Η διαφορετικότητα γίνεται παιχνίδι στην ανακαινισμένη Οικία Θεοτοκοπούλου

Ενα «Ξενοδοχείο της Διαφορετικότητας» φιλοξενείται για τέσσερις μέρες (26-29/3) σε ένα εμβληματικό κτίριο για την περιοχή των Πατησίων, την Οικία Θεοτοκοπούλου, η οποία από την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου έχει επιστρέψει ανακαινισμένη από τον δήμο Αθηναίων, ως χώρος πολιτισμού, ψυχαγωγίας και εκπαίδευσης.

Εστία δημιουργικότητας

Υπεύθυνοι για τη λειτουργία του νέου αυτού χώρου είναι η Διεύθυνση Παιδικής Ηλικίας, Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης, σε συνεργασία με το Δίκτυο Πολιτισμού (AthensCultureNet) του δήμου Αθηναίων, με ιδρυτικό δωρητή το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Είναι μια προσπάθεια μετατροπής ενός διατηρητέου νεοκλασικού σε μια νέα εστία δημιουργικότητας, που παρέχει στέγη και βήμα έκφρασης για τις ομάδες της πόλης.

Εκπαιδευτική βιωματική δράση

Σε αυτό το πλαίσιο, η Actionaid Ελλάς διοργανώνει -την τρέχουσα εβδομάδα, από Δευτέρα έως Πέμπτη- μια πιλοτική εκπαιδευτική βιωματική δράση για παιδιά σχολικών τάξεων Ε΄και ΣΤ΄ Δημοτικού από σχολεία της περιοχής, με άξονα τη διαφορετικότητα. Μέσα από ποικίλες δραστηριότητες, παιχνίδια ρόλων και έρευνα, οι μαθητές, χωρισμένοι σε ομάδες, έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν τους ξένους γύρω μας και τον ξένο μέσα μας. Προβληματίζονται και αναζητούν τρόπους για μια αρμονική συμβίωση σε μια κοινωνία των πολιτών που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αρμονική συμβίωση με τον συνάνθρωπο.

Τα δωμάτια «ζωντανεύουν» για δύο ώρες (10:00-12:00) από τις διαφορετικές ιστορίες των ανθρώπων που πέρασαν από εκεί (πραγματικές ή φανταστικές) και γίνονται η αφορμή να ξεδιπλωθούν σκέψεις και προβληματισμοί των νεαρών επισκεπτών του χώρου. Από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 2018, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ξενοδοχείο της Διαφορετικότητας» θα εγκατασταθεί και πάλι στην Οικία Θεοτοκοπούλου, σε πιο οργανωμένη μορφή αυτή τη φορά. Σύμφωνα με τη Δέσποινα Καρδογέρου, υπεύθυνη σχεδιασμού και υλοποίησης εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Actionaid Ελλάς, προς το παρόν λαμβάνουν μέρος δύο Δημοτικά Σχολεία της Αθήνας (109ο Δημοτικό και Λεόντειος Πατησίων), ωστόσο το φθινόπωρο η δράση θα επεκταθεί και στα Γυμνάσια. Συνολικά, το τετραήμερο 26-29/3, 86 μαθητές θα έχουν επισκεφθεί την Οικία Θεοτοκοπούλου, γνωρίζοντας τόσο το κτίριο στην ανακαινισμένη του μορφή όσο και ψήγματα από την ιστορία του, μέσα από τις χρήσεις που είχε, καθώς και τους ενοίκους και επισκέπτες που πέρασαν από εκεί.

Η αποκατάσταση της οικίας Θεοτοκοπούλου

Ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης επέλεξε την αποκατάσταση του διώροφου διατηρητέου οικήματος επί της οδού Θεοτοκοπούλου 34 στην 5η Δημοτική Κοινότητα και στα Πατήσια, ως έργο προτεραιότητας, εντάσσοντάς το ήδη από την πρώτη δημαρχιακή θητεία, για συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (2007-2013) και με Ενδιάμεσο Φορέα Διαχείρισης, την Εταιρεία Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής Αθηνών του Δήμου Αθηναίων. Πρόκειται για ένα κτίσμα της δεκαετίας του 1920, που οικοδομήθηκε σε ένα περιβόλι έκτασης 3,3 στρεμμάτων από μάστορες του Τσίλερ. Ο αρχικός του ιδιοκτήτης ήταν ένας Ναξιώτης, ο Γιάννης Τζανής, που ήρθε από το νησί για να γίνει καλλιεργητής πατάτας στην Αθήνα. Το κτήμα παρέμεινε στην οικογένεια, από γενιά σε γενιά, ωστόσο όταν όλα άλλαξαν με την ανοικοδόμηση στην περιοχή, πωλήθηκε και μετά από αρκετές αλλαγές χρήσης και με τη συμβολή των κατοίκων της περιοχής, στο τέλος του 2005, αγοράστηκε από το Δήμο Αθηναίων. Στο ισόγειο, δεσπόζει μια μεγάλη αίθουσα, κατάλληλη για εκπαιδευτικά προγράμματα, ενώ στον πάνω όροφο υπάρχουν άλλες τέσσερις, οι οποίες μπορεί ακόμα δεν έχουν συγκεκριμένη χρήση, ωστόσο διαθέτουν καρέκλες, γραφεία και έναν υπολογιστή.

Οι δράσεις

Οι δράσεις, που είναι δωρεάν για όλους, ξεκίνησαν στις 23 Φεβρουαρίου, με την ομάδα PEOPLE BEHIND, που για δέκα συνεχείς Παρασκευές αναλαμβάνει να μάθει τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε άτομα μεγάλης ηλικίας, ενώ μέχρι στιγμής το πρόγραμμα περιλαμβάνει εκδηλώσεις και επισκέψεις μέχρι και τα τέλη Μαΐου, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα τομέων: από την εκμάθηση χρήσης tablet και ηλεκτρονικών υπολογιστών μέχρι μουσικές εκδηλώσεις, θεατρικό παιχνίδι, διαλέξεις για την ισότητα των φύλων, την αποδοχή του διαφορετικού και την αρχιτεκτονική της Αθήνας. Δράσεις διοργανώνονται από μέλη του Δικτύου Πολιτισμού του δήμου Αθηναίων, πολιτιστικούς φορείς και οργανισμούς της πόλης, στο πλαίσιο της στρατηγικής επιλογής της δημοτικής αρχής να φέρει τον πολιτισμό στις γειτονιές. Ο δήμος φιλοξενεί δωρεάν τις δράσεις και αναλαμβάνει το λειτουργικό κόστος του κτιρίου, αλλά αναμένει το επόμενο διάστημα και ενόψει φθινοπώρου, φυσικά ή νομικά πρόσωπα (ιδρύματα, μουσεία, συλλόγους, ενεργούς πολίτες, δημιουργικές και καλλιτεχνικές ομάδες) να προτείνουν δράσεις, προκειμένου να ζωντανέψουν με την εφευρετικότητα και την παρουσία τους ολόκληρη τη γειτονιά. Ενδεικτικά, μπορεί να είναι εργαστήρια πρακτικών γνώσεων, πολιτιστικές-καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, μαθήματα χορού και σκακιού, σεμινάρια υπολογιστών ή επαγγελματικής επιμόρφωσης, ακόμα και προτάσεις για βελτίωση της γειτονιάς και του δημόσιου χώρου.

Οι προτάσεις κατατίθενται ηλεκτρονικά, με τη χρήση μιας φόρμας υποβολής αιτήματος, που διατίθεται στην ιστοσελίδα του Δικτύου Πολιτισμού. Για την αξιολόγηση των προτάσεων και την επιλογή των δράσεων έχει συγκροτηθεί, με απόφαση δημάρχου, μια επταμελής, μη-αμειβόμενη Ομάδα Εργασίας, αποτελούμενη από τους:

Μαρία Ηλιοπούλου – αντιδήμαρχο για το Παιδί, Εριφύλη Μαρωνίτη, Εντεταλμένη Σύμβουλο Δημάρχου σε θέματα Πολιτισμού – Συντονίστρια Δικτύου Πολιτισμού του δήμου Αθηναίων, Ρόη Μπακοβασίλη – Προϊσταμένη Τμήματος Δια Βίου Μάθησης, Φοίβο Σακαλή – Συντονιστή Δικτύου Πολιτισμού του δήμου Αθηναίων, Κυριακή Χαδεμένου – Κοινοτική Σύμβουλο 5ης δημοτικής Κοινότητας, Παναγιώτη Μαμαλή – Πρόεδρο Συλλόγου Αποφοίτων Λεοντείου, Αθηνά Μπαλοπούλου – κάτοικο 5ης δημοτικής Κοινότητας και μέλος ομάδας πολιτών Ατενίστας.

Γιώργος Κυριακίδης 

Η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία απαντά στους κληρικούς για την ομοφυλοφιλία

Η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία εξέδωσε ανακοίνωση με αφορμή τις ρατσιστικές και ομοφοβικές δηλώσεις κληρικών σχετικά με την ομοφυλοφιλία. 

«Θέλουμε να επισημάνουμε τις τεράστιες προσπάθειες που καταβλήθηκαν στην διάρκεια του 20ου αιώνα για να υιοθετηθούν οι θέσεις ενός κλυδωνιζόμενου, δοκιμαζόμενου, αλλά και εντούτοις προωθούμενου κοινωνικού διαφωτισμού», αναφέρει μεταξύ άλλων η ΕΨΕ.

Επίσης θέτει εαυτόν στη διάθεση της Αρχιεπισκοπής «για τη διαμόρφωση ενός ιδιαίτερου διαλόγου, με ενημερωτικό χαρακτήρα, για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα».  

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΕΨΕ:  

«Με αφορμή κοινωνικές απορίες και έντονες αντιδράσεις που έχουν προκύψει εξαιτίας δηλώσεων ορισμένων λειτουργών της εκκλησίας ως προς τις παραλλαγές σεξουαλικού προσανατολισμού, θέλουμε να επισημάνουμε τις τεράστιες προσπάθειες που καταβλήθηκαν στην διάρκεια του 20ου αιώνα για να υιοθετηθούν οι θέσεις ενός κλυδωνιζόμενου, δοκιμαζόμενου, αλλά και εντούτοις προωθούμενου κοινωνικού διαφωτισμού οι οποίες αφορούσαν τρεις θεμελιακούς άξονες: την υπέρβαση του ρατσισμού στην οποία συμπεριλαμβάνεται ο αντισημιτισμός και η ξενοφοβία, την κατανόηση και αποδοχή της ομοφυλοφιλίας ως μία παραλλαγή της σεξουαλικής συμπεριφοράς και την απελευθέρωση των ψυχικά πασχόντων από τη διαιωνιζόμενη συμφορά του αποκλεισμού τους.

