Διεθνής Ημέρα Τρανς Μνήμης: Από την Ρίτα στην Άννα, τα τρανς άτομα δολοφονούνται γιατί υπάρχουν

 Περισσότερα από 350 τρανς και φυλοδιαφορετικά άτομα έχουν δολοφονηθεί το 2024 και αυτό το νούμερο αποδεικνύει από μόνο του γιατί η Διεθνής Ημέρα Τρανς Μνήμης -ημέρα μνήμης για όσα τρανς άτομα υπήρξαν θύματα τρανφοβικού μίσους, εγκλημάτων και βίας, αλλά και αφύπνισης για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα στην καθημερινότητά τους- υπάρχει.

Η Διεθνής Ημέρα Τρανς Μνήμης, πραγματοποιείται για δέκατη τέταρτη συνεχή χρονιά αναφέρει το ΣΥΔ, το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών με αφορμή την TDoR που έχει καθιερωθεί στις 20 Νοεμβρίου.

Στην ανακοίνωση του που συνοδεύεται και από πρόσκληση σε Σιωπηλή Πορεία Μνήμης την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου στην Αθήνα, το ΣΥΔ αναφέρεται στα δυσοίωνα ευρήματα της ετήσιας έκθεσης της ΜΚΟ Transgender Europe and Central Asia (TGEU).

Η TGEU καταμέτρησε αύξηση στα περιστατικά δολοφονιών τρανς και non-binary ατόμων με τον αριθμό των θυμάτων να φτάνει τα 350 μεταξύ της 1ης Οκτωβρίου 2023 και της 30ής Σεπτεμβρίου 2024, από 321 θύματα το 2023.

Τα ευρήματα διαπιστώνουν «ανησυχητικές» τάσεις όσον αφορά τις διασταυρώσεις του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της προκατάληψης κατά των σεξεργαζόμενων ατόμων αναφέρει το PinkNews.

Το 93% των θυμάτων ήταν μαύρα ή μη λευκά τρανς άτομα, ενώ το 46% ήταν τρανς σεξεργαζόμενα άτομα. Ο αριθμός είναι ένας από τους υψηλότερους αριθμούς θανάτων από την απαρχή του project που καταγράφει τη δολοφονική οργή ενάντια στα μέλη της τρανς κοινότητας το 2008.

«Το γεγονός οφείλεται στις συντονισμένες προσπάθειες των τρανσφοβικών κινημάτων που εργαλειοποιούν και δυσφημούν τα τρανς άτομα», σύμφωνα με την TGEU.

«Έχουμε δει μια συνεχή αύξηση στα επίπεδα της ρητορικής μίσους και των εγκλημάτων μίσους στο διαδίκτυο και στην πραγματική ζωή, ιδίως από πολιτικούς παράγοντες, θρησκευτικούς ηγέτες, δημόσια πρόσωπα», δήλωσε εκπρόσωπος της ομάδας.

«Η αύξηση αυτή καλλιεργείται από την έλλειψη ισχυρής νομοθεσίας για τα εγκλήματα μίσους που να προστατεύει την ταυτότητα και την έκφραση του φύλου, καθώς και από την παραπληροφόρηση που προκύπτει από την έλλειψη ευθύνης των εταιρειών κοινωνικής δικτύωσης για τη διασφάλιση της ακεραιότητας των πληροφοριών» προσθέτει.

Η ανησυχητική αύξηση των δολοφονιών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αναφέρει η ΜΚΟ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της TGΕU η έκθεση αναδεικνύει μόλις ένα κομμάτι της πραγματικότητα επειδή πολλές δολοφονίες είτε δεν καταγγέλλονται είτε γίνεται misgendering στα θύματα.

«Κάθε χρόνο, η TGEU συγκεντρώνει στοιχεία σχετικά με τις δολοφονίες των τρανς ατόμων σε παγκόσμιο επίπεδο για να υπογραμμίσει πόσο πολύ οι τρανς ζωές διατρέχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο από ό,τι οι ζωές άλλων ανθρώπων» είπε η Ιμάνια Μπράουν, εκτελεστική διευθύντρια του έργου.

«Φέτος, καθώς αντιμετωπίζουμε το απογοητευτικό ορόσημο των 5.000 καταγεγραμμένων δολοφονιών από την έναρξη του προγράμματος παρακολούθησης των τρανς δολοφονιών, εμείς, τα τρανς άτομα και οι κοινότητες σε όλο τον κόσμο, έχουμε εξαντληθεί από το επανειλημμένο ερώτημα: πότε θα σταματήσει αυτή η βία;» πρόσθεσε.

«Τα κράτη πρέπει να δεσμευτούν σε άμεση δράση για να αντιμετωπίσουν την έξαρση της ρητορικής μίσους και των αντί-τρανς επιθέσεων και να σπάσουν αυτόν τον κύκλο βίας. Οι ζωές μας εξαρτώνται από αυτό» καταλήγει στη δήλωση της.

Από το 2008, που ξεκίνησε το Παρατηρητήριο να συγκεντρώνει τις καταγραφές αυτές, έχει φτάσει στις 5.040 καταγεγραμμένες δολοφονίες τρανς και φυλοδιαφορετικών προσώπων.

Οι σεξεργάτριες στο στόχαστρο

Το 94% των αναφερόμενων δολοφονιών ήταν γυναικοκτονίες, δηλαδή τα θύματα ήταν τρανς γυναίκες ή τρανς άτομα με θηλυκή έκφραση φύλου, με το ένα τρίτο των καταγεγραμμένων θυμάτων να είναι ηλικίας 31 έως 40 ετών και το ένα τέταρτο ηλικίας 19-25 ετών, ενώ υπάρχουν και 15 καταγεγραμμένες δολοφονίες που τα θύματα ήταν κάτω των 18 ετών (σχεδόν το 6% του συνόλου).

Οι εργαζόμενες στο σεξ παραμένουν η πιο στοχευμένη ομάδα από όλα τα γνωστά επαγγέλματα, υπογραμμίζοντας για μια ακόμη φορά την ανάγκη νομοθέτησης για την αναγνώριση της εργασίας στο σεξ και την νομική προστασία των προσώπων που εργάζονται στο σεξ αναφέρει το ΣΥΔ.

Το 93% των καταγεγραμμένων δολοφονιών αφορούσαν τρανς γυναίκες και τρανς άνδρες μαύρου χρώματος, μια αύξηση 14% από πέρυσι, το οποίο υπογραμμίζει και μια αύξηση των εγκλημάτων αυτών και με ρατσιστικό υπόβαθρο.

