνικά θέματα τα τελευταία χρόνια - προσπαθεί να σπάσει εδώ και καιρό σε αυτό το ταμπού. Ήθελε να δώσει τη φανέλα με το Νο 24 σε έναν από τους παίκτες που θα αποκτούσε το περασμένο καλοκαίρι, για να κάνει έτσι μια δήλωση σχετικά με το θέμα. "Το σχεδιάσαμε το Σεπτέμβριο, αλλά καθώς δεν αγοράσαμε κανέναν, δεν ήταν δυνατό να το κάνουμε", υποστηρίζει ο Λένιν Φράνκο, διευθυντής μάρκετινγκ του συλλόγου. Ο σύλλογος επέμεινε στο σχέδιο μέχρι την αρχή του τρέχοντος έτους, αλλά αυτό αποδείχθηκε δύσκολο ως προς την εκτέλεση του.
"Όταν έφτασαν οι νέοι παίκτες, ζήτησαν όλοι τον αγαπημένο αριθμό τους, γι 'αυτό τροποποιήσαμε την αρχική ιδέα. Ήταν αυτή τη στιγμή που η Αφρική (ένα διαφημιστικό πρακτορείο στο Σάο Πάολο) μας κάλεσε να προτείνουμε κάτι με το Νο 24, αλλά σε μια άλλη μορφή - να τοποθετήσουμε τον αριθμό ως σύμβολο σεβασμού παράλληλα με ένα ουράνιο τόξο για να γίνει μια εικόνα σεβασμού και αποδοχής. Ο Κόμπε Μπράιαντ είχε κληθεί να συμμετάσχει. Όταν όμως συνέβη το τραγικό του ατύχημα, σκεφτήκαμε να το αφιερώσουμε και σε εκείνον, καθώς φορούσε αυτό το νούμερο στην καλύτερη φάση της καριέρας του".
Η προηγούμενη πρόκληση - να βρεθεί ένας παίκτης που θα μπορούσε να φορέσει το Νο 24 - έμεινε ζωντανή. "Η ιδέα ήταν να επιλέξουμε κάποιον με πολύ ανοιχτό μυαλό να μιλήσει για το θέμα, που κατανοούσε τη δύναμη του πρότζεκτ και που πραγματικά πίστευε στον σκοπό. Καταλάβαμε ότι ο Φλάβιο είχε αυτά τα χαρακτηριστικά, γι' αυτό μιλήσαμε μαζί του και συμφώνησε αμέσως".
Ο Φλάβιο, ο 24χρονος αμυντικός μέσος της Μπαχία, δεν δίστασε στιγμή. "Η ομάδα παρουσίασε την ιδέα σε μένα και την αποδέχθηκα αμέσως. Η στιγμή συνέπεσε με μια τραγωδία, τον θάνατο του Κόμπε Μπράιαντ, που ήταν ένα από τα μεγαλύτερα είδωλα μου και επίσης φορούσε το Νο. 24. Επομένως, είχα διπλό κίνητρο. Αλλά η αιτία, κάτι πολύ μεγαλύτερο, την οποία υποστηρίζω 100%, με έκανε να αποφασίσω να φοράω το 24 για το υπόλοιπο της σεζόν. Ήρθε η ώρα να βάλουμε τέλος στις προκαταλήψεις και την αρχαϊκή αδιαλλαξία στο ποδόσφαιρο".
Ο Φλάβιο ξέρει πολύ καλά ότι φορώντας το Νο 24 θα γίνει στόχος. "Η ομοφοβία είναι πολύ ισχυρή. Και οι προκλήσεις εναντίον των ποδοσφαιριστών είναι συχνές, δυστυχώς. Μπορούν να προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε επιχείρημα ή προσβολή για να θίξουν τον αντίπαλο. Στην πραγματικότητα, θα ήταν φανταστικό αν οπαδοί αντίπαλων ομάδων υποστήριζαν την κίνηση, δείχνοντας ότι ένας ανθρώπινος σκοπός είναι πάνω από κάθε είδους αντιπαλότητα".
Το κίνημα αυξάνεται διαρκώς, με τη βοήθεια του hashtag #numerodorespeito (numerodorespeito). Έλαβε μια μνημειώδη ώθηση όταν ο Γκαμπριέλ Μπαρμπόζα, ίσως ο πλέον διάσημος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται στη Βραζιλία, φορούσε το Νο 24 ενώ σημείωνε το νικηφόρο γκολ της Φλαμένγκο στο 2-1 επί της Μποαβίστα στο Rio State Cup το περασμένο Σαββατοκύριακο. Αν και ο Φλάβιο θεωρεί ότι είναι "πρακτικά αδύνατο να αφανιστεί αυτό το πρόβλημα", είναι περήφανος που είναι ένας από τους παίκτες που παίρνουν θέση.
"Η κοινωνία θα θυμάται εκείνους που είχαν το θάρρος να κάνουν κάτι γι 'αυτό. Για μένα, ένας αριθμός δεν σημαίνει τίποτα. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι σέβεται ο ένας τον άλλο, ανεξάρτητα από το ποια είναι η φυλή, το φύλο ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός".

Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

Κορονοϊός: Ο Δήμος Αθηναίων παρείχε τρόφιμα σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα

Οι τρανς συνάνθρωποί μας, λόγω των μεγάλων και πολλών αποκλεισμών που βιώνουν, ιδιαίτερα στον χώρο της εργασίας δεν είναι σε θέση να καλύψουν καθημερινές βασικές ανάγκες διαβίωσης.
Τα τρανς άτομα μεγαλύτερης ηλικίας δεν δικαιούνται σύνταξη λόγω των αποκλεισμών τους με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να καλύψουν καθημερινές βασικές ανάγκες διαβίωσης. Όπως γράφει και το avmag.gr, συνήθως τα ΛΟΑΤΚΙ+ ζουν μακριά από συγγενικά τους πρόσωπα, βιώνοντας έτσι μία συνεχή απομόνωση.
Οι τρανς γυναίκες που εργάζονται στο σεξ, ήταν από τις πρώτες εργαζόμενες που επλήγησαν με την πρώτη κιόλας εμφάνιση του COVID-19 στη χώρα μας, ενώ οι ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσφυγες, μετανάστες και αιτούντες διεθνούς προστασίας, βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία.
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, από την ίδρυση ακόμη παρέχει τρόφιμα, ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης, σε τρανς αλλά και γενικότερα ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσωπα που βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία. Πριν λίγο διάστημα το ΣΥΔ έκανε έκκληση ενίσχυσης και στήριξης τρανς και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων λόγω της επέλασης του κορονοϊού.
Στο κάλεσμα αυτό, ανταποκρίθηκε θετικά και ο Δήμος Αθηναίων, όπου μέσω του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου, παρείχε στο ΣΥΔ, σαράντα πέντε (45) πακέτα τροφίμων κάλυψης μίας εβδομάδας για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα βρίσκονται σε μεγάλη δυσκολία, εν μέσω της πανδημίας.
Την είδηση έκανε γνωστή η Πρόεδρος του ΣΥΔ Μαρίνα Γαλανού όπου και ευχαρίστησε τόσο τον Δήμαρχο Αθηνών Κώστα Μπακογιάννη, όσο και το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου, μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook:

«Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον Δήμαρχο Αθηναίων κύριο Μπακογιάννη, και το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων, που μετά από συνεννόηση, έγινε δυνατόν σήμερα, να μας παρέχουν 45 πακέτα τροφίμων κάλυψης μίας εβδομάδας προς το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών. Ιδιαίτερα σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο της πανδημίας, η προσφορά είναι ανεκτίμητη όταν αφορά ευάλωτες ομάδες, όπως είναι τα τρανς πρόσωπα. Θα φροντίσουμε, κατά το δυνατόν βέβαια, να διανεμηθούν ώστε να καλυφθούν οι πιο επείγουσες ανάγκες τρανς προσώπων που βρίσκονται σε μεγάλη δυσκολία, είτε ελληνικής καταγωγής είτε πρόσφυγες.»

Δευτέρα 13 Απριλίου 2020

Η ακτινογραφία των Ρομά στην Ελλάδα: Εκτεθειμένοι σε φτώχεια, ρατσισμό και κορονοϊό