Η αποδοχή της ομοφυλοφιλικής ταυτότητας ανταποκρίνεται σε συμπεράσματα της θεωρητικής και κλινικής έρευνας της επιστημονικής μας κατεύθυνσης, στην συνδιαμόρφωση των οποίων έχουν συμβάλλει και θεολόγοι ή ιερείς ψυχοθεραπευτές, στη βάση της κλινικής ή ψυχοθεραπευτικής τους εμπειρίας.   Για όλους αυτούς τους λόγους η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία είναι στη διάθεση της Αρχιεπισκοπής για τη διαμόρφωση ενός ιδιαίτερου διαλόγου, με ενημερωτικό χαρακτήρα, για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Ανάλογες προσπάθειες για διάφορες θεματικές ενότητες συνεχίζονται άλλωστε από δεκαετίες σε συνεργασία με την εταιρεία μας».

Φωτό: Ευρωκίνηση

Μητροπολίτης Μεσσηνίας: “Η ομοφυλοφυλία είναι αμαρτία. Και ως άνθρωποι έχουν θέση στην Εκκλησία

Συνέντευξη εφ όλης της ύλης στον τηλεοπτικό σταθμό Kontra Channel και την εκπομπή «επί του πιεστηρίου» παραχώρησε  ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Ο Σεβασμιώτατος τοποθετήθηκε σε σειρά ζητημάτων που απασχολούν την επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα, τονίζοντας ότι η Εκκλησία πρέπει να έχει λόγο υποστηρικτικό σε ότι απασχολεί τους ανθρώπους, χωρίς όμως νά έχει πολιτικές τοποθετήσεις. 
Για το θέμα της κράτησης των Ελλήνων Στρατιωτικών από τη γείτονα χώρα, εξέφρασε τη στήριξη της Εκκλησίας προς αυτούς και τις οικογένειές τους, λέγοντας ότι το θέμα είναι στην ευθύνη και μόνο των κυβερνώντων, των στρατιωτικών και των διπλωματών. Ερωτώμενος για το μάθημα των Θρησκευτικών, είπε ότι οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης πρέπει νά είναι σεβαστές. «Το νέο πρόγραμ­μα που κυκλοφορεί πλέον στα Σχολεία είναι συμφωνία Εκκλησίας-Πολιτείας», τόνισε. Επίσης αναφέρθηκε στην ανάγκη εκμάθησης και των άλλων θρησκευμάτων και ομολογιών. «Δεν επιτρέπεται να έχουν τελειώσει το Λύκειο και νά μή ξέρουν τί σημαίνει Ρωμαιοκαθολικός, Βουδιστής κ.ά.». Αναφερόμενος στά συλλαλητήρια επανέλαβε την επίσημη θέση της Εκκλησίας, επισημαίνοντας ότι δεν πρέπει νά χρησιμοποιεί μοτίβα κοσμικά για να εκφράσει τις απόψεις της. 
Σε ερώτηση για κόντρα μεταξύ Ελλαδικής Εκκλησίας και Οικουμενικού Πατριαρχείου, ανέφερε ότι δεν υφίσταται κόντρα όπως την παρουσιάζουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, «στην Εκκλησία αυτά είναι φυσιολογικά-το θέμα χειρίζεται ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος», ανέφερε. Χαρακτήρισε σκληρό τον πρώην Υπουργό Παιδείας κ. Νίκο Φίλη για τις απόψεις του λέγοντας ότι η κίνηση του Αρχιεπισκόπου να του προσφέρει λουλούδι, ουσιαστικά ήταν μία κίνηση «αγάπης» από πλευράς του. Τέλος σε ερώτημα για την ομοφυλοφιλία τόνισε ότι είναι αμαρτία. «και οι άνθρωποι αυτοί, όπως όλοι οι αμαρτωλοί, έχουν θέση στην Εκκλησία», κατέληξε.
Από το kalamatanews.gr

Παραιτήθηκε η αντιπρόεδρος της ACCEPT-ΛΟΑΤ Τατιάνα Ηρακλέους

Την αποχώρηση της από τη θέση της αντιπροέδρου της Accept, ανακοίνωσε μέσω Facebook η Τατιάνα Ηρακλέους. Εξελέγη στη θέση της αντιπροέδρου τον περασμένο Δεκέμβριο, ενώ σήμερα 4 περίπου μήνες μετά εξηγεί τους λόγους παραίτησης της μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook. Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση: 
«Θα ήθελα να ενημερώσω γνωστούς και φίλους, αλλά κυρίως τα άτομα που με στήριξαν στις εκλογές της Accept – LGBT Cyprus πως πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από τη θέση της Αντιπροέδρου. Από την πρώτη Πορεία Υπερηφάνειας , μέχρι και σήμερα ήμουν εκεί, όχι μόνο εγώ, αλλά και ο Hercules μου και τα ζουζούνια μας, αφιερώνοντας με πάρα πολλή αγάπη τον χρόνο και όλη τη θετική ενέργεια που έχουμε (εννοείται χωρίς να νοιαστούμε, ούτε για τις επικρίσεις, ούτε για το βρισίδι που πάντα δεχόμαστε). Πιστεύω πως τόσο οι αλλαγές γενικότερα, όσο και η εναλλαγή ατόμων είναι ζωτικής σημασίας για οποιαδήποτε οργάνωση, οργανισμό ή κόμμα. Φέτος ένιωσα πως ήμουν έτοιμη να διεκδικήσω μια θέση στο συμβούλιο και να προσπαθήσω να αλλάξουν κάποια πράγματα, τα οποία είχα παρατηρήσει πως απομάκρυναν τον κόσμο από την οργάνωση. Δυστυχώς, από το Δεκέμβριο, διαπίστωσα πως δεν υπάρχει έδαφος για να συζητηθούν, πόσο μάλλον να υλοποιηθούν ιδέες για αλλαγή, κάνοντας το κλίμα ψυχοφθόρο για μένα. Μετά από προσπάθεια 4 μηνών που είμαι στο Δ.Σ. (και 4 χρόνων που πρόσφερα εθελοντικά), αποφάσισα να αποχωρήσω, έχοντας καθαρή τη συνείδησή μου, ότι τουλάχιστον προσπάθησα. Ευχαριστώ τα άτομα που με στήριξαν, συνεργαστήκαμε και που μοιραζόμαστε τις ίδιες σκέψεις. Οι φιλίες που κτίστηκαν are here to stay! Ευχή μου είναι στο μέλλον να δω μια Accept, πιο ανθρώπινη και λιγότερο «κουστούμι». Αναγνωρίζω πως το πολιτικό κομμάτι είναι άκρως απαραίτητο, αλλά οι ανθρώπινες σχέσεις και ο κόσμος που εκπροσωπούμε, είναι το πιο σημαντικό. Θα σας δω όλους στην Πορεία Υπερηφάνειας, στις 3 Ιουνίου 2018, στον Δημοτικό Κήπο.» Hasta la vista! Φιλιά, Τατιάνα

ΑΝΤΡΙΚΟ ΡΟΜΠΟΤ ΤΟΥ ΣΕΞ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΜΕΧΡΙ..ΑΣΤΕΙΑ!

O σχεδόν δίμετρος (1,82) Henry των 9.000 ευρώ έχει καλή αίσθηση του χιούμορ για να κάνει τις μοναχικές γυναίκες να χαμογελούν, αν και το δυνατό του σημείο είναι η «υπεράνθρωπη σεξουαλική απόδοσή» του. 
Αφού καλωσορίσει την κάτοχό του στο σπίτι, θα συζητήσει μαζί της τα αγαπημένα τους τηλεοπτικά προγράμματα και ταινίες, ενώ θα μπει στο ψητό με ρομαντικές ατάκες, ακόμα και με στίχους ερωτικής ποίησης. Και με τα τουλάχιστον 9.000 ευρώ του κόστους του, καλά θα κάνει να τα πάει καλά σε όλους τους τομείς της δράσης του, μιας και είναι επισήμως ο πρώτος ρομποτικός σύντροφος για γυναίκες και ελπίζουμε σύντομα και για άντρες καλέ. Κάθε τμήμα του αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια της πελάτισσας, που μπορεί να διαλέξει από το μέγεθος του μηχανικού ανδρισμού του μέχρι και την εξωτερική του εμφάνιση. Στο υλικό που έδωσαν στη δημοσιότητα οι κατασκευαστές του, η φίρμα από το Ντέλαγουερ των ΗΠΑ, Realbotix, ο Henry συνομιλεί με κάποιον από την ομάδα. Ενώ στο δεύτερο υλικό, λέει ακόμα και αστεία: «Τι κάνει ένα σύννεφο με φαγούρα; Βρίσκει τον κοντινότερο ουρανοξύστη»! Το σιλικονάτο σώμα του είναι ανατομικά σωστό σε κάθε του πτυχή, όπως είναι και το μυαλό του, το οποίο λειτουργεί ο χρήστης μέσω εφαρμογής στο κινητό ή την ταμπλέτα. 
Ο άνθρωπος που μας απασχολεί μονίμως σε αυτόν τον τομέα, ο 48χρονος οραματιστής Matt McMullen, πατέρας πέντε παιδιών από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια και διευθύνων σύμβουλος της Realbotix, ήταν αυτός που αποκάλυψε το «manbot» του, όπως το λέει, το οποίο αποκτά συνεχώς περισσότερες δυνάμεις. «Οι γυναίκες έχουν τα ίδια θέματα μοναξιάς όπως και οι άντρες», είχε πει λίγο παλιότερα, «οι άνθρωποι μπορεί να τις αποκαλούν κούκλες του σεξ, είναι όμως περισσότερο σύντροφοι. Σε αυτό τον κόσμο με τους υπολογιστές, χάνουμε όλο και περισσότερο την ανθρώπινη αλληλεπίδραση». Ας μην ξεχνάμε ότι η Realbotix είναι η εταιρία που προσφέρει ήδη την αμφιλεγόμενη Harmony…

Λογοκρισία για Οσκαρική ταινία στην Κίνα λόγω γκέι περιεχομένου

Οι Κινέζοι απέσυραν από το Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Πεκίνου, την ταινία «Call Me By Your Name» σε μια απόφαση που αντανακλά τις τουλάχιστον προβληματικές σχέσεις της Κίνας με τα γκέι θέματα στις τέχνες. Η ταινία που κέρδισε Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου αποσύρθηκε από το Φεστιβάλ που επρόκειτο να διεξαχθεί τον Απρίλιο, όπως γνωστοποίησε στο Reuters, η Sony Pictures Entertainment, χωρίς η ίδια να προβεί σε κάποιο περαιτέρω σχόλιο για τα αίτια της απόσυρσης. 
Η ομοφυλοφιλία δεν είναι παράνομη στην Κίνα, αλλά όπως καταγγέλλουν οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα κάποιες συντηρητικές στάσεις της κοινωνίας οδηγούν σε ανάλογες επιλογές την κυβέρνηση. Πέρυσι τον Ιούλιο, συνέδριο της LGBT κοινότητας στην πόλη Τσένγκτου οδηγήθηκε σε ακύρωση ενώ λουκέτο επεβλήθη και σε μια εφαρμογή για γνωριμίες μεταξύ ομοφυλόφιλων γυναικών Η ταινία στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο «Να με φωνάζεις με τ’ όνομά σου». Πηγή: Associated Press

