Menu

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2020

Sorry Guys (2017) με μια ταινία προβληματισμού

Η ταινία μικρού μήκους αναφέρει την ιστορία του Ρόμπερτ και του Λούις, ενός ομοφυλόφιλου ζευγαριού από αρκετά χρόνια που ζει στο Βερολίνο. Αυτό που λείπει είναι το δικό τους παιδί, έτσι αποφασίζουν να εργαστούν σε αυτό. Πως? Ζητούν από την αδελφή Svenja της Louis να είναι η μητέρα τους. Η ταινία λέει στη συνάντηση των τριών να κάνουν τη σπερματέγχυση μεταξύ Robert και Svenja κατά τη διάρκεια μιας ζεστής καλοκαιρινής νύχτας το 1999 - αλλά εκπληκτικά η Svenja φέρνει μαζί της τον νέο φίλο της Ulf, ο οποίος δεν γνωρίζει τίποτα. Ένα εκρηκτικό μείγμα, ακόμη περισσότερο από τότε που η Svenja δεν φαίνεται να είναι το πιο αξιόπιστο άτομο και τίποτα δεν αποδεικνύεται ότι ήταν όπως ο Louis είχε σχεδιάσει ...
With English/Chinese  Subtitles Here OR Here

DL LInks & Subtitles Here

Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

Νέα Υόρκη: Γκέι ζευγάρι παντρεύτηκε σε διαμέρισμα λόγω κορωνοϊού - «Νιόπαντροι σε καραντίνα»

Δεν ονειρεύονταν ακριβώς έτσι τον γάμο τους, ωστόσο, η πανδημία του κορωνοϊού που έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 1.000 ανθρώπους στις ΗΠΑ, δεν στάθηκε αρκετή για να ακυρώσει τα γαμήλια σχέδιά τους. Το ζευγάρι παντρεύτηκε στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη πριν από μία εβδομάδα, με έναν συνάδελφο σε ρόλο ιερέα και παρουσία δύο στενών τους φίλων που στέκονταν σε απόσταση ασφαλείας δύο μέτρων. Με την πολιτεία της Νέας Υόρκης να έχει αναδειχτεί σε επίκεντρο της επιδημίας του κορωνοϊού, με πάνω από 52.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα και νεκρούς που ξεπερνούν τους 720, τα πάντα έχουν παγώσει, σε μία προσπάθεια ανάσχεσης της εξάπλωσης του ιού. Ο Μιτς και ο Μπράιαν δεν το έβαλαν κάτω, παρόλα αυτά. Αν και είχαν αρραβωνιαστεί πέρυσι, κατά τη διάρκεια ενός καλοκαιρινού ταξιδιού στο Προβινστάουν και δεν σχεδίαζαν τουλάχιστον άμεσα να παντρευτούν, η κρίση του κορωνοϊού, τους άλλαξε τα σχέδια. 
 Σύμφωνα με το PinkNews, ο Μιτς που εργάζεται για μία ΜΚΟ, είχε αγχωθεί μήπως χάσει τη δουλειά του και, άρα, την υγειονομική του κάλυψη, λόγω της επιδημιας. «Το στούντιό μας δεν ήταν το γαμήλιο μέρος των ονείρων μας. Όμως σκεφτήκαμε πως θα ήταν καλή ιδέα να παντρευτούμε ώστε να ενταχθώ κι εγώ στην ασφάλιση υγείας του Μπράιαν, αν φτάναμε σ'αυτό το σημείο. Κάπως έτσι, την περασμένη Πέμπτη, παραβιάσαμε την αυτο-απομόνωσή μας και πήγαμε στο δημαρχείο για την άδεια γάμου» ανέφερε ο Μιτς. Όπως τους ενημέρωσε η αρμόδια υπηρεσία του δήμου, θα μπορούσαν να παντρευτούν, αν υπέγραφε την άδεια γάμου κάποιος με εξουσιοδότηση για γαμήλιες τελετές. Ο άνθρωπός τους αποδείχτηκε ένας συνάδελφος του Μπράιαν. Και κάπως έτσι, ακόμα και στα λίγα τετραγωνικά του νεοϋορκέζικου στούντιο, οι δύο τους έγιναν και επισήμως σύζυγοι, ενημερώνοντας μάλιστα και τη γειτονιά με μία πινακίδα στο μπαλκόνι τους που έγραφε «Νιόπαντροι (Ακόμα σε καραντίνα)». Με πληροφορίες από PinkNews Πηγή: www.lifo.gr

Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

Ρατσισμός: Είναι σαν τον κορονοϊό σύμφωνα με τρεις ευρωπαϊκούς θεσμούς Πηγή: Reporter.gr

Ρατσισμός: Είναι σαν τον κορονοϊό σύμφωνα με τρεις ευρωπαϊκούς θεσμούς21ης Μαρτίου, Παγκόσμιας Ημέρας κατά των φυλετικών διακρίσεων, οι επικεφαλής τριών ευρωπαϊκών θεσμών για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με κοινή τους δήλωση από το Στρασβούργο, υπεραμύνονται της άποψης ότι, η ταχεία διάδοση του κορονοϊού, μεταξύ ηπείρων και χωρών, δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για φυλετικές διακρίσεις ή εγκλήματα μίσους.
Οι επικεφαλής της Υπηρεσίας Δημοκρατικών Θεσμών και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΑΣΕ, του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (FRA) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας (ECRI), δήλωσαν ότι σύμφωνα με ορισμένες απόψεις, ο ρατσισμός είναι σαν τον κορονοϊό. Πρόκειται για μια μεταδοτική ασθένεια που κρύβεται αόρατη μέχρι να εξαπλωθεί ξαφνικά και να προκαλέσει σοβαρή βλάβη σε άτομα, οικογένειες, κοινότητες και ολόκληρη την κοινωνία.
«Στην παρούσα κατάσταση, η μισαλλοδοξία και οι διακρίσεις είναι όχι μόνο απαράδεκτες αλλά και αντιπαραγωγικές», δήλωσε ο διευθυντής του ΟΑΣΕ, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir.
«Οι μετανάστες, οι μειονότητες και οι οικογένειές τους υποφέρουν όσο και οι υπόλοιποι από το χάος και την αγωνία που προκαλείται από τη νέα ασθένεια που καταδιώκει τις χώρες μας. Θα ξεπεράσουμε αυτή τη δύσκολη στιγμή, καθώς έχουμε ξεπεράσει πολλές άλλες, αλλά μόνο εάν συνεργαστούμε μεταξύ τους».
«Χωρίς αμφιβολία, χρειαζόμαστε πολύ καλά ενημερωμένες απαντήσεις για τη δημόσια υγεία αυτή τη στιγμή. Αλλά εξίσου, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτές οι απαντήσεις σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων και δεν επηρεάζουν δυσδιάκριτα ορισμένες ομάδες στην κοινωνία», δήλωσε ο Michael O'Flaherty, Διευθυντής του FRA.
«Σήμερα εξετάζουμε τις επιπτώσεις των μέτρων δημόσιας υγείας που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία λαμβάνουν χώρα και θα δημοσιεύσουμε τα ευρήματά μας σύντομα. Εξακολουθώ να είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να επιτύχουμε τόσο το ανθρώπινο δικαίωμα στην υγεία του λαού μας όσο και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων».
Τα θύματα εγκλημάτων μίσους ανήκουν συχνά σε ομάδες που αντιμετωπίζουν ήδη διακρίσεις σε καθημερινή βάση, ενώ τα θύματα συχνά αισθάνονται ότι περιθωριοποιούνται από το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης.
Επομένως, η αστυνομία και οι εισαγγελείς πρέπει να εξασφαλίσουν την κατάλληλη και ευαίσθητη μεταχείριση, ώστε τα θύματα να μην αισθάνονται ούτε να αγνοούνται ούτε να εξαναγκάζονται να ξαναζήσουν την εμπειρία του ίδιου του εγκλήματος, τονίζουν οι τρείς ειδικοί.
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, για να οικοδομήσουμε ισχυρές άμυνες κατά του ρατσισμού και να περιορίσουμε την εξάπλωσή του μέσω ισχυρής νομοθεσίας, αποτελεσματικών φορέων ισότητας, φιλόδοξων σχεδίων δράσης και συμμετοχικής εκπαίδευσης», δήλωσε η πρόεδρος της ECRI Maria Marouda.
«Οι πολιτικοί και οι πολίτες πρέπει να μιλούν έξω από την ομιλία του μίσους που προκαλείται από τη σημερινή πανδημία. Οι αρχές και οι φορείς ισότητας θα πρέπει να προσεγγίσουν όλες τις ενδιαφερόμενες κοινότητες».
Υπενθυμίζεται ότι, τα Ηνωμένα Έθνη όρισαν την 21η Μαρτίου, ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων το 1966, στη μνήμη των 69 ανθρώπων που σκοτώθηκαν έξι χρόνια νωρίτερα στο Sharpeville της Νότιας Αφρικής κατά τη διάρκεια ειρηνικής διαδήλωσης για να διαμαρτυρηθούν για το σύστημα του απαρτχάιντ.
Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο


Πηγή: Reporter.gr

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

ΗΠΑ: Γκέι υποψήφιος είπε «αντίο» στο χρίσμα

Για να «ενώσει το κόμμα», ο Πιτ Μπούτιτζετζ, ο πρώτος ανοικτά ομοφυλόφιλος υποψήφιος για τον Λευκό Οίκο, που θεωρείται ότι έχει πραγματικές πιθανότητες να εξασφαλίσει το χρίσμα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, επιβεβαίωσε το βράδυ της Κυριακής ότι εγκαταλείπει την κούρσα.
Συνοδευόμενος από τον σύζυγό του, ο 38χρονος πρώην δήμαρχος της πόλης Σάουθ Μπεντ της Ιντιάνα, βετεράνος του πολέμου στο Αφγανιστάν, τόνισε σε ομιλία του ότι ο «δρόμος» του προς το χρίσμα έχει «κλείσει», μετά την οδυνηρή ήττα που δοκίμασε στη Νότια Καρολίνα το Σάββατο, όταν κατέλαβε την τέταρτη θέση, και προηγουμένως στη Νεβάδα, όταν είχε αναδειχθεί τρίτος.

Ισορροπίες


Η απόφαση του Μπούτιτζετζ πιθανόν μετέβαλε τις ισορροπίες στην κούρσα των Δημοκρατικών δύο ημέρες πριν από τη «Σούπερ Τρίτη», όταν θα κριθούν 14 πολιτείες.
Την ίδια ώρα, ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, όδευε σε νίκη με διαφορά στην εσωκομματική ψηφοφορία των Δημοκρατικών για την ανάδειξη του υποψηφίου της παράταξης στις προεδρικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 2020, επιβεβαιώνοντας ότι θα είναι ο μεγάλος αντίπαλος του μέχρι στιγμής φαβορί, Μπέρνι Σάντερς, που ήρθε δεύτερος στην τέταρτη πολιτεία όπου συνεχίστηκε η κούρσα για το χρίσμα.
Έπειτα από τρία οδυνηρά και απογοητευτικά για τον ίδιο αποτελέσματα στις τρεις πολιτείες που προηγήθηκαν (τέταρτος στην Αϊοβα, πέμπτος στο Νιου Χάμσαϊρ, δεύτερος στη Νεβάδα), ο Μπάιντεν, σε τόνο θριαμβευτικό, υποσχέθηκε στους υποστηρικτές του ότι αυτός θα είναι στο τέλος ο αντίπαλος του Τραμπ τον Νοέμβριο και δήλωσε έτοιμος για τη μάχη.

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020

Δεν είναι όλα «bullying» - Γιατί μπαίνει στο στόχαστρο η διαφορετικότητα

Πώς διαχωρίζεται το πείραγμα από τον εκφοβισμό
Προβληματισμός επικρατεί για τα αυξημένα περιστατικά εκφοβισμού και σχολικής βίας, με το υπουργείο Παιδείας να εξετάζει και να θέτει σε εφαρμογή μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου, όπως η ενίσχυση της παρουσίας Ψυχολόγων και Κοινωνικών Λειτουργών, καθώς και τη θέσπιση του θεσμού του «Δασκάλου Εμπιστοσύνης».
Το news247 παρουσιάζει ανάλυση του φαινομένου από την ψυχοπαιδαγωγό Αλεξάνδρα Νάση, σε μια προσπάθεια να αποσαφηνιστούν έννοιες και συμπεριφορές που σχετίζονται με τις συγκρούσεις μεταξύ ανηλίκων.
Η διάκριση των εννοιών
Διαχωρίζοντας το bullying από την πλάκα και το "πείραγμα", η Α. Νάση αναλύει:
"Αρχικά, ας ορίσουμε την έννοια. Πρόκειται για μια συστηματική, επαναλαμβανόμενη, εσκεμμένη και ανεπιθύμητη συμπεριφορά ενός παιδιού ή ομάδας παιδιών προς ένα άλλο παιδί εντός και εκτός του σχολείου. Είναι άμεση ή έμμεση και εκφράζεται σωματικά, λεκτικά, ως καταστροφή περιουσίας ή μπορεί να βλάψει τη φήμη ή τις σχέσεις κάποιου. Μπορεί να πάρει τη μορφή βρισιάς, άσχημων χαρακτηρισμών, διάδοση φήμης, ψεμάτων, συκοφαντίας,  σπρωξιμάτων, χτυπημάτων, απειλών, κλοπής, σεξουαλικών σχολίων ή χειρονομιών και ηλεκτρονικών επιστολών και σχολίων.
Ο εκφοβισμός μπορεί να θεωρηθεί ακόμα και εγκληματική πράξη, όταν παίρνει τη μορφή παρενόχληση, καψονιού ή επίθεσης.
Δε θεωρείται εκφοβισμός όταν δεν υπάρχει πρόθεση ο ένας να ενοχλήσει τον άλλο και όταν η ενοχλητική συμπεριφορά συμβαίνει μια μόνο φορά, όταν κάποιοι τσακωθούν έντονα. Φυσικά ούτε αυτές οι συμπεριφορές είναι αποδέκτες, απλώς δεν αποκαλούνται bullying.
Είναι σημαντικό να διακρίνουμε αν μια συμπεριφορά είναι απλώς αγενής ή πείραγμα (δηλαδή εμφανίζεται μεμονωμένα ή δεν έχει ως πρόθεση να βλάψει) και πότε πρόκειται για εκφοβισμό και βία".
Ένα από τα βασικότερα ερωτήματα είναι γιατί κάποιοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να κάνουν bullying.
"Τα παιδιά που είναι πιο πιθανό να εμπλακούν ως θύτες σε περιστατικά εκφοβισμού και βίας είναι είτε έντονες προσωπικότητες με τάση να κυριαρχούν πάνω στους άλλους και να τους ελέγχουν, είτε είναι λιγότερο κοινωνικά άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση και δυσκολία να κατανοήσουν τα συναισθήματα των άλλων.
Τα παιδιά με τέτοιου είδους προσωπικότητες είναι συχνά πιο επιθετικά και αναστατώνονται εύκολα. Βλέπουν τη βία σαν τρόπο  επικοινωνίας και δυσκολεύονται να ακολουθήσουν κανόνες. Ακόμα, είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίζουν προβλήματα στο σπίτι.
Έτσι ο εκφοβισμός και η βία γίνονται τρόπος επικοινωνίας και εκτόνωσης, προσφέρουν κοινωνική καταξίωση στα μάτια κάποιων συνομηλίκων, ή εδραιώνουν την κυριαρχία των θυτών", μας λέει η Αλεξάνδρα Νάση.

Είναι κριτήριο η διαφορετικότητα
"Τα παιδιά που κινδυνεύουν περισσότερο να θυματοποιηθούν είναι αυτά που για κάποιο λόγο διαφέρουν από τους συνομηλίκους. Για παράδειγμα μπορεί να έχουν περισσότερο ή λιγότερο βάρος, να φορούν γυαλιά, να φοράνε διαφορετικά ρούχα, να μην ακολουθούν τη μόδα, να είναι νέοι στο σχολείο, να κατάγονται από μια άλλη χώρα, να πιστεύουν σε άλλη θρησκεία, να έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Ακόμα, είναι παιδιά που δυσκολεύονται να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και παρουσιάζονται αδύναμα. Είναι επίσης παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος και κατάθλιψη. Είναι λιγότερο δημοφιλή, έχουν λίγους ή καθόλου φίλους και δυσκολεύονται στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι απλώς ενδείξεις. Θύμα μπορεί να αποτελέσει οποιοσδήποτε άνθρωπος και αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά με την επιλογή του θύτη".

