Menu

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ο Νέος Ελληνικός Διαφωτισμός και η γκει κουλτούρα σε 3 παραστάσεις

1. Ο Ασκητής Σάββας Στρούμπος
Αποστολή: Ανάμνηση από μιαν Επανάσταση στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος
Ο σκηνοθέτης Σ. Στρούμπος δουλεύει ασκητικά τα τελευταία οκτώ χρόνια, απορρίπτοντας με πάθος την τάξη των αποδεκτών νεοελληνικών καθορισμών, όπως ακριβώς και o Μέντοράς του Θόδωρος Τερζόπουλος. Από τις πρώτες παραστάσεις του στα Πρώην Κρατητήρια της Γκεστάπο ήταν ήδη ευδιάκριτο ότι ο Στρούμπος διαθέτει καθαρές ατενίσεις για ένα θέατρο ουσίας, που θα παραγάγει ιδεολογικά έργα Τέχνης και θα στοχεύει στην αφύπνιση των συνειδήσεων μέσα από κλασικά πολιτικό ρεπερτόριο.
Η Αποστολή του Χ. Μύλλερ είναι ένα ακόμη έργο του Ανατολικογερμανού συγγραφέα για την Επανάσταση και το πώς αυτή εγγράφεται πάνω στα σώματα των εργατών της είτε ως διάψευση είτε ως μαζοχιστικός πόθος. Στο έργο δεν υπάρχει δραματική κατάσταση με την παραδοσιακή έννοια και λειτουργία, παρά μόνον μια Traumarbeit (διεργασία ονείρου) όπου τα πάντα φορούν τη μάσκα του Θανάτου που είναι η μάσκα της Επανάστασης, και οι νυν επαναστάτες συντήκονται με αναμνήσεις παλιών επαναστάσεων υπό το βλέμμα ενός Angelus Novus, ο οποίος εγγυάται την άβυσσο του αύριο και την ανάγκη για μια ακόμη Επανάσταση. Με τη γνωστή ειρωνεία και σαν τυμβωρύχος ο Μύλλερ ξεσκεπάζει την αλήθεια των ανθρώπινων εγχειρημάτων έως το σημείο όπου αποκαλύπτεται η Ουσία της επιτυχίας ή, συχνότερα, της αποτυχίας τους για μια νέα μετα-ουτοπική κατάσταση κόσμου.
Αντικριτικά – Ο Νέος Ελληνικός Διαφωτισμός
Η παράσταση οικοδομήθηκε με ένα κατασκευαστικό πνεύμα (Baugeist) διαποτισμένο από την αντίστιξη μεταξύ της μεταδραματικής ασυδοσίας του κειμένου (ανακολουθία, άλματα στη δράση, αχρονίες, κολλάζ και εμβόλιμες αφηγήσεις) και της γραμμικής ποιότητας της σκηνοθεσίας. Πάνω σε έναν κόκκινο καμβά-πάτωμα κατασκευάστηκαν οι σκηνικές διατάξεις των ηθοποιών εν είδει σκηνοθετικού “σουπρεματισμού” όπου τα σχήματα υπερισχύουν στη συνολική εικόνα της σκηνής (με τη γεωμετρική ακριβολογία ενός πίνακα του Kazimir Malevich). Το αισθητικό αποτέλεσμα δεν είχε μόνον διαύγεια εννοιολογική, αλλά παρήγαγε ένα ολικό σκηνικό κατασκεύασμα, ένα Gestus για την Επανάσταση ως Μηχανή (καταν)άλωσης σωμάτων και συνειδήσεων, αλλά και ως Εργαλείο γένεσης νέων επιθυμιών για την ανάταξη των κοινωνικών δομών.
O Δ. Μαλτέζε σε όλους τους ρόλους που ανέλαβε, απέδειξε πως είναι ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του θεάτρου μας. Δεν είναι μόνον ένας υπερ-ηθοποιός που ενσάρκωσε απροσποίητα όλο το φάσμα του ανθρώπινου συγκλονισμού ως ιερός υπηρέτης του ανθρωπίνως πάσχειν, αλλά το σώμα του και ο λόγος του είχαν τόση ακλόνητη ευστάθεια και ολοσχερή κυριολεξία, που ακόμη και το πιο μύχιο κύτταρό του ανέδιδε εκφραστική δύναμη. Έγινε ολόκληρος καθ’ αυτόν η απόληξη της πιο ανθρώπινης Ουσίας σε μια γκροτοφσκική αποθέωση της ιερής ένδειας του θεάτρου. Όποιος αγαπάει το θέατρο πρέπει να δει/βιώσει την ερμηνεία του στο εμβόλιμο κομμάτι «Ο Άνδρας στον Ανελκυστήρα», όπου μεταδίδεται όλος ο τρόμος και το Angst της καπιταλιστικής αλλοτρίωσης.
Η τριάδα των Επαναστατών ήταν αφοπλιστική σε εκφραστικότητα και σκηνικό εκτόπισμα. Η Ε. Γεωργούλη και ο Δ. Παπαβασιλείου ήταν και οι δύο γοητευτικότατοι, και η Ε. Ιγγλίζ ένα Τέρας μεταμορφωτικής δύναμης. Η Έβελυν Ασουάντ ως Γυναίκα και Προδοσία απέδειξε και πάλι πως είναι μια υπερταλαντούχα ηθοποιός.
Όλοι οι συντελεστές της Ομάδας Σημείο Μηδέν διακονούν την ασκητική της Τέχνης του Θεάτρου με πίστη και αφοσίωση σε ένα δικό τους Φτωχό Θέατρο, έχοντας επιλέξει το φως της στράτευσης μακριά από τα Εγώ των προβολέων. 
Τέλος, μόνο ευγνωμοσύνη πρέπει να οφείλουμε στην μεγάλη Ελένη Βαροπούλου, Δασκάλα όλων μας, όχι απλώς για το μεταφραστικό μεγαλείο του έργου της, αλλά και για αυτόν τον φωτεινό λόγο που έχει συλλάβει όλον τον μετα-μπρεχτικό όλεθρο του Μύλλερ.
Info στο guide της ΑV εδώ.
2. Ένα Queer Μανιφέστο
Ο γείτονάς μου Ναπολέων Λαπαθιώτης στο bijoux de kant hood
Στη νεοελληνική γκέι ποίηση και πεζογραφία παγιώθηκαν συγκεκριμένες θεματικές στερεοτυπίες, οι οποίες αντικατόπτριζαν την κοινωνική βίωση της ομοφυλοφιλίας τόσο συλλογικά που για έναν περίπου αιώνα η γκέι λογοτεχνία (ακόμα και ζωγραφική) στην Ελλάδα πραγματεύτηκε τα ίδια θέματα, τα οποία τελικά συνθέτουν μια σαφή ομοφυλόφιλη κοσμοαντίληψη, επειδή ακριβώς απορρέουν από την πίστη σε μια τελική, ενυπάρχουσα αντίληψη του κόσμου. H διαμόρφωση μιας αισθητικής της αντίθεσης ήταν ορατή στη λογοτεχνία και τη ζωγραφική, ποτέ όμως τόσο ισχυρά παρούσα στο θέατρο όσο σήμερα. 
Τα λαϊκά αγόρια της εργατικής τάξης, οι παραβατικοί και οι ένστολοι, που εκπροσωπούσαν στο γκέι φαντασιακό τη μεγέθυνση της αρρενωπότητας και το αντικείμενο της ομοφυλόφιλης επιθυμίας, αποτελούσαν την απόλυτη θεματική στερεοτυπία της γκέι λογοτεχνίας. Στην παράσταση των bijoux de kant χρησιμοποιήθηκαν κείμενα του Γιώργου Ιωάννου και του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη που πέρα από τη γνωστή θεματολογία ασχολούνταν και με ένα ακόμη βασικό ιδεολογικό μοτίβο της ομοφυλόφιλης λογοτεχνίας, που είναι η υπαρξιακή μοναξιά του απόκληρου και του κοινωνικά αποκλεισμένου.
Αντικριτικά – Ο Νέος Ελληνικός Διαφωτισμός
Το ρεμπέτικο porn της σκηνοθεσίας του Γ. Σκουρλέτη, που σκηνογραφήθηκε με την queer ανευλάβεια των εικόνων μιας vintage πορνογραφίας και φωτίστηκε με τα κιτρινοκόκκινα λαμπιόνια κάποιας εξοχικής ανάμνησης ή κάποιας τσαρουχικής αναπόλησης φαλλών, είχε εικαστική ευφυΐα και συναρπαστική πολυαναφορικότητα στην γκέι κουλτούρα.
Ο Α. Γκρίτσης που έγινε η φωνή του επιβλητικού Ιωάννου και του μελαγχολικού Λαπαθιώτη σαν Ρεμπέτης, είναι ένας σπαρακτικά συναισθηματικός ηθοποιός που αναδίδει σε κάθε του λέξη την εύθραυστη ευαισθησία ενός Μάρτυρα. Έγινε ο υπερασπιστής των αποδιωγμένων αδερφών και η φωνή της ομοφυλόφιλης Συνείδησης, πανηγυρίζοντας την ακλόνητη υπερηφάνεια μιας πολιτισμικής κοινότητας που κατασυκοφαντήθηκε, λοιδορήθηκε και πολεμήθηκε ιστορικά από κάθε θεσμική κανονικότητα. Ο Γκρίτσης είναι η αντι-ποίηση του μελοδράματος της Βουγιουκλάκη με το φως της αγνότητας της Αλίκης που τόσο πολύ αγαπάει.
Η Φωνή του σπουδαίου Τάκη Σπετσιώτη στο τέλος της παράστασης μνημειώνει το προηγουμένως Απαράδεκτο με την άνεση μιας γλυκιάς προσωπικής ανυστεροβουλίας.
3. Καθαρός λόγος για μια βρώμικη χώρα
Καθαρή πόλη στην Πειραματική Σκηνή – Εθνικό Θέατρο
Ευτυχώς σήμερα η νέα ελληνική σκηνή διανύει την πιο γόνιμη μετα-παραδοσιακή διαδρομή της. Η αντίσταση στις σταθερά παγιωμένες πολιτισμικές δομές υιοθετήθηκε δυναμικά τα τελευταία δέκα χρόνια, πριμοδοτώντας συγκεκριμένες αισθητικές κλίσεις: πρώτον, μια νέα αντίληψη για την κειμενικότητα στο θέατρο∙ δεύτερον, μια αναθεωρημένη άποψη για τη σκηνική παρουσία∙ και τρίτον, την επικράτηση μιας αισθητικής του καθημερινού, όχι φυσικά υπό την έννοια του αναπαραστατικού ρεαλισμού, αλλά με τη σημασία της ποιητικής του καθημερινού  που πλάθεται με τα υλικά  της μαρτυρίας και της τεκμηρίωσης. Τα αισθητικά αυτά χαρακτηριστικά αποτελούν αναμφισβήτητα εισδοχές από καθιερωμένα θεατρικά είδη της ευρωπαϊκής σκηνής (θέατρο της επινόησης, θέατρο reality, θέατρο ντοκιμαντέρ) και απέκτησαν ιδιαίτερη ιδεολογική χρηστικότητα στην ελληνική σκηνή, συμβάλλοντας στην κριτική αναπραγμάτευση κατεστημένων ιδεολογιών και στερεοτύπων.
Η Καθαρή Πόλη των Α. Αζά και Π. Τσινικόρη (που είδα πέρυσι στη Στέγη) είναι μια ιδεολογική μαρτυρία για τα μορφώματα της νεοελληνικότητας και των νοικοκυραίων με τα άσπιλα σπίτια, μέσα από τον βιογραφικό και καθόλου εκδικητικό λόγο πέντε μεταναστριών, πέντε λαμπερών γυναικών που η δική τους νίκη επί των νεοελληνικών κατεστημένων (της εκμετάλλευσης, της γραφειοκρατίας, της έλλειψης κοινωνικής πρόνοιας, της περιθωριοποίησης, της προσβολής και της απαξίωσης) γίνεται σκηνική παιδαγωγία.
Αντικριτικά – Ο Νέος Ελληνικός Διαφωτισμός
Το σοβαρότερο επίτευγμα της παράστασης (πέρα από τη μαρτυρία) είναι η ευφρόσυνη ατμόσφαιρα που υπεράσπισε, αλλά και η άρνηση του μελοδραματισμού για πέντε σούπερ γυναίκες που διηγούνταν με υπερηφάνεια και δύναμη προσωπικές ιστορίες οδύνης και εκμετάλλευσης.
Είναι πλέον θεμιτό σήμερα να θεωρείται acting η παρουσία του πραγματικού εαυτού επάνω στη σκηνή. Προσωπικά, δε θα με ενδιέφερε να δω αυτόν τον νέο περφόρμερ που κουβαλάει τον εαυτό του επί σκηνής (έχοντας τον «αισθητικοποιήσει» μέσα από οποιαδήποτε θεατρική στρατηγική), εάν δεν υπάρχει μια ιδρυτική ιδεολογία ή μια ανάγκη για διατάραξη της ροής των “κανονικών” πληροφοριών. Και η Καθαρή Πόλη είναι ένα τέτοιο ντοκουμέντο, το οποίο κατηγοριοποιείται σε αυτό που θα ήθελα να ονομάσω Νέος Ελληνικός Διαφωτισμός, υπογραμμίζοντας ότι η παρουσία του πραγματικού εαυτού επάνω στην σκηνή είναι σκόπιμο να γίνεται όχι για να παρατεθεί ένα ναρκισσιστικό αφήγημα, αλλά για να παραστεί η διαφορετικότητα στο ορατό πεδίο της αναπαράστασης χωρίς πατερναλιστικές διαμεσολαβήσεις.
Κρατάω στην ψυχή μου αυτό το γλυκό κορίτσι από τις Φιλιππίνες την Fredalyn Resurreccion που σπούδασε αρχιτεκτονική στη χώρα της και ήρθε στην Ελλάδα για να δοκιμάσει την τύχη της. Η κυρία Resurreccion τραγούδησε με το πάθος μιας γυναίκας που αγωνίζεται, το pop anthem She Works Hard For The Money, διασκεδάζοντας την αγωνία για τα ελλιπή Ελληνικά της και για τον γιο της που πηγαίνει σε ένα διαλυόμενο σχολείο της Κυψέλης και είναι ένας εξάχρονος Έλληνας της νέας γενιάς.
Θεωρώ σημαντικό, επίσης, τον κριτικό (μετα-κομμουνιστικό) λόγο της Drita Shehi που δίδασκε Μαρξισμό στο Πανεπιστήμιο του Κόμματος στα Τίρανα, και της Rositsa Pandelieva, Νηπιαγωγού από τη Βουλγαρία με απαράμιλλη κωμική ενέργεια. Υπέροχη στο τραγούδι της και τη νίκη της επί των ελληνικών κατεστημένων η Valentina Ursache από τη Μολδαβία, τραγουδίστρια του Κλασικού Τραγουδιού και Διευθύντρια Ορχήστρας. Την ιστορία της Mabel Mosana από τη Νότια Αφρική, που παντρεύτηκε τον Δημήτρη και ήρθε στην Ελλάδα φοβούμενη ότι δε θα την καλοδεχτούν τα πεθερικά της και η λευκή Αθήνα, ας καταχωρίσουμε μαζί με άλλες ιστορίες στο άτυπο νεοελληνικό Apartheid (διαχωριστικότητα).
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από το αν αυτές τις παραστάσεις διακρίνει λιγότερη ή περισσότερη “αγωνιστικότητα”, σκοπός και επίτευγμά τους είναι η αποσταθεροποίηση της συλλογικής ταυτότητας και των συλλογικών βεβαιοτήτων του νεοελληνικού θεάτρου. Και ο κλονισμός της κανονικότητας έχει πάντα διαβρωσιγενή επίδραση σε κάθε παγιωμένο πεδίο ιδεολογικό ή αισθητικό.  Από την athens voice