ΒΑΘΙΑ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΑΡΧΑΙΩΜΕΝΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ

Από τη μία πλευρά ο Έλληνας δείχνει να εμπιστεύεται ξανά την Ευρώπη, από την άλλη θεωρεί ότι η Ε.Ε. οφελήθηκε περισσότερο από την Ελλάδα από ότι η Ελλάδα από την Ε.Ε. Από την μία δείχνει διάθεση αυτοκριτικής (3 στους 4 Έλληνες πιστεύουν ότι ευθυνόμαστε οι ίδιοι για την Οικονομική κρίση) από την άλλη αναδεικνύεται μια βαθιά συντηρητική κοινωνία με αυξανόμενη τάση μη ανοχής στην διαφορετικότητα, ακόμα και με απόψεις που θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως ίχνη εθνικιστικής ιδεολογίας... Κι ενώ οι Έλληνες δείχνουν να γίνονται πραγματιστές και ζητούν μικρότερο κράτος, και άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων την ίδια στιγμή τρεις στους δέκα πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν. Αυτά είναι κάποια από τα συμπεράσματα της τέταρτης κατά σειρά έρευνας του Ερευνητικού Οργανισμού διαΝΕΟσις.

Η κοινωνικοπολιτική έρευνα "Τι Πιστεύουν Οι Έλληνες" διεξήχθη τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2018. Όπως πάντα, από τον Απρίλιο του 2015 που διεξάγεται η έρευνα, περιλαμβάνει συνολικά περίπου 80 ερωτήσεις με περισσότερες από 200 μεταβλητές, που καταγράφουν τις απόψεις του πληθυσμού σε μια σειρά από θέματα: από τις αντιλήψεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη θέση της Ελλάδας σε αυτήν, μέχρι τις απόψεις για την οικονομία, τη μετανάστευση, τα ατομικά δικαιώματα, την εκπαίδευση, θρησκεία, τη σεξουαλική παρενόχληση, ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό.

Διαβάστε Την Έκθεση Αποτελεσμάτων (PDF)

Φέτος η έρευνα διεξήχθη για λογαριασμό της διαΝΕΟσις από την MRB Hellas, με πανελλαδικό δείγμα 1.250 ατόμων για κάθε ένα από τα δύο μέρη της (και περίπου 2500 ατόμων για μερικές κοινές ερωτήσεις) και μεθοδολογία διεξαγωγής τις τηλεφωνικές συνεντεύξεις (CATI).

Αποτελεί αναμφίβολα την πιο ολοκληρωμένη μελέτη που αποτυπώνει σε βάθος, ολιστικά, αλλά και στη διαχρονική τους εξέλιξη, τις απόψεις, πεποιθήσεις και προσδοκίες του Έλληνα πολίτη από τη χώρα του σήμερα.

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν, φυσικά, είναι πολλά και ποικίλα. Πέραν των μεμονωμένων φετινών ευρημάτων, πλέον αναδεικνύονται και εμφανείς τάσεις στην ελληνική κοινωνία, καθώς υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία και από τις προηγούμενες αντίστοιχες μετρήσεις των τελευταίων χρόνων. Για παράδειγμα, οι έρευνες της διαΝΕΟσις κατέγραψαν γλαφυρά τη μεταστροφή της κοινωνίας στο θέμα της φορολογίας και του ρόλου του κράτους στην οικονομία τα τελευταία χρόνια. Καταγράφουν, δε, και τις έντονες μεταπτώσεις στις αντιλήψεις των πολιτών απέναντι στην Ευρώπη, που τα προηγούμενα χρόνια παρουσίαζαν μια έντονα αρνητική τάση, ενώ φέτος "γυρίζουν" ξανά στα επίπεδα του 2015.

Τα ευρήματα είναι πολυάριθμα, εξαιρετικά πλούσια και προσφέρουν άφθονες αφορμές για περαιτέρω σκέψη και ανάλυση. Μπορείτε να βρείτε όλα τα αποτελέσματα σε διαγράμματα και πίνακες εδώ, ενώ εδώ μπορείτε να βρείτε συγκεντρωμένα και όλα τα datasets της έρευνας, και μαζί και τα πλήρη αποτελέσματα των προηγούμενων μετρήσεων.

Οι κρίσεις μπορεί να φέρουν επιστροφή στις ρίζες ή άλματα προς τα μπρος. Αυτό που παρατηρείται μέσω της συγκεκριμένης έρευνας είναι πως η ελληνική κοινωνία βιώνοντας τις αναταράξεις που προκαλεί μια πολύεπίπεδη και βαθιά κρίση σε πολιτικό, κοινωνικό, πολιτισμικό και οικονομικό επίπεδο, παρουσιάζει συνολικά, ένα μείγμα "γραπώματος από τις βάσεις" αλλά και "τάσεων αλλαγής".

Η ανάγνωση αυτής της ποικιλομορφίας σε συνδυασμό με το διχασμό/διπολικότητα που επικρατεί σε ορισμένα κύρια ζητήματα, δίνει την εντύπωση μιας κοινωνίας που διανύει μια περίοδο μεταβατική, δηλαδή αναμόχλευσης και επαναπροσδιορισμού.

Το βασικό ερώτημα που προκύπτει λαμβάνοντας υπ’ όψιν την αμφισημία αυτή που γεννά η ακτινογραφία της ελληνικής κοινωνίας, είναι εάν υπάρχει -ή αν μπορεί να υπάρξει- ένα μοντέλο διακυβέρνησης που να μπορέσει να εσωτερικεύσει και να αξιοποιήσει αυτή τη διπολικότητα. Αυτή τη στιγμή παρατηρούνται δύο δυνάμεις με αντίθετη κατεύθυνση και απροσδιόριστη ισχύ να δρουν την ίδια χρονική περίοδο.

Το ερώτημα λοιπόν είναι εάν σαν κοινωνία μπορούμε να παράξουμε μια κοινή συνιστώσα που θα οδηγήσει σε έναν εποικοδομητικό κύκλο στον δημόσιο διάλογο και που θα ενσωματώσει "αποτελεσματικά" στοιχεία και των δύο πλευρών.

Σε θέματα πολιτικής σχηματίζεται η εικόνα μιας κοινωνίας που δεν έχει ακόμα κατασταλάξει αλλά η "νέα κανονικότητα" γίνεται αισθητή παρά τις εγγενείς αντιφάσεις που παρουσιάζει. Αυτές εντοπίζονται εάν κανείς παρατηρήσει από τη μία πλευρά την πολιτική δυσπιστία ή ακόμα και τον πολιτικό κυνισμό που σκιαγραφεί το προφίλ του μέσου Έλληνα πολίτη, όπως αυτό διαγράφεται από τις απαντήσεις του σε θέματα κλειδιά (αιτίες της κρίσης, παιδεία, εμπιστοσύνη στους θεσμούς διακυβέρνησης κ.ά.), αλλά και από την εικόνα που έχει ο ίδιος για τον εαυτό του και τα πολιτικά ρεύματα που τον εκφράζουν καλύτερα.

Η νέα κανονικότητα συνεπάγεται την επαναποδοχή της Ε.Ε. που οδηγεί σταδιακά προς τη μετατροπή "του πολιτικού κυνισμού σε πολιτικό πραγματισμό". Ο Έλληνας εμμένει στην παραμονή της χώρας τόσο στην Ε.Ε. όσο και στην ευρωζώνη, καθώς θεωρεί ότι με αυτό τον τρόπο διασφαλίζονται επιτυχέστερα τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Όσον αφορά στο κλίμα στα οικονομικά θέματα της Ελλάδας φαίνεται να κυριαρχεί "ο οικονομικός φιλελευθερισμός που όμως όταν συναντά τις τομές της οικονομικής με την κοινωνική πολιτική μεταλλάσσεται σε ένα είδος "συντηρητικού φιλελευθερισμού".

Οι Έλληνες επιζητούν το κράτος ελάχιστης παρέμβασης (μικρός δημόσιος τομέας, χαμηλή φορολογία κ.ά.) που επιτρέπει στην αγορά και στον ιδιωτικό τομέα να δρουν ελεύθερα, αλλά ταυτόχρονα αντιτάσσονται προοδευτικότερων κοινωνικών μέτρων και ενεργειών που θα ανοίξουν την ελληνική οικονομία προς τον έξω κόσμο ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητά της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της διστακτικότητας προς την αλλαγή είναι η στάση προς τις ξένες επενδύσεις. Ο Έλληνας, μολονότι αναγνωρίζει τη συνεισφορά των τελευταίων στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην εξέλιξη της τεχνολογίας, παραμένει καχύποπτος και συνεπώς διστακτικός ως προς τον βαθμό κατά τον οποίο η χώρα θα μπορέσει να πλαισιώσει τις ξένες επενδύσεις έτσι ώστε να διασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα και η εθνική κυριαρχία.

Επιχειρώντας να κάνουμε μια "ακτινογραφία" της ελληνικής κοινωνίας, το τρίπτυχο των αξόνων "Νέα συστημικότητα/Νέα Κανονικότητα - Ανάγκη για ανάστημα/Υπερηφάνεια - Ανάγκη για προστασία", θα πρέπει να αποτελέσει βάση ανάγνωσης της σύγχρονης κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας, αναδεικνύοντας όλες τις αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν την κοινή γνώμη και τον Έλληνα πολίτη στη σημερινή πραγματικότητα.

Όπως επισημάνθηκε και στην περσινή ανάλυση του κ. Μαραντζίδη, "Η ελληνική κοινωνία είναι μια κοινωνία με μεικτή κουλτούρα, στην οποία κυριαρχούν οι ευρωπαϊκές ιδέες, ο οικονομικός φιλελευθερισμός αλλά και ο πολιτισμικός συντηρητισμός". H εικόνα αυτή δεν φαίνεται να έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά στη φετινή μέτρηση.