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020

Νεπάλ: Το "τρίτο φύλο" ως επιλογή στην επόμενη απογραφή

Η κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ έχει απαιτήσει την προσθήκη αυτή από καιρό, με στόχο να καλύψει στην απογραφή και τις μειονότητες που αφορούν τη σεξουαλικότητα.
Ο Dhundi Raj Lamichane, αξιωματούχος του Κεντρικού Γραφείου Στατιστικής του Νεπάλ, δήλωσε την Πέμπτη ότι η εθνική απογραφή σχεδιάζεται για το καλοκαίρι του 2021, αλλά μια δοκιμή θα γίνει τον επόμενο μήνα σε επιλεγμένες περιοχές.
Οι πολίτες θα μπορούν να αναγνωρίζονται ως άνδρες, γυναίκες ή άλλα φύλα, όπως γράφεται στην Αssociated press.
Αν και η αλλαγή είναι ειδικά για το φύλο και όχι για τη σεξουαλική ταυτότητα οποιουδήποτε ατόμου, οι ακτιβιστές στο Νεπάλ την υποδέχτηκαν με χαρά, καθώς αυτό είναι έστω μια αρχή ως προς την ορατότητα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Εκτιμάται ότι περίπου 900.000 άνθρωποι από τα 29 εκατομμύρια του Νεπάλ είναι ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
"Αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα στην καμπάνια μας. Αυτό θα βοηθήσει στην εδραίωση της ταυτότητάς μας στο Νεπάλ", δήλωσε η ακτιβίστρια Sarita K.C..

Τρίτη 24 Μαρτίου 2020

21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση της ρατσιστικής βίας που είχε αποτέλεσμα τη δολοφονία 70 ανθρώπων στις 21 Μαρτίου του 1960 όταν η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ.
Ήταν μια πολύ ορθή και αναγκαία απόφαση η οποία ωστόσο άργησε αρκετά να καθιερωθεί και αφού πρώτα είχαν συμβεί τα μύρια όσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Ναζιστική Γερμανία, στην Αφρική επί αποικιοκρατίας αλλά και σ΄ όλο τον υπόλοιπο κόσμο όπου η μισαλλοδοξία είχε χωρίσει τους ανθρώπους σε «καλούς» και «κακούς», «δικούς μας» και «άλλους», σε «χρήσιμους» και «άχρηστους» , σε «σωστούς» και «λάθος» ανάλογα με το χρώμα του δέρματος, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, τις κάθε λογής προτιμήσεις και τη διαφορετικότητά τους.
Και μπορεί η καθιέρωση αυτής της Παγκόσμιας Ημέρας να έκανε πολλούς να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει «ρατσισμός» αλλά δεν τον εμπόδισε κι όλας να επεκταθεί και να συνεχίσει να ταλαιπωρεί και να διχάζει. Και μπορεί στις Ηνωμένες Πολιτείες να απέκτησαν μέχρι και μαύρο Πρόεδρο, τον Ομπάμα αλλά και στην άκρως ρατσιστική Νότια Αφρική τον Μαντέλα και την Ροδεσία να αλλάξει το όνομά της σε Ζιμπάμπουε και να αποκτήσει μαύρο πρόεδρο, τον Μουγκάμπε αλλά ο ρατσισμός δεν εξαλείφθηκε. Μπορεί ο Χίτλερ να δολοφόνησε εκατομμύρια Εβραίους αλλά ο αντισημιτισμός δεν πέθανε.
Σήμερα, υπάρχει ρατσισμός. Παγκόσμια. Οι άνθρωποι ΔΕΝ είναι ίσοι. Οι ομοφυλόφυλοι δεν είναι ακόμα πλήρως αποδεκτοί. Οι «σκουρόχρωμοι» δεν ευημερούν στα «λευκά» καθεστώτα. Οι άθεοι, αντιμετωπίζονται ως «απειλή». Και οι ανάπηροι κάθε είδους δεν έχουμε τα ίδια δικαιώματα με τους αρτιμελείς. Και θα πω μιαν ακρότητα που ωστόσο αντικατοπτρίζει το εύρος του προβλήματος: Φανταστείτε τι ζωή έχει, τι προοπτικές, τι εξέλιξη μια μαύρη, ομοφυλόφυλη, άθεη και ανάπηρη γυναίκα δικηγόρος ας πούμε ή συγγραφέας ή τραγουδίστρια…..
Ο ΟΗΕ μας καλεί αυτή τη μέρα να ενώσουμε τις φωνές μας για τα θύματα του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας. Οι κυβερνήσεις καταδικάζουν κατηγορηματικά και ξεκάθαρα οποιαδήποτε έκφραση ρατσισμού, ξενοφοβίας, μισαλλοδοξίας και διακρίσεων, από όπου κι αν προέρχεται. Και για όλους μας πρέπει η σημερινή ημέρα να αποτελέσει την αφορμή για προβληματισμό και για μεγαλύτερη κινητοποίηση όλων μας ενάντια στις πρακτικές των διακρίσεων κάθε είδους, στο πλευρό όλων όσοι υφίστανται διακρίσεις λόγω χρώματος, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού και «αρτιμέλειας».
Υπάρχουν άλλα, σοβαρότερα ζητήματα που μας χωρίζουν. Σήμερα εξάλλου, δεν είναι μόνο η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων. Είναι και μια μέρα αφιερωμένη στην Ποίηση,στους πάσχοντες από σύνδρομο Down και στα Δάση. Το ξέρατε; Η Ποίηση είναι ένα εργαλείο για να φτιάξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο και τις ευαισθησίες μας τις ανθρώπινες. Το Σύνδρομο Down δεν αποτελεί ασθένεια, αλλά μια ιδιαιτερότητα, η οποία χαρακτηρίζει τα άτομα αυτά, που παρά τις δυσκολίες, μπορούν να έχουν έναν δυναμικό ρόλο στην κοινωνία και να εκπληρώσουν στόχους, που κάποιοι απλοί άνθρωποι, ίσως να μην προσπαθούσαν ποτέ. Και τα Δάση είναι ο πνεύμονας της Γής, της ζωής.

Ευκαιρία να ενημερωθούμε ώστε να ξέρουμε. Να σεβόμαστε και να διαβάζουμε τους ποιητές, να καταλαβαίνουμε τις ιδιαιτερότητες ενός ατόμου με Down και να προστατεύουμε τα Δάση του πλανήτη.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