Από τη Λάρισα, όπου και βρίσκεται προκειμένου να βοηθήσει στο έργο των αρχών, ο πρόεδρος της ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ, Βασίλης Πάντζος, μιλάει στο iEidiseis για την έκτακτη συνθήκη που δημιούργησε στον τοπικό οικισμό των Ρομά ο κορονοϊός.
Μία δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση ζει η τοπική κοινωνία της Λάρισας και ιδιαίτερα η κοινότητα των Ρομά του οικισμού της Νέας Σμύρνης που βρέθηκε σε καραντίνα το βράδυ της Πέμπτης και όπου καταγράφηκαν 20 κρούσματα του νέου κορονοϊού, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλαδικής Συνομοσπονδίας Ελλήνων Ρομά Βασίλη Πάντζο.
Ο κ. Πάντζος διανυκτέρευσε μάλιστα στην περιοχή, ενώ δεν αποκλείεται τις επόμενες μέρες να βρεθεί στον Τύρναβο, τα Φάρσαλα και αλλού, προκειμένου να συνδράμει τόσο τις κοινότητες των Ρομά όσο και τις αρχές, με τον φορέα που εκπροσωπεί να είναι συχνά ο απαραίτητος δίαυλος επικοινωνίας.
«Η κοινότητα των Ελλήνων τσιγγάνων χρειάζεται μία διαφορετική προσέγγιση», λέει ο ίδιος στο iEidiseis, καθώς «και κατάλληλη ενημέρωση προκειμένου να υπάρξει ο απαιτούμενος σεβασμός στους κανόνες». Οι πάνω από 3.500 κάτοικοι της Νέας Σμύρνης αγωνιούν για τη νέα συνθήκη και πολλοί εξ αυτών αναρωτιούνται για ποιο λόγο αυξήθηκε η παρουσία της ΕΛ.ΑΣ. στην περιοχή, προσθέτει, εξηγώντας πως για αρκετούς το μορφωτικό επίπεδο ή η έλλειψη πληροφοριών έπαιξαν ένα ρόλο στις αρχικές αντιδράσεις.
Την ίδια ώρα, οι κάτοικοι της περιοχής έχουν θορυβηθεί αναφορικά με τη διαθεσιμότητα αγαθών για το διάστημα της καραντίνας, με τους αρμόδιους να εντείνουν τις προσπάθειες εφοδιασμού του οικισμού τις τελευταίες ώρες.
Εξάλλου, σύμφωνα με τον κ. Πάντζο, η παρουσία του εκπροσώπου του υπουργείου Υγείας για τον κορονοϊό, Σωτήρη Τσιόδρα, και του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας, Νίκου Χαρδαλιά, στην περιοχή την Παρασκευή έγινε δεκτή με χειροκροτήματα και θεωρήθηκε «τιμητική» από τους Ρομά. Θερμό ήταν το κλίμα και με τις επαφές του κόσμου της Νέας Σμύρνης Λάρισας και με τους αυτοδιοικητικούς και το σύνολο όσων κλιμακίων βρέθηκαν στο σημείο για τον συντονισμό της όλης κατάστασης. Για τον πρόεδρο της ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ οι κινήσεις αυτές δεν είχαν μόνο πρακτικό νόημα αλλά και έντονο συμβολισμό, καθώς η πολιτεία δείχνει πως παρεμβαίνει υπέρ μίας ευάλωτης ομάδας του πληθυσμού.
Από την άλλη, ο κ. Πάντζος επισημαίνει πως «ο φόβος, ο πανικός και η παραπληροφόρηση, όπως και ο ρατσισμός, είναι όσα δε χρειάζεται αυτή τη στιγμή η Θεσσαλία», για να ξεπεράσει την κρίση, καθώς στέκονται εμπόδιο στην αναγκαία συνεργασία και τον διάλογο με τις κοινότητες των Ρομά, στις οποίες πρέπει να επικοινωνηθούν οι οδηγίες και η ανάγκη τήρησης των μέτρων.
Πάντως, αυτή την ώρα (σ.σ. Παρασκευή βράδυ) «υπάρχει καλό κλίμα και ηρεμία» και «ο κόσμος στον οικισμό αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει και γιατί καλείται να μείνει σπίτι».
Απροστάτευτοι απέναντι στον κορονοϊό
Ωστόσο, όπως είπε στο iEidiseis ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Ελλήνων Τσιγγάνων, οι περίπου 300 καταυλισμοί των Ρομά ανά την επικράτεια βρίσκονται εκτός οποιουδήποτε συγκροτημένου σχεδίου απέναντι στην πανδημία.
Στους καταυλισμούς «οι συνθήκες είναι άθλιες, υπάρχουν τρομερές ελλείψεις υποδομών, ενώ σε κάποιες μπορεί να μην υπάρχει καν ρεύμα, νερό ή αποχευτέσεις».
Αν οι οικισμοί βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα, σε ό,τι αφορά τις υγειονομικές συνθήκες διαβίωσης των Ρομά, στους καταυλισμούς «δεν υπάρχει σχέδιο», υποστηρίζει ο ίδιος, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους μικτούς οικισμούς όπου τα σπίτια συνυπάρχουν με παράγκες, όπως εξηγεί ο κ. Πάντζος. «Οι βασικές υποδομές εκείνες που διαθέτει κάθε νοικοκυριό, ώστε να μπορέσουν να ακολουθηθούν οι κανόνες υγιεινής που επιτάσσει ο ΕΟΔΥ για την πρόληψη και αποφυγή μετάδοσης του ιού δεν υφίστανται σε όλες αυτές τις παραγκουπόλεις».
