Η ανήλικη σταρ Τζότζο Σίουα αποκάλυψε ότι είναι μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, χωρίς πάντως να είναι έτοιμη ακόμα να «βάλει μια συγκεκριμένη ταμπέλα» στη σεξουαλικότητά της. Η Τζοέλ Τζόουνι («Τζότζο») Σίουα είναι Αμερικανίδα χορεύτρια, τραγουδίστρια ηθοποιός και ΥοuΤuber, η οποία είχε συμπεριληφθεί στη ετήσια λίστα του Time με τίτλο «Τα 100 άτομα με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο» για το 2020. H 17χρονη έγινε ευρέως γνωστή με την συμμετοχή της για δύο σεζόν στο ριάλιτι Dance Moms με τη μητέρα της, και για τα singles της «Boomerang» and «Kid in a Candy Store» που έχουν εκατομμύρια views στο YouTube.
Σύμφωνα με το TMZ, η έφηβη σταρ με τους αμέτρητους φαν ανά τον κόσμο πόσταρε εχθές Σάββατο στο Instagram της ένα εκτενές βίντεο, με το οποίο ουσιαστικά επιβεβαίωνε όσα γράφονταν τον τελευταίο καιρό στον τύπο μετά από αναρτήσεις της που περιείχαν ενδείξεις για το επικείμενο «coming out».
Η νεαρή κοπέλα είπε στους φαν της ότι έχει λάβει απίστευτη υποστήριξη τα τελευταία 23ωρα και ότι αισθάνεται απίστευτα χαρούμενη που μπορεί να είναι ο πραγματικός εαυτός της. Απαντώντας σε ερώτηση φαν για το ποιος είναι ο σεξουαλικός της προσανατολισμός, η κοπέλα σημείωσε ότι δεν μπορεί ακόμα να βάλει κάποια ταμπέλα γιατί καλά-καλά δεν γνωρίζει ούτε η ίδια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πρόσφατες αναρτήσεις της η Τζότζο είχε ποζάρει με μια μπλούζα που έγραφε «Η καλύτερη γκέι ξαδέλφη του κόσμου», ενώ είχε κάνει και lipsync σε άλλο βίντεο το τραγούδι «Born this way» της Λέιντι Γκάγκα, το οποίο αποτελεί «ύμνο» για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Η αποκάλυψη αυτή της 17χρονης ερμηνεύεται από πολλά ΜΜΕ ως ένα πολύ σημαντικό βήμα για την ίδια και τους εκατομμύρια έφηβους φαν της ανά τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους μπορεί να διστάζουν να αποδεχτούν τον εαυτό τους και τη διαφορετικότητά τους. Το παράδειγμα της Τζότζο μπορεί να εμπνεύσει νέα παιδιά να αποδεχτούν τον εαυτό τους, βλέποντας το είδωλό τους να κάνει το ίδιο δημόσια.
Ο Ντέιβις είπε ότι όλοι οι γκέι χαρακτήρες στο επερχόμενο δράμα του στο Channel 4 It’s A Sin παίζονται από γκέι ηθοποιούς, επειδή είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί μια αυθεντική απεικόνιση. Η σειρά ακολουθεί τις ιστορίες τριών ομοφυλόφιλων 18χρονων παιδιών που έφτασαν στο Λονδίνο το 1981, στην αρχή της επιδημίας του HIV, και το αστέρι με το αστέρι περιλαμβάνει τους Olly Alexander, Neil Patrick Harris και Stephen Fry. Ο Ντέιβις – ο οποίος ήταν πίσω από την αναβίωση του Doctor Who το 2005 – είπε ότι οι σκηνοθέτες πρέπει να επιλέγουν γκέι άντρες για να παίξουν γκέι ανδρικούς ρόλους για την επίτευξη περισσότερης αυθεντικότητας.
Το Queer as Folk – για τις ζωές τριών ανδρών στο Μάντσεστερ – ήταν το πρώτο γκέι τηλεοπτικό δράμα του Ντέιβις – όμως, είχε επιλέξει στρέιτ ηθοποιούς. Ο ηθοποιός Alan Davies πρωταγωνίστησε ως ομοφυλόφιλος δάσκαλος στο σόου του Davies το 2001, «Bob & Rose», ενώ η μίνι σειρά του 2018 «A Very English Scandal» παρουσίαζαν τον Hugh Grant, ο οποίος είναι στρέιτ, παίζοντας τον φιλελεύθερο, ομοφυλόφιλο πολιτικό Jeremy Thorpe.
Η σειρά Cucumber της Davies το 2015 – και η συνοδευτική της εκπομπή Μπανάνα – είχαν επίσης στρέιτ ηθοποιούς (Freddie Fox και Vincent Franklin) σε ρόλους gay. Οι στρέιτ ηθοποιοί που ενσαρκώνουν ρόλους ομοφυλόφιλων δέχονται επίθεση από κριτικούς εδώ και χρόνια-αρκετοί κατηγορούνται ότι χρησιμοποιούν επιβλαβή στερεότυπα. Ο ηθοποιός που βρέθηκε σχετικά πρόσφατα στο στόχαστρο ήταν ο Τζέιμς Κόρντεν για τον ρόλο του ως γκέι αστέρα του Μπρόντγουεϊ στο The Prom του Netflix.