Γαλλία: Όχι στην αδελφοποίηση με ομοφοβική πόλη της Πολωνίας

Οι δημοτικές αρχές της γαλλικής πόλης Σεν-Ζαν-ντε-Μπρε ανέστειλε την αδελφοποίησή της με την πολωνική πόλη Τούχοβ λόγω της απόφασής της που κηρύσσει την πόλη "ελεύθερη από κάθε ιδεολογία ΛΟΑΤΚΙ", ανακοίνωσε η δήμαρχος της πόλης της κεντρικής Γαλλίας Βανεσά Σλιμανί.
"Αποφασίσαμε να πάρουμε θέση και αυτό δεν ανταποκρίνεται στις αξίες μας.
Η κατάσταση στην Πολωνία είναι ανησυχητική για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας", εξήγησε η Σλιμανί, δικαιολογώντας την απόφαση να αναστείλει την αδελφοποίηση με το Τούχοβ, που από τον Μάιο του 2019 μαζί με δεκάδες ακόμη πόλεις στην Πολωνία πήρε αποφάσεις κατά των εκπροσώπων αυτής της κοινότητας.
Από την Παρασκευή, το δημοτικό συμβούλιο της γαλλικής πόλης, που ελέγχεται από έναν συνασπισμό αριστερών παρατάξεων, αποφάσισε να διακόψει τις σχέσεις με την πολωνική πόλη και να ζητήσει εξηγήσεις "για τους λόγους που ώθησαν τους αυτοδιοικητικούς του Τούχοβ να λάβουν μία τέτοια απόφαση κατά των δικαιωμάτων του ανθρώπου".
"Θέλουμε να τους υπενθυμίσουμε τις αξίες που φέρουμε. Η Γαλλία υιοθετεί την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αυτή εφαρμόζεται σε όλους, χωρίς διακρίσεις", τόνισε η δήμαρχος της κοινότητας στα περίχωρα της Ορλεάνης.
"Θέλουμε επίσης να υπενθυμίσουμε πως στην δική μας περιφέρεια του Λίγηρα υπήρξε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης ομοφυλοφίλων και τσιγγάνων" στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πρόσθεσε η Σλιμανί.
Από την πολωνική πλευρά, η δήμαρχος του Τούχοβ διαβεβαιώνει πως δεν πρόκειται για μία "πρωτοβουλία των κατοίκων", αλλά μία απόφαση που κατατέθηκε από τους δημοτικούς συμβούλους του κυβερνώντος συντηρητικού κόμματος PiS κι η οποία ψηφίσθηκε από το δημοτικό συμβούλιο. "Δεν είμαστε ομοφοβικοί, η κοινότητά μας δεν αποκλείεται από τον κόσμο. Είμαστε ανοικτοί στη ζωή, στην Ευρώπη και αυτό θα ισχύει όσο εγώ είμαι δήμαρχος', τόνισε η Μαγκνταλένα Μάρτσαλεκ.
Στις 18 Δεκεμβρίου 2019 το Ευρωκοινοβούλιο είχε ζητήσει από τις πολωνικές αρχές να αποσύρουν τις αποφάσεις αυτές.


Πηγή: 
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

Οι στρέιτ άντρες που αγαπούν τις τρανς γυναίκες

Από τον Γιώργο Τσιτιρίδη
 Είναι πολλές οι ιστορίες που ακούμε από τράνς κορίτσια για έρωτες, σχέσεις αγάπης και πάθους. Οι περισσότερες αν όχι όλες καταλήγουν με την κοπέλα μόνη στη ζωή και τον cis άντρα παντρεμένο με παιδιά. Είναι πολλές εκείνες οι περιπτώσεις που ο σύντροφος μιας τράνς γυναίκας είναι ένα πρόσωπο που το οικείο της περιβάλλον δεν έχει δει ποτέ, συνήθως με την δικαιολογία ότι δεν είναι τόσο κοινωνικός, δεν του αρέσει να γνωρίζει νέους ανθρώπους, είναι σπιτόγατος. 
 Οι διεκδικήσεις και τα κεκτημένα της LGBTQI κοινότητας έχουν βοηθήσει πολύ στην βελτίωση της ζωής των τράνς ανθρώπων τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα παρ όλα αυτά υπάρχει ένα αθέατο ποσοστό στην κοινότητα, αυτό των cis αντρών που συνάπτουν ερωτικές και σεξουαλικές σχέσεις με τράνς. Είναι οι αόρατοι άντρες που δύσκολα θα παραδεχτούν η θα μιλήσουν ανοιχτά για τις ερωτικές τους σχέσεις. Θα βρουν ένα ισχυρό επιχείρημα για να αιτιολογήσουν την πράξη τους αυτή με όρους που ορίζονται ως “φυσιολογικοί” στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. 
Συνήθως οι κουβέντες μεταξύ αντρών έχουν να κάνουν με το πόσο ωραία οπίσθια έχουν οι τράνς, για το στήθος τους και για το είναι πολλές φορές καλύτερες στο σέξ και από τις «πραγματικές» γυναίκες αναπαράγοντας όλα τα στερεότυπα για την τράνς κοινότητα. Πρόκειται για άντρες (εκτός φυσικά των εξαιρέσεων) που βρίσκονται με τράνς γυναίκες ιδιωτικά σε χώρους κεκλισμένων των θυρών που τις γνωρίζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε πιάτσες σεξουαλικής εργασίας. Αντιμετωπίζουν τις τράνς ως αντικείμενα σεξουαλικής εκτόνωσης και λειτουργούν με το στερεότυπο πως ο ρόλος τους είναι μόνο για να προσφέρουν σεξ. Αυτό συμβαίνει γιατί οι cis άντρες είναι γεννημένοι τρανσφοβικοί και ρατσιστές; Είναι λίγο δύσκολο να απαντήσουμε μονοδιάστατα και να επιρρίψουμε την ευθύνη στο κυρίαρχο φύλο μιας και ακριβώς γ αυτήν του την ταμπέλα συχνά πέφτει και ο ίδιος θύμα καταπίεσης. Ακόμα και στο LGBTQI κίνημα οι περισσότεροι πιστεύουν πως οι άντρες που προτιμούν τις τράνς κοπέλες είναι «ετεροφυλόφιλοι σε λανθάνουσα κατάσταση», «κρυφογκέι» που απλά δεν τολμούν να παραδεχτούν ότι στην πραγματικότητα τους αρέσουν οι άντρες και διαλέγουν τις τράνς για να δικαιολογηθούν πως πάνε με γυναίκες και όχι με άντρες. 
Υπάρχει το στερεότυπο που λειτουργεί και ως κοινωνικό στίγμα πως αν κάνεις έρωτα η σχέση με τρανς είσαι γκέι. Όλη αυτή η συζήτηση γύρω από το θέμα κάνει τους cis άντρες να φοβούνται τον κοινωνικό αποκλεισμό γ αυτό επιλέγουν οι σχέσεις τους με τα τρανς κορίτσια να είναι κρυφές ή επιφανειακές. Αυτός ο στιγματισμός μπορεί να οδηγήσει τους άντρες αυτούς να μην μπορούν να εκφράσουν τις επιθυμίες τους και να τους οδηγεί σε τρανφοβίκές και βίαιες συμπεριφορές. Ακόμα και όσοι συζούν με τράνς κορίτσια σπάνια κοινωνικοποιούνται στις ίδιες παρέες. Είναι άνθρωποι που έχουν δεχτεί και οι ίδιοι τρανσφοβία από τον κοινωνικό τους περίγυρο που αρνείται να δεχτεί την σχέση τους η οποία μπορεί να τους στερήσει την εργασία, τους φίλους, την οικογένεια τους. Η αλήθεια είναι πως βλέπουμε ιδιαίτερα σπάνια ζευγάρια να κοινωνικοποιούνται και να εμφανίζονται μαζί διότι οι σχέσεις αυτές περνάνε από το μικροσκόπιο της κοινωνίας που δεν τις βρίσκει φυσιολογικές. Οι περισσότεροι γονείς θα δεχόταν ο γιος τους να έχει οποιαδήποτε επαφή επιθυμεί για την δική του σεξουαλική εκτόνωση αλλά θα φρόντιζαν αργότερα να τον επαναφέρουν στην «κανονικότητα», δηλαδή παντρεμένο με παιδιά για να δουν και οι ίδιοι εγγόνια. Σε συζητήσεις με την νέα γενιά που βιώνει την σεξουαλικότητα περισσότερο απελευθερωμένα οι άντρες που προτιμούν τις τράνς συνήθως φανερώνουν τις σχέσεις τους σε κολλητούς φίλους και αυτό με μεγάλη δυσκολία. Στην ερώτηση γιατί κρατούν κρυφή την ερωτική τους ζωή η απάντηση είναι πως δεν έχουν κανένα πρόβλημα ή ενδοιασμό να ζήσουν ανοιχτά και περήφανα αλλά τους ενοχλεί που ο περίγυρος τους φορτώνει την ταμπέλα του ομοφυλόφιλου που δεν τους εκφράζει. 
 «Δεν έχω πρόβλημα να μιλάω για την σεξουαλική μου ζωή, αλλά όποτε θα αναφέρω τις σεξουαλικές μου σχέσεις με τράνς κορίτσια, οι cis γυναίκες θα με απορρίψουν κατευθείαν και η παρέα θα με κοιτάζει με καχυποψία. Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να παραδεχτώ πως είμαι γκέι αλλά δεν είμαι, δεν μου αρέσουν οι άντρες» εξομολογείται ο Γιάννης νεαρός φοιτητής. Το αθέατο ποσοστό των αντρών που συνάπτουν σχέσεις με τράνς είναι ένα ισχυρό ποσοστό που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σύμμαχος προς την τράνς κοινότητα, όμως είναι πολύ δύσκολο να λειτουργήσει ανοιχτά και περήφανα όσο θα υπάρχουν στερεότυπα από όλες τις πλευρές. LIFO