Ερωτηθείς για τον πληθυσμό των Ελλήνων Ρομά ο πρόεδρος της ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ σημειώνει πως οι εκτιμήσεις ποικίλουν, με παλαιότερη καταγραφή των αρχών να αναφέρει πως ανέρχονται στις 130.000, ενώ κατά τις εκτιμήσεις ορισμένων ΜΚΟ φτάνουν τις 300.000. Ο ίδιος θεωρεί όμως πως ο πληθυσμός τους ενδεχομένως αγγίζει τις 500.000. «Δεν γίνονται καταγραφές με ορθό τρόπο. Δεν υπάρχει μηχανισμός αξιολόγησης» και η πολιτεία δε ξέρει «πόσες γεννήσεις είχαμε φέτος, πόσες μετακινήσεις κοκ.», δηλώνει.
Επομένως δεν είναι σαφές ούτε και πόσοι ακριβώς είναι οι Ρομά που ζουν σε καταυλισμούς ή πόσοι έχουν αστικοποιηθεί, αλλά είναι σίγουρο πως «η πλειοψηφία ζει μες στην εξαθλίωση», προσθέτει.
Χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη
Σε ερώτηση για τη συνολική πολιτική του ελληνικού κράτους απέναντι στους Ρομά τα τελευταία χρόνια ο Βασίλης Πάντζος ανέφερε πως οι όποιες θετικές πρωτοβουλίες ήταν «μεμονωμένες και περιστασιακές».
Η κοινωνική ένταξη για έναν Έλληνα τσιγγάνο είναι κατορθωτή κυρίως μέσω των όποιων δικών του προσπαθειών, πρόσθεσε χαρακτηριστικά, μέσω κάποιας επαγγελματικής δραστηριότητας και της αστικοποίησης που ακολουθεί και αποτελεί έναν δύσκολο δρόμο.
«Η Ελλάδα δεν έχει συγκροτήσει στρατηγική για την “κοινωνική δικαιοσύνη” των ρομά. Δεν υπάρχει Εθνικό Σχέδιο, στα πρότυπα και των αιτημάτων της ΕΕ, που να λειτουργεί στην κατεύθυνση της ένταξης των Ελλήνων τσιγγάνων με συνέπεια και συνέχεια», σύμφωνα με τον ίδιο.
Εξάλλου, «όποτε πάει κάτι να γίνει, υπάρχει μία πτέρυγα που αντιδρά». Άλλοτε τα εμπόδια τίθενται από τις πολιτικές δυνάμεις, άλλοτε από την αυτοδιοίκηση - όπου «αν αλλάξει σε μία περιοχή ένας δήμαρχος μπορεί να πάμε χρόνια πίσω ως κοινότητα» - και ορισμένες φορές και από την ίδια την κοινωνία, δηλώνει ο κ. Πάντζος, επανερχόμενος στο θέμα του ρατσισμού.
«Όπου υπάρχει ρατσισμός, δε μπορεί να υπάρξει ενσωμάτωση», τονίζει.
Μακροχρόνια ανεργία
Εν συνεχεία, ο πρόεδρος της ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ αναφέρει ως ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά προβλήματα των Ρομά την ανεργία, η οποία για τους περισσότερους αποτελεί μακροχρόνιο μάλιστα καθεστώς και φτάνει στο 70%. «Στις γυναίκες η ανεργία αφορά το 95% και στη νεολαία υπερβαίνει το 60%», προσθέτει.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Συνομοσπονδία προτείνει οι Ρομά πολίτες να επιδοτούνται από τον ΟΑΕΔ - ορισμένα από τα προγράμματα του οποίου μοιάζει να περιλαμβάνουν «κριτήρια που μας αποκλείουν», κατά τον ίδιο - προκειμένου να αποκτήσουν περισσότερες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας, καθώς και να υπάρξει μέριμνα για προσλήψεις στο Δημόσιο με μοριοδότηση υπέρ των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού.
Όσον αφορά την «εργασιακή κουλτούρα» των τσιγγάνων, οι οποίοι απασχολούνται κύρια ως μικροπωλητές, σε λαϊκές αγορές κοκ., ο κ. Πάντζος υπενθυμίζει πως η πολιτεία αγνοεί εδώ και δεκαετίες το πάγιο αίτημα για έκδοση αδειών, σε κάποιο ποσοστό, με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί άλλοτε να κατάσχουν το εμπόρευμα των τσιγγάνων και άλλοτε να τους επιβάλλουν πρόστιμα των 5.000 ευρώ.
«Αυτό δεν είναι βιώσιμο. Εμείς πάντα λέμε να εκδοθούν άδειες με κάποια μέριμνα, ώστε η εργασία αυτή να γίνεται νόμιμα, με κρατήσεις και φόρους, όπως ισχύει για όλους», επισημαίνει.
«Να μη χαθούν οι νέοι»
Σημαντική είναι και η ουσιαστική ένταξη των μελών της κοινότητας στο εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς όπως παρατηρεί ο κ. Πάντζος «βλέπουμε παιδιά να έχουν “τελειώσει” το δημοτικό, αλλά να μη ξέρουν γραφή και ανάγνωση».
Επίσης χρειάζονται «περισσότερα κίνητρα», όπως υποστηρίζει, και συνδέοντας το ζήτημα και πάλι με την ανεργία, προτείνει «όσοι, για παράδειγμα, τελειώνουν ένα σχολείο δεύτερης ευκαιρίας - γιατί εκεί σπουδάζουν οι ενήλικοι, για τους οποίους τα πράγματα είναι αρκετά πιο δύσκολα - να μοριοδοτούνται για θέσεις εργασίας στο Δημόσιο».
Η βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου των Ελλήνων τσιγγάνων θα αποτελέσει πολύτιμο εφόδιο για την κοινωνική ένταξη αλλά και για την εξάλειψη φαινομένων όπως οι γάμοι ανηλίκων προσθέτει ο ίδιος, ενώ καταλήγοντας τονίζει: «Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από όλους μας προκειμένου να μη “χαθούν” οι νέες γενιές», όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες.