Σχεδόν το 73% όλων των καταγεγραμμένων δολοφονιών διαπράχθηκαν στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική. Για 17η συνεχή χρονιά, η Βραζιλία προηγείται στην κατάταξη των χωρών, με το 30% των συνολικών δολοφονιών ενώ επίσης καταγράφηκαν οι περισσότερες δολοφονίες και στην Αφρική (9 καταγραφές – υπερδιπλάσιες από τότε που ξεκίνησε το Παρατηρητήριο το 2008) και στις Ηνωμένες Πολιτείες που αυξήθηκαν στις 41 καταγραφές, ενώ πέρυσι είχαν καταγραφεί 31 περιστατικά.

Στην Ευρώπη είχαμε μια μείωση των καταγραφών στις 8 καταγραφές από 16 που ήταν πέρυσι.

Σχεδόν οι μισές από τις καταγεγραμμένες δολοφονίες (46%) ήταν πυροβολισμοί. Πάνω από το ένα τέταρτο (34%) των καταγεγραμμένων δολοφονιών έγιναν στο δρόμο, δηλαδή στο δημόσιο χώρο και σχεδόν το ένα τέταρτο (22%) στο σπίτι του ίδιου του θύματος.

Η τρανσφοβία στην Ελλάδα

Παράλληλα στη χώρα μας, σταθερά τα τελευταία χρόνια σύμφωνα με τις καταγραφές του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας στην Ετήσια Έκθεση το 2023, τα ποσοστά ρατσιστικών περιστατικών και διακρίσεων κατά τρανς προσώπων, παραμένουν υψηλά, και αναλογούν περίπου στο 50% των συνολικών καταγεγραμμένων περιστατικών προς τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, αριθμό δραματικά δυσανάλογο σε σχέση με την μικρή υποομάδα των τρανς και φυλοδιαφορετικών προσώπων αναφέρει το ΣΥΔ.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), από τον Ιούνιο του 2018 εξέδωσε τον νέο ταξινομητικό κατάλογο ICD-11 , από τον οποίο έχει αφαιρεθεί κάθε έννοια που ψυχιατρικοποιεί και παθολογικοποιεί την τρανς κατάσταση.

Η χώρα μας αυτό ακόμη δεν το έχει ενσωματώσει, με αποτέλεσμα οι τρανς άνθρωποι πέραν του στιγματισμού στον χώρο της υγείας, να υφίστανται διακρίσεις και αποκλεισμούς σε πάρα πολλούς τομείς, όπως της επαγγελματικής κατάρτισης, της εργασίας και της απασχόλησης , μια κατάσταση που είναι αντίθετη με την τροποποίηση του Νόμου 5089/2024 όπου στο άρθρο 1 του ν. 4443/2016 (Α’ 232) για την «Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης στους τομείς της κοινωνικής προστασίας, της εκπαίδευσης και της πρόσβασης στη διάθεση και παροχή αγαθών και υπηρεσιών» όπου αναφέρει πως σκοπός των διατάξεων του Μέρους Α’ είναι η προώθηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και η καταπολέμηση των διακρίσεων στην κοινωνική ασφάλιση, στην υγειονομική περίθαλψη και στις κοινωνικές παροχές.

Ανησυχητικό είναι και το φαινόμενο διοργάνωσης εκδηλώσεων που παθολογικοποιούν την ταυτότητα φύλου, κάτι που το ΣΥΔ έχει καταγγείλει και δημόσια, ενώ επίσης προωθείται μια θεωρία από επιστημονικούς φορείς που προσπαθούν να υποτιμήσουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού της ταυτότητας φύλου και γενικότερα της έννοιας του «φύλου» κάνοντας λόγο για «επιλογή» ή «αποτελέσματος παιδικού τραύματος».

Επιπλέον, οι αυξανόμενες επιθέσεις κατά των τρανς προσώπων, όπως υπήρξαν στο κέντρο της Αθήνας και στη Καλλιθέα Αττικής όπως και η αύξηση της ρητορικής μίσους από πολιτικά πρόσωπα προς τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα χρησιμοποιώντας της «woke ατζέντα» ως ένα εργαλείο για την αφαίρεση αναγνωρισμένων δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+, καλλιεργούν ένα αντιδημοκρατικό κοινωνικό περιβάλλον για τους ΛΟΑΤΚΙ+ συμπολίτες μας.

Γι’ αυτό το λόγο είναι αναγκαίο να τροποποιηθεί και ο Νόμος 4285/2014 (αντιρατσιστικός νόμος), έτσι ώστε να μην ποινικοποιείται μόνο η δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους, αλλά γενικότερα κάθε μορφή ρητορικής μίσους, και επιπλέον να ληφθούν επιπλέον μέτρα όταν αυτός εκπορεύεται από δημόσια και πολιτικά πρόσωπα, χωρίς εξαιρέσεις σημειώνει το Σωματείο.

Σημαντικό είναι και η θεσμοθέτηση ενός πλαισίου προστασίας για τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την χώρα μας, σύμφωνα με το Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Μαρτίου 2023 σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων , το οποίο καλεί τα Κράτη Μέλη να ακολουθήσουν τις Κατευθυντήριες Γραμμές, λαμβάνοντας υπόψη τις απειλές, τους κινδύνους και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν και οι υπερασπιστές των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων.

Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ακτιβιστικού χώρου είναι εκείνα τα άτομα που στέκονται ασπίδα προστασίας για την δημοκρατία μιας χώρας καθώς παρεμβαίνουν στον πολιτικό και κοινωνικό χώρο όταν νοσεί η κοινωνία και απειλεί τις πιο ευάλωτες ομάδες.

Από την Ρίτα στην Άννα

Η πρώτη Πορεία Μνήμης έγινε στις 20 Νοεμβρίου του 1999 με αφορμή την δολοφονία της Ρίτα Χέστερ Hester στη Βοστόνη των ΗΠΑ. Σήμερα, 25 χρόνια μετά, η οικογένεια της ακόμη απαιτεί δικαιοσύνη για την Ρίτα.

Η δολοφονία της Ρίτα Χέστερ ήταν η αφορμή και αιτία για την καθιέρωση αυτής της ημέρας μνήμης.

Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

 

— Τι σας παρακίνησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Να πω αρχικά ότι ως δικηγόρος που έχει δουλέψει αρκετά πάνω σε αυτό το αντικείμενο, απορούσα πώς δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα μια έκδοση που να συνοψίζει τη νομοθετική δουλειά που έχει γίνει στην Ελλάδα πάνω στα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, και είναι πλέον αρκετή. Υπήρχαν μεν κάποια αποσπασματικά πράγματα στη βιβλιογραφία, αλλά όχι ένα ενιαίο έργο. Η έλλειψη αυτή φάνηκε έντονα όταν το 2022 μάς κάλεσαν κάποιους ανθρώπους που ασχολούμαστε με το πεδίο στην Εθνική Σχολή Δικαστών στη Θεσσαλονίκη για να τους ενημερώσουμε σχετικά και τότε φάνηκε ότι δεν είχαν κάποιο βιβλιογραφικό σημείο αναφοράς, ούτε ήταν πλήρως ενήμεροι για τις εξελίξεις. Τελειώνοντας, λοιπόν, εκείνο το σεμινάριο, γύρισα στο ξενοδοχείο πεπεισμένος ότι πρέπει οπωσδήποτε όλο αυτό το υλικό να συγκεντρωθεί σε μια έκδοση, στην οποία να μπορεί να ανατρέξει οποιοδήποτε άτομο ενδιαφέρεται. Είχα και στο γραφείο μου αρκετές τέτοιες υποθέσεις που έκρινα ότι έπρεπε να δημοσιευτούν, πέρα από τα όρια ενός μπλογκ όπως είναι το e-lawyer που διατηρούσα. Το ένιωθα έπειτα ως μια υποχρέωση και προς τον εαυτό μου, καθώς ήδη από φοιτητής ήμουν «out», και προς τα άτομα που με παρακολουθούν και προς τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Τώρα το ξαναγράφω στα αγγλικά με την επιμέλεια της κ. Κάθριν Ράιλι.

— Υπάρχουν σε άλλες χώρες αντίστοιχες εκδόσεις; Ρωτώ γιατί στο έργο αυτό αναφέρεστε και σε υποθέσεις που εκδικάστηκαν στο εξωτερικό.
Θα φανεί ίσως περίεργο, αλλά μια τέτοια αντίστοιχη κεντρική σύνοψη για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα δεν υπάρχει ούτε στη Μ. Βρετανία, ούτε στη Γερμανία, ούτε ακόμα και στις ΗΠΑ, παρότι μιλάμε για χώρες όπου ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα υπάρχει από τη δεκαετία του ’60. Ίσως, βέβαια, αυτό οφείλεται στο ότι εκεί είναι αχανές το νομοθετικό αλλά και το δικαστικό υλικό. Στο βιβλίο, πάντως, υπάρχουν και οι βρετανικές και οι γερμανικές υποθέσεις στα αντίστοιχα κεφάλαια.

Όποτε έχουμε υπόθεση με ΛΟΑΤΚΙ+ διάσταση πρέπει να κάνουμε «φροντιστήριο» στους δικαστές για το τι σημαίνει σεξουαλικός προσανατολισμός, ταυτότητα, έκφραση ή χαρακτηριστικά φύλου, ποια νομοθεσία υπάρχει σχετικά στην Ε.Ε. κ.ο.κ.

— Είχαμε και στην Ελλάδα, την τελευταία δεκαπενταετία ειδικά, πολλές εξελίξεις στη νομοθεσία που αφορά τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα.
Θα πω εδώ κάτι που μπορεί να ακουστεί ανεκδοτολογικό, αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη ο πρώτος που μου τηλεφώνησε να με συγχαρεί για το βιβλίο ήταν ένας νομικός που εξελέγη βουλευτής με κόμμα πολύ δεξιότερα της ΝΔ, με τον οποίο δεν γνωριζόμαστε καν, αναγνώρισε όμως την αξία της δουλειάς αυτής και την ευρύτερη νομική της χρησιμότητα, έστω και αν δεν θα το έλεγε ποτέ δημόσια! Ναι, υπήρξαν πράγματι πολλές σημαντικές νομοθετικές εξελίξεις, υπάρχουν όμως ακόμη ευδιάκριτα κενά. Έπειτα, εκείνο που δεν έχουμε είναι η «ωρίμανση» αυτών των δικαιωμάτων – δεν αρκεί να κατοχυρωθεί νομικά ένα δικαίωμα, πρέπει και να εφαρμοστεί έμπρακτα. Θεωρητικά έχουμε καλύψει ένα πολύ μεγάλο μέρος της ατζέντας των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων, αλλά στην πράξη χρειάζεται αγώνας ακόμα και για απλά πράγματα. Ενώ π.χ. η νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου (ΝΑΤΦ) έχει θεσπιστεί από το 2017, εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε προβλήματα όπως δικαστές που κάνουν misgendering –ως «δυσφυλισμό» το απέδωσα– ή δημόσιες υπηρεσίες που δυσκολεύονται να κάνουν ή να δεχθούν τις απαραίτητες αλλαγές στοιχείων. Όπως γράφω, πέρα από τα θετικά νομοθετήματα, χρειάζεται επίσης να καταργηθούν αναχρονιστικές ρυθμίσεις, πρακτικές και κρίσεις που λειτουργούν με τη λογική του αποκλεισμού. Μια τέτοια είναι η «διαταραχή ταυτότητας φύλου» που περιλαμβάνεται ακόμα σε ορισμένες προκηρύξεις για προσλήψεις στο Δημόσιο, παρότι ο ΠΟΥ την έχει καταργήσει ως πάθηση από το 2018. Υπάρχει, μάλιστα, περίπτωση τρανς κοπέλας που αποκλείστηκε από τις εισαγωγικές διαδικασίες για το Λιμενικό μόλις μαθεύτηκε η ταυτότητα φύλου της κι ας πέρασε τις απαιτούμενες εξετάσεις, ενέργεια που αντιφάσκει προς τη νομοθεσία για την ίση μεταχείριση και μπορεί να εκθέσει διεθνώς τη χώρα. 

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Βασίλης Α. Σωτηρόπουλος, ΛΟΑΤΚΙ+ Δικαιώματα & Ελευθερίες, Εκδ. Σάκκουλα.