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ: «ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΤΙΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ»

Σε μια παθιασμένη και όπως αποδεικνύεται προφητική ομιλία του, στις 21 Νοεμβρίου 2016, ο δημοκρατικός Δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μπιλ ντε Μπλάσιο, προσπάθησε να καθησυχάσει τους φοβισμένους Νεοϋορκέζους για την επερχόμενη, τότε, προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, υποσχόμενος πως θα βρεθεί απέναντι σε κάποιες από τις πιο αμφιλεγόμενες πολιτικές του Τραμπ και πως θα αντιμετωπίσει τα πολλαπλά περιστατικά μίσους που ξέσπασαν στην πόλη το βράδυ των εκλογών.
 Η συγκλονιστική ομιλία του δημάρχου της Νέας Υόρκης που σήκωσε... τείχος στα σχέδια του Τραμπ [vid] Μιλώντας σε ένα κατάμεστο θέατρο στη Νέα Υόρκη, όπου οι άνθρωποι στέκονταν ακόμη και στο διάδρομο, ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, περιέγραψε το πώς η πόλη του θα αντιστεκόταν σε μερικές από τις προεκλογικές υποσχέσεις του εκλεγέντος Προέδρου, που όπως έδειξε ο χρόνος, έγιναν πραγματικότητα. «Θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας για να σταθούμε στους ανθρώπους μας» ορκίστηκε. «Αν χρειαστεί να γίνει καταγραφή όλων των μουσουλμάνων, θα αναλάβουμε νομική δράση για να το εμποδίσουμε. Εάν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θέλει οι αστυνομικοί μας να χωρίσουν τις οικογένειες των μεταναστών, εμείς θα αρνηθούμε να το κάνουμε». «Δε θα διαπραγματευτούμε στο θέμα της αστυνομίας της γειτονιάς για φυλετικό διαχωρισμό» συνέχισε εν μέσω χειροκροτημάτων.
«Εάν υπάρξουν απειλές για την ομοσπονδιακή χρηματοδότηση του Σχεδίου Πατρότητας της πόλης της Νέας Υόρκης, θα διαβεβαιώσουμε τις γυναίκες πως θα λάβουν την υγειονομική περίθαλψη που χρειάζονται. Αν Εβραίοι, Μουσουλμάνοι, ή μέλη της κοινότητας LGBT, ή άλλης κοινότητας, πέσουν θύματα και δεχθούν επίθεση, θα βρούμε τους επιτιθέμενους, θα τους συλλάβουμε και θα τους ασκήσουμε δίωξη».
 Ο Ντε Μπλάσιο είχε μια συνάντηση με τον εκλεγέντα πρόεδρο λιγες ημέρες νωρίτερα. Στην ομιλία του, εξιστόρησε την επίσκεψή του, κατά την οποία, όπως είπε, εκλιπαρούσε τον Τραμπ να θυμηθεί από πού προέρχεται. «Πίστεψα πως ήταν σημαντικό να πάω στον εκλεγέντα Πρόεδρο και να του πω πώς ένιωθαν τόσοι πολλοί Νεοϋορκέζοι είπε. «Το ουσιαστικό μου μήνυμα προς αυτόν ήταν να θυμάται από πού προέρχεται». Μένει τώρα να δούμε αν θα κάνει πράξη τις υποσχέσεις του προς τους κατοίκους της Νέας Υόρκης.

Τα «Hooters» πρωτοστατούν εναντίον της σεξουαλικής βίας

Για τους περισσότερους μια νύχτα σ' ένα μπαράκι σημαίνει ποτά, φίλους, διασκέδαση, ίσως και την αίσθηση του hang over την επόμενη μέρα. Δεν ισχύει το ίδιο για τους θαμώνες σε bars του εξωτερικού. Το να είσαι γυναίκα ή μέλος της LGBT κοινότητας, σε bars όπως το θρυλικό "Hooters" μπορεί να σημαίνει μια νύχτα γεμάτη προβλήματα: από το να βρεθείς απλώς σε δύσκολη θέση μέχρι να παρενοχληθείς σεξουαλικά.
Στην Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη εδώ και αρκετά χρόνια το θέμα της ευθύνης των ιδιοκτητών απέναντι στους πελάτες τους είναι ένα ακανθώδες ζήτημα, ωστόσο, η λύση ή μια πρώτη απόπειρα αντιμετώπισης του προβλήματος φαίνεται ότι έρχεται ακριβώς από την αλυσίδα εστίασης που έχει κατηγορηθεί για σεξισμό και έχει βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο των φεμινιστικών οργανώσεων. Γιατί το "Hooters", μία από τις πιο γνωστές επιχειρήσεις εστίασης σε όλο τον κόσμο, είχε επιλέξει να γίνει γνωστή για τις όμορφες, γεμάτες καμπύλες σερβιτόρες του με τα στενά μπλουζάκια και τα αβυσσαλέα ντεκολτέ: τώρα, όμως, μπαίνει πρώτο στον χορό προστασίας των πελατών του, εγκαινιάζοντας ένα σύστημα που τους προστατεύει από ραντεβού που δεν είχαν την αναμενόμενη κατάληξη και από επιθέσεις ή απειλητικές διαθέσεις πελατών προς άλλους πελάτες μέσα στους χώρους της επιχείρησης. Την προηγούμενη εβδομάδα, εγκαινίασε τον κωδικό "Angel Shot" στο... μενού του.
Ο πελάτης που ενημερώνει τους bartenders ότι θέλει να παραγγείλει αυτό, ενημερώνει διακριτικά ότι βρίσκεται σε κίνδυνο ή σε εξαιρετικά δυσάρεστη θέση. Το πρώτο βήμα με τη σχετική πινακίδα έγινε στις 15 Ιανουαρίου σε κατάστημα "Hooters" της Νότιας Αφρικής. "Η γνωριμία σας από το Tinder δεν είναι αυτός που έλεγε το προφίλ του ότι ήταν; Αισθάνεστε σε κίνδυνο ή έστω και λίγο περίεργα; Είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε. Απλώς πηγαίνετε στο μπαρ και παραγγείλτε ένα angel shot", γράφει η πινακίδα και για την ιστορία υπάρχουν τρεις διαφορετικές κατηγορίες που μπορεί να παραγγείλει κανείς από αυτό το "αγγελικό σφηνάκι": "Σκέτο" και ο μπάρμπαν θα πάρει το μήνυμα ότι ο πελάτης πρέπει να βγει με συνοδεία από το μαγαζί μέχρι το αυτοκίνητο του.
"Με πάγο" και θα καλέσει ταξί, "με lime" και θα καλέσει την αστυνομία πριν τα πράγματα οδηγηθούν σε σημείο απ' όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Παρά το ότι τα "Hooters" δεν έχουν προχωρήσει ακόμη σε επίσημη ανακοίνωση, η πινακίδα τους έγινε viral στα social media και πολλά μαγαζιά δεν δίστασαν να ακολουθήσουν το έξυπνο παράδειγμα αποφυγής δυσάρεστων καταστάσεων μέσα σε χώρους διασκέδασης. Σύμφωνα, βέβαια, με sites και ΜΜΕ του εξωτερικού δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο και προκειμένου να αποτρέψει τις σεξουαλικές επιθέσεις εναντίον γυναικών ή μελών της LGBT κοινότητας. Αντίστοιχη ένδειξη είχε τοποθετηθεί και στο εστιατόριο "Iberian Rooster" στη Φλόριντα, καθώς και σε αρκετά εστιατόρια του Lincolnshire στην Αγγλία, στο πλαίσιο εκστρατείας για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας. Πηγή: lifo

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

«Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είναι εδώ»

Την προειδοποίηση ότι η εξτρεμιστική ρητορική, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία δεν κτυπούν την πόρτα απλά της Ευρώπης, αλλά είναι εδώ, απηύθυνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, σε ειδική εκδήλωση μνήμης και τιμής για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, στο κτήριο του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο Στρασβούργο. Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε ότι «η εξτρεμιστική ρητορική, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία δεν κτυπούν την πόρτα της Ευρώπης, αλλά είναι εδώ. Πρέπει να θυμόμαστε τις συλλογικές μας αποτυχίες, αλλά και τα επιτεύγματα, την αναγκαιότητα για τις κοινές ευρωπαϊκές αξίες, για τον σεβασμό στη δημοκρατία, για το κράτος δικαίου και για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Προέτρεψε μάλιστα «να εργαστούμε για πιο ανεκτικές κοινωνίες, διασφαλίζοντας τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών μας και όλων εκείνων στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Αυτή θα ήταν η καλύτερη τιμή προς τα εκατομμύρια των θυμάτων του Ολοκαυτώματος». «Τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων χωρίς να ξεχνούμε, έτσι ώστε να μην επιτρέψουμε ποτέ τέτοιες αποτρόπαιες ενέργειες να συμβούν ξανά», τόνισε ο Πρόεδρος. Στη συνέχεια ο Νίκος Αναστασιάδης παρέστη στα εγκαίνια έκθεσης στη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος που συνδιοργανώνουν η Κύπρος και η Ρουμανία. Η κυπριακή έκθεση αφορά έργα των επιζώντων του Ολοκαυτώματος που βρέθηκαν στην Κύπρο για μικρή περίοδο, όταν έφυγαν από την Ευρώπη μετά από τον πόλεμο, αναζητώντας νέα πατρίδα. «Τιμώντας τα θύματα του Ολοκαυτώματος, είναι το κάλεσμα για σεβασμό και ενότητα στη διαφορετικότητα. Η Ευρώπη που οικοδομήθηκε στις στάχτες τους ποτέ δεν ξεχνά τις θυσίες τους, και ποτέ δεν θα επιτρέψει ξανά τέτοιες καταστροφικές εποχές», κατέληξε.