Κυριακή 12 Απριλίου 2020

Ρούντιγκερ: «Ο ρατσισμός έχει κερδίσει στην Premier League»

Ο αμυντικός της Τσέλσι, Αντόνιο Ρούντιγκερ τόνισε σε δηλώσεις του ότι ο ρατσισμός έχει κερδίσει και ότι έγινε «αποδιοπομπαίος τράγος», αφού Τότεναμ και αστυνομία του Λονδίνου, δήλωσαν ότι δεν βρήκαν κανένα στοιχείο για να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό του ότι δέχθηκε ρατσιστική επίθεση, κατά τη διάρκεια αγώνα της Premier League τον Δεκέμβριο. «Ο ρατσισμός έχει κερδίσει. Οι παραβάτες μπορούν πάντοτε να επιστρέψουν στο γήπεδο, γεγονός που δείχνει ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κερδίσει», δήλωσε ο Ρούντιγκερ στο Sky Sports, μετά τη νίκη (2-1) της Τσέλσι επί της Τότεναμ το Σάββατο.

Σάββατο 11 Απριλίου 2020

4 επιχειρηματίες αποκαλύπτουν πώς η διαφορετικότητα έγινε το μυστικό της επιτυχίας

Μία γυναίκα πιέζεται από πολύ μικρή να ταιριάξει με τις γύρω της. Να είναι λεπτή όπως προστάζει η μόδα, αλλά όχι υπερβολικά. Να συνεννοείται με τις φίλες της πριν βγει έξω για να μην ντυθεί υπερβολικά καλά ή υπερβολικά πρόχειρα. Να μη διατηρήσει την πολιτιστική της κληρονομιά και να περνά απαρατήρητη, εάν είναι παιδί μεταναστών ή έχει μεταναστεύσει η ίδια.
Οι παρακάτω δε γίνεται με τίποτα να περάσουν απαρατήρητες. Έχοντας κληθεί να αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις στο ταξίδι προς την επιτυχία, έμαθαν πως εκείνα που τις έκαναν να διαφέρουν από το πλήθος, ήταν ό,τι πολυτιμότερο είχαν. Το χρησιμοποίησαν για να «χτίσουν» το όνομά τους στο χώρο των επιχειρήσεων και τελικά, αυτό ήταν που τις οδήγησε στην κορυφή.
Christina Blacken