Σάββατο 21 Μαρτίου 2020

Ο νόμιμος γάμος μεταξύ τριών ανδρών στην Κολομβία Πηγή: Protagon.gr

Η σχέση τους ονομάζεται «τριέχα» (trieja), ένας ισπανικός νεολογισμός που είναι συνδυασμός δυο λέξεων, του «τρίο» και του «παρέχα» (pareja, το ζευγάρι). Είναι ο Μανουέλ Μπερμούδες, ο Βίκτορ Ούγο Πράδα και ο Αλεχάνδρο Ροντρίγκες. Ο πρώτος ειναι δημοσιογράφος, ο Πράδα απόφοιτος σχολής Καλών Τεχνών και ο Αλεχάνδρο καθηγητής φυσικής αγωγής και περιστασιακός χορευτής. Η σχέση τους αναγνωρίστηκε επισήμως από τις Αρχές της Κολομβίας, μιας χώρας όπου μόλις το 2016 νομιμοποιήθηκε ο γάμος ομοφυλόφιλων. «Επιθυμούσαμε να επισημοποιήσουμε το σπίτι μας, την οικογένειά μας. Δεν υπήρχε τίποτε νομικά που να μας αναγνωρίζει ως οικογένεια», δήλωσε ο Πράδα. «Είμαστε μια οικογένεια, μια “πολυγαμική” οικογένεια. 
Είναι η πρώτη φορά στην Κολομβία», πρόσθεσε, επισημαίνοντας με νόημα πως «δεν υπάρχει ίχνος ερωτικής ζήλιας ανάμεσά μας». Οπως σημειώνουν οι ίδιοι, η ένωσή τους έγινε τόσο από αγάπη, όσο και από την ανάγκη για την κατοχώρωση κάποιων οικονομικών υποθέσεων που αφορούσαν σε ζητήματα κληρονομιάς. Και αυτό γιατί αρχικά η τριάδα είχε και ένα τέταρτο μέλος, τον Αλεξ Ζαβάλα, ο οποίος ωστόσο πέθανε από καρκίνο του στομάχου το 2015. Μετά τον θάνατό του, οι υπόλοιποι τρεις έπρεπε να παλέψουν με το κράτος προκειμένου να έχουν πρόσβαση στα υπάρχοντα, τα σπίτια και την περιουσία του Αλεξ. Κάπως έτσι, ή ένωσή τους ήρθε φυσιολογικά και είναι κάτι «που αναγνωρίζεται τόσο από τους κολομβιανούς, όσο και από τους διεθνείς νόμους», όπως προσθέτουν. «Αν και αυτού του είδους οι σχέσεις δεν είναι σπάνιες, είναι η πρώτη φορά που νομιμοποιήθηκαν», εξήγησε ο Χερμάν Ρινκόν Περφέτι, δικηγόρος της ένωσης των ΛΟΑΤ στο Μεντεγίν της Κολομβίας. «Πρόκειται για μια αναγνώριση ότι υπάρχουν και άλλες μορφές οικογένειας», εκτίμησε. Στην Κολομβία τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν δικαίωμα να υιοθετούν παιδιά, είτε πρόκειται για τα βιολογικά τέκνα ενός εκ του ζευγαριού, είτε όχι. 
Πηγή: Protagon.gr

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020

Grindr: Το gay dating app πωλείται για 608,5 εκατ. δολάρια

Η Κινέζικη εταιρεία gaming Beijing Kunlun Tech Co , συμφώνησε να πουλήσει το Grindr, μια από τις πιο διάσημες εφαρμογές gay dating, για περίπου 608,5 εκατ. δολάρια. Η κίνηση αυτή έρχεται ενώ η εταιρεία έχει μπει από πέρυσι στο στόχαστρο ερευνών σχετικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων των χρηστών.
Η εφαρμογή, που αναπτύχθηκε αρχικά στο Λος Άντζελες, δημιούργησε ανησυχίες για την εθνική ασφάλεια μετά την εξαγορά της από τη Beijing Kunlun το 2016 για 93 εκατομμύρια δολάρια. Η εξαγορά εξετάστηκε αργότερα από την Επιτροπή Εξωτερικών Επενδύσεων των Ηνωμένων Πολιτειών (CFIUS), η οποία σύμφωνα με πληροφορίες ανέφερε στη μητρική εταιρεία που εδρεύει στο Πεκίνο ότι το Grindr (υπό την ιδιοκτησία της) αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια.

Δείτε ακόμη: 5+3 dating apps που πρέπει να κατεβάσετε 

Η CFIUS εξέφρασε την ανησυχία ότι τα δεδομένα περίπου 27 εκατομμυρίων χρηστών της εφαρμογής θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την κινεζική κυβέρνηση. Πέρυσι, αναφέρθηκε ότι ενώ ήταν υπό την κινεζική κυριότητα, το Grindr επέτρεψε σε συγκεκριμένους φορείς του Πεκίνου να έχουν πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα εκατομμυρίων Αμερικανών χρηστών, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτικών μηνυμάτων τους και του αν είχαν ή όχι HIV!
Στο πλαίσιο αυτό, δόθηκε προθεσμία στην κινέζικη εταιρεία να πουλήσει την εφαρμογή μέχρι τον Ιούνιο του 2020. Γι’ αυτό και η Kunlun προχώρησε τώρα στην πώληση του 98% της εφαρμογής στην San Vicente Acquisition Partners,  μια εταιρεία με έδρα τις Η.Π.Α. Σύμφωνα με το TechCrunch, η εταιρεία αυτή αποτελείται από μια ομάδα επενδυτών που ανήκει και ελέγχεται από Αμερικανούς.

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2020

Αυτοκτόνησε στα 28 του ο πρώτος ανοιχτά γκέι, Έλληνας ράπερ

Ο Αντώνης Μανουσάκης άνηκε στην underground ελληνική χιπ χοπ κι ήταν ο πρώτος ανοιχτά γκέι ράπερ στην Ελλάδα.
Τέλος στη ζωή του, μόλις στα 28 του χρόνια, έδωσε ο Αντώνης Μανουσάκης γνωστός ως «Το Βδέλυγμα», ο οποίος άνηκε στην underground ελληνική χιπ χοπ κι ήταν ο πρώτος ανοιχτά γκέι ράπερ στην Ελλάδα.
«Εννοώ 100% όσα γράφω και θέλω να ξεκαθαρίσω ότι την πρόκληση όχι απλά δεν τη θεωρώ μονάχα μέρος της τέχνης μου, αλλά τη θεωρώ ένα πηγαίο συναίσθημα που προκύπτει από αγανάκτηση -κάποιες φορές και οργή- και θέλει να προβάλει ένα συγκεκριμένο μήνυμα. Όπως μπορεί να είμαι θυμωμένος, θλιμμένος, χαρούμενος ή οργισμένος, έτσι μπορεί να είμαι και ειρωνικός ή προκλητικός στη μουσική μου και αυτό πάντοτε λόγω κάποιου συγκεκριμένου ζητήματος που προκύπτει. Ποτέ δεν πιάνω το στιλό σκεπτόμενος, "τώρα θα γράψω ένα προκλητικό κομμάτι" ή "τώρα θα γράψω κάτι απλώς για το shock value". Είναι ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου που μεταφέρεται μουσικά. Πιστέψτε με, κρατιέμαι κιόλας», δήλωνε προ διετίας σε συνέντευξή του στο VICE.
Αρκετοί άνθρωποι του εγχώριου χιπ χοπ εξέφρασαν τη λύπη τους, με σχετικά ποστ στο Facebook, μεταξύ των οποίων ο Mc Yinka και ο Jolly Roger με τον οποίο μάλιστα είχαν συνεργαστεί.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

Tα διασημα λοατ ζευγαρια και οι celebrities

 Στο δρόμο της προόδου και της αποδοχής των ομοφυλόφιλων έχουν βοηθήσει τα τελευταία χρόνια και πολλοί celebrities που βγήκαν από τη ντουλάπα και παραδέχτηκαν δημόσια της σεξουαλικότητα τους εμπνέοντας με τη ειλικρίνεια τους πολλά αγόρια και κορίτσια που ταλανίζονται στην προσπάθεια να αποδεχτούν τον εαυτό τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι sexy άντρες που παραδέχτηκαν ότι παίζουν για τη "ροζ ομάδα" έγιναν λιγότερο θελκτικοί στα μάτια των γυναικών καθώς οι παρακάτω κύριοι ακόμα και σήμερα έχουν χιλιάδες θαυμάστριες που λιώνουν στο άκουσμα του ονόματος τους. Κορίτσια, συνεχίστε να τους ονειρεύεστε γιατί ποτέ δεν ξέρετε πως τα φέρνει η ζωή και το άπιαστο όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Εμείς σας παρουσιάζουμε μερικούς από αυτούς.