— Μιλώντας για νομικούς, έχω κιόλας την εντύπωση ότι μεγάλο μέρος του δικαστικού σώματος δεν διακατέχεται από τις πιο προοδευτικές ιδέες.
Έτσι είναι, και αυτό βέβαια επηρεάζει τη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Όποτε έχουμε υπόθεση με ΛΟΑΤΚΙ+ διάσταση πρέπει να κάνουμε «φροντιστήριο» στους δικαστές για το τι σημαίνει σεξουαλικός προσανατολισμός, ταυτότητα, έκφραση ή χαρακτηριστικά φύλου, ποια νομοθεσία υπάρχει σχετικά στην Ε.Ε. κ.ο.κ. Θυμάμαι ακόμα πόσο αρνητικοί ήταν οι καθηγητές μου στη Νομική Αθήνας σε αυτά τα ζητήματα στα τέλη των ’90s, κάτι που μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να αλλάζει. Γι’ αυτό κάνουμε την εκδήλωση στην Παλιά Βουλή στις 19/11, ώστε να έρθουν πλέον οι καθηγητές των νομικών να μιλήσουν ανοιχτά για το θέμα αυτό, σαν μια συμβολική αποκατάσταση.

— Κάποιες τέτοιες ενδεικτικές υποθέσεις που αναλάβατε;
Η πιο συγκινητική ήταν το 2016, όταν για πρώτη φορά δικαστήριο αναγνώρισε ότι ένα άτομο μπορεί να μεταβάλει τα προσωπικά του στοιχεία χωρίς να έχει απαραίτητα προβεί σε ιατρικές πράξεις. Αυτό μάλιστα έγινε προτού ψηφιστεί η ΝΑΤΦ στα τέλη του 2017. Στην αιτιολογική έκθεση ο νομοθέτης επικαλέστηκε τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση που χαρακτήρισε «ιστορική». Δικαιώθηκε έτσι και η επιμονή των γονέων εκείνου του παιδιού, οι οποίοι στήριζαν την επιλογή του. Θα σημείωνα, επιπλέον, ως δικαστική πρωτιά τη νομική αναγνώριση ενός non binary ατόμου το 2018, καθώς επίσης την πρώτη εφαρμογή του τρανσφοβικού κινήτρου σε καταδίκη για ξυλοδαρμό τρανς γυναίκας το 2020.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΤECH & SCIENCE

Οι διακρίσεις κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ προκαλούν στρες και οδηγούν σε κατάθλιψη

— Πού θα εντοπίζαμε τα κυριότερα νομικά κενά στο πεδίο των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων σήμερα;
Σε τίτλους έχουμε πλέον όλα σχεδόν τα απαραίτητα νομοθετήματα, όχι όμως και σε βάθος. Για παράδειγμα, το σύμφωνο συμβίωσης του 2015 για τα ομόφυλα ζευγάρια δεν περιλαμβάνει την τεκνοθεσία, άρα και οι γονείς παιδιών που τυχόν υπάρχουν μέσα σε μια τέτοια σχέση πρέπει να τελέσουν γάμο. Περνώντας στον αντιρατσιστικό νόμο, πολλοί νομίζουν ότι αν πεις κάτι προσβλητικό για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, μπορεί να έχεις νομικές συνέπειες, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η εφαρμογή του αντιρατσιστικού προϋποθέτει τη δημόσια υποκίνηση μίσους ή βίας ή διακρίσεων, κάτι πολύ σπανιότερο. Μπορεί η Ελλάδα να «σκαρφάλωσε» στην 9η θέση στην Ευρώπη στην τελευταία κατάταξη της ILGA αναφορικά με τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, ωστόσο τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται στη βιτρίνα.

Πρώτη στην κατάταξη αυτή είναι η Μάλτα, που όμως απαγορεύει ακόμα τις αμβλώσεις, κάτι ανακόλουθο αν μιλάμε για έναν συνολικό εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας. Αυτό, ναι, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και στοιχείο «pink washing», κάτι που άλλωστε απαντάται και στο ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, καθώς επιδιώκεται καταρχήν για επικοινωνιακούς λόγους να καλύψει τον τίτλο ενός νομοθετήματος, με το περιεχόμενο αυτού ωστόσο να αντιμετωπίζει μάλλον επιφανειακά τις καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων που αφορά. Ενώ π.χ. ο νόμος απαγορεύει πλέον τις «πρακτικές μεταστροφής», τις… επιτρέπει ταυτόχρονα αν γίνονται χωρίς αμοιβή ή με τη συγκατάθεση ενήλικου προσώπου. Γενικά μιλώντας, όποτε ανοίγει ένα τέτοιο θέμα το νομικό σώμα, το κάνει με φοβικό τρόπο. Στην περίπτωση του γάμου, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά υπέβαλαν τον Φεβρουάριο τροπολογίες ώστε να καλυφθούν τα υπάρχοντα νομοθετικά κενά, όμως καμία δεν έγινε δεκτή. Θα σας πω χαρακτηριστικά ότι εκπροσωπώ νομικά ένα ομόφυλο ζευγάρι ανδρών που έχει δύο παιδιά 15 ετών. Πήγαν αυτά να βγάλουν ταυτότητες και δεν υπάρχει δελτίο που να προβλέπει δύο μπαμπάδες ή μαμάδες, υποχρεώθηκαν λοιπόν οι δύο άρρενες γονείς να καταχωρισθούν ο ένας στο «όνομα πατρός» και ο άλλος στο «όνομα μητρός»! Εννοείται ότι για τη διόρθωση έχουμε ήδη προσφύγει νομικά.

Facebook Twitter

 Προς μεγάλη μου έκπληξη ο πρώτος που μου τηλεφώνησε να με συγχαρεί για το βιβλίο ήταν ένας νομικός που εξελέγη βουλευτής με κόμμα πολύ δεξιότερα της ΝΔ, με τον οποίο δεν γνωριζόμαστε καν. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

— Θυμάμαι ότι στη δίκη των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου η έδρα δεν αξιολόγησε το ρατσιστικό κίνητρο, όπως ζήτησε η πολιτική αγωγή.
Δεν έχω πρόσβαση στη δικογραφία, αλλά υπήρχαν κάποια στοιχεία από τα οποία θα μπορούσε εξεταστεί εάν στην επιλογή του θύματος μπορεί να είχε οδηγήσει η έκφραση φύλου του, καθώς, όπως είχα διαβάσει, είχε βαμμένα νύχια. Ένα δικαστήριο, λοιπόν, που έχει εκπαιδευτεί να αναγνωρίζει διαστάσεις έκφρασης φύλου σε τέτοιες λεπτομέρειες και διαθέτει οξυμένα αντανακλαστικά, θα εξέταζε κατά πόσο αυτή περιλαμβανόταν στα κίνητρα της δολοφονικής επίθεσης, επιβαρύνοντας τη θέση των δραστών. Σε μια υπόθεση που αναφέρω στο βιβλίο, το γεγονός ότι κάποιος από τους ιδιοκτήτες ενός νυχτερινού κέντρου κατάλαβε πως μια κοπέλα που γιόρταζε εκεί τα γενέθλιά της ήταν τρανς και έστειλε τους μπράβους να της πουν ότι «δεν θέλουμε τραβέλια στο μαγαζί» ενεργοποίησε τη δίωξη εναντίον του βάσει του αντιρατσιστικού νόμου, καθώς το κίνητρο για τον ξυλοδαρμό που ακολούθησε ήταν εμφανώς τρανσφοβικό, με συνέπεια να εισπράξει επαυξημένη ποινή.   