Ποια είναι τα 5 κρίσιμα συμπεράσματα που αναδεικνύει λοιπόν η φετινή έρευνα;

• Ο ευρωπαϊσμός παραμένει πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία και εκδηλώνει ανοδικές τάσεις.
• Η ιδέα της αποχώρησης από την Ε.Ε. είναι μειοψηφική στην ελληνική κοινωνία.
• Διαπιστώνεται ενίσχυση της "εθνικής αυτοπεποίθησης" και της "εθνικής υπερηφάνειας".
• Διαπιστώνεται μικρή συντηρητικοποίηση της κοινωνίας ειδικά σε θέματα που αφορούν πολιτισμικές/κοινωνικές αξίες.
• Ο οικονομικός φιλελευθερισμός ως αντίληψη παραμένει σε υψηλά επίπεδα.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί το κρίσιμο και βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας, όπως αυτή αποτυπώνεται στη συγκεκριμένη έρευνα: η "ανελαστικότητα στην αλλαγή, ενίοτε και η αντίσταση στην αλλαγή", αντίσταση που την εμποδίζει να προχωρήσει και να λειτουργήσει σε ένα νέο πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας.

Οι πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις των επόμενων μηνών θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της χώρας και τη στρατηγική κατεύθυνση που θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια. Θα αισθανθεί ο μέσος πολίτης μια μικρή ανακούφιση από το συσσωρευμένο βάρος της κρίσης στις πλάτες των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, μετριάζοντας την προσκόλληση στις παραδοσιακές αξίες σε κοινωνικό επίπεδο; Θα καταφέρει η χώρα να δημιουργήσει ένα ρεαλιστικό αφήγημα ανάπυξης στη "μετα–μνημονιακή" εποχή; Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το πώς αυτός ο "διχασμός παράδοσης-νεωτερικότητας"θα λειτουργήσει στη "μετα-μνημονιακή" εποχή.

Ο Έλληνας πιστεύει ότι "Η Ε.Ε. είναι αυτή που κυρίως κέρδισε από τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς"

Σύμφωνα με την νέα μέτρηση του Ιανουαρίου 2018, το 68% (από 53,5% στην περσινή έρευνα) των πολιτών θεωρούν τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ε.Ε. ως θετική, έναντι του 31% (από 44,9%), που την αποτιμά ως αρνητική. Θετικότερες κρίσεις για την Ε.Ε. καταγράφονται στους κατόχους ανώτατης μόρφωσης, στις ηλικίες 40-54 και 65+, σε πολίτες που διατηρούν μια σχετική οικονομική δυνατότητα, και σε ψηφοφόρους που αυτο-προσδιορίζονται κεντροαριστεροί, κεντρώοι και κεντροδεξιοί.

Ωστόσο, παρά τη θετική αποτίμηση για την Ε.Ε., στο "μυαλό" του Έλληνα πολίτη υπάρχει η πεποίθηση ότι η Ε.Ε. είναι αυτή που κυρίως κέρδισε από τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς (58,2%). Άλλωστε, περίπου ένας στους δύο (48,9%) εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Ελλάδα βγήκε ζημιωμένη από τη συμμετοχή στην Ε.Ε. στο ζήτημα της οικονομικής ανάπτυξης και της ευημερίας.

Η στάση των Ελλήνων πολιτών απέναντι στο ευρώ -από την εισαγωγή του μέχρι σήμερα- παρουσίασε διακυμάνσεις. Από την ένθερμη αποδοχή στην εισαγωγή του νομίσματος στα πρώτα στάδια, σταδιακά περάσαμε στον προβληματισμό. Με βάση τα στοιχεία της φετινής μέτρησης, η αποδοχή του ευρώ είναι ισχυρά πλειοψηφική και καταγράφεται στο 66% (μια αύξηση 6 ποσοστιαίων μονάδων από την προηγούμενη μέτρηση), με πτώση να παρατηρείται στους ευρωσκεπτικιστές, καθώς πλέον μόνο ένας στους τέσσερις ερωτώμενους (26%,-7% από πέρυσι) τάσσεται υπέρ της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα.

Βεβαίως, παρά το γεγονός ότι το φιλοευρωπαϊκό ρεύμα παρουσιάζει αυξητικές τάσεις, η χώρα εξακολουθεί -αν και με μειούμενα ποσοστά- να έλκεται "από άλλες δυνάμεις", όπως η Ρωσία που αποτελεί την 1η εναλλακτική (με 24,1%, από 33,4% πέρυσι).

"Ιδανικός ηγέτης για την Ελλάδα ο Πούτιν"

Στο ίδιο πλαίσιο, ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο ιδανικός πολιτικός ηγέτης για την Ελλάδα ενσαρκώνεται στο πρόσωπο του Βλ. Πούτιν (30%), με τη μεγαλύτερη υποστήριξη να εκδηλώνεται από ηλικίες 17-39, κυρίως πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων διατηρεί έντονα αρνητική στάση έναντι των μεταναστών

Aν και το μεταναστευτικό/προσφυγικό ως θέμα - πρόβλημα βρίσκεται σε ύφεση σε σχέση με το παρελθόν, η πλειοψηφία των Ελλήνων αντιμετωπίζει τους μετανάστες που έχουν έρθει τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας με βαθύ σκεπτικισμό, ακόμα και στα όρια της φοβικότητας.

Σε μια σειρά από απόψεις στις οποίες εκτέθηκαν οι ερωτώμενοι, τα στοιχεία έχουν ως εξής:

• Το 90,3% των πολιτών πιστεύει ότι ο αριθμός των μεταναστών είναι υπερβολικά μεγάλος
• Το 72,1% των πολιτών πιστεύει ότι λόγω των μεταναστών θα αυξηθεί η εγκληματικότητα
• Το 65,4% των πολιτών πιστεύει ότι λόγω των μεταναστών αυξάνεται η ανεργία

Ενώ:

• Το 32,5% των πολιτών πιστεύει ότι η παρουσία των μεταναστών θα έχει θετική οικονομική επίπτωση
• Το 30% πιστεύει ότι οι μετανάστες εμπλουτίζουν τον πολιτισμό μας
• Το 22,3% πιστεύει ότι οι μετανάστες θα βοηθήσουν στην επίλυση του δημογραφικού προβλήματος

Συνολικά, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων διατηρεί έντονα αρνητική στάση έναντι των μεταναστών, ενώ μόνο η μειοψηφία διατηρεί θετική ή ουδέτερη στάση. Όπως έχει παρατηρηθεί και στις προηγούμενες μετρήσεις, οι απόψεις έναντι του μεταναστευτικού διαμορφώνονται από τις εξής παραμέτρους: την ηλικία, τη μόρφωση και την οικονομική δυνατότητα. Νέοι και υψηλότερης μόρφωσης πολίτες εκφράζονται περισσότερο φιλικά έναντι των μεταναστών, σε αντίθεση με τους ηλικιακά μεγαλύτερους και χαμηλότερης μόρφωσης που εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά μη-αποδοχής. Όπως περίπου και πέρυσι, 1 στους 3 πολίτες διαφωνεί (34%, +2,2%) με το δικαίωμα των παιδιών νόμιμων μεταναστών που γεννιούνται στην χώρα να λαμβάνουν άμεσα την ελληνική υπηκοότητα, άποψη που υποστηρίζεται κυρίως από ηλικίες 25-54, δεξιάς και κεντροδεξιάς πολιτικής τοποθέτησης. Σε μια ερώτηση που κάναμε φέτος για πρώτη φορά, αντίστοιχο ποσοστό (35,3%) πιστεύουν πως τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών δεν πρέπει να μπορούν να είναι σημαιοφόροι σε εκδηλώσεις.

Μειώνεται η αποδοχή στη διαφορετικότητα

Αλλά και γενικότερα η ελληνική κοινωνία σήμερα εμφανίζει μικρότερη αποδοχή στη διαφορετικότητα, γεγονός που εκδηλώνεται ως εξής :

• Το 57,4% των πολιτών διαφωνεί με τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών (ποσοστό αυξημένο κατά 10,7% από πέρυσι)
• Το 53,6% των πολιτών διαφωνεί με τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου
• Το 79,6% των πολιτών διαφωνεί με την υιοθέτηση παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια

και

• Το 49,8% των πολιτών συμφωνεί με την επαναφορά της θανατικής ποινής (αύξηση 11%)
• Το 45,3% των πολιτών διαφωνεί με την ανέγερση χώρων θρησκευτικής λατρείας των μουσουλμάνων

Διχασμένη η Ελληνική Κοινωνία

Σε αδρές γραμμές θα λέγαμε ότι η ελληνική κοινωνία βρίσκεται διχασμένη, με περίπου 1 στους 2 πολίτες να απορρίπτει στοιχεία νεωτερικότητας που αποτελούν μέρος μιας σύγχρονης πραγματικότητας. Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ελληνική κοινωνία είναι λιγότερη ανεκτική σε στοιχεία πολυπολιτισμικότητας και λιγότερο ανεκτική στο διαφορετικό. Από τα αποτελέσματα φαίνεται πως δεν εμφανίζει ακόμα ισχυρό υπόβαθρο για να στηρίξει με ευκολία την αρμονική συνύπαρξη διαφορετικών ομάδων και πολιτισμών, ή ακόμα και ανεξιθρησκίας

Εθνική αυτοπεποίθηση και ναρκισσισμός

Ο σύγχρονος Έλληνας αισθάνεται μια "ισχυρή εθνική αυτοπεποίθηση" που απορρέει τόσο από το παρελθόν και την ιστορία του όσο και από την προσλαμβάνουσα εικόνα που έχει για τη γεωπολιτική θέση της χώρας, και που σε μεγάλο βαθμό τη διαφοροποιεί από όλους τους Βαλκάνιους γείτονές της μέχρι σήμερα.

Η πλειοψηφία των πολιτών αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα, παρά τα προβλήματά της, είναι μια μοντέρνα χώρα που δεν διαφέρει πολύ από τις άλλες χώρες της Ευρώπης (68,3%,+10%), άποψη που την υποστηρίζουν κυρίως άτομα ηλικίας 65+ (74,9%), πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με δεξιά πολιτική τοποθέτηση/πολιτικό προσανατολισμό. Η πλειοψηφία των πολιτών (74,6%, +12,3%) εκτιμά ότι οι Έλληνες είναι ένας λαός με μεγάλη ιστορία που παρά τη σημερινή κρίση ξεχωρίζει για την ευφυία και τον πολιτισμό του.