Τι έχει δείξει η ιατρική έρευνα για τη σεξουαλικότητα των ομοφοβικών

Ομοφοβικός χαρακτηρίζεται εκείνος που έχει έντονα αρνητικά συναισθήματα και αντιλήψεις (λ.χ. απέχθεια, αποστροφή) για τους ομοφυλόφιλους. Τι έχει δείξει, όμως, η επιστημονική έρευνα για τη σεξουαλικότητα αυτών των ατόμων; Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι το 54% των ομοφοβικών ανδρών, αλλά όχι των μη ομοφοβικών, είχαν διέγερση των γεννητικών οργάνων όταν έβλεπαν βίντεο με ομόφυλο ερωτικό περιεχόμενο. Επειδή όμως η διέγερση των γεννητικών οργάνων προκαλείται μερικές φορές από το άγχος, τα δεδομένα αυτά αμφισβητούνταν. Σε πρόσφατη μελέτη επελέγη ως εργαλείο μέτρησης της σεξουαλικής έλξης η διαστολή της κόρης των ματιών, επειδή αυτή δεν επηρεάζεται από τη βούληση ή τα συναισθήματα του ατόμου. Με ειδική τεχνολογία μέτρησης της κίνησης των ματιών, άνδρες με υψηλό ή χαμηλό επίπεδο ομοφοβίας παρακολούθησαν εικόνες με ομόφυλο και ετερόφυλο σεξουαλικό περιεχόμενο. ]
Επιπλέον, οι ερευνητές τούς ζητούσαν να μετακινούν με τη βοήθεια ενός πλήκτρου ένα εικονίδιο είτε προς τις ομόφυλες εικόνες είτε μακριά από τις ετερόφυλες. Ο χρόνος αντίδρασης στο πάτημα του κουμπιού έδειχνε τη φυσική, ενστικτώδη έλξη προς τις ομόφυλες εικόνες. Οπως είχε φανεί και στο παρελθόν, οι άνδρες με χαμηλά επίπεδα ομοφοβίας στη συντριπτική πλειονότητά τους κοιτούσαν τις ομόφυλες εικόνες λιγότερο χρόνο απ’ ό,τι τις ετερόφυλες, τις αξιολογούσαν ως λιγότερο ελκυστικές και είχαν χαμηλή ενστικτώδη έλξη προς αυτές.
Ωστόσο οι άνδρες με υψηλά επίπεδα ομοφοβίας παρουσίαζαν ποικιλομορφία και κάποιοι είχαν υψηλή ενστικτώδη έλξη προς τις ομόφυλες εικόνες στις οποίες και αφιέρωναν περισσότερο χρόνο. Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, μερικοί άνδρες με ισχυρή ομοφοβία μπορεί να έχουν μία υποβόσκουσα έλξη προς τα ομόφυλα σεξουαλικά ερεθίσματα, αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους. Τα ευρήματα αυτά, βέβαια, πρέπει να επιβεβαιωθούν σε μεγαλύτερες μελέτες για να θεωρηθούν οριστικά.
Η Εύη Κυράνα (www.kyrana.gr) είναι διδάκτωρ Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ειδικευμένη στην Κλινική Σεξολογία και υπεύθυνη του Κέντρου Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας του ΑΠΘ

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

GAY στη ταινία Match? ο κορυφαίος ηθοποιός Patrick Stewart

Ο Patrick Stewart ως γκέι, στην πιο συγκλονιστική ερμηνεία της ζωής του. Από τους αγαπημένος ηθοποιούς τον οποίο ανέδειξε η κορυφαία σειρά και οι ταινίες του Star Trek και έγινε ο καλύτερα βραβευμένος καλλιτέχνης που αφήνει εποχή, καθώς τον απολαύσαμε μέσα από την σειρά των Xmen και όχι μόνο.
Στην σειρά επιστημονικής φαντασίας μας άρεσε μια μεγάλη ατάκα του πριν ακόμα δούμε το Beyond που ενσωματώνει τον πρώτο γκει χαρακτήρα. Η ατάκα που μας έμεινε ήταν ότι "Η λογική είναι αρχή της Σοφίας, όχι το τέλος της"...Σοφός και τώρα με ένα διαφορετικό ρόλο που κατά την ενδόμυχη γνώμη μας εκφράζει κάτι που έχουμε αναλύσει καιρό. Ότι οι LGBT είναι το μέλλον.
Η ταινία ήρθε στην Ελλάδα με την Πανελλήνια πρεμιέρα στο έργο με τίτλο "Ταιριάζει; / Match" στο Adaptation Film Festival - Η λογοτεχνία στον κινηματογράφο​, βασισμένο στο ομώνυμο από το Broadway θεατρικό έργο. Ένας ρόλος εξαιρετικός οπότε δείτε και το τρέιλερ της ταινίας...
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ:Ένας πρώην χορευτής και νυν καθηγητής στη σχολή Τζούλιαρντ δίνει συνέντευξη σε μια γυναίκα και τον σύζυγό της, για την πτυχιακή εργασία της πρώτης με θέμα την ιστορία του χορού στη Νέα Υόρκη των 90s. Καθώς όμως προχωράει η συνέντευξη, γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι η επίσκεψη του ζευγαριού κρύβει απώτερα κίνητρα. «Έχεις την ευθύνη αυτού που δαμάζεις.» ― Stephen Belber, Match Σκηνοθεσία: Stephen Belber Σενάριο: Stephen Belber Βασισμένη στο θεατρικό έργο: «Match» του Stephen Belber Έτος: 2014 Διάρκεια: 92’ Χώρα: ΗΠΑ

Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ LGBT ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ...ΤΡΑΜΠ-Α

Μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ το τηλέφωνο στα γραφεία της οργάνωσης Trevor Project, που υποστηρίζει τους νέους ομοφυλόφιλους, αμφιφιλόφυλους και τρανσέξουαλ (LGBT) που έχουν τάσεις αυτοκτονίας ή είναι καταθλιπτικοί έχει πάρει φωτιά. Μία ημέρα μετά τις προεδρικές εκλογές, η οργάνωση έλαβε 400 κλήσεις και μηνύματα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Πριν από την προεκλογική εκστρατεία, τα μέλη της κοινότητας των LGBT «αισθάνονταν πραγματικά ότι μπορούσαν να είναι ο εαυτός τους, διότι η χώρα υπό τον Ομπάμα είχε νομιμοποιήσει τον γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων, γινόταν πιο ανοιχτή» εξήγησε ο Στιβ Μέντελσον, εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης που παρέχει συμβουλές σε 100.000 ανθρώπους κάθε χρόνο, κυρίως σε νέους κάτω των 25 ετών. «Προς το παρόν ακούν μια ρητορική που τους τρομάζει» και τους κάνει να σκέφτονται ότι δεν μπορούν να αποκαλύψουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και να ζήσουν ανοιχτά πρόσθεσε. Με ένα νέο Κογκρέσο και στα δύο σώματα του οποίου την πλειοψηφία έχουν οι Ρεπουμπλικάνοι οι οποίοι θα στηρίξουν τον Τραμπ, οι νέοι LGBT αγωνιούν: Θα ακυρωθεί ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων;
 Θα επιστρέψουμε στις «θεραπείες» για την αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού των νεαρών ομοφυλόφιλων; Θα επιστρέψουν οι διακρίσεις; «Θα είναι η μάχη της ζωής μας» προειδοποιεί η Καμίλα Τέιλορ, σύμβουλος της Lambda Legal, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που προασπίζεται τα δικαιώματα των LGBT. Μετά το μακελειό του Ιουνίου του 2016 σε ένα νυχτερινό κέντρο όπου σύχναζαν ομοφυλόφιλοι στη Φλόριντα, ο Τραμπ, που ακόμη διεξήγαγε την προεκλογική του εκστρατεία, είχε δεσμευθεί να κάνει «ό,τι είναι δυνατό για να προστατεύσει τους LBGT συμπολίτες μας από τη βία και την καταπίεση μιας ιδεολογίας του μίσους». Η Τέιλορ σημειώνει όμως ότι «πρέπει να κρίνουμε (τον Τραμπ) από τα όσα κάνει και μέχρι στιγμής έχει διορίσει την πιο αντιγκέι κυβέρνηση που μπορούσαμε να φανταστούμε». Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς, πρώην βουλευτής της Ιντιάνα, έχει ψηφίσει στο Κογκρέσο κατά της νομιμοποίησης του γάμου μεταξύ των ομοφυλόφιλων και κατά νόμων που απαγορεύουν τις διακρίσεις βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού. Σε κάποιες από τις ομιλίες του έχει φανεί να υποστηρίζει τις «θεραπείες μετάνοιας», κυρίως όταν έκανε λόγο για την παροχή «μέσων προς θεσμούς που υποστηρίζουν όσους επιθυμούν να αλλάξουν τη σεξουαλική τους συμπεριφορά».
Σύμφωνα με τους ακτιβιστές, ανάλογες απόψεις έχει ο νέος υπουργός Οικονομικών Στιβ Μάντσιν και η υπουργός Παιδείας Μπέτσι Ντε Βoς. Μετά τις προεδρικές εκλογές, η Lambda Legal και άλλες οργανώσεις προάσπισης των δικαιωμάτων των LGBT λαμβάνουν ολοένα και περισσότερα αιτήματα από τρανσέξουαλ που θέλουν να αλλάξουν τις ταυτότητές τους άμεσα, με τον φόβο ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα τους επιτρέψει να το κάνουν. Πάντως, σύμφωνα με τον Τζιμ Όμπεργκεφελ, ο οποίος ξεκίνησε την αγωγή που οδήγησε στη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων το 2015, θα είναι δύσκολο το Ανώτατο Δικαστήριο να αναιρέσει την ίδια του την απόφαση. Ο Μπάρακ Ομπάμα δήλωσε στην τελευταία του συνέντευξη ως πρόεδρος ότι δεν πιστεύει ότι μπορεί να ανατραπεί αυτή η νίκη του κινήματος LGBT «γιατί η αμερικανική κοινωνία έχει αλλάξει, κυρίως οι νέοι». Παραδέχτηκε όμως ότι υπάρχουν ακόμη «μάχες να δοθούν, όπως κυρίως γύρω από τα δικαιώματα των διεμφυλικών ανθρώπων». (Γαλλικό Πρακτορείο - ΑΠΕ)

Ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει τη συζήτηση για γκέι και τρανσέξουαλ στα σχολεία

Στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, τις τρανσέξουαλ και γενικώς σε όλες τις πτυχές αυτού που ονομάζεται «έμφυλες σχέσεις» θα πρέπει να εστιάζει η δημόσια εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων

Το υπουργείο Παιδείας εισάγει στα σχολεία την ενημέρωση για θέματα που αφορούν σε γκέι και έμφυλες καταστάσεις, στο πλαίσιο ειδικά αφιερωμένης «θεματικής εβδομάδας». 
 Και ενώ η κοινή γνώμη αιφνιδιάστηκε, εκφράζοντας επιφυλάξεις, εκείνη που πανηγυρίζει είναι η κοινότητα νέων LGBTQ, δηλαδή οι ομοφυλόφυλοι (γκέι και λεσβίες), οι αμφιφυλόφιλοι (τρανσέξουαλ), οι διεμφυλικοί, μεσοφυλικοί κ.λπ. 