— Ποιες από τις νομικές παραλείψεις πιστεύετε ότι θα όφειλαν καταρχάς να ρυθμιστούν;
Όλες όσες αφορούν τα παιδιά των ΛΟΑΤΚΙ+ οικογενειών, δεδομένου ότι αυτά είναι η πιο ευπαθής κοινωνική ομάδα. Θα έπρεπε, επίσης, να έχουμε έναν νόμο για τη ΛΟΑΤΚΙ+ διάσταση στην εκπαίδευση, σε όλα της τα επίπεδα. Μια άλλη σημαντική παράλειψη είναι ότι δεν έχουμε ένα πλήρες νομοθέτημα που να καλύπτει τα τρανς άτομα, από την απλοποίηση της ΝΑΤΦ μέχρι την πρόσβαση των τρανς ατόμων σε υπηρεσίες υγείας, στη φροντίδα φύλου κ.λπ., δηλαδή όλα αυτά που κινδυνεύουν να βρεθούν υπό αίρεση στις ΗΠΑ μετά την επανεκλογή Τραμπ. Νομοθετικά κενά υπάρχουν, βεβαίως, και αναφορικά με τα ίντερσεξ και τα non binary άτομα. Αναφορικά, τώρα, με τα οροθετικά άτομα, ενώ το 2022 αναγνωρίστηκε η δυνατότητα συμμετοχής τους σε ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, αυτό δεν έχει υλοποιηθεί γιατί στα νοσοκομεία αρνούνται να εφαρμόσουν την απόφαση! Μάλιστα, έχω δύο τέτοιες υποθέσεις ανθρώπων που θέλουν να τεκνοποιήσουν, αλλά βρίσκουν κλειστές πόρτες.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

LGBTQI+

Η Ελλάδα στην κορυφή της κατάταξης για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, σύμφωνα με τη ΔιαΝΕΟσις

— Μια και αναφερθήκαμε στις αμερικανικές εκλογές, είναι κατά τη γνώμη σας εύλογες οι ανησυχίες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας ότι η αλλαγή ηγεσίας μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τη δικαιωματική ατζέντα στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλες χώρες;  
Η τάση αναθεωρητισμού των δικαιωμάτων είχε ήδη καταγραφεί στην πρώτη θητεία του Τραμπ, ο οποίος κατάφερε να διορίσει δικούς του δικαστές στο Ανώτατο Δικαστήριο, κερδίζοντας έτσι την πλειοψηφία σε μια συντηρητική βάση. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Παλιότερα λέγαμε ότι οι ΗΠΑ προηγούνται της Ευρώπης στην κατοχύρωση των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων, πλέον βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή. Όχι, δεν θεωρώ ότι μπορεί ξαφνικά να κηρυχθεί αντισυνταγματικός ο ομόφυλος γάμος, ας πούμε, δημιουργείται όμως ένα κλίμα και ενθαρρύνονται προσφυγές εναντίον μιας σειράς ευεργετικών διατάξεων. Η δυσοίωνη προοπτική να δούμε κατοχυρωμένα δικαιώματα να ξαναμπαίνουν σε δημόσιο διάλογο, όπως έχει ήδη συμβεί με τις αμβλώσεις, δεν αφορά μόνο την Αμερική. Στην Ελλάδα, το ΣτΕ θα δικάσει στις 5/12 αίτηση ακύρωσης κάποιων σωματείων που αφορά προσβολή της συνταγματικότητας του νόμου για την ισότητα στον γάμο. Η οποία, βέβαια, είναι απίθανο να γίνει δεκτή, όπως συνέβη και με ανάλογες προσφυγές κατά του συμφώνου συμβίωσης, είναι όμως μια τοξική αναθεωρητική τακτική που ακολουθείται και σε άλλες χώρες. Στη Μ. Βρετανία αντίστοιχα δημιουργήθηκε μεγάλο πρόβλημα με τα τρανς άτομα αφότου η κυβέρνηση Σούνακ περιόρισε την πρόσβαση σε υπηρεσίες φροντίδας φύλου, όπως το δικαίωμα πρόσβασης ανήλικων τρανς ατόμων σε ορμονικούς αναστολείς.

— Αρκετή συζήτηση έχει γίνει για την ηλικία που μπορεί ένα τρανς άτομο να λαμβάνει αυτόβουλα αποφάσεις, καθώς επίσης για τα όρια της ηλικίας συναίνεσης, που στην Ελλάδα εξισώθηκαν μόλις το 2017 και είναι πλέον τα 15 έτη για αγόρια και κορίτσια.
Ο νομοθέτης στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, έχει καταλήξει ότι η ηλικία των 15 ετών είναι κομβικής σημασίας για δικαιώματα που αφορούν την προσωπική ζωή, όπως είναι η σεξουαλική συναίνεση. Στην ίδια ηλικία επιτρέπεται ένα άτομο να προχωρήσει σε ΝΑΤΦ, με τη συγκατάθεση φυσικά των ατόμων που ασκούν τη γονική μέριμνα και τη γνωμοδότηση ειδικής επιτροπής των υπουργείων Υγείας και Δικαιοσύνης, κάτι που μπορεί να κάνει ελεύθερα αυτοβούλως εφόσον κλείσει τα 17. Μια άλλη σημαντική εξέλιξη για την Ελλάδα ήταν η κατάργηση το 2015 του άρθρου 347 του Π.Κ. που αναφερόταν και στην «παρά φύση ασέλγεια», η οποία συνιστούσε διάκριση βάσει μιας παρωχημένης ορολογίας – η υπάρχουσα νομοθεσία αρκεί για να καλύψει τις περιπτώσεις κακοποίησης ή εκμετάλλευσης ανηλίκων και είναι εντελώς ανεδαφικές οι ενστάσεις ότι η μείωση των ορίων ηλικίας συναίνεσης ευνοεί τέτοια φαινόμενα.   