Οι ομοφυλόφιλοι ηθοποιοί, αντιθέτως, έχουν κερδίσει θετικές κριτικές για την απεικόνιση από μέρους τους των ετεροφυλόφιλων χαρακτήρων – κυρίως του Andrew Scott για τη σειρά του ως «Hot Priest» στο επιτυχημένο σόου του Phoebe Waller Bridge, Fleabag. Ο Ουαλός ηθοποιός Luke Evan, ο οποίος πρόσφατα χώρισε με τον φίλο του, κέρδισε το «Best Villain» στα Βραβεία Teen Choice 2017 για την απεικόνιση του Lothario Gaston στο remake ζωντανής δράσης του Beauty and the Beast.
Άλλες ταινίες που έχουν επικριθεί για ηθοποιούς που παίζουν ρόλους ομοφυλόφιλων είναι οι Jake Gyllenhaal και Heath Ledger στο Brokeback Mountain, η Cate Blanchett στην Carol, ο Sean Penn στο Milk και ο Tom Hanks στη Φιλαδέλφεια.
Ο συντελεστής του Jame’s Corden, πάντως, Andrew Rannells, ο οποίος είναι ομοφυλόφιλος, δήλωσε το casting ταινιών αφορά την εύρεση «του καλύτερου ατόμου για τη δουλειά», ανεξαρτήτως προφανώς σεξουαλικού προσανατολισμού.
Μια εξαιρετική ανάρτηση του Μιχάλη Δέλτα τώρα που όλα τα θέματα ανοίγουν στην Ελλάδα: Γονείς με Gay παιδιά Αποδεχτείτε τη διαφορετικότητα των παιδιών που ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός δεν είναι ο “κανονικός” ή ο “φυσιολογικός” και αγκαλιάστε τα με ενσυναίσθηση, με κατανόηση. Μην τα πληγώνετε περισσότερο από ότι ήδη αιώνες τώρα κάνει αυτή η άθλια και αποτυχημένη κοινωνία.
Αν κάποιο από τα παιδιά σας είναι Gay, κορίτσι ή αγόρι, χρειάζεται περισσότερη συναισθηματική ασφάλεια από την πλευρά των γονιών του από ότι ο Straight αδερφός του ή μια αδερφή που θα παντρευτεί για να ικανοποιήσει το εγωιστικό Θέλω της μάνας της και του πατέρα της. Αν δεν θέλετε το παιδί σας να είναι δυστυχισμένο και να εξελιχθεί σε έναν άνθρωπο γεμάτο ψυχολογικά προβλήματα και συμπλέγματα, δείξτε του πως αποδέχεστε τον Τρόπο με τον οποίο αγαπάει και ερωτεύεται. Είναι δικαίωμά του να επιλέξει τον δρόμο της καρδιάς του, κάτι που στην τελική αναλογιστείτε αν εσείς ως γονείς κάνατε όντως στη ζωή σας με τις επιλογές σας σε γενικότερο πλαίσιο.
Ένα άτομο που στην εφηβεία του επιλέγει την Ομοφυλοφιλία ή έτσι έχει γεννηθεί, έχει ήδη να αντιμετωπίσει μια εχθρική κοινωνική στάση απέναντι στην επιλογή του αυτή. Με ποιό δικαίωμα κάποιος αφορίζει ή απαγορεύει στον άνθρωπο να αγαπάει και να συνδέεται ερωτικά με ανθρώπους του ίδιου φύλου; Είναι δυνατόν να καταδικάζεις έναν άνθρωπο για έναν τέτοιο λόγο; Τι άνθρωπος είσαι εσύ που κάνεις κάτι τέτοιο; Τι συναισθήματα έχεις για τον εαυτό σου αρχικά και έπειτα για τον συνάνθρωπο; Για αναρωτήσου. Ίσως αντιληφθείς πως όλες αυτές οι άγριες και απάνθρωπες συχνότητες δεν είναι δικές σου, αλλά κληρονομιά μιας άλλης γενιάς με πολλά κατάλοιπα και άλυτα υπαρξιακά θέματα. Είναι δυνατόν δυο νέοι γονείς σήμερα να έχουν θέμα με το αν η κόρη τους ή ο γιός τους είναι ομοφυλόφιλος- ομοφυλόφιλη;
Το μόνο πρόβλημα σε μια τέτοια περίπτωση είναι το Πώς οι γονείς θα ενισχύσουν την ψυχολογία του παιδιού τους για μια ισορροπημένη κατεύθυνση ζωής και να μην τρελάνουν το άτομο οδηγώντας το στη χρήση των ναρκωτικών ή ακόμα και στο ψυχιατρείο. Είναι απαράδεκτο νέοι άνθρωποι να κουβαλάνε μέσα τους το μίσος και τον φόβο των προγενέστερων. Εσείς ειδικά οι μητέρες, γιατί προσποιείστε πως δεν καταλαβαίνετε τι συμβαίνει με το παιδί σας. Τα ξέρετε μέσα σας όλα, γιατί υποκρίνεστε; Γιατί δεν τολμάτε να μιλήσετε με αγάπη και ειλικρίνεια στο παιδί σας; Να το προσεγγίσετε με Ανθρωπιά να σας μιλήσει και να Ξαλαφρώσει από αυτό τον τερατώδη οχετό μίσους και απόρριψης που βιώνει σιωπηλά μέσα του.