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γιούτα των ΗΠΑ. Βρισκόταν στο περιθώριο από κάθε άποψη. Λόγω χρώματος, θρησκείας και πολιτικών πεποιθήσεων, δεν ταίριαζε με το σύνολο. Χρησιμοποίησε, όμως, αυτά τα στοιχεία για να προχωρήσει μπροστά.
Αναγκάστηκε να βγει έξω απ’ τα νερά της και έμαθε να είναι κοινωνική. Γέμισε αυτοπεποίθηση και ίδρυσε τη δική της επιχείρηση, The New Quo. «Μπορώ να συνδεθώ πραγματικά με καθέναν, απ’ όπου κι αν προέρχεται γιατί αντιλαμβάνομαι τη δύναμη της σιγουριάς για τον εαυτό σου. Είσαι αυτή που είσαι ανεξάρτητα από τις προκαταλήψεις των άλλων.»
Amy Kalokerinos

Ξεκίνησε την καριέρα της σ’ έναν καθαρά  ανδροκρατούμενο χώρο: Στις πωλήσεις λογισμικού στη Wall Street. Ήταν μία από τις ελάχιστες γυναίκες και μόλις 21 ετών. Δεν άργησε να καταλάβει πως δεν ταίριαζε το περιβάλλον εκείνο και λόγω της ηλικίας και του φύλου της, δεν την έπαιρναν στα σοβαρά.
Δεν την αντιμετώπιζαν σαν απειλή, αλλά εκείνη παρακολουθούσε τα πάντα και σχημάτισε καινοτόμες απόψεις για την αγορά. Κάποια στιγμή, είδαν τι είχε να πει και η γνώμη της άρχισε να μετράει.
Σήμερα, είναι διευθύντρια της AKalaid.  Θεωρεί πως η διαφορετικότητά μας, θα πρέπει να γίνει η καλύτερή μας φίλη. «Όταν το αντιληφθείς αυτό, θα γεμίσεις αυτοπεποίθηση», δήλωσε στο Business Insider.
Kirsten Baumberger

Όταν τελείωσε το Λύκειο, αποφάσισε να μην ακολουθήσει τους συνομηλίκους της και δε συνέχισε στο Πανεπιστήμιο. Σήμερα, είναι 22 ετών και ιδιοκτήτρια της εταιρείας Minisocial.io.
«Πέρασα τα τελευταία πέντε χρόνια δουλεύοντας σκληρά στο χώρο που δραστηριοποιούμαι, αρχικά ως σύμβουλος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τώρα με τη δική μου επιχείρηση», τόνισε στο Business Insider.
Είναι πολύ ικανοποιημένη από τη ζωή της, εργάζεται με τον αρραβωνιαστικό της και αισθάνεται περήφανη για τον εαυτό της, ακόμα κι αν στην αρχή είχε τις αμφιβολίες της.
«Μη νιώθεις άσχημα αν δεν τραβάς τον ίδιο δρόμο με τους άλλους. Εάν έχεις ένα όνειρο, κυνήγησέ το. Εάν αφιερωθείς ολοκληρωτικά σε αυτό, θα σε οδηγήσει στην επιτυχία», συμβουλεύει.
Chedva Kleinhandler

Η συνιδρύτρια και CEO της Emerj ένιωθε διαφορετική από πάντα. Είναι βαθιά θρησκευόμενη Εβραία στο χώρο της τεχνολογίας – σ’ έναν χώρο, δηλαδή, που οι περισσότεροι δηλώνουν άθεοι . Έχει αλωπεκία και, τέλος, είναι γυναίκα που δραστηριοποιείται επαγγελματικά σ’ έναν ανδροκρατούμενο κόσμο.
Η επιτυχία της οφείλεται ακριβώς στο ότι ξεχώριζε. Έμαθε να μην αντιμετωπίζει κανέναν με διαφορετικά κριτήρια και στα μάτια της είμαστε όλοι ίσοι. Αυτός είναι ο λόγος που την προσεγγίζουν άνθρωποι προερχόμενοι από κάθε λογής υπόβαθρο. Πιστεύουν στο όραμά της, αλλά σέβονται και το ότι στην ομάδα της κανείς δεν είναι ίδιος με τον διπλανό του.