To βιβλίο του Βασίλη Σωτηρόπουλου «ΛΟΑΤΚΙ+ Δικαιώματα & Ελευθερίες» θα παρουσιαστεί σε επιστημονική εκδήλωση στην Παλιά Βουλή (19/11 στις 19:00).

Μάκης Χριστοδουλόπουλος για άτομα ΛΟΑΤΚΙ+: «Γεννήθηκαν έτσι – Δεν μπορώ να κρίνω τον Θεό»

 Ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος, σε συνέντευξή του ρωτήθηκε από πρωινή εκπομπή για τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ+ και με μια αφοπλιστική φράση είπε «Δεν ξέρω ποια μοίρα τους έκανε έτσι».

Όπως ανέφερε ο τραγουδιστής στην εκπομπή «Πρωινό», είναι «άνθρωποι» που γεννιούνται έτσι, ενώ σημείωσε πως κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι για αυτό.

Συγκεκριμένα, δήλωσε: «Άνθρωποι είναι κι αυτοί. Ποια μοίρα έκανε αυτούς τους ανθρώπους έτσι, δεν ξέρω, δεν μπορώ να απαντήσω, αλλά είναι άνθρωποι». 

Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Γεννιούνται έτσι και για αυτό, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο. Δεν μπορώ να κρίνω τον Θεό, γεννηθήκανε έτσι οι άνθρωποι».

Τέλος, αναφέρθηκε στον Στέφανο Κασσελάκη, δήλωσε πως δεν έχει ασχοληθεί μαζί του, αλλά σημείωσε ότι τον αποδέχεται μόνο εφόσον δεν δίνει δικαιώματα.

Οι trans μαθητές έχουν 5πλάσια πιθανότητα να δεχτούν bullying απ' ό,τι οι ομοφυλόφιλοι

 

Οι τρανς μαθητές στη Βρετανία, έχουν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν bullying, από ό,τι οι ομοφυλόφιλοι συμμαθητές τους, σύμφωνα με μελέτη της οργάνωσης «Just Like Us».

Με αφορμή την Εβδομάδας Ενημέρωσης για τα Τρανς άτομα, η ΛΟΑΤΚΙ + οργάνωση «Just Like Us» αποκάλυψε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία πρόσφατης μελέτης που συμμετείχαν σχεδόν 3.000 μαθητές, κατά μέσο όρο ένας στους 10, ηλικίας 11 έως 18 ετών έχει βιώσει κάποια μορφή εκφοβισμού σε καθημερινή βάση, σε σύγκριση με μόλις το 2% των ομοφυλόφιλων συμμαθητών του.

Η Sebrina, μια τρανς γυναίκα και πρέσβειρα του «Just Like Us», δήλωσε ότι η πλειονότητα του bullying που βίωσε ήταν όταν πήγαινε γυμνάσιο, σε μια εποχή που φράσεις όπως «γκέι» χρησιμοποιούνταν συχνά και υποτιμητικά. «Ήμουν ένα ντροπαλό και μικρό παιδί, οπότε ήμουν εύκολος στόχος για τα αγόρια της τάξης μου. Ο ανελέητος εκφοβισμός με εμπόδιζε να εξερευνήσω και να κατανοήσω τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου μου».

«Τα συνεχή μηνύματα, πως «οι γκέι δεν είναι εντάξει» με έκαναν να απομονώνομαι και να καταπιέζω τα συναισθήματά μου. Δεν ήθελα να ταυτιστώ με την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+ γιατί πίστευα ότι η ζωή θα γινόταν πιο δύσκολη για μένα αν το έκανα», συμπλήρωσε. Το 54% των τρανς μαθητών δήλωσαν ότι είχαν βιώσει κάποιου είδους bullying τον τελευταίο χρόνο, πιθανότατα λόγω της ταυτότητας φύλου τους.

Η Sebrina δήλωσε στο PinkNews ότι δεν μπόρεσε να εξερευνήσει πλήρως την ταυτότητα φύλου της παρά μόνο αφού εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 18 ετών. «Πιστεύω ότι οι νταήδες μου στέρησαν τα πολύτιμα χρόνια που θα μπορούσα να είμαι ο εαυτός μου ως έφηβο άτομο, κάτι που θα μπορούσε να αλλάξει όλη την πορεία της ζωής μου. Είμαι τόσο χαρούμενη που το έκανα στα 18 μου και αγαπώ τη ζωή μου σήμερα, αλλά ο εκφοβισμός πραγματικά επηρέασε την αντίληψή μου για τον εαυτό μου», κατέληξεΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜ

«Η πλειονότητα των νέων που δεν υποστηρίζουν τα τρανς άτομα στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουν κανένα»

Την Εβδομάδα Ενημέρωσης για τα Τρανς άτομα,  ακολουθεί η Ημέρα Μνήμης των Τρανς, προς τιμήν των θυμάτων τρανσφοβικής βίας. Η διευθύνουσα σύμβουλος του «Just Like Us» Laura Mackay, δήλωσε ότι τα ευρήματα της έκθεσης είναι «απίστευτα ανησυχητικά και εντελώς απαράδεκτα», σημειώνοντας ότι η πλειονότητα των νέων που δεν υποστηρίζουν τα τρανς άτομα, στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουν κανένα.

«Όταν οι νέοι είναι σε θέση να κατανοήσουν και να συμπάσχουν με τις εμπειρίες των τρανς συνομηλίκων τους, μετριάζεται ο φόβος του αγνώστου που αναμφίβολα τροφοδοτείται περαιτέρω από τις αντιτρανς αφηγήσεις στα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική.

»Όταν οι νέοι είναι εφοδιασμένοι με τη γνώση και την κατανόηση για να συμπεριφέρονται σε όλους με σεβασμό, δημιουργείται ένας ασφαλέστερος, πιο περιεκτικός χώρος όπου όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από την ταυτότητα φύλου τους, μπορούν να ευδοκιμήσουν», κατέληξε.