Που δηλητηριάζει την ψυχή του και μολύνει τις θετικές του ποιότητες προδιαγράφοντας μια ζωή σκληρή και ενδεχομένως αυτοκαταστροφική για κάποιους. Βοηθήστε τα παιδιά σας να αγαπήσουν τον διαφορετικό φαινομενικά Εαυτό τους, αφού η Αγάπη είναι Ίδια για όλους τους όμορφους και συνειδητούς ανθρώπους. Στο φινάλε μάθε αν αγαπάς το παιδί σου για τα μάτια του κόσμου ή, για τα δικά του μάτια. Αγάπη Παντού Μιχάλης Δέλτα
«Οι γονείς των ΛΟΑΤ+ ατόμων οφείλουν να αγαπούν τα παιδιά τους» δήλωσε η Γωγώ Τσαμπά σε μια διαφορετική συνέντευξη που παραχώρησε στο διαδικτυακό περιοδικό «antivirus» της ΛΟΑΤ+ κοινότητας.
«Αν δεν τα στηρίξουν αυτοί (σ.σ.: τα παιδιά τους), ποιος θα το κάνει; Πρέπει να νιώσουν καλύτερα, γιατί ο ψυχικός τους κόσμος θα είναι αναστατωμένος. Νομίζω ότι είναι ένας λόγος να τα αγαπήσουν περισσότερο» συμπλήρωσε το σκεπτικό της η τραγουδίστρια της παραδοσιακής μουσικής σκηνής.
«Πάντα στις κλειστές κοινωνίες τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο. Είμαστε όλοι άνθρωποι και οφείλουμε να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας. Ο σεξουαλικός μας προσανατολισμός δεν αποτελεί κριτήριο για την ποιότητα ενός ατόμου» σχολίασε η ίδια στη συνέχεια, όταν ρωτήθηκε ποια νομίζει ότι είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα ΛΟΑΤ+ άτομα στην επαρχία.
Οι διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις σπάνια δηλώνονται δημόσια στον επαγγελματικό αθλητισμό, πόσω μάλλον στο χώρο του μπάσκετ.
Παρόλα αυτά ο επαγγελματίας παίκτης του 3Χ3, Μάρκο Λέμαν, μίλησε στην κάμερα της FIBA και αποκαλύφθηκε, δηλώνοντας πλέον ανοιχτά γκέι.
Ο ίδιος αναφέρθηκε εκτενώς στις δυσκολίες της ζωής του, καθώς κρυβόταν από τους συμπαίκτες του, ενώ κανείς δεν είχε μάθει την αλήθεια για τον ίδιο. Μάλιστα αυτή η… διπλή ζωή τον έπνιξε σε τέτοιο βαθμό, που πέρσι έπαθε πολλές φορές κρίσεις πανικού.
Η αναλυτική ιστορία του, έτσι όπως την περιέγραψε ο ίδιος ο Μάρκο Λέμαν:
“Το όνομά μου είναι Μάρκο Λέμαν. Είμαι ένας 27χρονος επαγγελματίας παίκτης μπάσκετ 3×3 και αποφάσισα να μην περιμένω μέχρι να αποσυρθώ για να ανακοινώσω ότι είμαι γκέι.
Πώς φαντάστηκα ότι θα έβγαινα; Επιτρέψτε μου να εξηγήσω: το παιχνίδι είναι δεμένο. Παίρνω το τελευταίο σουτ. Ευστοχώ. Είμαι νικητής του παιχνιδιού. Είμαι ο πρωταθλητής, έχω κερδίσει ακόμη και το βραβείο του MVP. Όλοι γιορτάζουν. Φιλάω τον φίλο μου μπροστά σε όλους. Μπαμ, αποκαλύφθηκα. Ξυπνάω και όλα είναι καλά.
Δυστυχώς, κανένα από αυτά δεν έχει συμβεί μέχρι στιγμής. Μην με παρεξηγείτε: Έβαλα μερικά νικητήρια σουτ! Αλλά μέχρι σήμερα, δεν είχα αποκαλυφθεί. Η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, οι 3×3 συμπαίκτες μου το γνώριζαν για λίγο, αλλά αυτό είναι.
Μάλλον θα μπορούσα να το κρατήσω μυστικό μέχρι το τέλος της επαγγελματικής μου καριέρας. Αλλά αποφάσισα διαφορετικά.
Αυτός είναι ο λόγος. Η ψυχική αντοχή είναι ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά ενός αθλητή. Και πάντα θεωρούσα ότι ήταν μία από τις καλύτερες ιδιότητές μου. Αλλά ακριβώς αυτό είναι που κατέρρευσε σαν ένα πύργο από τραπουλόχαρτα στα τέλη του 2019 για μένα.
Εκείνη την εποχή, έπαιζα επαγγελματικά μπάσκετ για εννέα χρόνια. Ήταν η τρίτη σεζόν μου που συνδυάζω το μπάσκετ το χειμώνα και έπαιξα 3×3 με την ελβετική εθνική ομάδα και την Team Lausanne στο World Tour. Για τρία χρόνια, έπαιζα 47 Σαββατοκύριακα κάθε χρόνο. Ταξιδέψαμε στον κόσμο, παίξαμε σε 20 χώρες. Σίδνεϊ, Λος Άντζελες, Μόντρεαλ, Τόκιο, το ονομάζετε. Δίπλα στη θάλασσα, σε ιστορικά κέντρα της πόλης, μερικές φορές σε μεγάλα εμπορικά κέντρα. Για κάποιο χρονικό διάστημα, έφτασα ακόμη και στο Top 15 στην παγκόσμια κατάταξη. Ζούσα σίγουρα το όνειρο.
Και όμως, δεν ήμουν χαρούμενος.