Με βάση εγκύκλιο που απέστειλε σε όλα τα γυμνάσια το υπουργείο Παιδείας, ορίζεται ότι οι μαθητές θα πρέπει να εξοικειώνονται, μέσω της παιδαγωγικής διαδικασίας σε μια σειρά από θέματα της προσωπικής και κοινωνικής ζωής. 

Σε αυτά περιλαμβάνονται ενότητες που αφορούν π.χ. στη σωστή διατροφή και τη φροντίδα του σώματος, προχωρούν περαιτέρω στους εθισμούς από τα ναρκωτικά, το κάπνισμα και το διαδίκτυο, ενώ δεν αποφεύγουν ζητήματα ευαίσθητα, όπως η αντίληψη των ρόλων και οι σχέσεις μεταξύ των φύλων. Σύμφωνα με το πρόγραμμα του υπουργείου Παιδείας επιχειρείται αποδόμηση στερότυπων σε ό,τι αφορά στους στερεότυπους, παραδοσιακούς ρόλους του άνδρα και της γυναίκας. 
 Το γενικότερο ιδεολογικό πλαίσιο τίθεται από τις αυτονόητες αρχές των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την έννοια της ισότητας, σύμφωνα με την οποίαν όλοι είναι ίσοι, όλοι μπορούν πχ να ασκήσουν όλα τα επαγγέλματα, ενώ κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλλεται σε κάποιον άλλον ασκώντας σωματική βία. 
Σε ό,τι αφορά στις έμφυλες σχέσεις, όπως επισήμαναν αρμόδιοι του υπουργείου Παιδείας μιλώντας στο Πρώτο ΘΕΜΑ «περισσότερη ενημέρωση χρειάζονται οι γονείς και οι παππούδες. Οι μαθητές στην πλειονότητά τους δεν αποκλείουν άτομα με κριτήριο το φύλο. Χρειάζονται πιο συγκεκριμένα επιχειρήματα προκειμένου να απαντήσουν συνειδητά στο πώς και γιατί συναναστρέφονται συγκεκριμένους συνομιλήκους τους και όχι άλλους». 

Το υπουργείο Παιδείας ξεκαθαρίζει πως η υλοποίηση του συγκεκριμένου, προοδευτικού προγράμματος θα υλοποιηθεί πάση θυσία, παρά το σάλο από τις αντιδράσεις που έχουν ήδη προκληθεί. Ταυτόχρονα, το υπουργείο αναμένει απαντήσεις από όλα τα σχολεία έως τις 20 Φεβρουαρίου, προκειμένου να γίνει η σχετική ζύμωση και επεξεργασία μέσω συζητήσεων σε όλα τα γυμνάσια έως τον ερχόμενο Μάιο. 
Ο διάλογος για τις νέες κατευθύνσεις θα επιτελεστεί με τρόπους που θα επιλέξουν οι ίδιοι οι διδάσκοντες. Ομως, εκτός από συζητήσεις, προβλέπονται ακόμη και παιδαγωγικές επιτόπιες επισκέψεις σε φορείς όπως στο ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων), στον ΟΚΑΝΑ (Οργανισμός Κατά των Ναρκωτικών), σε Κέντρα Ισότητας και Μονάδες Οικογενειακής Θεραπείας, σε νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας κ.ο.κ.

Πανηγυρίζει η «πολύχρωμη» νεολαία 
Η «Colour Youth», δηλαδή η Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας έσπευσε να χαιρετίσει την έκδοση της επίμαχης εγκυκλίου, ιδιαίτερα για τις «έμφυλες ταυτότητες» και συγχαίρει το υπουργείο Παιδείας γι' αυτή του την πρωτοβουλία. Παράλληλα η Colour Youth ανακοινώνει ότι «με την υποστήριξη της GLSEN, του Πολύχρωμου Σχολείου και του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ) σκοπεύει εντός του πρώτου εξαμήνου του 2017 να διεξάγει έρευνα για το σχολικό κλίμα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ώστε να αναδείξει ακόμα περισσότερο και με επιστημονικό τρόπο το ζήτημα συμπεριληπτικότητας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αλλά και του σχολικού εκφοβισμού». Μάλιστα, η Colour Youth-Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας επιχειρεί να εμψυχώσει μαχητικά το υπουργείο, απευθύνοντας προτροπή «να μην υποκύψει στις φωνές του συντηρητισμού, συναισθανόμενο τις ευθύνες του για μια συμπεριληπτική εκπαίδευση και να μην αποσύρει την εγκύκλιο».

Στην αντίπερα ιδεολογική όχθη της ελληνικής κοινωνίας, έκκληση προς τους γονείς και κηδεμόνες να υποβάλουν δήλωση απαλλαγής των παιδιών τους από τη θεματική εβδομάδα για τις «Εμφυλες Ταυτότητες» απευθύνει με επιστολή του ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ: «Τις δηλώσεις οι γονείς μπορούν να τις προμηθευθούν από τις ενορίες» αναφέρει η επιστολή του Μητροπολίτη, η οποία θα διαβαστεί την Κυριακή σε όλους του ναούς του Πειραιά.

Πρόγραμμα έτοιμο για υλοποίηση
Βρίσκεται ήδη στα σχολεία η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας η οποία προβλέπει μαθησιακές δραστηριότητες με «εργαστήρια, διαδραστικά παιχνίδια, θεατρικά δρώμενα, εικαστικές δραστηριότητες, προβολή ταινιών με σχετικό περιεχόμενο που πλαισιώνεται με συζήτηση ή άλλη δράση». Το ίδιο έγγραφο αναφέρεται στη διεξαγωγή συζητήσεων στις σχολικές αίθουσες για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα έμφυλα στερεότυπα και τις διακρίσεις με βάση το φύλο στην οικογένεια, στην εργασία και στην κοινωνία αλλά και την έμφυλη βία. Σύμφωνα με την εγκύκλιο «οι εκπαιδευτικοί του σχολείου στο πλαίσιο του διδακτικού τους ωραρίου και του ωρολογίου προγράμματος κάθε τάξης οργανώνουν δραστηριότητες που απευθύνονται στους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου, οι οποίες σχεδιάζονται και υλοποιούνται σύμφωνα με τα περιεχόμενα του Φακέλου Εκπαιδευτικού Υλικού που θα είναι στη διάθεση των σχολείων».

Στις μαθησιακές δραστηριότητες μπορεί να περιλαμβάνονται, εκτός των άλλων και σύντομα βιωματικά εργαστήρια (έως 6 διδακτικές ώρες) με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των μαθητών και μαθητριών του σχολείου, συζητήσεις στην ομάδα, σύντομα σχέδια εργασίας (project) κ.α. Επιπλέον, μπορούν να προσκληθούν εκπρόσωποι φορέων από σχετικό Κατάλογο που έχει συγκροτήσει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής για τον σκοπό αυτό. Συγκεκριμένα υπάρχουν οι ακόλουθες δυνατότητες:

1. Για την εφαρμογή των παραπάνω ο Σύλλογος Διδασκόντων μπορεί να μεταβάλει στον βαθμό που χρειάζεται το ωρολόγιο πρόγραμμα της εβδομάδας, διατηρώντας όμως για κάθε εκπαιδευτικό τον συνολικό αριθμό διδακτικών ωρών που έχει στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Κάποιες δράσεις μπορεί να είναι κοινές για περισσότερα από ένα τμήματα ή και τάξεις του σχολείου, κάποιες άλλες να αναπτύσσονται παράλληλα σε τμήματα ή τάξεις ή και να αφορούν αποκλειστικά ένα τμήμα του σχολείου. Η επιλογή των δραστηριοτήτων δεν είναι υποχρεωτικό να συνδεθεί με συγκεκριμένες ενότητες από τα μαθήματα που διδάσκονται σε κάθε τάξη.

2. Εναλλακτικά, η διδασκαλία των μαθημάτων του ωρολογίου προγράμματος μπορεί να διατηρηθεί με την προϋπόθεση να δημιουργηθούν οι κατάλληλες διασυνδέσεις και προεκτάσεις με το περιεχόμενο της Θεματικής Εβδομάδας, αξιοποιώντας οδηγίες και υλικό από τον Φάκελο Εκπαιδευτικού Υλικού, (όπως σχέδια μαθήματος, δραστηριότητες, σύντομα σχέδια εργασίας και βιωματικές δράσεις) που είτε θα αντικαταστήσουν τη διδασκαλία μιας ενότητας του μαθήματος είτε θα αποτελούν προέκταση αυτής. Σε κάθε περίπτωση, ο Σύλλογος Διδασκόντων συζητά και αποφασίζει με ποιον τρόπο θα υλοποιηθεί η θεματική εβδομάδα λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τους διαθέσιμους πόρους της σχολικής μονάδας. Παράλληλα, δύνανται να διοργανωθούν εντός του σχολείου και απογευματινές δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των γονέων με τη συμμετοχή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Στις δράσεις αυτές συμμετέχουν και εκπαιδευτικοί σε εθελοντική βάση. Επισημαίνεται ότι αφενός οι μαθητές/τριες υποχρεούνται να παρακολουθούν κανονικά τις δράσεις της εβδομάδας, αφετέρου ότι κατά την υλοποίηση δράσεων για τους μαθητές/τριες από εκπροσώπους συνεργαζόμενων φορέων η παρουσία του/της διδάσκοντα/διδάσκουσας κάθε τμήματος είναι υποχρεωτική. Πηγές prot8ema, imerisia,wiredgr.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017

Προσοχή πόθος: Το «Call me By Your Name» του Λούκα Γκουαντανίνο ενθουσίασε το Sundance