Τραμπικός, gay, δισεκατομμυριούχος και μέντορας του Έλον Μασκ: Το παράδοξο του Πίτερ Θίελ

 

Πολλοί δισεκατομμυριούχοι έχουν ήδη αποκομίσει τεράστια κέρδη στον απόηχο των αμερικανικών εκλογών, αλλά για τον Πίτερ Θιελ, άλλοτε μέντορα του Έλον Μασκ και του Τζ. Ντ. Βανς και έναν από τους πρώτους υποστηρικτές του Ντόναλντ Τραμπ στη Silicon Valley, πρόκειται και για προσωπική νίκη.

Καθώς η Wall Street έκανε «ράλι», όταν πια φαινόταν εξαιρετικά πιθανό ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα επικρατήσει επί της Κάμαλα Χάρις στη «κούρσα» για την προεδρία των ΗΠΑ, το net worth του Πίτερ Θίελ έφτασε πιο ψηλά από ποτέ, στα 14 δισεκατομμύρια δολάρια.

Όμως ο 57χρονος επιχειρηματίας είναι ένας από τους ανθρώπους που, στο παρασκήνιο, συντέλεσαν τόσο στο τελικό αποτέλεσμα της κάλπης, όσο και στην εικόνα που το Ρεπουμπλικανικό κόμμα έχει υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια.

Ο πρώτος τραμπικός της Silicon Valley

Το 2016, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν ακόμη «outsider» στην πολιτική σκηνή, ο Πίτερ Θίελ ήταν ένας από τους πρώτους μεγάλους «παίκτες» της Silicon Valley που στήριξαν επίσημα τον τότε υποψήφιο για την προεδρία, μιλώντας, μάλιστα και στο συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.

Την ίδια χρονιά, ο εκλεγμένος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζ. Ντ. Βανς, τότε γνωστός ως συγγραφέας του best seller «Τραγούδι του χιλμπίλη», πίστευε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι «είναι ένας κυνικός μ...» που ίσως θα μπορούσε να εξελιχθεί στον «Χίτλερ της Αμερικής».

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΔΙΕΘΝΗ

Τζέι Ντι Βανς: Από σφοδρός επικριτής του Ντόναλντ Τραμπ, υποψήφιος αντιπρόεδρός του

15.07.24

Όμως με τη βοήθεια του Θιέλ, που προσέλαβε τον Βανς στην επενδυτική εταιρεία του Mithril Capital και επένδυσε τουλάχιστον 15 εκατομμύρια δολάρια στην προεκλογική εκστρατεία του για τη Γερουσία το 2022, ο άλλοτε πολέμιος του Τραμπ θα γινόταν αντιπρόεδρός του.

Όπως αναφέρει το Business Insider, ο Θιελ ήταν ένας από τους ανθρώπους που βοήθησαν τον Βανς να δει τον Ντόναλντ Τραμπ με πιο θετικό μάτι, ενώ παρότρυνε επανειλημμένα τον 45ο και 47ο πρόεδρο να επιλέξει τον Βανς ως υποψήφιο αντιπρόεδρο.

Έτσι, λίγοι είναι οι παράγοντες εκτός του πολιτικού χώρου που επηρέασαν το αποτέλεσμα των πρόσφατων αμερικανικών εκλογών περισσότερο από τον Θίελ. 

Μέντορας του Έλον Μασκ

Ένας άλλος επιχειρηματικός βαρόνος που πλέον στηρίζει ακράδαντα τον Ντόναλντ Τραμπ είναι ο Έλον Μασκ, ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου με περιουσία που ξεπερνά κατά πολύ τα μόλις 14 δισεκατομμύρια του Θίελ.

Αλλά οι δύο άνδρες αρχικά έγιναν ζάπλουτοι μαζί, ως μέλη της λεγόμενης «PayPal Mafia», δηλαδή μία ομάδα άκρως επιτυχημένων επιχειρηματιών που δούλευαν στην τότε νεοσύστατη Paypal, στις αρχές της χιλιετίας. Ο Θιέλ θεωρούταν ο «Δον» της φαμίλιας. 

Την ίδια περίοδο, στην εταιρεία εργάζονταν Ριντ Χόφμαν, ιδρυτής του LinkedIn και οι τρεις ιδρυτές του YouTube, μεταξύ πολλών άλλων επιδραστικών προσωπικοτήτων του τεχνολογικού χώρου.

Όταν η PayPal μπήκε στο χρηματιστήριο, το 2002, ο Θιελ αποκόμισε περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία θα χρησιμοποιούσε για να αυξήσει περαιτέρω την επιρροή του.

Ο πρώτος επενδυτής του Facebook και της OpenAI

Το 2005, ήταν ένας από τους ιδρυτές του Founders Fund, ένα fund που είχε επενδύσει στη SpaceX και την Airbnb, εταιρείες στις οποίες ακόμη διατηρεί μερίδιο. Ο 57χρονος ήταν, επίσης, ο πρώτος εξωτερικός επενδυτής του Facebook, όταν ακόμη το μέσο κοινωνικής δικτύωσης ήταν γνωστό ως «The Facebook».

Χρόνια αργότερα, ο Θίελ σύστησε τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ στον Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με το Business Insider.

Γενικότερα, παρότι ο ίδιος προτιμά να μένει στο παρασκήνιο, στους κύκλους των δισεκατομμυριούχων της Silicon Valley, ο Πίτερ Θιέλ φαίνεται να είναι «παντού».

Έτσι, λοιπόν δε θα μπορούσε να λείπει και από τον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης. Σε συνεργασία με τον Έλον Μασκ και τον Ριντ Χόφμαν, μεταξύ άλλων, ο Θιέλ επένδυσε 1 δισεκατομμύριο δολάρια στην OpenAI το 2015, όταν ήταν ακόμη εκκολαπτόμενη νεοφυής επιχείρηση.

Ο ιδρυτής της κατασκευάστριας εταιρείας του ChatGPT, Σαμ Άλτμαν, είναι ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας του τεχνολογικού κόσμου που έχει επηρεαστεί ή λάβει οικονομική στήριξη από τον 57χρονο δισεκατομμυριούχο.

Τους δύο άνδρες συνδέει ένα κοινό ενδιαφέρον στην αντίθεση τους στον.. θάνατο, έχοντας αμφότεροι αναθέσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε τεχνολογίες που αποσκοπούν να κάνουν τον θάνατο επιλογή και όχι βεβαιότητα.