Είχα αλλάξει προσωπικότητες εδώ και πολύ καιρό, που επηρέαζε την ψυχική μου υγεία. Κάθε εβδομάδα, το ίδιο παλιό πράγμα: ο φίλος μου θα με οδηγούσε στο αεροδρόμιο και το λεπτό που θα περνούσα από την ασφάλεια, ο ευτυχισμένος γκέι άντρας σε μια σχέση μετατρέπεται σε έναν μη συναισθηματικό επαγγελματία αθλητή, ο οποίος δεν θέλει να μιλήσει για την προσωπική του ζωή.
Τον Δεκέμβριο του 2019, έπιασα πάτο. Άρχισα να έχω συναισθηματικές εκρήξεις, δάκρυα, κρύο ιδρώτα. Και για τι; Απλά σκεφτόμαστε την επόμενη προπόνηση. Μιλάμε για προπόνηση; Απλώς δεν άντεχα τη σκέψη ότι θα πρέπει να αλλάξω πάλι την προσωπικότητα που έχω σπίτι μου, με την ανταγωνιστική μου.
Είπα ότι ήμουν άρρωστος και απομονώθηκα, ελπίζοντας ότι οι κρίσεις πανικού θα σταματούσαν. Αλλά δεν το έκαναν. Η απαγόρευση ταξιδιού και η διακοπή των διοργανώσεων λόγω της πανδημίας με βοήθησαν να κρύψω τα ψυχικά μου προβλήματα από τον κόσμο του μπάσκετ. Πάντα πίστευα ότι θα περνούσα όλη μου την καριέρα, επαναλαμβάνοντας «Δεν έχω φίλη γιατί θέλω να επικεντρωθώ στο μπάσκετ». Αλλά δεν μπορούσα πια.
Είναι σαν στα ομαδικά αθλήματα, δεν υπάρχουν γκέι άντρες. Το να είσαι ομοφυλόφιλος σε αυτό το περιβάλλον είναι ταμπού. Οι άνθρωποι δεν μιλούν γι’ αυτό και αυτό πρέπει να σταματήσει ΤΩΡΑ. Γιατί ειλικρινά, αυτός είναι ο λόγος που πολλά νεαρά παιδιά σταματούν να παίζουν ομαδικά αθλήματα όταν ανακαλύπτουν ότι είναι γκέι. Θα καταλάβετε αφού μοιραστώ αυτές τις 2 ιστορίες μαζί σας.
Ένας προπονητής στην ομιλία του στο ημίχρονο ενός αγώνα είχε πει: «Τι κάνετε εκεί έξω; Μην παίζετε αδύναμα! Παίζετε σαν ομοφυλόφιλοι, σαν μ!@#$α! Πρέπει να παίξουμε πιο σκληρά στο δεύτερο ημίχρονο! Δείξτε τους ότι είστε σκληροί! ”
Θα ήθελα πολύ να ανοίξω το στόμα μου. Λέγοντας ότι ο ομοφυλόφιλος στην ομάδα ήταν ο μόνος που είχε ένα καλό παιχνίδι μέχρι τότε και έπαιζε σκληρά. Αλλά δεν μπορούσα. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν ότι ολόκληρη η ομάδα ανέβηκε μετά από αυτήν την ομιλία. Σοβαρά παιδιά; Γιατί η ομοφυλοφιλία σχετίζεται με την αδυναμία;
Το άλλο είναι ένα περιστατικό από ένα ταξίδι με λεωφορείο μετά από ένα παιχνίδι εκτός έδρας. Για κάποιον λόγοι οι γκέι ήταν το θέμα συζήτησης για την ομάδα μου (όχι 3×3). Ήμουν σχεδόν κοιμισμένος, είχα τα μάτια μου κλειστά, αλλά άκουσα τη συζήτηση: «Για μένα η ομοφυλοφιλία είναι μια ασθένεια. Πρέπει να σκοτωθούν. Φανταστείτε ότι πρέπει να παίξετε με κάποιον τέτοιο στην ομάδα σας;”
Τι θα κάνατε σε αυτήν την κατάσταση; Θα ρωτούσατε τον τύπο να σας πει πώς είναι να παίζει με έναν τέτοιο συμπαίκτη; Ήμουν σοκαρισμένος. Όταν έφτασα στο σπίτι δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Στις τέσσερις το πρωί ήμουν σίγουρος ότι τελείωσα. Δεν θα έπαιζα πια. Αλλά ήταν η συντομότερη απόσυρση όλων των εποχών. Επειδή αγαπώ τόσο πολύ αυτό το παιχνίδι, σίγουρα θα έκρυβα το ποιος είμαι πραγματικά γι ‘αυτό. Και θα έδινα τη μπάλα σε ένα άτομο που πιστεύει ανοιχτά ότι πρέπει να αυτοκτονήσω; Μόνο αν είναι η τελευταία επιλογή για να κερδίσετε ένα παιχνίδι. Τρεις μέρες αργότερα επέστρεψα στην προπόνηση.
Μια μέρα ένιωσα αυτοπεποίθηση να βγω στους συμπαίκτες μου. Ήθελα να εξηγήσω τα πάντα και να απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις τους. Διότι στο τέλος, απλά έπρεπε να πάμε στο γήπεδο. Η ιδιωτική ζωή είναι κάτι άλλο. Αλλά αυτή ήταν η μέρα που συνειδητοποίησα κάτι. Δεν είναι οι συμπαίκτες που αποφασίζουν τη μελλοντική σου καριέρα. Είναι οι προπονητές, οι προπονητές και οι ομάδες που σας προσφέρουν συμβόλαια. Έτσι, υπάρχει πάντα ο φόβος να μην πάρεις νέο συμβόλαιο λόγω του σεξουαλικού σου προσανατολισμού. Αυτό ήταν το σημείο που με εμπόδισε να βγω μέχρι σήμερα.