Μία από τις πιο πολυσυζητημένες πρεμιέρες του φετινού φεστιβάλ του Sundance, είναι η νέα ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο «Call Me By Your Name», βασισμένη στο ομώνυμο, εξαιρετικό μυθιστόρημα του Αιγύπτιου συγγραφέα και καθηγητή Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Αντρέ Ασιμάν. 
Παραδομένο στα θέλγητρα ενός ειδυλλιακού καλοκαιριού στη βόρεια Ιταλία του 1983, το «Call Me By Your Name» συνεχίζει την κινηματογραφική διερεύνηση του ερωτικού πόθου, σταθερή θεματική του Γκουαντανίνο και στις συνεργασίες του με την Τίλντα Σουίντον στα «Είμαι ο Έρωτας» (2009) και το φετινό «Κάτω από τον Ήλιο». Η ταινία εστιάζει στον νεαρό Έλιο Πέρλμαν (Τίμοθι Σαλαμέ) που περνά τις διακοπές του σε μία οικογενειακή βίλα του 17ου αιώνα, ώσπου μια μέρα καταφθάνει ο γοητευτικός Όλιβερ (Άρμι Χάμερ), φίλος του πατέρα του Έλιοτ (στο ρόλο ο σπουδαίος καρατερίστας Μάικλ Στούλμπαργκ) και διαπρεπής καθηγητής στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό. 
Οι ηλιόλουστες μέρες θα αυξήσουν την ερωτική ένταση και οι Έλιο και Όλιβερ θα ανακαλύψουν τη μεθυστική ομορφιά μιας κρυφής επιθυμίας που τους σιγοκαίει, όσο ο καλοκαιρινός ήλιος. Με ένα εντυπωσιακό μέσο όρο 97/100 στο Metascore και με τους κριτικούς να κάνουν λόγο για μία «αριστοτεχνική δουλειά» (Jordan Hoffman, The Guardian) που ενσωματώνει επιρροές από το σινεμά του Τζέιμς Άιβορι (ο οποίος έχει συνεργαστεί στο σενάριο), του Φρανσουά Οζόν («8 Γυναίκες») και του Πέδρο Αλμοδόβαρ, το «Call Me By Your Name» σύμφωνα με τον Peter Debruge είναι «σχεδόν επαναστατικό». Στην κριτική του στο Variety γράφει πως «...εκτός από λίγες στιγμές στο "Maurice" και το "Brokeback Mountain", ο έρωτας και η οικειότητα μεταξύ δύο αρσενικών χαρακτήρων δεν είχε ποτέ την πραγματική αίσθηση ή το συναισθηματικό σπαραγμό σε κινηματογραφικό πλαίσιο όπως εδώ. Είναι σχεδόν επαναστατικό. Είναι κινηματογραφική τέχνη». Aν και η ταινία λαμβάνει χώρα στο παρελθόν, τα δικαιώματα της ΛΟΑΤ κοινότητας και η πολιτική σκέπη της Προεδρίας Τραμπ, την κάνει ιδιαίτερα επίκαιρη. Στη συνέντευξη τύπου ο σκηνοθέτης Λούκα Γκουαντανίνο κατηγόρησε ευθέως τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Μάικ Πένς, και τη μεσαιωνική του αντίληψη περί θεραπείας μετατροπής ομοφυλοφίλων για αλλαγή σεξουαλικού προσανατολισμού. «...η ιδέα πως μπορείς να αντιστρέψεις την ταυτότητα κάποιου, από μη-κανονική σε κανονική, μιλά περισσότερο για τον ίδιο [σ.τ.σ. τον Πενς]. 
Είμαι πολύ περίεργος να μάθω αν κάποιος στο στενό του κύκλο μπορεί να μας πει τι πραγματικά σκέφτεται ο Κος Πενς για τον εαυτό του», δήλωσε ο σκηνοθέτης. Στα 12 χρόνια από το «Brokeback Mountain», έχει υπάρξει σημαντική πρόοδος σε μικρή και μεγάλη οθόνη όσον αφορά την ύπαρξη ομοφυλόφιλων χαρακτήρων («Carol», «Glee» το φετινό «Moonlight» κ.α.), μα η αποδοχή σε κοινωνικό επίπεδο δεν είναι δεδομένη. 
Το 2006 ο Χιθ Λέτζερ και ο Τζέικ Τζίλενχαλ θεωρήθηκαν θαρραλέοι που συμμετείχαν στην ταινία του Ανγκ Λι, ενώ ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Ντέμι είχε δηλώσει το 1994 με αφορμή το «Philadelphia» «...θα ήθελα το 2013 να βλέπουν το "Φιλαδέλφεια" και να λένε: Μα το πιστεύεις πως είχαν τέτοιου είδους προβλήματα;» (Περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ, #45). Ο Άρμι Χάμερ («The Social Network», «Κωδικό Όνομα U.N.C.L.E.»), ο ερωτικός καταλύτης του «Call Me By Your Name» πιστεύει πως «η τέχνη είναι ένας επιδραστικός και ελπιδοφόρος παράγοντας αλλαγής. Κοινωνιολογικά, θα ήθελα να ελπίζω ότι έχουμε εξελιχθεί αρκετά ώστε να μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω και δούμε την ανθρωπιά, την αλήθεια, που είναι παρούσες σε κάθε επιθυμία».

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017

Ο Troye Sivan με ξεκάθαρη φωνή υπέρ των LGBT δικαιωμάτων με το «Heaven»

Υπέρ των δικαιωμάτων της LGBT κοινότητας τάσσεται ο Troye Sivan με το νέο του video clip. Το «Heaven» του Troye Sivan απέκτησε εικόνα, υπερασπιζόμενο τα LGBT δικαιώματα. Ο πολυτάλαντος Αυστραλός τραγουδιστής, δημιουργός και ηθοποιός έθεσε σε κυκλοφορία από την EMI / Universal το πρώτο ολοκληρωμένο studio album της καριέρας του με τίτλο «Blue Neighborhood» το Δεκέμβριο του 2015, έπειτα από μία σειρά επίσημων και ανεπίσημων EP. Η Αυστραλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες υποδέχτηκαν ζεστά το «Blue Neighborhood» δίνοντάς του μία θέση στην εξάδα και την επτάδα αντίστοιχα των charts. Τα μεγαλύτερα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα συνόδευσαν τις υψηλές βαθμολογίες τους με τις πιο ειλικρινείς και αληθινές θετικές κριτικές. «How do I get to heaven?»
Το «Heaven», όπου συμμετέχει και η Betty Who, είναι το τέταρτο single μίας δουλειάς που βασίστηκε σε προσωπικά βιώματα. Το video clip που συνοδεύει το τραγούδι υψώνει ανάστημα υπέρ των δικαιωμάτων της LGBT κοινότητας, της οποίας αποτελεί ανοιχτά μέλος και ο Troye Sivan. Σύμφωνα με τον ίδιο, το τραγούδι αναφέρεται στην εύρεση της αυτό-εμπιστοσύνης: «Να είσαι αμαρτωλός προτού καν ξυπνήσεις το πρωί και να έχεις κάνει τίποτα κακό ή πριν ακόμα γεννηθείς (επειδή πιστεύω ότι οι άνθρωποι γεννιούνται LGBT), είναι κάτι που δε μου κάθεται καλά.» «Δεν έχει σημασία τι έχεις να περάσεις για να είσαι ικανός να αποδεχθείς τον εαυτό σου, νομίζω ότι αξίζει εντελώς τον κόπο. Όταν τελικά φτάνεις στην ειρήνη και αποδέχεσαι ποιος είσαι, νιώθω ότι τίποτα δεν μπορεί σε αγγίξει πραγματικά ακόμα και εάν δεν τα καταφέρεις να πας στον παράδεισο, επειδή αγάπησες τον εαυτό σου.»

Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ
Ο Κατάλογος που ακολουθεί, είναι μια επιλογή από εκδόσεις στα ελληνικά, λογοτεχνικών έργων συγγραφέων που εξέφρασαν πτυχές αυτού που καθιερώθηκε να διατυπώνεται ως "Ομοφυλόφιλη ευαισθησία και κουλτούρα", αλλά και έργων Ελλήνων συγγραφέων, με τη διαφορά ότι στην Ελλάδα ελλείπει μια συνολική εικόνα αντιμετώπισης του ομοφυλόφιλου, πέρα από τη γνωστή χαριτωμένη καρικατούρα που καθιέρωσε η τηλεοπτική αφασία των Νεοελλήνων. Αν και ένα έργο πρέπει να κρίνεται ως καλό, μέτριο ή κακό (εντάξει υπάρχουν και τα αριστουργήματα) όχι από το θέμα, την ιστορία δηλαδή που επιλέγει ο συγγραφέας σαν αφορμή για να μας θέσει τα ερωτήματά του, αλλά από το πόσο μαέστρος είναι στο χειρισμό του υλικού της τέχνης του, εν προκειμένω του Λόγου. Αναμφιβόλως, ο γραπτός λόγος για την ομοφυλοφιλία κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο παγκόσμιο στερέωμα της λογοτεχνίας, καταγράφοντας σπουδαία έργα από μεγάλους συγγραφείς.
ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
- Αγκουστίν Γκομέζ Αρκός "Το σαρκοβόρο αρνί" μετάφραση Κατερίνα Μόκκα, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1981.
- Ρεϊνάλδο Αρένας, "Πριν πέσει η νύχτα" μετάφραση Αγγελική Βασιλάκου, εκδόσεις Σύγχρονοι ορίζοντες, Αθήνα, 2001.
- Ρεϊνάλδο Αρένας, "Ο Σελαστίνο πριν την αυγή" μετάφραση Χρύσα Τσαλικίδου, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1984.
- Ρεϊνάλδο Αρένας, "Όνειρα και πραγματικότητες του αδελφού Σερβάντο ντε Μιέρ" μετάφραση Χρύσα Τσαλικίδου, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1983.
- Γκορ Βιτάλ "Το αγόρι πλάι στο ποτάμι" μετάφραση Γιάννης Ευαγγελίδης, εκδόσεις Γράμματα, Αθήνα, 1983.
- Γκορ Βιτάλ "Μάιρα Μπρέκιντριτμετάφραση Αλίνα Πασχαλίδου, εκδόσεις Νέα σύνορα, Αθήνα, 1986.
- Εβρέ Γκιμπέρ "Στο φίλο που μου έσωσε τη ζωή" μετάφραση Βάσω Νικολοπούλου – Νίκη Douge εκδόσεις Νέα σύνορα, Αθήνα, 1991.
- Πέτερ Κάμερον (Peter Cameron), "Μια μέρα ο πόνος αυτός θα σου βγει σε καλό" μετάφραση Δέσποινα Παπαγιαννοπούλου, εκδόσεις Κέλευθος, Αθήνα 2009.
- Βιρτζίνια Γουλφ, "Ορλάντο" μετάφραση Αναστασία Λιναρδάκη, εκδόσεις Αστάρτη, Αθήνα, 1984.

  
Cornelius McCarthy, λάδι σε καμβά. Πηγή


- Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, "Απομνημονεύματα Ανδριανού" μετάφραση Ιωάννα Χατζηνικολή, εκδόσεις Χατζηνικολή, Αθήνα, 1976.
- Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, "Αλέξης" μετάφραση Ιωάννα Χατζηνικολή, εκδόσεις Χατζηνικολή, Αθήνα, 1980.
- Βίτολντ Γκόμπροβιτς, "Τρανσατλαντίκ" μετάφραση Κάτια Παπαγεωργίου, εκδόσεις Άκμων, Αθήνα, 1982.
- Adair, Gilbert "Έρωτας και θάνατος στο Λονγκ Άιλαντ"μετάφραση Αλέξης Εμμανουήλ, εκδόσεις Μέδουσα/Σέλλας, Αθήνα, 1999.
- Μπρετ Ίστον Έλλις "Λιγότερο από μηδέν" μετάφραση Ιουλία Ραλλίδη, εκδόσεις , Σέλας Αθήνα, 1987.
- Μπρετ Ίστον Έλλις "Οι νόμοι της έλξηςμετάφραση Ιουλία Ραλλίδη, εκδόσεις Σέλας, Αθήνα, 1989.
- Μπρετ Ίστον Έλλις "Σεληνιακό τοπίο" μετάφραση Χρίστος Τόμπρας - Νάνα Σαμαρτζή, εκδόσεις Μέδουσα, Αθήνα, 2006.



Otto Piltz, Quintet, 1890, λάδι σε καμβά.

- Αντρέ Ζιντ, "Κορυντόνμετάφραση Νίκος Σπάνιας, εκδόσεις Γνώση, Αθήνα, 1984, και σε μετάφραση Γιάννη Θηβαίου από τις εκδόσεις Οδός Πανός - Σιγαρέτα, Αθήνα, 2007
- Αντρέ Ζιντ, "Αν ο σπόρος δεν παιθάνει" μετάφραση Δημήτρης Ζορμπαλάς, εκδόσεις Ροές, Αθήνα, 1992.
- Αντρέ Ζιντ, "Ο Όσκαρ Ουάϊλντ κι εγώ" μετάφραση Ναπολέων Λαπαθιώτης, εκδόσεις Στοχαστής, Αθήνα, 1997.
- Βίτα Σάκβιλ-Γουέστ (Vita Sackville-West): "Το Πάθος της Λάιδης Σλαίην", μετάφραση Άννα Τσουρλάκη, εκδόσεις Γκοβόστης, Αθήνα, 1990
- Ζαν Ζενέ, "Το ημερολόγιο ενός κλέφτημετάφραση Δημήτρης Δημητριάδης, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1975.
- Ζαν Ζενέ, "Η Παναγία των λουλουδιών" μετάφραση Δημήτρης Δημητριάδης, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1976.
- Ζαν Ζενέ, "Το θαύμα του ρόδου" μετάφραση Μαρίνα Κουνέζη, , εκδόσεις Άκμων, Αθήνα. 1982.
- Ζαν Ζενέ, "Ο καυγατζής της Βρέστηςμετάφραση Μαργαρίτα Μαντά, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα. 1981.
- Ζαν Ζενέ, "Επιτάφιες σπονδέςμετάφραση Λουκάς Θεοδωρακόπουλος, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα. 1985.