Η εκτίμηση αυτή ενισχύεται από την άποψη ότι το 54,5% των πολιτών (+7,3% από πέρυσι) είναι σύμφωνοι με την άποψη ότι "Έλληνας γεννιέσαι", με τον υψηλότερο βαθμό συμφωνίας για τη θέση αυτή να καταγράφεται στις ηλικίες 55+, σε άτομα μέχρι δευτεροβάθμια μόρφωση, δεξιάς και κεντροδεξιάς πολιτικής τοποθέτησης. Εκτός από το να υιοθετεί ελληνικά ήθη και έθιμα (54,3%, όσο και πέρυσι), οι ερωτώμενοι πιστεύουν πως "για να θεωρηθεί κάποιος Έλληνας" θα πρέπει να έχει γεννηθεί από Έλληνες γονείς (43,4% +7,3%), να μιλάει ελληνικά (24,9% -3,1%) να έχει γεννηθεί στην Ελλάδα (24,8%, όσο και πέρυσι), και να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος (24,3%, +7,1%).

Με το τρίπτυχο οικογένεια, ένοπλες δυνάμεις και αστυνομία στην κορυφή των θεσμών που εμπιστεύονται οι Έλληνες, σκιαγραφείται ένα παραδοσιακό, αν όχι συντηρητικό κοινωνικό προφίλ. Σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση του Δεκεμβρίου του 2016, τη μεγαλύτερη αύξηση στην εμπιστοσύνη παρουσιάζει η κυβέρνηση (11,9%), ο πρωθυπουργός (11,8%) και τα πολιτικά κόμματα (7%, αν και διατηρούν πολύ αρνητικό ισοζύγιο -50,5%). Βεβαίως, αυτοί οι θεσμοί τον Δεκέμβριο του 2016 είχαν πέσει εξαιρετικά χαμηλά, και εξακολουθούν να απέχουν από τα επίπεδα εμπιστοσύνης που είχαν καταγραφεί στη μέτρηση του Απριλίου του 2015.

Κάνουμε αυτοκριτική

Με μια τάση αυτοκριτικής διάθεσης περίπου 3 στους 4 Έλληνες πιστεύουν πως η χρόνια οικονομική κρίση οφείλεται κυρίως σε "δικές μας αδυναμίες", ενώ 1 στους 5 αποδίδει ευθύνες τόσο στις δικές μας αδυναμίες όσο και στους ξένους. Αξίζει να σημειωθεί σε αυτή την ερώτηση οι απαντήσεις "στις δικές μας αδυναμίες", και "τόσο στις δικές μας αδυναμίες όσο και στους ξένους" επιστρέφουν σχεδόν ακριβώς στα ποσοστά του 2015, μετά από μια αντίστοιχη μείωση και αύξηση κατά περίπου 8% το 2016.

Θέλουμε μικρότερο κράτος και άρση μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων

Οι σχέσεις του κράτους με την οικονομία αποτελούν βασικό πυλώνα του μοντέλου ανάπτυξης κάθε ανεπτυγμένης δυτικής κοινωνίας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της φετινής έρευνας, στην Ελλάδα επικρατεί η άποψη πως το κράτος επεμβαίνει υπερβολικά στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, καθώς περίπου 2 στους 3 Έλληνες τάσσονται υπέρ της άποψης αυτής, ανεξαρτήτως οικονομικής δυνατότητας, ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου.

Το 61% των ερωτηθέντων απαντά πως "χρειαζόμαστε μικρότερο δημόσιο τομέα". Εκτός από τους δημόσιους υπαλλήλους, τους φοιτητές και όσους ασχολούνται με τα οικιακά, όλες οι άλλες ομάδες απασχόλησης τάσσονται υπέρ αυτής της άποψης. Περισσότερο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει το γεγονός πως τα άτομα ηλικίας 65+ με ποσοστό 71% συμφωνούν με τη μείωση του δημοσίου τομέα. Επίσης ενδιαφέρον το γεγονός πως η κατανομή ανάμεσα στις ομάδες οικονομικής δυνατότητας είναι σχεδόν ομοιόμορφη.

2 στους 3 Έλληνες συμφωνούν πως η ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει ο δημόσιος τομέας θα βελτιωθεί εάν καταργηθεί η μονιμότητα των δημόσιων υπαλλήλων. Εκτός των ίδιων των δημόσιων υπαλλήλων, των φοιτητών, των συνταξιούχων και όσων ασχολούνται με τα οικιακά, όλες οι υπόλοιπες ομάδες απασχόλησης συμφωνούν με αυτήν την άποψη.

Διαβάστε ολόκληρη την έρευνα εδώ

Μητροπολίτες, σταρ του μίσους

Συντάκτης: 

Περικλής Κοροβέσης

Ο κ. Αμβρόσιος, μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας (με αυτόν τον τίτλο ευγενείας είναι γνωστός), είναι ένας άνθρωπος με φασιστικές ιδέες που ουδέποτε τις έκρυψε. Ανήκει σε μια ομάδα τεσσάρων-πέντε μητροπολιτών που εκφράζουν τις απόψεις της Χρυσής Αυγής από άμβωνος.

Κάθε τόσο κάνουν και ένα κήρυγμα μίσους και αποκτούν πανελλήνιο ακροατήριο και γίνονται σταρ του μίσους. Αυτή η Ανώτατη Εκκλησιαστική Ιεραρχία δεν είναι ούτε η ηγεσία της Εκκλησίας ούτε εκφράζει τις απόψεις της. Εχει όμως την ανοχή της Ιεράς Συνόδου, υπάρχει ένα είδος «ομερτά», πράγμα σύνηθες στους μεγάλους οργανισμούς (Στρατός, Αστυνομία, κόμματα) για να κρατήσουν τη συνοχή τους προς τα έξω. Μόνο όταν γίνει κάποια διάσπαση σε κόμμα ή θρησκευτικό δόγμα καταλαβαίνουμε το αβυσσαλέο μίσος που τους χώριζε. Στον Στρατό και την Αστυνομία δεν γίνονται διασπάσεις, αλλά εκκαθαρίσεις.

Αλλά η Εκκλησία δεν είναι μόνο Ιεραρχία, είναι και ο κατώτατος κλήρος. Αυτόν που συναντούν οι κοινοί θνητοί στα χωριά ή στις γειτονιές. Αυτοί δηλαδή που έχουν προσωπικές σχέσεις με το εκκλησίασμά τους. Εχω δει παπάδες να παίζουν όργανα, να τραγουδούν και να χορεύουν. Μητροπολίτη να χορεύει δεν έχω δει.

Τα συμπεράσματά μου από αυτές τις συναναστροφές είναι πως οι παπάδες ζουν σε συνθήκες σκλαβιάς. Είναι στον απόλυτο και πλήρη έλεγχο του δεσπότη. Οι νέοι ιερωμένοι είναι κατά κανόνα θεολόγοι (ή μπορεί να έχουν και ένα δεύτερο πτυχίο), εντελώς ενημερωμένοι για τα κοινωνικά και θεολογικά προβλήματα, όπως και για την αυταρχική λειτουργία της Ιεραρχίας που, όχι σπάνια, αγγίζει τα όρια της τυραννίας ή για την προκλητική επίδειξη πλούτου και εξουσίας.

Είναι τυχαίο άραγε πως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ακόμη και αστυνομικοί και στρατιωτικοί, έχουν το δικαίωμα να συνδικαλίζονται; Οι παπάδες, που και αυτοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι όπως και οι μητροπολίτες, δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Τι να λέει άραγε ο Συνήγορος του Πολίτη; Δεν είναι μια σαφής διάκριση για μια κατηγορία πολιτών; Και ακόμη, τους απαγορεύεται να πολιτευτούν. Πού το γράφει αυτό το Σύνταγμα;

Η ΛΟΑΤ κοινότητα είναι προϊόν του κινήματος των ομοφυλόφιλων που άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 στην Αγγλία και στις ΗΠΑ και εξελίχθηκε ραγδαία σε μαζικό κίνημα. Και σε πολλές χώρες του κόσμου νίκησαν και απέκτησαν, τουλάχιστον νομικά, τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους πολίτες.

Κατά την άποψή μου, αυτό το κίνημα είναι εξίσου σημαντικό με τον αγώνα που έχουν δώσει οι γυναίκες ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα (Μαίρη Γουόλστονκραφτ) όπως και το κίνημα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, δεκαετία του ‘60, για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό που πρόσφερε το κίνημα των ομοφυλόφιλων ήταν η ανακάλυψη του εσωτερικού μας εαυτού για να βρούμε την πραγματική μας ταυτότητα. Και αυτό ήταν πρωτοποριακό.

Αυτή η κοινότητα έχει υποστεί πολλούς διωγμούς και διώξεις. Εχουν δολοφονηθεί κατά δεκάδες και πολλοί έχουν πεθάνει στα ναζιστικά στρατόπεδα του θανάτου. Οχι γιατί έκαναν κάτι, αλλά γι’ αυτό που ήταν. Και τη δίωξη των ΛΟΑΤ ζήτησε και ο Αμβρόσιος, κατά την παράδοση των ναζί.

Ας σταθούμε σε δύο φράσεις του: «Αν είχα όπλο και μπορούσα από τον νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε». Και ακόμη: «Αν παρόμοια φράση χρησιμοποιούσαν οι ναζί, τότε μπράβο». Η σωστή ανάγνωση αυτών των φράσεων ως προς το σημαινόμενό τους είναι: «Αν ήμουν σε μια παρακρατική οργάνωση -άρα νόμιμο όπλο- θα σκότωνα όλους τους πούστηδες μέχρι να τους τελειώσουμε».

Η δεύτερη φράση δείχνει τη μεγαλομανία του, που θυμίζει φίρερ. «Αν οι ναζί ακολουθούν τα δικά μου κηρύγματα, τότε μπράβο». Χωρίς να θέλω να απογοητεύσω τον Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, οι ναζί είχαν ήδη στείλει τους ομοφυλόφιλους στον φούρνο. Οπότε μάλλον αυτοί έπρεπε να έλεγαν «μπράβο» στον κ. Αμβρόσιο που λέει τα ίδια με αυτούς.

Ο κ. Αλιβιζάτος, που κανείς δεν αμφισβητεί το κύρος του, είπε στην κατάθεσή του πως το επίμαχο άρθρο του κ. Αμβρόσιου «παραβιάζει τον ρατσιστικό νόμο, καθώς υποκινεί σε μίσος και συνιστά προτροπή σε βία». Γιατί τότε δεν κινήθηκε αυτεπάγγελτα η Δικαιοσύνη, αφού παραβιάζεται νόμος του κράτους;

Αντίθετα είδαμε τη Δικαιοσύνη του Αιγίου να δέχεται την παραβίαση του νόμου και βγάζει τον παραβάτη αθώο και να τον δικαιώνει. Και αυτό με έβαλε σε πολλές σκέψεις και με ανησύχησε πιο πολύ και από τις δηλώσεις του κ. Αμβρόσιου. Η Δικαιοσύνη, μας λένε, είναι μία και αδιαίρετη και φυσικά ανεξάρτητη. Αυτή θα κρίνει και την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Να είναι μια ένδειξη για το πώς θα είναι η απόφαση για τα εγκλήματα της Χ.Α.;

Αυτό δεν μπορεί να το πει κάποιος με βεβαιότητα. Αλλά τίποτα δεν εμποδίζει κανέναν να το σκεφτεί. Το 313 η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γίνεται χριστιανική. Τον επόμενο χρόνο στη Σύνοδο της Αρλ, καταργείται η εντολή «ου φονεύσεις» και οι χριστιανοί υποχρεώνονται να κατατάσσονται στις ρωμαϊκές λεγεώνες.