Υπήρχαν κάποιες πολύ καλές ευκαιρίες για μένα να αποκαλυφθώ. Στο τέλος της σεζόν 2016-2017, στέφτηκα «κορυφαίος σκόρερ» του ελβετικού πρωταθλήματος μπάσκετ μεταξύ όλων των Ελβετών παικτών. Μου προσκάλεσαν σε ένα γκαλά. Όλοι ήταν εκεί, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού Αθλητισμού. Είχα μόλις ερωτευτεί τον φίλο μου και όλα πήγαν τόσο καλά. Μέχρι τη στιγμή με ρωτήθηκα ποιος θα ήταν το «+1» μου στην τελετή. Και εκεί θα περπατούσα στο κόκκινο χαλί μαζί με τον φίλο μου. Την επόμενη ημέρα, σε όλες τις ελβετικές εφημερίδες, θα έγραφαν: «Ο πρώτος σκόρερ της Ελβετίας είναι gay».
Φυσικά, κατέληξα να πάω μόνος.
Όλες αυτές οι καταστάσεις. Όλες οι νύχτες χωρίς ύπνο. Όλες αυτές οι στιγμές του φόβου και της αυτο-αμφιβολίας οδήγησαν σε αυτό. Ήρθε η ώρα να απολαύσω το υπόλοιπο της καριέρας μου χωρίς να πρέπει να ζήσω διπλή ζωή ή να κρύψω τον αληθινό μου εαυτό. Και ελπίζω να βοηθήσω άλλους γκέι αθλητές στην Ελβετία και σε όλο τον κόσμο. Δεν αλλάζει τίποτα αν μετά από μια μεγάλη νίκη, ένας παίκτης αγκαλιάζει τη φίλη του ή τον φίλο του.
Κατά τη γνώμη μου, ένας αθλητής μπορεί να αποδώσει στο υψηλότερο επίπεδο μόνο εάν έχει κάνει ειρήνη με τον εαυτό του. Και από σήμερα, θα έχω κάνει.
Είμαι ο Μάρκο Λέμαν, παίκτης μπάσκετ 3×3 και γκέι.
Τώρα με συγχωρείτε, προσπαθώ να κερδίσω ένα World Tour και να οδηγήσω την Ελβετία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024″.
Ο κολοσσός της τεχνολογίας απέλυσε ερευνήτρια επειδή διαπίστωσε αδυναμίες στον τρόπο που η τεχνητή νοημοσύνη «διδάσκεται» από κείμενα με ρατσιστικές αναφορές, fake news και θεωρίες συνωμοσίας.
Ηαπόφαση της Google να απολύσει την Timnit Gebru, μια πολλά υποσχόμενη ερευνήτρια Τεχνητής Νοημοσύνης που ήταν γνωστή για την δουλειά της στους αλγορίθμους αναγνώρισης προσώπου, έχει ξεσηκώσει την αντίδραση ερευνητών και εργαζομένων. Η σύγκρουση αυτή μεταξύ Google και Gebru έχει προκαλέσει μεγάλο προβληματισμό στην επιστημονική κοινότητα σχετικά με τα ερωτήματα της ηθικής στην έρευνα που διεξάγεται από τις μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες.
Η Timnit Gebru, που αποτελεί μια από τις ελάχιστες μαύρες γυναίκες με υψηλό κύρος στον τομέα της και ήταν συνεπικεφαλής του τομέα Ηθικής για την Τεχνητή Νοημοσύνη, ανέφερε στο Twitter πως απολύθηκε από την εταιρεία εξαιτίας μιας ακαδημαϊκής έρευνας την οποία συνυπέγραφε, και δεν δεχόταν να αφαιρεθεί το όνομα της αν και δέχθηκε πιέσεις από την εταιρεία. Μετά από όλα αυτά, είχε στείλει και εσωτερικό mail κατηγορώντας την Google πως «δεν θέλει να ακούγονται οι περιθωριοποιημένες φωνές».
Ο επικεφαλής του τομέα AI στη Google, Τζεν Ντιν με email του προς τους υπαλλήλους ανέφερε πως η έρευνα της Gebru άφηνε εκτός σημαντικές πληροφορίες και δεν ακολούθησε την διαδικασία της εταιρείας για να καταθέσει δουλειά της ώστε να δημοσιευτεί εκτός της εταιρείας. Από την πλευρά όσων βρίσκονται στο πλευρό της Timnit Gebru, με ανοιχτή επιστολή περισσότερων από 4.500 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου των ερευνητών της DeepMind και Βρετανών ακαδημαϊκών ζητούν μεγαλύτερη διαφάνεια στην υπόθεση.
Μέλη της ομάδας της Gemru στη Google έστειλαν και δεύτερη ανοιχτή επιστολή μέσα στην εβδομάδα που αμφισβητεί την απόφαση της εταιρείας για την απόλυση της ερευνήτριας και αναφέρουν πως η ερευνήτρια απολύθηκε εξαιτίας της ανοιχτής κριτικής που άσκησε προς τον τεχνολογικό κολοσσό για τις εργασιακές συνθήκες για τους έγχρωμους εργαζόμενους της εταιρείας.