Davit Tanner, An Ice Pack & Chines Takeous. Λάδι σε καμβά, 24x18 εκ


- Γκάρυ Ιντιάνα, (Gary Indiana) "Ο κύκλος της Μέδουσας - Rentboy", μετάφραση Σπύρος Δίοκας, εκδόσεις Περίπλους, Αθήνα, 1998.
- Ζαν Κοκτό, "Το λευκό βιβλίο" μετάφραση Νίκος Παπαδογιάννης, εκδόσεις Δαναός, Αθήνα. 1983.
- Ζαν Κοκτό, "Ελληνικό ημερολόγιο", πρόλογος Γιάννη Τσαρούχη, μετάφραση Θανάσης Νιάρχος, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα.1986.
- Μισέλ ντε Καστίγιο, "Ερωτευμένα αγόρια" μετάφραση Τασώ Καββαδία, εκδόσεις Ζαχαρόπουλος Αθήνα, 1994.
- Κουεντίν Κρισπ, "Ο γυμνός δημόσιος υπάλληλος" μετάφραση Παύλος Μάτεσης, εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα, 1995.
- Σίριλ Κολλάρ, "Άγριες νύχτες" μετάφραση Ντορέτα Πέττα, εκδόσεις Πατάκης, Αθήνα, 1993.
- Ντέιβιντ Λίβιτ, "Η χαμένη γλώσσα των γερανών" μετάφραση Γιάννης Τζώρτζης, εκδόσεις, Aquarius, Αθήνα 1988.
- Ντέιβιντ Λίβιτ, "Ερωτικός χορός" μετάφραση Βασίλης Δέρμων, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1987.
- Έντουαρτ Λιμόνοφ, "Ένας Ρώσος ποιητής προτιμά τους μεγάλους νέγρους" μετάφραση Ευδοκία Παπαγκίκα, εκδόσεις Aquarius, Αθήνα, 1986.
 

Roberto González Fernández. Πού να σταθώ και να ξεχάσω, 1982. Μικτή τεχνική,106x150 εκ. Πηγή

- Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, "Σονέτα του σκοτεινού έρωτα" μετάφραση Σωτήρης Τριβιζάς, εκδόσεις Μικρή Άρκτος, Αθήνα, 2004. (η έκδοση περιλαμβάνει cd με πέντε τραγούδια σε μουσική Δημήτρη Μαραμή. Ερμηνεύει ο Μίνως Θεοχάρης).
- Τόμας Μαν, "Θάνατος στη Βενετία" μετάφραση Άρης Δικταίος, εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, Αθήνα, 1979.
- Τόμας Μαν, "Τόνιο Κρέγκερ", μετάφραση Αλέξανδρος Ίσαρης, εκδόσεις Ύψιλον, Αθήνα, 1985
- Κρίστοφερ Μάρλοου, "Εδουάρδος Β'" μετάφραση Γιώργος Ορφανός, εκδόσεις Ίριδος, Αθήνα 1981. Και σε μετάφραση Σεραφήμ Βελέτζα, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 1995.
- Κρίστοφερ Μάρλοου, "Ο Εβραίος της Μάλτας", μετάφραση Σεραφήμ Βελέτζα, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 1989.
- Τζέιμς Μέριλ, "Το σημειωματάριο (του Διπλού)", μετάφρασηΓιάννης Σουλιώτης, εισαγωγή Βασίλης Βασιλικός, εκδόσεις Σοκόλη-Κουτελιδάκη, Αθήνα 2013.
- Τζέιμς Μπόλντουιν "Μια άλλη χώρα" μετάφραση Καίτη Οικονόμου, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1985, και σε μετάφραση Κώστα Αρβανίτη από τις εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα, 2003.
- Τζέιμς Μπόλντουιν "Το δωμάτιο του Τζοβάνι" μετάφραση Καίτη Οικονόμου, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα 1985, και σε μετάφραση Τερέζας Βεκιαρέλλη από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα, 2005.
- Ζαν Λουΐ Μπορύ "Στο φως της μέρας. Το δικαίωμα να είσαι ομοφυλόφιλος" μετάφραση Πέτρος Παπαδόπουλος, εκδόσεις Δέκα, Αθήνα, 1979.
- Ρόμπερτ Μούζιλ, "Ο νεαρός Τέρλες" μετάφραση Αλάξανδρος Ίσαρης, εκδόσεις Ύψιλον, Αθήνα, 1984.
- Γιούκιο Μισίμα, "Εξομολογήσεις μιας μάσκας" μετάφραση Λουκάς Θεοδωρακόπουλος, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1977.
- Ουίλιαμ Μπαρόουζ, "Αδελφήμετάφραση Ανίτα Μιχάλη, εκδόσεις Πλέθρον, Αθήνα, 1988.
- Ουίλιαμ Μπαρόουζ - Τζακ Κέρουακ, "Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στις γούρνες τουςμετάφραση Γιώργος Μπέτσος, εκδόσεις Τόπος, Αθήνα, 2009.
- Ουίλιαμ Μπαρόουζ, "Γυμνό γεύμα" μετάφραση Γιώργος Γούτας, εκδόσεις Απόπειρα, Αθήνα, 2003.



John Koch, Man disrobing, λάδι σε καμβά.


- Μαρσελ Προυστ, "Αναζητώντας το χαμένο χρόνο: Σόδομα και Γόμορρα", μετάφραση Π.Α. Ζάννας, εκδόσεις Ηριδανός, Αθήνα, 1981-1985.
- Μανταλέν Μίλερ (Madeline Miller), "Το τραγούδι του Αχιλλέα"μετάφραση Αναστασία Καλλιοντζή, εκδόσεις Διοόπτρα, Αθήνα, 2013.
- Τζούνα Μπαρνς, "Το δάσος της νύχτας" μετάφραση Παναγιώτης Ι. Χατζηδάκης, εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα, 1992
- Ντέιλ Μπεκ "Μάρτιν και Τζων" μετάφραση Λένα Ταχμαζίδου, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1985.
- Μαργκερίτ Ντιράς, "Μάτια γαλανά, μαύρα τα μαλλιά" μετάφραση Έφη Κορομηλά, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1987.
- Ιβ Ναβάρ "Τα λουκούμια" μετάφραση Φίλιππος Δραγούμης, εκδόσεις Νέα σύνορα, Αθήνα, 1983.
- Ιβ Ναβάρ, "Μυστικός γάμος" μετάφραση Ντίνος Σ. Κουμπάτης, εκδόσεις Λητώ, Αθήνα, 1981.
- Όσκαρ Ουάιλντ, "De profuntis" (Εκ βαθέων) μετάφραση Λουκάς Θεοδωρακόπουλος, εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, Αθήνα, 1981.
- Όσκαρ Ουάιλντ "Τέλενη" μετάφραση Νίκος Παπαδογιάνης, εκδόσεις Ερατώ, Αθήνα, 1986.
- Όσκαρ Ουάιλντ "De profuntis" (Εκ βαθέων) μετάφραση Άρης Αλεξάνδρου, εκδόσεις Γκοβόστης, Αθήνα, 1990.
- Όσκαρ Ουάιλντ "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι" μετάφραση Άρης Αλεξάνδρου, εκδόσεις Γκοβόστης, Αθήνα, 1990.
- Σάρα Ουότερς "Ανήλικος επισκέπτης", μετάφραση Αύγουστος Κορτώ, εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 2011.


Γιάννης Τσαρούχης. Νέος με περισκελίδα θαλάσσια σε ροζ φόντο, 1975. Λάδι σε καμβά70x50 εκ. (Ιδιωτική συλλογή)

- Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Amado mio" μετάφραση Μπέτυ Βακαλοπούλου, εκδόσεις Ωκεανίδα, Αθήνα, 1984.
- Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Μια βίαιη ζωή" μετάφραση Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1979 και 1980.
- Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Το άρωμα των Ινδιών" μετάφραση Κώστας Πολέτης, εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα 1985 και σε μετάφραση Ανταίου Χρυσοστομίδη από τις εκδόσεις Άγρα Αθήνα, 2002.
- Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Παζολίνι: Χρονικό της βίας της δίωξης και του θανάτουμετάφραση Κούλα Κυριακίδου, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1983.
- Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Ένα όνειρο" μετάφραση Γιάννης Λαμπιδώνης, εκδόσεις Θεωρία, Αθήνα, 1985.
- Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Θεώρημα" μετάφραση Εύη Κώτσου, εκδόσεις Θεωρία, Αθήνα, 1986.
- Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Ένα όνειρο" μετάφραση Βάλι Κεφαλοπούλου, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1986.
- Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Πετρέλαιο" μετάφραση Φοίβος Γκικόπουλος, εκδόσεις Παρατηρητης, Θεσσαλονίκη, 1983.
- Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Ποίηση σε σχήμα τριαντάφυλλου"μετάφραση Αντρέας Ριζιώτης, εκδόσεις Τυπωθήτω, Αθήνα, 2004.
- Αφιέρωμα στον Πιέρ Πάολο Παζολίνι Οδός Πανός, αρ. 3 (Οκτώβριος 1981) και αρ. 20-21 (Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος 1985).
Φελίσε Πισάνο (Felice Picano), "Ενα σπίτι στον ωκεανό, ένα σπίτι στην παραλία" μετάφραση Λύο Καλοβυρνάς, εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2007.


Roberto González Fernández, Η ανακάλυψη της ευχαρίστησης από τον Αδάμ, 1981.Χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 75 x 53 εκ. Πηγή


- Μάνουελ Πουίγκ "Το φιλί της γυναίκας αράχνης" μετάφραση Ιάκωβος Κοπερτί, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1984.
- Σάντρο Πένα "Λίγος Πυρετός" μετάφραση Άλκηστη Παλάσκα, εκδόσεις Οδός Πάνός, Αθήνα, 1986.
- Τζον Ρέτσι "Η πόλη της νύχτας" μετάφραση Χρύσα Τσαλικίδου, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1996.
- Μαίρη Ρενώ "Ο ηνίοχος" μετάφραση Ρένα Καρακατσάνη, εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα, 1990.
- Μαίρη Ρενώ "Το τελευταίο κρασί" μετάφραση Γιάννης Σπανδώνης εκδόσεις Καλέντης, Αθήνα, 1991.
- Ράινερ Μ. Ρίλκε, "Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή", Εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα, 1995
- Ε.Μ. Φόρστερ, "Μωρίς" μετάφραση Νίκος Βουδούρης, εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 1988.
- Ε.Μ. Φόρστερ, "Στην άλλη ζωή" μετάφραση Δημήτρης Στεφανάκης, εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 2000.