Anderson Cooper
Ένας από τους διασημότερους δημοσιογράφους της Αμερικής με σοβαρό προφίλ, ευγενική καταγωγή και γκριζαρισμένο μαλλί από μικρή ηλικία. Πως να αντισταθούν μετά οι γυναίκες στη γοητεία του;

Ezra Miller
Ο ζεν πρεμιέρ του Hollywood που φέτος μοιράστηκε με το κοινό τους τις σεξουαλικές του προτιμήσεις είναι το αγόρι που σκέφτεται κάθε γυναίκα από την εφηβεία μέχρι πολλές δεκαετίες μετά αφού είδε το "We need to talk about Kevin". Το αγόρι όμως είναι προφανώς αλλού.

Jesse Tyler Ferguson
Κοκκινομάλλης κωμικός που πρωταγωνιστεί σε μία από τις πιο αστείες σειρές που υπήρξε ποτέ στην αμερικανική TV, το Modern Family. Ποια γυναίκα του μπορεί αντισταθεί στην επιθυμία της να τον αγκαλιάσει σφιχτά;

Matt Bomer
Ένας από τους πρωταγωνιστές του Magic Mike έκαψε γυναικείες καρδιές με το στιπτίζ του και το γυμνασμένο του σώμα. Ο κλασικός χαζομπαμπάς που ονειρεύεται κάθε γυναίκα, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί πάντα να έχει.

Ricky Martin
Ποια γυναίκα δεν θέλει ένα Λατίνο εραστή; Είμαστε σίγουροι ότι ο Ricky δεν έχει χάσει ούτε μία από τις θαυμάστριες του από την ημέρα που παραδέχτηκε πως είναι gay.

Zachary Quinto
Ένας καθόλα αρρενωπός αστέρας του young Hollywood θα μπορούσε να έχει όποια γυναίκα θέλει στο πλευρό του, αλλά εκείνος προσανατολίζεται σε πιο αρσενικά μονοπάτια. Ούτως ή άλλως οι πρίγκιπες υπάρχουν μόνο στα παραμύθια.


Οι αγαπημένες μας σειρές είναι μπροστά
Μπορεί στην Ελλάδα ένα φιλί μεταξύ δύο αντρών σε σήριαλ, πριν από μερικά χρόνια, να προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις στην κοινωνία, με αποτέλεσμα το ΕΣΡ να επιβάλλει στον τηλεοπτικό σταθμό που μετέδιδε την κοινωνική σειρά τεράστιο πρόστιμο, αλλά στο εξωτερικό, και συγκεκριμένα στις Η.Π.Α. τα γκέι ζευγάρια είναι μία πραγματικότητα καθ' όλα αποδεκτή. Έτσι, ακόμα και στα πιο δημοφιλή, οικογενειακά σήριαλ (κάποια από τα οποία προβάλλονται και από την ελληνική τηλεόραση) συχνά βλέπουμε ομόφυλα ζευγάρια να αποτελούν μέρος του καστ. Ας δούμε τα πιο διάσημα από αυτά.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

Ένας γκέι μιλάει για τη ζωή του στην Αθήνα και τις σχέσεις

Μπορεί η ελληνική κοινωνία να έχει «απελευθερωθεί» και να ζούμε σε μία εποχή που όλοι έχουμε δικαίωμα στον έρωτα… ωστόσο, ακόμα κάποιοι πρέπει να παλέψουν για το δικαίωμά τους στη διαφορετικότητα.
Γκέι ζευγάρια ακόμα και τώρα εν έτει 2019 γίνονται στόχος ομοφοβικών επιθέσεων. Άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με πικρόχολα σχόλια και βίαιες συμπεριφορές επειδή τολμούν να βγαίνουν βόλτα στο κέντρο της Αθήνας κρατώντας το χέρι του ή της συντρόφου του.
Κάτι που για τα straight ζευγάρια είναι εντελώς… φυσιολογικό. Για αυτό το λόγο, κάθε χρόνο, διοργανώνεται στο Σύνταγμα μία διαφορετική πορεία γεμάτη από δυνατά γέλια, κόκκινα κραγιόν, χορούς και πολύ γκλίτερ. Μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας γράφουν τη δική τους ιστορία στους δρόμους διεκδικώντας ίσα δικαιώματα…
Εκεί γνώρισα τον Ορφέα, ο οποίος συμμετείχε εθελοντικά στα περίπτερα του Gay Pride και μου είπε τη δική του ιστορία, μια ιστορία γεμάτη από φόβο, bullying αλλά  και πολλή αγάπη.
«Το να είσαι γκέι και να ζεις στην επαρχία είναι κάτι πολύ δύσκολο. Το κουτσομπολιό είναι πιο έντονο. Όλοι ξέρουν τι κάνεις και με ποιον το κάνεις. Υπάρχει αυτή η νοοτροπία του “τι θα πει ο κόσμος”. Είναι σαν μία γυάλα… Όλος ο κόσμος σου αρχίζει και τελειώνει εκεί. Το να ζεις σε μία μικρή κωμόπολη στην Πελοπόννησο και να είσαι γκέι σημαίνει ότι αυτό θα πρέπει να είναι το μεγάλο σου μυστικό. Είναι πολλοί συμπολίτες μου που είναι γκέι αλλά μπορεί να έχουν οικογένεια. Το πιο σημαντικό, άλλωστε, είναι να καταφέρεις να το δεχτείς ο ίδιος.
Στην αρχή και εγώ είχα άρνηση. Δεν μπορούσα να το δεχτώ. Κατάλαβα στις αρχές του Γυμνασίου ότι είμαι γκέι. Είχα έναν φίλο με τον οποίο είχαμε έλθει πολύ κοντά και αγγιζόμασταν. Τα παιδιά στο σχολείο, ίσως λόγω της συμπεριφοράς μου με κορόιδευαν και μου έκαναν bullying. Δεν ήμουν ιδιαίτερα κοινωνικός, δεν είχα πολλούς φίλους» αναφέρει ο 30χρονος Ορφέας.
Και συνέχισε: «Για όλα αυτά δεν μιλούσα σε κανέναν. Μόνος μου τα αντιμετώπιζα. Τα κρατούσα μέσα μου και απλά προσπαθούσα να τα “γειώσω”. Και στο Λύκειο μου έκαναν bullying, είχα και μερικά παραπάνω κιλά… ήταν πιο εύκολο. Μου είχαν πετάξει ακόμα και πέτρα. Δεν άντεχα εκεί και φυσικά δεν μπορούσα να προχωρήσω τη ζωή μου.
Το 2011 μετά από πολλές εσωτερικές διαμάχες αποφάσισα ότι πρέπει να το πω στους γονείς μου. Μέχρι τότε είχα δεν είχα βρει το θάρρος να κάνω σεξ. Ήθελα να κάνω σεξ αλλά στην επαρχία που έμενα δεν είχα επιλογές. Πολλοί το κρατούσαν κρυφό και δεν είχα επιλογές. Πρώτα από όλους το είπα στη μητέρα μου, η οποία αρχικά σοκαρίστηκε. Στην αρχή δεν μπορούσε να το πιστέψει και φώναζε.
Μετά από λίγο ηρέμησε και μου είπε ότι το είχε καταλάβει. Μετά είχε έλθει η σειρά του πατέρα μου. Του είπα ότι είμαι γκέι και εκείνος φυσικά δεν το πήρε ψύχραιμα. Στην αρχή υπήρχε σοκ και ένταση και νόμιζαν ότι είχαν κάνει κάτι λάθος, ότι δεν είχα πάρει αρκετή αγάπη από τον πατέρα μου και όλα αυτά με οδήγησαν στο να γίνω γκέι. Μετά από τρεις μέρες σιωπής, ξεκινήσαμε να μιλάμε. Μου ζήτησαν να είμαι διακριτικός για να μην το μάθει κανείς μιας και είμαστε κλειστή κοινωνία. Από τότε δεν έχει αναφερθεί το παραμικρό. Δεν έχουμε ξανασυζητήσει τίποτα και έχουμε καλές σχέσεις».