Οι κολοσσοί της τεχνολογίας όπως η Google έχουν επενδύσει πολλά στην Τεχνητή Νοημοσύνη από τις αρχές της χιλιετίας όταν και οι ερευνητές ανακάλυψαν πως μπορούν να κάνουν την αναγνώριση λόγου και εικόνας με μεγαλύτερη ακρίβεια χρησιμοποιώντας την τεχνική «machine learning».
Η Microsoft ανακοίνωσε πως θα εκδώσει ένα νέο σύστημα το GPT-3 που δημιουργήθηκε από το ανεξάρτητο εργαστήριο OpenAI, που το χρησιμοποιούν επιχειρηματίες για να γράφουν αυτοματοποιημένα email και διαφημιστικά κείμενα. Αυτές οι εξελίξεις έχουν ωθήσει τους ερευνητές να αναζητήσουν τα όρια και τις πιθανές κοινωνικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτή η νέα τεχνολογία.
Οι προβληματισμοί της έρευνας
Η έρευνα δεν επιτίθεται στην Google ούτε στην τεχνολογία, αλλά εξετάζει προηγούμενα αποτελέσματα για τους περιορισμούς των συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης που αναλύουν και παράγουν κείμενα. Παράλληλα, αναφέρει τρόπους που θα μπορούσαν οι ερευνητές Τεχνητής Νοημοσύνης να είναι πιο προσεκτικοί με την τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένης και της καλύτερης καταγραφής των δεδομένων που χρησιμοποιούνται για να δημιουργηθούν τέτοια συστήματα.
Στην έρευνα που δημοσιοποιήθηκε, υπογραμμίζεται πως πρέπει να υπάρξουν πιο ισχυρές δικλείδες ασφαλείας για την Τεχνητή Νοημοσύνη και μεγαλύτερος προβληματισμό για τα πιθανά ρίσκα που μπορεί να έχει αυτή η τεχνολογία στο μέλλον. Συγκεκριμένα, η έρευνα προειδοποιεί πως μεγάλα μοντέλα γλώσσας που συγκεντρώνουν δισεκατομμύρια προτάσεις από το ίντερνετ και χρησιμοποιούνται για να μάθουν οι μηχανές να μιλούν και να γράφουν όπως οι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερες ρυθμίσεις ασφαλείας ώστε να μην συνεχιστεί η αναπαραγωγή ρατσιστικού ή σεξιστικού λόγου που μπορεί να προσλάβουν οι αλγόριθμοι κατά τη διάρκεια της συλλογής μεγάλων κειμένων από το διαδίκτυο. Σημειώνεται επίσης πως η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να μιμηθεί επίσης τις διαδικτυακές θεωρίες συνωμοσίας.
Αναγνωρίζεται ωστόσο πως έχουν γίνει προσπάθειες για να αφαιρεθούν τέτοιες προκαταλήψεις, όμως επισημαίνεται ότι επειδή οι αλγόριθμοι δεν είναι πλήρως κατανοητοί από τους δημιουργούς τους είναι αδύνατο να εξασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχουν σφάλματα.
Η έρευνα επίσης σημειώνει και το περιβαλλοντικό κόστος που θα υπάρξει από την διαχείριση τεράστιων data center που έχουν τεράστιες ενεργειακές ανάγκες για να εκπαιδεύσουν τους αλγόριθμους. Όπως αναφέρεται, η εκμάθηση ενός τόσο μεγάλου μοντέλου επικοινωνίας μπορεί να καταναλώσει τόση ενέργεια όσο ένα αυτοκίνητο από την ημέρα παραγωγής του μέχρι να αποσυρθεί τελείως
Με την αμφισβήτηση της τεχνολογίας, η Gebru και οι συνάδελφοι της προτείνουν πως το BERT, μια από τις πιο υποσχόμενες και αναμενόμενες εφευρέσεις της Google είναι ελαττωματική και έδειχνε τους περιορισμούς που έχει. Το BERT είναι το πρόγραμμα εκμάθησης γλώσσας της Google που χρησιμοποιείται σε κάθε αναζήτηση που γίνεται στην Google στα αγγλικά. Τα στοιχεία έδειξαν πως το BERT τείνει να συγχέει φράσεις που παραπέμπουν σε αναπηρίες με τον αρνητικό λόγο.
Όταν ο τεχνολογικός κολοσσός ξεκίνησε να χρησιμοποιεί το BERT στην μηχανή αναζήτησης, από την περασμένη χρονιά, τα υψηλόβαθμα στελέχη είχαν αναφέρει πως «αποτελεί ένα μεγάλο βήμα» για τα αποτελέσματα στις μηχανές αναζήτησης.
Στο "mute" βάζει τις αντίθετες φωνές η Google
Η Gebru δεν είναι η πρώτη εργαζόμενη που απολύεται μετά από κριτική προς την Google. Κι άλλοι ακτιβιστές εντός της εταιρείας έχουν παραιτηθεί ή έχουν απολυθεί έπειτα από δημόσιες διαφωνίες με την Google και τον Αύγουστο η Gebru είχε αντιδράσει επειδή είχε δεχθεί κριτική από συναδέλφους και στελέχη για τον ακτιβισμό της.