 David Thompson, Spadework. Λάδι σε καμβά, 40,6x30 εκ. Πηγή



- Ντομινίκ Φερναντέζ, "Το ροζ αστέρι" μετάφραση Πάνος Αθανασίου, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1989.
- Ντομινίκ Φερναντέζ, "Η δόξα του παρία" μετάφραση Λόισκα Αβαγιαννού, εκδόσεις Αστάρτη, Αθήνα, 1987.
- Ντομινίκ Φερναντέζ, "Μ' ένα μπουκέτο γιασεμί στ΄αυτί" μετάφραση Κατερίνα Δεντάκη, εκδόσεις Αquarius, Αθήνα, 1988.
- Ντομινίκ Φερναντέζ, "Εγώ ο Πιέρ Πάολο στα χέρια του αγγέλου"μετάφραση Λουκάς Θεοδωρακόπουλος, εκδόσεις Aστάρτη, Αθήνα, 1985.
- Ντομινίκ Φερναντέζ, "Η αρπαγή του Γανυμήδη" μετάφραση Λουκάς Θεοδωρακόπουλος, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1995.
- Χιούμπερτ Σέλμπι "Τελευταία έξοδος για το Μπρούκλιν"μετάφραση Αλίκη Αλεξανδράκη, εκδόσεις Γράμματα, Αθήνα, 1980.
- Χιούμπερτ Σέλμπι "Το δέντρο της θλίψης" μετάφραση Μιχάλης Μακρόπουλος, εκδόσεις Οξύ, Αθήνα, 2001.



Henry Scott Tuke, Youth in White Trousers. Λάδι σε καμβά.



- Πατρίς Σερώ / Έρβε Γκιμπέρ, "Έρωτες ανδρών", (σενάριο και σημειώσεις), μετάφραση Βάσω Νικολοπούλου - Νίκη Douge, εκδόσεις Νέα Σύνορα Λιβάνη, Αθήνα, 1990. 
- Μάρτιν Σέρμαν, "Μπεντ", μετάφραση Γιώργος Θεοδοσιάδης, εκδόσεις Αμοργός, Αθήνα, 1980.
- Άλι Σμιθ, "Κορίτσι συναντά αγόρι", μετάφραση Μαίρη Σαρατσιώτη, εκδόσεις Τόπος, Αθήνα, 2010.
- Λόρενς Σίμελ (Lawrence Schimel), "Δύο ερωτευμένα αγόρια",μετάφραση Μαρία Παπαγιάννη, εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2006.
- Σουζάν Σόντακ, "Η γοητεία του φασισμού", μετάφραση Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, εκδόσεις Ύψιλον, Αθήνα, 2010.
- Μάθιου Τέρενς (Mathieu Terence) "Ημερολόγιο μιας στεγνής καρδιάς" , μετάφραση Θεοδώρα Θυμιοπούλου, εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 2002.
- Σόνια Τζόουνς (Sonya L. Jones) "Ιστορία της σύγχρονης ομοερωτικής λογοτεχνίας" μετάφραση Θάνος Βέσης, εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2007.
- Κολμ, Τόιμπικ "Λίγο πριν την αυγή", μετάφραση Χωρεάνθη Βερίνα, εκδόσεις Φυτράκη, Αθήνα, 1990.
- Χρήστος Τσιόλκας "Κατά Μέτωπο", μετάφραση Γιάννης Πολύζος, εκδόσεις Οξύ, Αθήνα, 1999.
- Άλαν Χόλινχερστ "Τα μυστικά μονοπάτια του έρωτα" μετάφραση Γιάννης Γαλάτης, εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, Αθήνα, 1997.
- Πατρίσια Χάισμιθ "Κάρολ μια συνηθισμένη ιστορία αγάπης"μετάφραση Χρύσα Σπυροπούλου, εκδόσεις Πρόσπερος, Αθήνα, 1993.
- Μπαΐλι Χαϊμέ, "Μην το πεις σε κανέναν", μετάφραση Αγγελική Βασιλάκου, εκδόσεις Ψυχογιός, Αθήνα, 1997.
- Ράντκλιφ Χολ "Το πηγάδι της μοναξιάς" , μετάφραση Νίκη Σταυρίδη, εκδόσεις Κουκίδα, Αθήνα, 2003.


Nebojsa Zdravkovic. Πηγή


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
- Ανδρέας Αγγελάκης, «Αλησμόνητα σινεμά», εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1989.
- Φίλιππος Αγγελής, «Το αγαπημένο παιδί της μοναξιάς», εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2010.
- Ιωσήφ Αλυγιζάκης, «Κρυφά γοήτευσέ με», εκδόσεις Modern Times, Αθήνα, 2009.
- Ιωσήφ Αλυγιζάκης, «Τρεις λευκές σελίδες», εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2005.
- Αλέξης Αρβανιτάκης, «Γράμματα στο Μάριο», εκδόσεις Σιγαρέτα, Αθήνα, 1982.
- Αλέξης Αρβανιτάκης, «Μόνα Λίζα», εκδόσεις Άμαξα, Αθήνα, 1985.
- Αλέξης Αρβανιτάκης, «Απογευματινό φως», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1998.
- Ευάγγελος Αδαμάκης, «Ανήρ εκδιδόμενος», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 2008.
- Γιώργος Αδαμίδης, «Βολή εγγύς φιλίων τμημάτων», εκδόσεις Εντευκτήριο, Θεσσαλονίκη, 1985.
- Ελισάβετ Βακαλίδου-Μπέτυ, «Μπέτυ ο καπετάνιος της ψυχής μου», εκδόσεις Εξάντας.
- Ελισάβετ Βακαλίδου-Μπέτυ, «…πόσο πάει;», εκδόσεις Νεφέλη, και σε επανέκδοση από τις εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2009.
- Γρηγόρης Βαλλιανάτος, «Ακατάλληλο», εκδόσεις Καστανιώτη. Αθήνα, 2008.
- Δημοσθένης Βουτυράς, «Όταν σκάνε τα λουλούδια», εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης. Αθήνα, 2010.
- Θεόδωρος Γρηγοριάδης, «Το παρτάλι», εκδόσεις Πατάκης, Αθήνα, 2002.
- Θεόδωρος Γρηγοριάδης, «Χάρτες», εκδόσεις Πατάκης, Αθήνα, 2007.
- Θεόδωρος Γρηγοριάδης, «Ο χορευτής στον ελαιώνα», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 2001.
- Χρήστος Δήμας, «Ανάσα», εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης, Αθήνα, 2008.
- Γεράσιμος Δενδρινός, «Άλκης», εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα, 2003.
- Γεράσιμος Δενδρινός, «Φραγή εισερχομένων κλήσεων», εκδόσεις Μεταίχμιο , Αθήνα, 2006.


Ken Landon Buck, Reflections. Παστέλ σε χαρτί, 90 x 114,3 εκ. Πηγή



- Παναγιώτης Ευαγγελίδης, «Κωνσταντίνος», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997.
- Παναγιώτης Ευαγγελίδης, «Το χέρι κάτω απ’ το ρούχο», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1993.
- Ανδρέας Εμπειρίκος, «Ο μέγας Ανατολικός», (Βιβλίο 7), εκδόσεις Άγρα, Αθήνα, 1992.
- Σόνια Ζαχαράτου, «Τα νερά στα μάτια σου», εκδόσεις Τόπος, Αθήνα, 2012.
- Λουκάς Θεοδωρακόπουλος, «Ο Καιάδας - Χρονικό μιας πολιορκίας», εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης, Αθήνα, 2004.
- Χρήστος Ιωαννίδης, «Κάτι άλλαξε», εκδόσεις τετράγωνο, Αθήνα, 2010.
- Γιώργος Ιωάννου, «Επιτάφιος Θρήνος», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1980.
- Γιώργος Ιωάννου, «Καταπακτή», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1982.
- Γιώργος Ιωάννου, «Ο της φύσεως Έρως», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1982.
- Γιώργος Ιωάννου, «Ομόνοια 1980», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1987.
- Γιώργος Ιωάννου, «Η μόνη κληρονομιά», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1990.
- Αύγουστος Κορτώ, «Ο δαιμονιστής», εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 2007.



Douglas Kingsbury The Sleeper, λάδι σε λαμβά.



- Βασίλης Καββαθάς, «Το δεύτερο φουστάνι», εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 2000.
- Βασίλης Καββαθάς, «Ωραίο το φουστάνι σου, Γιώργο μου», εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 2000.
- Τόλης Καζαντζής, «Η παρέλαση», διηγήματα, εκδόσεις Ερμής, Αθήνα, 1976.
- Βασίλης Καββαθάς, «Άνδρες ντυμένοι γυναίκες», εκδόσεις Ελληνικά γράμματα.
- Ανδρέας Κάραγιαν, «Η αληθής ιστορία», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 2008.
- Ανδρέας Κάραγιαν, «Σκοτεινές ιστορίες», εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα, 2013.
- Ανδρέας Κάραγιαν, «Ανήθικες ιστορίες», εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2011.
- Στέλλα – Ιάκωβος Καραμολέγκου, «Το δώρο του Ιερού Πόνου», εκδόσεις Ψυχογιός, Αθήνα, 1993.
- Μαργαρίτα Καραπάνου, «Υπνοβάτης», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997.
- Μαργαρίτα Καραπάνου, «Rien ne va plus», εκδόσεις Ερμής, Αθήνα, 1986.
- Σπύρος Καρυδάκης, «Καυτό μέλι», (αρχαία ελληνικά ερωτικά ποιήματα από άντρες για άντρες και ερωτολογικός σχολιασμός τους), αυτοέκδοση, Αθήνα, 2013.
- Μένης Κουμανταρέας, «Η μυρωδιά τους με κάνει και κλαίω», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1996.
- Μένης Κουμανταρέας, «Δυο φορές Έλληνας», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 2001.
- Μένης Κουμανταρέας, «Η μέρα για τα γραπτά κι η νύχτα για το σώμα», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1999.
- Μένης Κουμανταρέας, «Σεραφείμ και Χερουβείμ», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1981.
- Πάνος Χ. Κούτρας - Παναγιώτης Ευαγγελίδης «Στρέλλα», εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2010.
- Κατερίνα Κοφινά, «Η μεταμόρφωση της πεταλούδας», εκδόσεις Modern Times, Αθήνα, 2007.
- Θωμάς Κοροβίνης, «Κανάλ ντ’ αμούρ. Αφήγημα για το ερωτικό περιθώριο της Θεσσαλονίκης του ‘80», εκδόσεις Άγρα, Αθήνα, 1996.



Παναγιώτης Καρώνης, Σπουδή αντρικής φιγούρας (ο Γιώργος). λάδι σε χαρτόνι, 22x34 εκ.Πηγή



- Βαγγέλης Κολώνας, «Τα δάκρυα είναι γένους ουδετέρου», εκδόσεις Αστάρτη, Αθήνα, 1981.
- Βαγγέλης Κολώνας, «Οι κυρίες από τη Σαχάρα», εκδόσεις Νέα σύνορα Λιβάνη, Αθήνα, 1990.
- Βαγγέλης Κολώνας, «Η διπλανή μοναξιά», εκδόσεις Μπογιάτης, Αθήνα, 1982.
- Εύα Κουμαριανού, «Το ταξίδι της ζωής μου», εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2012.
- Δημοσθένης Κούτροβικ, «Η εξέλιξη της ανθρώπινης σεξουαλικότητας», εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
- Κωνσταντίνος Κυριακός, «Διαφορετικότητα και ερωτισμός», εκδόσεις Αιγόκερως, Αθήνα, 2001.
- Ναπολέων Λαπαθιώτης, «Το τάμα της Ανθούλας», εκδόσεις Λιβάνης, Αθήνα, 2007.
- Γιάννης Μακριδάκης, «Ήλιος με δόντια», εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα, 2010.
- Παύλος Μάτεσις, «Αλδεβαράν», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 2007.
- Παύλος Μάτεσις, «Ο παλαιός των ημερών», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1994.
- Παύλος Μάτεσις, «Ύλη δάσους», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1992.

 
Danid Tanner, The Nap Living Room. Λάδι σε καμβά. 