Ο έρωτας την εποχή των social media

Ο Ορφέας μιλάει για τον έρωτα, τον ιδανικό σύντροφο αλλά και για τις σχέσεις στην εποχή των social media.
«Την πρώτη φορά που έκανα σεξ ήταν στην Πάρο όταν είχα πάει για σεζόν, την ίδια χρονιά που το είπα στους γονείς μου. Αποφάσισα ότι είχε έλθει η στιγμή και πως πρέπει να γίνει. Μετά από λίγους μήνες αποφάσισα να βγω από τη γυάλα μου και να μετακομίσω στην Αθήνα. Άλλωστε είχαμε ένα σπίτι εδώ οπότε τουλάχιστον δεν θα είχα ενοίκιο. Ήλθα στην Αθήνα και βρήκα μία δουλειά. Ξεκίνησα να βγαίνω, να κάνω φίλους και να κινούμε σε κύκλους γκέι ανθρώπων.
Μέχρι τότε δεν είχα κανέναν να μου εξηγήσει ή να μου δείξει κάποια πράγματα… για το πως ή το που θα μπορούσα να φλερτάρω κλπ. Άρχισα να περιποιούμαι περισσότερο τον εαυτό μου και να προσέχω το σώμα του. Πλέον είχα βρει το στυλ μου. Έκανα τις πρώτες σχέσεις μου, στην Αθήνα ένιωθα ελεύθερος. Δεν κρυβόμουν.
Σίγουρα και εδώ έχουν συμβεί περιστατικά ομοφοβικής βίας αλλά δεν υπάρχει η καταπίεση που υπάρχει σε μία πιο μικρή κοινωνία. Νομίζω ότι λόγω ότι μεγάλωσα στην επαρχία μου έχει κολλήσει και το μικρόβιο της διακριτικότητας… Είμαι πάντα μαζεμένος, πιο μετρημένος, δε θέλω να δίνω δικαιώματα. Βέβαια, πιστεύω ότι σιγά σιγά προσπαθώ να ξεπεράσω όλα αυτά που με κρατούν πίσω και ίσως κάποια στιγμή να γίνω πιο εκδηλωτικός σε δημόσιους χώρους.
Αυτή τη στιγμή είμαι ερωτευμένος με έναν άνθρωπο που δεν είμαστε πολύ καιρό μαζί. Γνωριστήκαμε μέσω Instagram. Όλα ξεκίνησαν από ένα μήνυμα και μέσα σε λίγο διάστημα μιλάγαμε συνέχεια, όλη μέρα. Πήγαμε για καφέ και από τότε είμαστε μαζί. Έχει τα γνωρίσματα του ιδανικού συντρόφου για μένα… Νοιάζεται, ξοδεύει χρόνο για να με δει, είναι κοινωνικός και με φροντίζει. Ξέρεις, στην εποχή των social media κάπως έχει χαθεί η αγάπη και ο ρομαντισμός και οι σχέσεις περνάνε τεράστια κρίση. Είναι πολλοί οι πειρασμοί εκεί έξω και το σεξ έχει γίνει πολύ εύκολο για όλους.Ένα μήνυμα στο Instagram φτάνει για να προχωρήσει η γνωριμία και όλο αυτό να οδηγηθεί σε one night stand ή σε σχέση».

Η γραμμή υποστήριξης και η εθελοντική δράση για τους οροθετικούς

Με αφορμή διάφορα περιστατικά ομοφοβικής βίας αλλά και εκφράσεις μίσους ο Ορφέας εξηγεί ότι υπάρχει ειδική τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης για γκέι, λεσβίες, αμφί και τρανς, νέες και νέους.
«Προσωπικά δεν με νοιάζει αν με λένε π@στη ή κάτι τέτοιο. Δεν είμαι εγώ το πρόβλημα. Αν κάποιος δεν μπορεί να δεχτεί τη διαφορετικότητα είναι δικό του θέμα και είναι πάρα πολλά πράγματα που φταίνε. Τα πρότυπα, τα media και η πορνογραφία βοηθούν στο να "χτίζεται" μία εικόνα για τους ομοφυλόφιλους άντρες. Ξέρεις, ο καθένας λέει τα δικά του για τα ομόφυλα ζευγάρια, για το σύμφωνο συμβίωσης, για την υιοθεσία για το πώς γίνεται κάποιος γκέι κλπ. Θα πρέπει να υπάρχει ενημέρωση στα σχολεία, να μην υπάρχει φόβος, να μπορεί ένα ομοφυλόφιλο παιδί να διαχειριστεί και να υποστηρίξει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις.
Υπάρχει αυτή τη στιγμή ειδική τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης 1528 για γκέι, λεσβίες, αμφί και τρανς νέους και νέες.  Αυτή η γραμμή παρέχει ολοκληρωμένη ειδική συμβουλευτική ενημέρωση και ψυχολογική υποστήριξη αναφορικά με την αποδοχή του σεξουαλικού προσανατολισμού τους και της ταυτότητας φύλου τους, αλλά και την ορθή διαχείριση περιστατικών αρνητικής διάκρισης σε σχέση με το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου, στην οικογένεια, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο και στον εργασιακό χώρο.
Επιπλέον εγώ είμαι εθελοντής στη "Θετική Φωνή" όπου είναι μία ΜΚΟ που ενημερώνει, βοηθάει και υποστηρίζει οροθετικούς. Οι οροθετικοί αντιμετωπίζουν διπλό ρατσισμό ενώ ακόμα και τώρα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο ιός HIV προέρχεται και αφορά μόνο τους ομοφυλόφιλους. Εμείς πηγαίνουμε σε σχολεία ενημερώνουμε για τον ιό και μοιράζουμε προφυλάξεις».

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020

Η Ρωσία λογοκρίνει τον πρώτο ανοιχτά γκέι χαρακτήρα της Disney

Σε ένα βήμα υπέρ της διαφορετικότητας, η Pixar παρουσίασε τον πρώτο ανοιχτά γκέι χαρακτήρα της Disney, στην ταινία Onward.
Ωστόσο, κατά τη μετάφρασή της στα Ρωσικά τα λόγια στη σκηνή που εμφανίζεται ο συγκεκριμένος χαρακτήρας άλλαξαν.
Σύμφωνα με το avmag.gr, ο χαρακτήρας της Specter εμφανίζεται μόνο σε μία σκηνή, αλλά “ο ρόλος της είναι ζωτικής σημασίας για το συναισθηματικό τόξο της ιστορίας”.
Η κύρια ιστορία ακολουθεί τον Ian και τον Barley δύο αδέλφια ξωτικά, που προσπαθούν να ανακαλύψουν και να χρησιμοποιήσουν τη μαγεία για να συναντηθούν τον πατέρα τους για τελευταία φορά.
Όταν το ταξίδι αρχίζει να πηγαίνει στραβά, καταλήγουν να συναντηθούν με την Spectre, που βρίσκεται σε ομόφυλη σχέση.
Σε μία συνομιλία της, ακούμε τη Spectre να λέει:
“Η κόρη της συντρόφου μου με έκανε να τραβάω τα μαλλιά μου”.
Σύμφωνα με τη The Moscow Times, στην ρωσική εκδοχή ακούμε την Spectre να μιλά για “τον σύντροφο της”.
Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία λογοκρίνει το περιεχόμενο ταινιών, αλλάζοντας τους διαλόγους τους.
Μέχρι στιγμής, η Disney στη Ρωσία δεν έχει δημοσιεύσει καμία πληροφορία σχετικά με το γιατί αποφάσισαν να αλλάξουν τις λέξεις.

Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

Στα 50 χρόνια Gay Υπερηφάνειας αφιερωμένο το νέο τεύχος του Entertainment Weekly


Γίνεται εκτενής αναφορά στην τρυφερή, θαρραλέα & συγκινητική ταινία του 1989 "Longtime Companion" με επίκεντρο μία παρέα γκέι φίλων στη Ν. Υόρκη του πανικού του Aids
Όπως πάντα το Αμερικανικό περιοδικό Entertainment Weekly πρωτοπορεί και στο διπλό τεύχος του που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες (θα το βρείτε και στην Πάτρα) υπάρχει ένα αφιέρωμα που δίνει και τον τόνο στο εξώφυλλο για τα 50 χρόνια της Gay Pride – Υπερηφάνειας. Στο συγκεκριμένο τεύχος γίνεται ευρεία αναφορά σε καλλιτέχνες όλου του φάσματος που δεν έκρυψαν αλλά και ανέδειξαν την γκέι τους πλευρά και προσωπικότητα όπως ο σκηνοθέτης Τζον Γουότερς ή στην ερμηνεία της Γκλεν Κλόουζ το 1995 στην τηλεταινία με τίτλο, «Serving in Silence: The Margarethe Cammermeyer Story» όπου υποδύθηκε μία γκέι στρατιωτικό της Εθνικής Φρουράς των ΗΠΑ.
Το αφιέρωμα του Εntertainment Weekly στέκεται με έμφαση και σε μία πολύ τρυφερή, κοινωνική ταινία του 1989 που είχε έρθει και στις Ελληνικές αίθουσες το 1990 και πλέον θεωρείται η πρώτη μεγάλη Αμερικανική κινηματογραφική παραγωγή που έθιξε το θέμα ταμπού τότε του Αids. Το «Longtime Companion» σε σκηνοθεσία Norman René με τον Bruce Davison που μάλιστα κέρδισε την Χρυσή Σφαίρα β’ ανδρικού ρόλου, τον Campbell Scott, τον Patrick Cassidy, τον Ντέρμοντ Μαλρόνει στα πρώτα βήματα της κινηματογραφικής του καριέρας και την Mary-Louise Parker, 30 χρόνια μετά παραμένει μία χαρακτηριστική ταινία που αποτύπωσε διάφορες ιστορίες μίας παρέας gay φίλων στη Νέα Υόρκη την περίοδο από το 1981 έως το 1988 και τον μεγάλο πανικό που είχε ξεσπάσει εκείνα τα πρώτα χρόνια ιδίως στην κοινότητα των γκέι με τα απανωτά κρούσματα της θανατηφόρου νόσου.
Μία πραγματικά θαρραλέα, τρυφερή ταινία που πήρε τον τίτλο της από έναν ευφημισμό της εφημερίδας The New York Times που χρησιμοποιούσε τη συντηρητική δεκαετία του ’80 για να περιγράψει τον sex partner ενός ζευγαριού γκέι, ο οποίος έχανε τον σύντροφο του από τη μάστιγα του Aids. Το καλογραμμένο σενάριο ήταν του θεατρικού συγγραφέα Craig Lucas και η σκηνοθεσία του Norman René, οι οποίοι με απλότητα, αγάπη και προσήλωση μίλησαν για αλήθειες και κατάφεραν να τραβήξουν το ενδιαφέρον του κοινού. Η ταινία είχε κάνει εμπορική επιτυχία τηρουμένων των αναλογιών ενώ και από πλευράς κριτικών είχε θερμή υποδοχή (στο rotten tomatoes έχει ποσοστό 94% και 7.5 στο imdb).
Από τα δυνατά στοιχεία του "Longtime Companion" όπως είχε γράψει το 1990 στην κριτική του ο αείμνηστος Roger Ebert, ήταν ότι η ταινία δεν παρουσίαζε τους χαρακτήρες βάσει των σεξουαλικών τους προτιμήσεων αλλά απλά σαν καθημερινούς ανθρώπους με τις δικές τους ανασφάλειες και αγωνίες. Εν τέλει είναι μία ταινία όπως είχε γράψει ο Roger Ebert για την φιλία, την πίστη και την αφοσίωση και το κουράγιο και δύναμη να βοηθάς και να συμπαραστέκεσαι. Η ταινία θα τολμούσαμε να πούμε πως άνοιξε το δρόμο για να αλλάξουν πολλά στερεότυπα (για παράδειγμα στον αρχικό πανικό το Αids είχε στιγματιστεί ως η ασθένεια των γκέι, κάτι που άλλαξε σύντομα όταν πλέον τα κρούσματα αφορούσαν ετεροφυλόφιλους και πολυμεταγγιζόμενα άτομα).
Επίσης ακολούθησαν κι άλλα δυνατά αντίστοιχα φιλμ όπως η «Φιλαδέλφεια» το 1993 με τον συγκινητικό Τομ Χανκς που του χάρισε και το πρώτο του Όσκαρ ερμηνείας. Τέλος ο κριτικός Roger Ebert είχε υμνήσει το «Longtime Companion» ότι περιελάμβανε ίσως "την πιο συναισθηματική σκηνή σε κινηματογραφική ταινία που ν’ αφορά κάποιον που πεθαίνει, που σβήνει".
*Να θυμίσουμε πως την Παρασκευή 21 και το Σάββατο 22/6/2019 λαμβάνει χώρα στην Πάτρα στην πλ. Όλγας το φετινό Φεστιβάλ για την απελευθέρωση φύλου, σώματος, σεξουαλικότητας ενάντια στην καταπίεση και τις διακρίσεις με κεντρικό τίτλο ‘Queer Μνήμη, Βίωμα & Τραύμα».
Kείμενο: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ

Σάββατο 14 Μαρτίου 2020

50 περιοχές της Πολωνίας δηλώνουν «LGBT-free»

Πώς άραγε να ζεις ως γκέι, λεσβία, μπάι ή τρανς (χωρίς καν να έχεις επιλέξει τη σεξουαλικότητά σου) σε μία απ’ τις περιοχές που σε θεωρούν μίασμα και ανεπιθύμητο; Περίπου 50 πόλεις έχουν αυτοανακηρυχθεί «πόλεις χωρίς LGBT “ιδεολογία”» στην ολοένα και πιο ρατσιστική και ομοφοβική Πολωνία. Ο Bart Staszewski, φωτογράφος και ακτιβιστής, ταξιδεύει σχεδόν σε όλες τους για χάρη του νέου του πρότζεκτ. Οι συμβολικές πινακίδες του, πλάι στις επίσημες πινακίδες των πόλεων είναι, όπως λέει ο ίδιος, μια απάντηση στις συμβολικές πράξεις διακρίσεων. Οι πινακίδες κάνουν ακόμα πιο προφανή την (ήδη προφανή) σύνδεση με τις ταμπέλες «ΟΧΙ ΕΒΡΑΙΟΙ» και «ΟΧΙ ΜΑΥΡΟΙ ΕΔΩ» άλλων εποχών. 
 Αυτή η πόλη είναι «ελεύθερη από Εβραίους» είχαν γράψει οι Ναζί σε Συναγωγή μετά την εκδίωξη των Εβραίων προς τα στρατόπεδα θανάτου «Το φωτοπρότζεκτ μου “LGBT Free Zones”» λέει ο ίδιος «θέλει να ενθαρρύνει τη συζήτηση για τις τοπικές αποφάσεις που πήραν τοπικοί άρχοντες. Θα πάω σε 36 τέτοιες ζώνες και θα φωτογραφήσω LGBT κατοίκους.» Με τις φωτογραφίες του θέλει να δείξει τους αληθινούς (LGBT) ανθρώπους που ζουν στις “LGBT Free Zones”. Πήγε ήδη στις πρώτες πόλεις, και ζήτησε από αληθινούς LGBT κάτοικούς τους να φωτογραφηθούν μπροστά στην πινακίδα του τόπου κατοικίας τους. Και θα συνεχίσει Ήδη έχει βγάλει πολλές φωτογραφίες και έχει τραβήξει την προσοχή παγκοσμίως. lifo