Η Google είναι εξαιρετικά προσεκτική όσο αφορά την εικόνα της. Ακόμα και αν έχει αφήσει εδώ και χρόνο το ρητό «Μην είσαι κακός», το αίσθημα αυτό μετράει ακόμα για πολλούς υπαλλήλους που βλέπουν ακόμα την Google σαν μια εταιρεία που θέλει να δίνει χρήσιμα και βοηθητικά εργαλεία που θα κάνουν καλύτερες τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Επίσης η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι βασικός πυρήνας της ταυτότητας του τεχνολογικού κολοσσού, με επιστήμονες και εργαζόμενους της εταιρείας να την βλέπουν ως απαραίτητη για το μέλλον.
Είναι επίσης αδιαμφισβήτητο πως η δουλειά της Google και της μητρικής της Alphabet, στην Τεχνητή Νοημοσύνη έχει οδηγήσει σε μεγάλα κέρδη για την κοινωνία, από την μετάφραση κειμένων μέχρι ανακαλύψεις στην ιατρική επιστήμη. Όμως ενώ η πίστη στα όσα υπόσχεται η τεχνολογία είναι βασική για την Google, η έρευνα της Gebru είναι πολύ λιγότερο αισιόδοξη, τονίζοντας πως υπάρχουν προβλήματα που είναι σοβαρά ώστε να επιβραδύνουν ή ακόμα και να οδηγήσουν στην αναθεώρηση σκέψεων για το πώς θα αναπτυχθεί η Τεχνητή Νοημοσύνη.
Ακόμα και αν η έρευνα καθαυτή δεν είναι αυτή που οδήγησε την Gebru στην απόλυση, είναι εύκολο να δει κανείς πώς αυτή η άποψη μπορεί να προκάλεσε προβληματισμό στα υψηλά κλιμάκια του τεχνολογικού κολοσσού. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως ακόμα και εντός της Google υπάρχει έντονη η συζήτηση, όπως και στην κοινωνία, για τα κέρδη αλλά και τους κινδύνους της τεχνολογίας. Μια συζήτηση που δεν πρόκειται να λήξει σύντομα.
Η Julien Cornebise του University College London που είχε δει προσχέδιο της έρευνας είχε αναφέρει πως πρόκειται για «μια εξαιρετική δουλειά όπου έχει πραγματοποιηθεί πολύ έρευνα» και προσθέτει πως «δεν μπορώ να πιστέψω πως μια τέτοια έρευνα θα μπορούσε να προκαλέσει αναστάτωση σε οποιοδήποτε εργαστήριο, πολύ περισσότερο το να οδηγήσει στην απόλυση κάποιου επειδή την έκανε».
Με την είσοδο του 21ου αιώνα τοΛΟΑΤΚΙ+κίνημα στην Ελλάδα έχει επιτύχει να τοποθετήσει τα ζητήματα του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου στο πεδίο συζήτησης σχετικά με ταανθρώπινα δικαιώματα.
Ωστόσο, παρά τα σημαντικά βήματα που έχουν πραγματοποιηθεί κατά τα τελευταία χρόνια για τη θέσπιση και την προστασία των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, έχουν εκφραστεί προβληματισμοί ως προς το κατά πόσο, πράγματι, οι εξελίξεις αυτές αποτελούν ουσιαστικά βήματα προς την εξασφάλιση της ισότητας, ενώ υπάρχουν πολλά νομικά κενά και εμπόδια που πρέπει να επιλυθούν άμεσα για τη διασφάλιση της ισότητας όλων των πολιτών στην ελληνική κοινωνία.
Η πολιτεία, εδώ και δεκαετίες και ακόμη και σήμερα εν έτει 2021, φαίνεται πως αδιαφορεί συστηματικά για τη διασφάλιση της ισότητας προς όλους τους πολίτες και του σεβασμού προς τις ευπαθείς ομάδες, τις μειονότητες και τα θύματα ρατσισμού και ομοφοβίας, την ώρα που έρευνες δείχνουν πως η συστηματική κακοποίησή τους αποτελεί μια θλιβερή πραγματικότητα στη χώρα μας.
1 στα 3 άτομα ΛΟΑΤΚΙ+ έχει δεχτεί προσβολές ή εξύβριση σε δημόσιες υπηρεσίες
Ένα στα τρία ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στην Ελλάδα έχει δεχτεί προσβολές ή εξύβριση λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού ή/και της ταυτότητας φύλου του από επαγγελματίες στο δημόσιο τομέα έστω και μία φορά, ενώ το 6% γίνεται αποδέκτης λεκτικής βίας από δημόσιους υπαλλήλους συχνά ή πάντα.
Την ίδια ώρα, το 27% των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων δήλωσε πως δέχεται διακριτική μεταχείριση στις δημόσιες υπηρεσίες, λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού ή και της ταυτότητας φύλου του μερικές φορές, συχνά ή πάντα. Μόλις το 7% έχει αναφέρει κάποιο περιστατικό διάκρισης ή βίας σε δημόσιο φορέα και το 72% ανέφερε ότι δεν νιώθει ασφάλεια να καταγγείλει σε δημόσιους φορείς κάποιο τέτοιο περιστατικό. Ένας από τους κυριότερους λόγους που επισήμαναν ότι λειτούργησε αποτρεπτικά για την αναφορά του περιστατικού ήταν η αίσθηση πως δεν θα άλλαζε κάτι.