Μήπως έχουμε ακόμη για κάποιους ιεράρχες αυτοκρατορικό χριστιανισμό και Ιερά Εξέταση; Που, κατά Ντοστογιέφσκι, ο μεγάλος ιεροεξεταστής έδιωξε τον Χριστό και του είπε να μην ξαναπατήσει το ποδάρι του στη Γη.

Η Μιράντα του Sex & The City η πρώτη ανοιχτά γκέι υποψήφια κυβερνήτης

Η Σίνθια Νίξον έγινε ευρύτερα γνωστή από την επιτυχημένη σειρά Sex&The City (1998-2004), στην οποία υποδυόταν την καριερίστα δικηγόρο Μιράντα Χομπς. Για τον ρόλο αυτό, έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα Β' γυναικείου ρόλου σε τηλεοπτική σειρά. Επίσης, κέρδισε το βραβείο Emmy Β' γυναικείου ρόλου σε κωμική σειρά (2004) και δύο βραβεία Σωματείου Ηθοποιών μαζί με τις συμπρωταγωνίστριές της (2001, 2003).

Πρωταγωνίστησε και στις δύο κινηματογραφικές μεταφορές της τηλεοπτικής σειράς, το 2008 και το 2010, ενώ εκτός από τον κινηματογράφο έχει εμφανιστεί πολλές φορές και στο θέατρο. Γεννημένη στη Νέα Υόρκη και μητέρα δύο παιδιών τα οποία απέκτησε με τον πρώην σύντροφό της Ντάνι Μόζες, η 52χρονη ηθοποιός έχει σχέση από το 2004 με την Κριστίν Μαρινόνι, με την οποία απέκτησε έναν γιο το 2011 και την οποία παντρεύτηκε το 2012.

Πριν από λίγες μέρες ανακοίνωσε ότι θα θέσει υποψηφιότητα για κυβερνήτης της Νέας Υόρκης με το Δημοκρατικό Κόμμα απέναντι στον σημερινό κυβερνήτη της πολιτείας και επίσης Δημοκρατικό Άντονι Κουόμο. Την απόφασή της ανακοίνωσε μέσω του Twitter: «Αγαπώ τη Νέα Υόρκη και σήμερα ανακοινώνω την υποψηφιότητά μου για τη θέση του κυβερνήτη».

Η Νίξον, η οποία είναι κάτοικος του Μπρούκλιν, δηλώνει «προοδευτική ακτιβίστρια, υποψήφια κυβερνήτης για να δώσει μάχη για μια καλύτερη Νέα Υόρκη, για μια Νέα Υόρκη με ισότητα». Ο ακτιβισμός είναι πράγματι αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής της: η ηθοποιός διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια μιας μαστoγραφίας ρουτίνας τον Οκτώβριο του 2006. Αρχικά δίσταζε να ανακοινώσει δημοσίως το πρόβλημα υγείας της, αλλά το 2008 σε συνέντευξή της ανακοίνωσε τη μάχη που έδωσε με την νόσο και σήμερα είναι ακτιβίστρια για τον καρκίνο του μαστού.

Το tweet για την υποψηφιότητά της συνόδευε ένα βίντεο στο οποίο η ηθοποιός αναφέρει ότι «δεν έζησε ποτέ πουθενά αλλού», αλλά «μεγάλωσε στην πόλη αυτή, το παιδί μιας ανύπαντρης μητέρας σε ένα διαμέρισμα με μια κρεβατοκάμαρα και αρχικά έγινε ηθοποιός για να μπορεί να συντηρεί τον εαυτό της ενώ σπούδαζε στο Barnard College της Νέας Υόρκης».

«Νομίζω ότι χρειαζόμαστε περισσότερους έγχρωμους και γυναίκες και πρόσωπα από την κοινότητα ΛΟΑΤ όχι μόνο να εκπροσωπούν αλλά να ηγούνται. Αν θέλουμε να φτιάξουμε τον κόσμο μας, εκείνοι γνωρίζουν ποια είναι τα προβλήματα γιατί έχουν υπάρξει στην αντίπερα όχθη», είχε δηλώσει η Νίξον στο περιοδικό People όταν ξεκίνησαν να κυκλοφορούν οι φήμες ότι θα είναι υποψήφια.

Η Νίξον θα είναι η πρώτη ανοιχτά γκέι υποψήφια κυβερνήτης της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Η σύζυγός της, η Μαρινόνι, γνωστή ακτιβίστρια της κοινότητας ΛΟΑΤ, εργαζόταν για τον Δημοκρατικό δήμαρχο της Νέας Υόρκης Μπιλ ντε Μπλάζιο μέχρι πριν από έναν μήνα που παραιτήθηκε. Το ζευγάρι είχε μάλιστα συνδράμει οικονομικά την προεκλογική του εκστρατεία.

Νέο αίμα

Η Νίξον πάντως θα χρειαστεί να δώσει σκληρή μάχη απέναντι στον σημερινό κυβερνήτη. Σε αντίθεση με τον Κουόμο, εκείνη ανήρτησε στην ιστοσελίδα της εκστρατείας της ανακοίνωση με την οποία ενημερώνει ότι «δεν θα δεχθεί οικονομική ενίσχυση από τον επιχειρηματικό χώρο». Επίσης δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την τεράστια επιτυχία του Sex&The City προς όφελός της.

Το αισιόδοξο ίσως στοιχείο είναι ότι οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν διχασμένους τους ψηφοφόρους της πολιτείας ως προς το ενδεχόμενο μιας τρίτης θητείας για τον Κουόμο δεδομένου μάλιστα ότι ο πατέρας του, ο Μάριο Κουόμο, επίσης είχε υπάρξει κυβερνήτης της πολιτείας για τρεις θητείες. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση του Sienna College, το 48% των ερωτηθέντων της πρωτεύουσας της πολιτείας, του Όλμπανι, απάντησαν ότι πιθανόν να τον ψηφίσουν, ενώ το 46% ότι προτιμούν νέο αίμα.

Μάλιστα, όπως επισημαίνει η New York Post, ορισμένοι από τους κατοίκους του συγκεκριμένου τμήματος της πολιτείας δεν γνωρίζουν καν ποια είναι η Νίξον.

Παρότι σχεδόν το 1,5 εκατομμύριο των εγγεγραμμένων Δημοκρατικών είναι upstate Newyorkers (δηλαδή κάτοικοι του βόρειου τμήματος της πολιτείας), στο βίντεο με την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της η Νίξον αναφέρθηκε μόλις μια φορά στην περιοχή τους.

«Οι διάσημοι, οι υπερβολικά πλούσιοι άνθρωποι, δεν μπορούν να κατανοήσουν τα προβλήματα των 50.000 κατοίκων της κομητείας του Σενάνγκο», λέει ο Πάτρικ Μακ Νιλ, μέλος των Δημοκρατικών από το Νόρουιτς και προσθέτει ότι χρειάστηκε να αναζητήσει στο Google την Νίξον για να θυμηθεί ποια είναι. «Θέλει να βελτιώσει τον υπόγειο σιδηρόδρομο. Οκ, αλλά θέλει να φτιάξει και τη γέφυρα στον αυτοκινητόδρομο 12;» λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος.

Το 70% των upstate New Yorkers δεν γνώριζαν ποια είναι η Νίξον ή δεν είχαν άποψη για εκείνη, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Siena College. Το 13% είχαν θετική άποψη για αυτήν και το 17% αρνητική. Και μόλις το 24% των Δημοκρατικών της περιοχής που συμμετείχαν στην έρευνα απάντησαν ότι θα την ψήφιζαν, ενώ το 54% θα ψήφιζε τον Κουόμο.

«Η δημοτικότητά της βασίζεται μόνο στην πόλη της Νέας Υόρκης. Το ‘Sex and the City’ ήταν η Πόλη της Νέας Υόρκης» , λέει η Τζούντιθ Χάντερ, η πρόεδρος των Δημοκρατικών στην κομητεία του Λίβινγκστον. «Η Νέα Υόρκη είναι υπερβολικά ποικιλόμορφη πολιτεία και θα πρέπει να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο κάθε υποψήφιος κατανοεί και σέβεται αυτό το χαρακτηριστικό της».

Σύμφωνα με καταμέτρηση του Νοεμβρίου, περίπου το 55% των 6,2 εκατομμυρίων εγγεγραμμένων Δημοκρατικών βρίσκονται στο NYC.

Ο Κουόμο είχε κερδίσει το χρίσμα του κόμματος στις προκριματικές του 2014 με περίπου το 56% των συνολικών ψήφων από το βόρειο τμήμα της πολιτείας και 68% από το Μεγάλο Μήλο. Η σχεδόν άγνωστη αντίπαλός του, η Ζέφιρ Τίτσαουτ, που τώρα είναι ταμίας της προεκλογικής εκστρατείας της Νίξον, είχε κερδίσει το ένα τρίτο της πολιτείας με περίπου το 40% των upstate Democrats να την υποστηρίζουν.

Το πρόγραμμά της

Στο βίντεο με το οποίο ανακοίνωνε την υποψηφιότητά της η Νίξον έλεγε: «Αγαπώ τη Νέα Υόρκη. Ποτέ δεν ήθελα να ζω αλλού, αλλά κάτι πρέπει να αλλάξει». Η ηθοποιός ανέφερε μια σειρά από προτεραιότητες της προεκλογικής της εκστρατείας.

«Θέλουμε η κυβέρνησή μας να αρχίσει πάλι να ασχολείται με θέματα όπως η υγεία, να δοθεί τέλος στον υπερπληθυσμό στις φυλακές, να βελτιωθεί ο υπόγειος σιδηρόδρομος. Έχουμε πλέον βαρεθεί τους πολιτικούς που ενδιαφέρονται μόνο για τους τίτλους στα μμε και για την εξουσία αντί για εμάς…». Η ηθοποιός είναι εδώ και χρόνια ακτιβίστρια υπέρ της πρόσβασης στην ποιοτική εκπαίδευση στη Νέα Υόρκη. «Είμαι μια υπερήφανη απόφοιτος δημόσιου σχολείου και γονέας παιδιών που φοιτούν σε δημόσιο σχολείο. Εμένα μου δόθηκαν ευκαιρίες, αλλά δεν βλέπω να συμβαίνει το ίδιο και για τα περισσότερα παιδιά στη Νέα Υόρκη σήμερα. Οι ηγέτες μας μάς απογοητεύουν. Είμαστε η πολιτεία με τις περισσότερες ανισότητες σε ολόκληρη την χώρα αφού έχουμε και υπερβολικά πλούσιους και υπερβολικά φτωχούς».