- Κωνσταντίνος Ματσούκας, «Πρόσεχε τη στροφή και άλλα διηγήματα», εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης, Αθήνα, 2004.
- Αμαλία Μεγαπάνου, «Έκτωρ», εκδόσεις Libro, Αθήνα, 1989.
- Πέτρος Μπιρμπίλης, «Έχω μόνο εσένα», εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα,2007.
- Φρίντα Μπιούμπι, «Δεκατρία φεγγάρια μετά», εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1987.
- Χρήστος Ναούμ, «Αχ, αυτές οι Βασίλισσες», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 2008.
- Αντώνης Νικολής, «Διονυσία», εκδόσεις Το Ροδακιό, Αθήνα, 2012.
- Γιάννης Ξανθούλης, «Ο Σόουμαν δε θα 'ρθει απόψε», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1998.
- Γιάννης Ξανθούλης, «Το καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα»,εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1984.
- Γιάννης Ξανθούλης, «Ο χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1989.
- Γιάννης Ξανθούλης, «Τo ταγκό των Χριστουγέννων», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 2004.
- Γιώργος Ξενίας, «Paradise», εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1995.


David Park  Bathes, Λάδι σε καμβά.


- Ηλίας Πετρόπουλος, «Καλιαρντά», εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα, 1993.
- Γιάννης Παλαμιώτης, «Το πάρκο», εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1981.
- Γιάννης Παλαμιώτης, «Από το πάρκο στο κενό», εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2008.
- Γιάννης Παλαμιώτης, «Μετά ομοφυλοφιλικών επιδόσεων», εκδόσεις Απόπειρα, Αθήνα, 1982.
- Γιάννης Παλαμιώτης, «Οι φίλοι ή Παραχαράκτες της ηθικής», 1985.
- Γιάννης Παλαμιώτης, «Ναπολέων Λαπαθιώτης» (το Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου Νο 10)
- Αλέξης Πανσέληνος, «Βραδιές μπαλέτου», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1981.
- Παρασκευαϊδης Θανάσης, «Σαπφώ αγαπημένη ΨΑΠΦΑ ΑΓΑΠΑΤΑ», εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας.
- Έλσα Ροζάκη, «Οι ξανθιές το γλεντάνε», εκδόσεις Ερατώ, Αθήνα, 1982.
- Αγγελίνα Ρωμανού, «Oriana Express», εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2009.
- Πλάτωνος, «Συμπόσιον», κείμενον, μετάφρασις και ερμηνεία: Ιωάννης Συκουτρής, Ακαδημία Αθηνών, Ελληνική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, 1934.

 
Peter Churcher, Simon Standing 2003. Λάδι σε καμβά, 50 x 41 εκ.


- Χρήστος Ρούσσος, «Προς σωφρονισμόν», εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, Αθήνα, 1991.
- Χρήστος Ρούσσος, «Εγώ ο άγγελος που σκότωσα τον εραστή μου...»εκδόσεις Οδυσσέας.
- Χρήστος Ρούσσος, «Μονοκατοικία με κήπο» εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα 2013.
- Ντόρα Ρωζέττη, «Η ερωμένη της», εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα, 2005.
- Αντώνιος Ρουσοχατζάκης, «Konitsa, my love», εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2005.
- Αντώνιος Ρουσοχατζάκης, «Μπιμπερό με κόκα-κόλα», εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 2000.
- Αντώνιος Ρουσοχατζάκης, «Εδέμ», εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 2002.
- Βάσα Σολωμού-Ξανθάκη, «Το γράμμα», εκδόσεις Χατζηνικολή, Αθήνα, 1982.
- Σουζάνα Σωτηριάδου, «Αρχή και τέλος».
- Σουζάνα Σωτηριάδου, «Ερήμην», εκδόσεις Ίων, Αθήνα, 1989.
- Τάκης Σπετσιώτης, «Δελτίον ταυτότητος - Γενικός αριθμός Θ 307136», εκδόσεις Άγρα, Αθήνα, 2003.
- Τάκης Σπετσιώτης, «Γραμματικός σ ένα παιδί του δρόμου», εκδόσεις Άγρα, Αθήνα, 2009.
- Τάκης Σπετσιώτης, «Το άλλο κρεβάτι», εκδόσεις Άγρα, Αθήνα, 2009.
- Τάκης Σπετσιώτης, «Στον Κώστα Ταχτσή αντί στεφάνου», Οδός Πανός-Σιγαρέτα, Αθήνα, 1996.


Bruce Sargeant (Mark Beard), Leather Jacket and White T-Shirt



- Πρόδρομος Σαββίδης, «Το σπέρμα», εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα, 1980.
- Πρόδρομος Σαββίδης, «Δυο σταγόνες βροχή», εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1985.
- Σαββάκης Αλέξης, «Ιωάννης Τσαρούχης υπό Αλεξίου Σαββάκη», εκδόσεις Ελεύθερος τύπος, Αθήνα, 1994.
- Μάρα Σέη, «Μόνο γυναίκες», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 2000.
- Σαΐας-Μαργίζου Βεατρίκη, «Ο Νέστορας που Τόρη τον φώναζε αυτή», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997.
- Γιώργος Συμπάρδης, «Ο άχρηστος Δημήτρης», εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, 1998.
- Κώστας Ταχτσής, «Το τρίτο στεφάνι», εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2009.
- Κώστας Ταχτσής, «Τα ρέστα», εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1988.
- Κώστας Ταχτσής, «Από τη χαμηλή σκοπιά», εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1992.
- Κώστας Ταχτσής, «Το φοβερό βήμα», εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα, 1989.

Sacrevoir. Die Werkstatt des Dädalus Öl auf Leinwand, λάδι σε καμβά, 94x140 εκ.


- Γεώργιος Τερτσέτης, «Άνδρας τον άνδρα ν' αγαπά», εκδόσεις Περίπλους, Αθήνα, 1986.
- Γ. Σ. Τζαμαλούκα, «Αναζήτηση αντρικής ταυτότητας, τι είναι ομοφυλοφιλία», εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα, 2011.
- Γιάννης Τσαρούχης, «Αγαθόν το εξομολογείσθαι», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1992.
- Γιάννης Τσαρούχης, «Ως στρουθίον μονάζον επί δώματος», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1990.
- Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, «Αντίο παλιέ κόσμε!», εκδόσεις Τσαγκαρουσιάνος, Αθήνα, 2007.
-Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, «Μοναξιές», εκδόσεις Κάκτος Αθήνα 1986.
- Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, «Στον Παλιό Καταρράκτη» εκδόσεις Τσαγκαρουσιάνος, Αθήνα, 2005.
- Κώστας Τσαρούχας, «Αγόρια στην Πορνεία», εκδόσεις Δωδώνη, Αθήνα, 1995.
- Κώστας Τσαρούχας, «Άλκηστης. Το σκοτάδι και το φως στο ερωτικό ένστικτο», Ελληνικά γράμματα, Αθήνα, 1995.
- Δημήτρης Τσεκούρας, «Ο Συν και 0 Πλην», εκδόσεις Πολύχρωμος πλανήτης, Αθήνα, 2009.
- Δημήτρης Τσεκούρας, «Η ομορφιά σου», εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2006.
- Άρης Φιορέτος, «Η αλήθεια για τον Σάσα Κνις», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 2006.

Carolyn Weltman. Fight Boy Getting Rady, μολύβια σε χαρτί



- Μανόλης Χαρινός, «Και ο Μότσαρτ; Πέθανε τα μεσάνυχτα»,εκδόσεις Μοντέρνοι καιροί, Αθήνα, 1999.
- Δημήτρης Χατζόπουλος, «Μπριγιόλ», εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική, Αθήνα, 2005.
- Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Στο Καραμπουρνάκι από τη Νεκρή Πιάτσα», εκδόσεις Ιανός, Αθήνα, 1997.
- Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Η κάτω βόλτα», εκδόσεις Ιανός, Αθήνα, 2004.
- Ντίνος Χριστιανόπουλο,ς «Πίσω απ’ την Αγιά-Σοφιά», εκδόσεις Ιανός, Αθήνα, 1997.
- Γιώργος Χρονάς, «Ο αναιδής θρίαμβος», εκδόσεις Οδός Πανός-Σιγαρέτα, Αθήνα, 1984.
- Γιώργος Χρονάς, «Τα κοκόρια της οδού Αισχύλου», Οδός Πανός-Σιγαρέτα, Αθήνα, 2005.
- Χρήστος Χρυσόπουλος, «Ο μανικιουρίστας», εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 2000.
- Λεωνίδας Χρηστάκης "Άντυ Γουόρχολ, Χαρακτηριογραφία", εκδόσεις Δελφίνι, Αθήνα 1994.
- Ανδρέας Αγγελάκης, «Ομοφυλοφιλία και νεοελληνική ποίηση», περιοδικό Διαβάζω 19/9/1990 αρ. 246, σελ. 62-71.
- Άρθρα και κριτικές αναλύσεις στα περιοδικά: "Αμφί" (Α.Κ.Ο.Ε.), "Ο πόθος" (ΟΠΟΘ), "Η Λάβρυς", "Μπανάνες", "Οδός Πανός", "Κράξιμο" (Πάολα), "Κοντροσόλ στο χάος", "Βιταμίνη μηδέν", "Gay", "10%".


Steven Levin, Synday Paper, λάδι σε καμβά.

 

ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ
ΑΜΦΙ, Lesbian gay Οδηγός πόλης.
Διαβάζω, Τεύχος 66.
Οδός Πανός, Τεύχος 39 Νοέμβριος - Δεκέμβριος 1988.
Οδός Πανός, Τεύχος 46 Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1990.
Οδός Πανός, Τεύχος 50 Ιούλιος - Αύγουστος 1990.
Οδός Πανός, Τεύχος 55 Μάϊος - Ιούνιος 1991.
Οδός Πανός, Τεύχος 57 Σεπτ.-Οκτ. 1991.
Οδός Πανός, Τεύχος 71 Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1994.
Οδός Πανός, Τεύχος 86-87, Μάιος-Αύγουστος 1996.
Οδός Πανός, Τεύχος 93-94, Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 1997.
Οδός Πανός, Τεύχος 96, Μάρτιος-Απρίλιος 1998.
Περιοδικό "Διαβάζω", Οι αυτόχειρες της λογοτεχνίας.
Περιοδικό "Διαβάζω", Τεύχος 246 "Ομοφυλοφιλία".
Περιοδικό "Διαβάζω", Υπερεαλισμός και έρωτας.
Περιοδικό "Κοντροσόλ στο χάος", τεύχη 1 έως 5.
Περιοδικό "10%" τεύχη 1 έως 11.
Περιοδικό "Το κράξιμο" 1981-1993, εκδόσεις Γοργώ, Θεσσαλονίκη 2007.
Περιοδικό "Δίφωνο" Τεύχος 34, Ιούλιος 1998, Αφιέρωμα: Η ομοφυλοφιλία εντός των τεχνών.
Σκηνή & Οθόνη, Τεύχος 1 Αφιέρωμα: Η ομοφυλοφιλία στη σκηνή.
Πρακτικά συζήτησης, "Όλοι διαφορετικοί Όλοι ίσοι 26η Ιούνη / Ημέρα Ομοφυλοφιλίας" Λευκός Πύργος, 1995.
Πρακτικά συζήτησης, "Ομοφυλοφιλικός γάμος".

Περισσότερα για τα GAY περιοδικά στην Ελλάδα: Κλικ εδώ


Γιάννης Τσαρούχης, Ναύτης που διαβάζει, λάδι σε πανί 96x80 εκ. (Πινακοθήκη Πιερίδη, 298)


ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ
-Ανδρέας Αγγελάκης «Ομοφυλοφιλία και νεοελληνική ποίηση», περιοδικό Διαβάζω 19/9/1990 αρ. 246 σελ. 62-71.
-Άρθρα και κριτικές αναλύσεις στα περιοδικά: "Αμφί" (Α.Κ.Ο.Ε.), "Ο πόθος" (ΟΠΟΘ), "Η Λάβρυς", "Μπανάνες", "Οδός Πανός", "Κράξιμο" (Πάολα), "Κοντροσόλ στο χάος", "Βιταμίνη μηδέν", "Gay", "10%".




Felix D'Eon, Σπουδή λουόμενου ακουαρέλα. Πηγή