Έχοντας αδιαμφισβήτητα αφήσει το αντίκτυπό του στον τεχνολογικό κόσμο, τα τελευταία χρόνια ο Θίελ στρέφει την προσοχή του στην πολιτική. Μπορεί το 2024 να μη συνεισέφερε οικονομικά στην καμπάνια του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά η στήριξη του στον ρεπουμπλικανό υποψήφιο το 2016 πιθανότατα έδωσε το παράδειγμα σε άλλους βαρόνους της Silicon Valley, όπως ο Έλον Μασκ.

Ο πιο ένθερμος gay υποστηρικτής των Ρεπουμπλικανών 

Πλέον, ο Θίελ φαίνεται να προτιμά να στηρίζει υποψηφίους σε τοπικό επίπεδο, με τον Τζ. Ντ. Βανς και τον Μπλέικ Μάστερς, από την Αριζόνα, να είναι οι δύο «αγαπημένοι» του, ενώ συνολικά έχει συνεισφέρει οικονομικά σε τουλάχιστον 10 ακόμη ρεπουμπλικανούς.

Όπως φαίνεται από τις συντηρητικές αν όχι ακροδεξιές απόψεις του Βανς και του Μάστερς, οι πολιτικές πεποιθήσεις του Θίελ είναι οικονομικά φιλελεύθερες και κοινωνικά συντηρητικές.

Το γεγονός ότι ο ίδιος είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος μπορεί να κάνει τη στήριξη του στο ρεπουμπλικανικό κόμμα, που συστηματικά στοχοποίει τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, να φαντάζει αλλοπρόσαλλη.

Αλλά ως ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους «που κινούν τα νήματα» για τους Ρεπουμπλικάνους, όπως τον χαρακτηρίζει το Business Insider, δύσκολα θα αντιμετωπίσει συνέπειες για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του.

Με πληροφορίες από Business Insider

Σπύρος Χατζηαγγελάκης: «Στην ομοφοβία και τον σεξισμό δεν απαντάς τίποτα, απλά κοιτάς και χαμογελάς»

 «Δεν νομίζω να κοπεί η Μάγισσα, έχουμε τη στήριξη του καναλιού», είπε ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης.

Για την παράσταση “Blue Train”, τη Μάγισσα, αλλά και τα ομοφοβικά σχόλια απάντησε ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης στους ρεπόρτερ των ψυχαγωγικών εκπομπών.«Ο καθένας θα μπορούσε να έρθει στην παράσταση «Blue Train» και να ταυτιστεί με έναν από τους ήρωες. Μόνο εμείς μπορούμε να αλλάξουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και να πάμε ένα βήμα μπροστά. Δεν έχω δεχτεί ακόμα ομοφοβικά σχόλια για την παράσταση, με χαρά να τα δεχτώ, εδώ είμαι να τα απολαύσω. Στην ομοφοβία και τον σεξισμό δεν απαντάς τίποτα, απλά κοιτάς και χαμογελάς», είπε αρχικά ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης.

Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης είπε στη συνέχεια: «Μου αρέσει ο ρόλος μου στη Μάγισσα. Είναι ένα παραμύθι που δεν θα ξαναπαίξει κανείς από εμάς. Δεν έχω ξανά την ευκαιρία να κάνω παρόμοια πράγματα. Δεν νομίζω να κοπεί η σειρά, έχουμε την απόλυτη στήριξη από το κανάλι».

ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας: H διαφορετικότητα, οι ανθρώπινες σχέσεις και η εφευρετικότητα της παιδικής ψυχής

 

Η παιδική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας παρουσιάζει το σύγχρονο έργο «Αόρατος» της Σοφίας Δήμου σε σκηνοθεσία της Βάσιας Χρονοπούλου.

Η ιστορία του μικρού Αλ που είναι από… Αλλού μάς μιλά για τη διαφορετικότητα, τις ανθρώπινες σχέσεις και την εφευρετικότητα της παιδικής ψυχής. Ο μικρός Αλ αφήνει την πατρίδα του για να εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Η νέα του ζωή θα είναι γεμάτη από προκλήσεις. Μέσα στη σχολική τάξη όπου αισθάνεται αόρατος θα βρει τον τρόπο να επιβιώσει αλλά και να μάθει πολλά για τον εαυτό του. Το ίδιο θα συμβεί και σε όλους τους συμμαθητές του που μαθαίνουν τη δύναμη της αγάπης και της αποδοχής με τον πιο αναπάντεχο τρόπο. Η αλλιώτικη ιστορία του Αλ δεν έχει βασιλόπουλα ή μάγους. Δεν έχει καν ανθρώπους καλούς ή κακούς. Έχει απλά ανθρώπους. Ανθρώπους που αγαπούν, συγχωρούν, κάνουν λάθη και ζητούν συγγνώμη. Έχει όμως σφυρίχτρες και ουράνια τόξα και φιλίες και δέντρα και πολύ κλαρίνο. Και φυσικά έχει κι έναν μυστηριώδη καλό φίλο …γιατί όλες οι ιστορίες χρειάζονται και λίγο μυστήριο.
*Το έργο είναι εμπνευσμένο από το βραβευμένο μυθιστόρημα της Γιώτας Φώτου «Ο Αόρατος Πολ» των εκδόσεων Ψυχογιός.

Κείμενο: Σοφία Δήμου
Σκηνοθεσία – Κοστούμια: Βάσια Χρονοπούλου
Σκηνογραφία: Μιχαήλα Πλιαπλιά
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Κινησιολογία: Φωτεινή Μελετιάδου
Μουσική Σύνθεση: Νίκος Αντωνόπουλος
Παίζουν: Κωνσταντίνα Βέρρου Ζαχαρίας Γουέλα Θανάσης Κεφαλάς Αντώνης Σταμόπουλος
Παραστάσεις για το κοινό Κυριακή 24 Νοεμβρίου, Κυριακή 1 και 8 Δεκεμβρίου 2024 στις 12.00, στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου.

Περιορισμένος αριθμός πρωινών παραστάσεων θα δοθούν για τους μαθητές των σχολείων από τη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου έως και την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2024, στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου.

Τιμές εισιτηρίων:
8€ γενική είσοδος για τις παραστάσεις κοινού
6€ μαθητικό για οργανωμένες πρωινές παραστάσεις
Ηλεκτρονική Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/dipethe-kavalas-aoratos/

Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 2510. 220876 – 7 ώρες γραφείου.
**Ευχαριστούμε θερμά τον πρόεδρο Βουνοχωρίου Καβάλας κ. Βασίλη Ελευθεριάδη και την εταιρεία Chrisanthidis delights για την πολύτιμη προσφορά τους.