«Αν διδαχτήκαμε κάτι αυτή την πρώτη χρονιά της προεδρίας του Τραμπ είναι ότι το ιππικό δεν θα έρθει να μας σώσει. Εμείς οι ίδιοι είμαστε το ιππικό..», είχε δηλώσει άλλωστε σε συνέντευξή της τον Ιανουάριο.

Μπορεί να κερδίσει;

Αν εκλεγεί, θα γίνει η πρώτη γυναίκα και ανοιχτά γκέι κυβερνήτης της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Μέσα από την εκστρατεία της παρουσιάζεται ως μια προοδευτική εναλλακτική απέναντι στον 60χρονο κεντρώο Κουόμο, ο οποίος μάλιστα συχνά αναφέρεται ως πιθανός υποψήφιος για την προεδρία το 2020.

«Δεν έχω αγωνία για το ποιος θα είναι υποψήφιος. Θα υπάρχουν υποψήφιοι. Αυτό ονομάζεται εκλογές και είναι εντάξει», δήλωσε ο Κουόμο. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι τόσο εύκολος ο δρόμος και για τον ίδιο. Το επιτελείο της Νίξον σίγουρα θα επωφεληθεί από την παρουσία της καθηγήτριας πανεπιστημίου Τίτσαουτ, η οποία το 2014 που στάθηκε απέναντι στον Κουόμο, εκπροσώπησε την φιλελεύθερη πτέρυγα του κόμματος εξασφαλίζοντας το 34% έναντι 62% του Κουόμο.

Επιπλέον, κάποιες κατηγορίες περί διαφθοράς στο Όλμπανι είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επανέλθουν στο προσκήνιο. Ο στενός φίλος και πρώην σύμβουλος του Κουόμο, ο Τζόζεφ Περκόκο, καταδικάστηκε την περασμένη εβδομάδα με κατηγορίες για διαφθορά. Παρότι ο ίδιος ο κυβερνήτης δεν έχει κατηγορηθεί στην ίδια υπόθεση, το όνομά του συνεχώς αναφερόταν στη διάρκεια της δίκης.

Πηγή: 

Guardian, BBC, New York Post, ΑΜΠΕ

ΘΑ ΔΙΚΑΣΤΕΙ ΞΑΝΑ ΜΕ ΕΦΕΣΗ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αιγίου για τον μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, Αμβρόσιο, άσκησε η εισαγγελέας Αιγίου. Ο μητροπολίτης ξαναχτυπά, αυτή την φορά, απέναντι σε όσους αμφισβήτησαν την απόφαση που τον αθώωσε από τις κατηγορίες για δημόσια υποκίνηση σε βία ή μίσους «Ελευθερία του λόγου μόνο για Συριζαίους, ομοφυλόφιλους και αναρχικούς!» , αναφέρει χαρακτηριστικά. 
Η έφεση ασκήθηκε, έπειτα από αίτηση που υπέβαλε στην εισαγγελέα η πολιτική αγωγή, μετά την προ δέκα ημερών δίκη και έπειτα από μήνυση εννέα εκπροσώπων της ΛΟΑΤ κοινότητας για ομοφοβικό κείμενό του, στο οποίο χαρακτήριζε τους ομοφυλόφιλους «αποβράσματα», «μη ανθρώπους» και παρακινούσε τους οπαδούς του να τους απομονώσουν και να τους φτύσουν. 
Λίγες ώρες πριν από την απόφαση της εισαγγελέως, ο κ. Αμβρόσιος είχε δώσει συνέχεια στην «εμπρηστική» ρητορική του, επιτιθέμενος, αυτή την φορά, σε όσους αμφισβήτησαν την αθωωτική υπέρ του απόφαση και γράφοντας, μεταξύ άλλων: «Αγαπητοί μου φίλοι αναγνώστες, τώρα μπορείτε να συγκρίνετε συμπεριφορές! Εμείς αθωωθήκαμε ήδη! Αυτούς ποιός θα τους δικάσει; Υπάρχει ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα; Βεβαίως υπάρχει! Αλλά μόνον για τους Συριζαίους, για τους Ομοφυλόφιλους και για τους Αναρχικούς» αναφέρει αρχικά. Όπως σημειώνει: «Αντιμαχόμεθα και πολεμάμε όλους εκείνους, οι οποίοι πολεμούν τον Σωτήρα Χριστό, ήτοι: Tους άθεους Πολιτικούς, εάν και όταν πολεμούν την Εκκλησία, Τούς δούλους της αμαρτίας γενικώς, όταν αυτοί αμαρτάνουν δημοσίως και μάλιστα, όταν υπερηφανεύονται για τον τρόπο της ζωής των, δηλ. αυτούς, οι ζούν στην αμαρτία, όταν προσπαθούν να επιβάλουν στην Ελληνική Κοινωνία τον τρόπον της αμαρτωλής και μή χριστιανοπρεπούς ζωής των ως τρόπον και κανόνα ζωής (…), 
Τους δούλους των παθών της ατιμίας, όπως π.χ. τους ομοφυλόφιλους, εάν και εφ’ όσον αυτοί προσπαθούν να επιβάλουν τα πάθη της ατιμίας των σαν φυσιολογικό τρόπο ζωής (…), Τους εχθρούς της Πατρίδος μας, όταν αυτοί ενεργούν όχι μόνον κατά της Ορθοδοξίας, αλλά και κατά της Ελλάδος ή και του Ελληνικού Λαού, Τους Πολιτικούς πάσης αποχρώσεως, ήτοι μπλε, πράσινους, κίτρινους, κόκκινους, μαύρους, πράσινο-μπλε κλπ, δηλ. πάσης αποχρώσεως, εάν και όταν αυτοί εχθρεύονται την Εκκλησία του Χριστού (όπως πχ. την Ν.Δ. να ψηφίζει το Νομοσχέδιο περί του «Συμφώνου Συμβιώσεως» των Ομοφυλοφίλων!)».

Σύμφωνο συμβίωσης και νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου

Ζητήματα που έχουν διχάσει την κοινωνία μας είναι το σύμφωνο συμβίωσης και - κυρίως - η νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου. Οι ακρότητες περισσεύουν στην κοινωνία μας, κι αυτό που πολλές φορές ξεχνούν όλοι, είναι ότι όποια κι αν είναι η άποψη του καθενός, δεν χρειάζονται ούτε ύβρεις, ούτε βία, ούτε τίποτα άλλο προσβλητικό.

Ο Χρόνος βρέθηκε σε εκδήλωση με θέμα "οι νομοθετικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων έφεραν την LGBTQI+ κοινότητα δυναμικά στο προσκήνιο". Στο πάνελ συζήτησης βρέθηκαν οι: Θεοφανώ Παπαζήση - ομότιμη καθηγήτρια Αστικού Δικαίου ΑΠΘ, μέλος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του Συμφώνου Συμβίωσης και της Νομικής Αναγνώρισης της Ταυτότητας Φύλου, πρόεδρος ιδρύματος ορφανοτροφείου Θηλέων "Η Μέλισσα". Ζαφειρώ Χιλιαδά - μέλος του Thessaloniki Pride, Bachelor of Arts in Political Science and Gender Studies, Grinnell College. Αναστάσιος Ζαρίφης - γραμματέας Περιφέρειας του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 19 Μαρτίου στη Λέσχη Κομοτηναίων. 

"Έτυχε να είμαι μέλος στις νομοπαρασκευαστικές και για το σύμφωνο συμβίωσης και για την αλλαγή φύλου", θα μας πει η κα Παπαζήση, ξεκινώντας την συζήτησή μας. 

ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ
Αναφορικά με το Σύμφωνο Συμβίωσης, ανέφερε κυρίως θετικά στη νομοθετική ρύθμιση, αλλά και κάποια αρνητικά στοιχεία, καθώς και τα επόμενα βήματα. "Θεωρώ ότι η ρύθμισή του (ετεροφυλόφιλοι, ομοφυλόφιλοι) είναι περίπου η ιδανική σε ό,τι αφορά στις σχέσεις των συντρόφων. Οι σχέσεις είναι πλέον πολύ καλά ρυθμισμένες όχι μόνο σε σχέση με το προηγούμενο αλλά και σε σχέση με άλλες χώρες, γιατί τους δίνει όλα τα δικαιώματα που έχουν και οι σύζυγοι, αν τα θέλουν, εκτός αν θέλουν να κάνουν δικές τους συμφωνίες. 

Όμως, υπολείπεται στη ρύθμιση της σχέσης των γονιών με τα παιδιά. Θεωρώ ότι εκεί υπάρχει ένα πολύ μεγάλο έλλειμμα και πρέπει ο επόμενος νόμος, όταν γίνει, να ρυθμίζει τις σχέσεις γονέων και παιδιών. Κυρίως θα πρέπει να ρυθμίζει τρία θέματα: Πρώτον, η πρόσβαση στην βοηθούμενη αναπαραγωγή (τεχνητή γονιμοποίηση). Δεύτερον, η δυνατότητα να υιοθετήσεις το παιδί του συντρόφου, είτε είναι φυσικό του παιδί από προηγούμενο γάμο αν δεν έχει άλλο γονιό, είτε αν έχει γίνει με εξωσωματική, είτε αν είναι υιοθετημένο. Τρίτον - και μακρινότερο βήμα γιατί για τα προηγούμενα δύο βήματα θα υπάρξουν αντιδράσεις - είναι η κοινή υιοθεσία κι από τους δύο παιδιών τρίτων".

ΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ
Αναφορικά με τη Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου δεν έκρυψε ότι έχουν υπάρξει ηχηρές αντιδράσεις από την κοινωνία. Αναλυτικά μας είπε τα παρακάτω:

"Το σύμφωνο το ψήφισαν πανηγυρικά στη βουλή, αλλά σε αυτό υπάρχει φοβερή αντίδραση, γιατί βγαίνουν τα ομοφοβικά στερεότυπα που συνδέουν την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία και με την πορνεία. Δεν είναι όμως έτσι. Έχω φίλους ομοφυλόφιλους και δεν είναι έτσι, είναι μια χαρά σοβαροί άνθρωποι. Φυσικά και μπορεί να υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι που δεν είναι σοβαροί, αλλά συγγνώμη κιόλας, στην υπόλοιπη κοινωνία υπάρχουν μόνο σοβαροί και μόνο οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι σοβαροί;

Είναι θέμα που αφορά το άτομο κι όχι την ελληνική κοινωνία. Είναι αίτημα των ομοφυλόφιλων αυτές οι ρυθμίσεις. Δεν έχουμε λόγο να πούμε ότι ο ομοφυλόφιλος γείτονάς μου δεν θα έχει το δικαίωμα που έχουμε εμείς, επειδή δεν μας αρέσει. Αυτά είναι φασιστικά και καταπιεστικά πράγματα. Δεν έχω δικαίωμα ως κοινωνία να απαγορεύω τα δικαιώματα. Έχω δικαίωμα να απαγορεύω τις εγκληματικές πράξεις.

Σε ό,τι αφορά την αλλαγή φύλου δυστυχώς το νομοσχέδιο που πέρασε απείχε από την πρόταση που κάναμε ως νομοπαρασκευαστική. Το ότι το διεμφυλικό άτομο για να μπορεί να αλλάξει (φύλο) να πρέπει να είναι άγαμο, αυτό είναι πραγματικά δόγμα στις οικογένειες. Βεβαίως μπορεί ένα ζευγάρι να θέλει να χωρίσει, όταν μάθει πως ο ένας είναι διεμφυλικός, όμως όταν οι σύντροφοι έχουν αγάπη και κατανόηση και θέλουν να μεγαλώσουν μαζί τα παιδιά τους, ποιά είμαι εγώ - που παριστάνω την κοινωνία - να πω ότι πρέπει να διαλύσουν την οικογένεια; Ο ρόλος μίας κοινωνίας θα έπρεπε να είναι να διατηρήσει την συνοχή των οικογενειών.

Ως επιτροπή διαφωνήσαμε και στο να υπάρχει όριο στην αλλαγή του φύλου στους ανηλίκους. Εφόσον ούτως ή άλλως δεν επιβάλλεται χειρουργική επέμβαση, θα πρέπει να μπορεί να γίνει σε όλες τις ηλικίες. Το παιδί πρέπει να προστατευτεί από την οικογένειά του, με αλλαγή φύλου, έτσι ώστε όταν πάει στο σχολείο να μην πέσει θύμα bullying από τα υπόλοιπα παιδιά, γιατί τα παιδιά είναι σκληρά, δεν είναι αγγελάκια. Τα παιδιά δεν έχουν συναίσθηση του πόνου που προκαλούν στους άλλους. Τα διεμφυλικά παιδιά υποφέρουν στα σχολεία. Έχουμε ακόμη και θανάτους, αλλά και εγκαταλείψεις των παιδιών από το σχολείο.

Παρόλα αυτά αξίζει να σημειωθεί πως είναι μεγάλη κατάκτηση το γεγονός ότι στο νόμο πλέον υπάρχει ρητά ότι δεν απαιτείται χειρουργική επέμβαση, γιατί μπορεί να ήταν μία παρόρμηση, πχ κάποιος για μία περίοδο να νόμιζε... Γι' αυτό και η χειρουργική επέμβαση πρέπει να γίνεται μόνο όταν το πρόσωπο είναι απολύτως σίγουρο ότι θέλει να την κάνει".

Πώς αναγνωρίζεις έναν γκέι άντρα please;

Θα ‘χεις ακούσει για το gaydar (γκέινταρ), την ενορατική ικανότητα ορισμένων ανθρώπων να ανιχνεύουν -εν είδει ραντάρ- με μεγάλη ακρίβεια (ακόμα και εξ αποστάσεως) αν κάποιος είναι γκέι. Στην ουσία, επεξεργάζονται, σταθμίζουν και αξιολογούν πληθώρα οπτικοακουστικοκινητικών δεδόμενων και ερεθισμάτων που εκπέμπει το υπό εξέταση άτομο.

Είναι, όμως, μόνο η ενορατική ικανότητά τους ή στην «ανίχνευση» βοηθάνε επίσης κι άλλες παράμετροι όπως η συμπεριφορά, το ντύσιμο, η ομιλία, τα vibes, το eye contact κλπ;

Για να το εξακριβώσουμε, ρωτήσαμε σχετικά 7 γκέι άντρες. Τους ζητήσαμε να μας αποκαλύψουν τα σημάδια που «προδίδουν» και στέλνουν σήμα για ένα ενδεχόμενο επόμενο βήμα.

Εντάξει, κάποια πράγματα φωνάζουν. Όπως η φωνή, το ντύσιμο το βλέμμα και ο τρόπος ομιλίας. Αυτά είναι τα βασικά. Φυσικά, το θέμα είναι τι γίνεται με τους άντρες που δεν διαθέτουν αυτά τα χαρακτηριστικά και ξεγελούν. Εκεί λειτουργεί το ένστικτό μου, νομίζω. Υπάρχει μια ορολογία που χρησιμοποιούμε για αυτό το «ένστικτο» και λέγεται gaydar. Αυτό νομίζω είναι ο τρόπος μας να καταλαβαίνουμε αν κάποιος άντρας είναι gay ή όχι. Το έχουν και πολλές γυναίκες αυτό, καταλαβαίνουν. Μόνο στους straight δεν λειτουργεί.

Αντώνης, 29 ετών

Δεν ξέρω αν παίζουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, εκτός από τα προφανή, τα οποία όμως δεν ισχύουν για όλους. Εγώ, συνήθως το νιώθω όταν κάποιος άντρας στο χώρο είναι gay. Δεν μπορώ να σου προσδιορίσω πώς και γιατί, είναι αυτό που λέμε gaydar, κάτι που έχουν οι περισσότεροι gay. Βασικό σημάδι είναι το βλέμμα και ο τρόπος που θα κοιτάξει έναν άλλο άντρα. Όσο και να θέλει να το κρύψει, το βλέμμα πάντα προδίδει, είναι όπως ένας straight άντρας κοιτάζει μια γυναίκα που του αρέσει.
Χρήστος, 32 ετών

Σήμερα, με τόσους μετροσέξουαλ γύρω μας, το να αναγνωρίσεις αν κάποιος άντρας είναι gay είναι αρκετά δύσκολο. Παλαιότερα, ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Ένα σάλι, μια εμφάνιση πιο προσεγμένη, λίγες ξένες λέξεις στη ροή του λόγου, λίγη περισσότερη φινέτσα, και αμέσως μπορούσες να καταλάβεις το αν κάποιος είναι ομοφυλόφιλος. Όλα αυτά όμως, τα έχουν πολλοί άντρες πλέον και straight και gay, άρα τα πράγματα έχουν μπερδευτεί. Αυτό ισχύει και για άντρες με θηλυπρέπεια, πλέον πολλοί μπορεί να μοιάζουν ή να συμπεριφέρονται πιο θηλυκά, αλλά να είναι straight. Εύκολα πέφτεις στην παγίδα. Για εμάς, ο μόνος τρόπος πλέον είναι το ένστικτο, το gaydar που μας βοηθά στο να καταλάβουμε τι κρύβει το περιτύλιγμα. Αν, για παράδειγμα, κάποιος που θα γνωρίσω με κοιτάζει επίμονα ή μου σφίξει το χέρι για περισσότερα από 6 δευτερόλεπτα, τότε είναι κάτι σαν σήμα για να πάρω το μήνυμα.
Γιώργος 37 ετών

Προφανώς, ο κάθε ομοφυλόφιλος έχει ένα αισθητήρα που αναγνωρίζει τον όμοιο του και δεν αναφέρομαι μόνο σε εξωτερικά ή κινησιολογικά γνωρίσματα, αλλά περισσότερο για τα vibes που υπάρχουν στον αέρα, όταν δύο ή περισσότεροι ομοφυλόφιλοι βρεθούν σε ένα χώρο. Λειτουργεί περισσότερο το ένστικτο σε τέτοιες περιπτώσεις. Μια ματιά, μια χειραψία είναι αρκετά για να λύσεις το «μυστήριο».
Στέλιος, 25 ετών

Κάποτε, ήταν πιο εύκολο να αναγνωρίσεις κάποιον gay, εάν φυσικά το ήθελε εκείνος, διότι η εμφάνιση είναι το πρώτο πράγμα που τον διαφοροποιούσε. Πιο μοντέρνο ντύσιμο, πιο extravagant εμφανίσεις, πιο έντονα χρώματα, πιο έντονο στυλ γενικά. Σήμερα, αυτό, έχει αλλάξει. Μετά την εποχή του metrosexual, όλα είναι διαφορετικά. Πλέον η προσεγμένη εμφάνιση δεν είναι προνόμιο των gay αλλά αφορά και τους straight άντρες το ίδιο. Μάλιστα, πολλές φορές straight άντρες προσέχουν τόσο πολύ την εμφάνιση τους, που πολλές φορές είναι δύσκολο να τους ξεχωρίσεις. Και κάπως έτσι μπερδεύεται το dar των gay, που πλέον πρέπει να προσέξουν τις κινήσεις του άλλου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πιο θηλυπρεπείς ετεροφυλόφιλοι. Παρόλα αυτά οι κεραίες των gay είναι συνήθως πιο ευαίσθητες και πιάνουν πιο εύκολα κάποια μηνύματα. Πάντως σίγουρα έχει τύχει σε όλους, επειδή επιζητούν την ανδροπρέπεια να θέλουν κάποιος να είναι gay, αλλά να τους βγαίνει str8. Όταν βέβαια συμβαίνει το ανάποδο κάνουν πάρτι.
Κωνσταντίνος, 40 ετών

Απλά είναι ένα vibe. Οι Εγγλέζοι έχουν μια έκφραση «it takes one to know one», θες από το στυλ, θες από την ενέργεια, τις περισσότερες φορές το gaydar (λέξη από το gay&radar) δουλεύει ρολόι. Δεν εξηγείται, είναι ένστικτο, πολλές φορές και αμοιβαία έλξη. Οφείλεται και στο γεγονός (όχι όμως μόνο σε αυτό) πως οι gay είναι πολύ πιο άνετοι και ανοιχτοί στο φλερτ. Υπάρχουν φορές που πέφτεις κι έξω. Και το αντίθετο γίνεται. Να πιστεύεις ότι ο άλλος είναι straight και τελικά να πέφτει φλερτ ή να μαθαίνουν κάτι και να διαψεύδεσαι. Όλα παίζουν.
Γιάννης, 32 ετών

Από συνδυασμό παραγόντων όπως ο τόπος που συχνάζει, η παρέα που συναναστρέφεται, η συμπεριφορά, οι κινήσεις, το βάδισμα και η ομιλία.
Νικόλας, 28 ετών