Τα παραπάνω προκύπτουν από διαδικτυακή έρευνα με θέμα την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ σε φορείς και υπηρεσίες του δημόσιου τομέα, στην οποία συμμετείχαν 150 ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και 202 εργαζόμενοι σε ένα ευρύ φάσμα δημόσιων υπηρεσιών (όπως εκπαιδευτικοί, διοικητικοί υπάλληλοι, δικαστικοί υπάλληλοι, κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι, επαγγελματίες υγείας, αστυνομικοί και δικαστές), από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Η έρευνα διενεργήθηκε από τον Μάιο ως τον Ιούλιο 2020, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος FAROS και παρουσιάστηκε σε σχετική διαδικτυακή εκδήλωση του -συντονιστή του έργου- Κέντρου Κοινωνικής Δράσης και Καινοτομίας- ΚΜΟΠ.
Η παραπάνω πρόσφατη έρευνα αποτυπώνει το πόσο ευάλωτα και εκτεθειμένα είναι τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στη χώρα μας, ενώ την ίδια ώρα η Ε.Ε. αλλάζει ταχύτητες, για την υιοθέτηση της ΛΟΑΤΚΙ Στρατηγικής Ισότητας στην Ένωση.
Η στρατηγική της Ε.Ε. για την υπεράσπιση και την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων
Σύμφωνα με τη Στρατηγική, η Ένωση τονίζει ότι θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών για την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων, σε μια εποχή που οι διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας / έκφρασης φύλου και χαρακτηριστικών φύλου αυξάνονται τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Ε.Ε.
Η ελληνική κυβέρνηση αδιαφορεί για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα
Στην Ελλάδα τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης, όμως, δεν έχουν το δικαίωμα στην τέλεση πολιτικού ή θρησκευτικού γάμου.
Σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ του ΑΝΤ1, όπως χαρακτηριστικά λέει η Στέλλα Μπελιά, Πρόεδρος της ΛΟΑΤΚΙ+ οργάνωσης "Οικογένειες Ουράνιο Τόξο" αυτό είναι κυρίως προβληματικό για τα παιδιά των ΛΟΑΤΚΙ+ γονέων.
"Ο μη βιολογικός γονιός μπορεί να ασφαλίσει ιατροφαρμακευτικά την/τον σύντροφό της, όχι όμως το παιδί τους".
Μέχρι σήμερα το ζήτημα δεν έχει τεθεί στην κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση η οποία φαίνεται πως παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες για ένταξη των ΛΟΑΤΚΙ ζητημάτων στην ατζέντα, και ενώ η πενταετής Στρατηγική της ΕΕ έχει δημοσιοποιηθεί από τα μέσα Νοεμβρίου, αδιαφορεί για τα νομικά κενά, δείχνοντας το χειρότερο πρόσωπό της στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
"Θεραπείες" μετατροπής για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στην Ελλάδα
Η εγκληματική πρακτική των θεραπειών μετατροπής, που καταπατά βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, βασίζεται στην πεποίθηση ότι η ετεροφυλοφιλία είναι ο κανόνας και οτιδήποτε άλλο είναι ασθένεια ή ανωμαλία - μια πεποίθηση που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει απορρίψει από το 1990.
Η θεραπεία αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού είναι η ψευδοεπιστημονική πρακτική που προσπαθεί να αλλάξει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ενός ατόμου από ομοφυλόφιλο ή αμφιφυλόφιλο σε ετεροφυλόφιλο, χρησιμοποιώντας ψυχολογικές ή πνευματικές παρεμβάσεις, την ώρα που ιατρικοί οργανισμοί προειδοποιούν ότι οι πρακτικές αυτές είναι αναποτελεσματικές και επιβλαβείς.
Ιατρικές, επιστημονικές και κυβερνητικές οργανώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν εκφράσει ανησυχία για την εγκυρότητα, την αποτελεσματικότητα και την ηθική της θεραπείας αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού.
Η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία (APA) αντιτίθεται στην ψυχιατρική θεραπεία που έχει ως βάση την υπόθεση ότι η ομοφυλοφιλία είναι ψυχική διαταραχή και ότι ο ασθενής θα πρέπει να αλλάξει τον σεξουαλικό ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό του, ενώ περιγράφει τις προσπάθειες αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού από επαγγελματίες ως ανήθικες.
Τέτοιες θεραπείες πραγματοποιούνται, δυστυχώς, και στην Ελλάδα, με την ανοχή του κράτους, καθώς και των υπευθύνων συλλόγων ειδικών ψυχικής υγείας, καθώς δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που να προστατεύει τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα από τις απάνθρωπες αυτές πρακτικές και η ερώτηση είναι πού είναι η πολιτεία ώστε να επέμβει;
Απροστάτευτα τα intersex άτομα σε εγκληματικές διαδικασίες "κανονικοποίησης"
Ο όρος intersex αποτελεί όρο - ομπρέλα που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα ευρύ φάσμα φυσικών σωματικών παραλλαγών. Τα ίντερσεξ (ή διαφυλικά) άτομα γεννιούνται με χαρακτηριστικά φύλου που είναι είτε θηλυκά και αρσενικά ταυτόχρονα, είτε όχι απόλυτα θηλυκά ή αρσενικά, είτε ούτε θηλυκά ούτε αρσενικά. Τα χαρακτηριστικά του φύλου των ίντερσεξ ανθρώπων και τα σώματα τους είναι υγιείς παραλλαγές του ανθρώπινου φύλου.
Να σημειωθεί ότι οι άνθρωποι που γεννιούνται με κάποια ίντερσεξ διαφορετικότητα υπολογίζονται παγκοσμίως στο 1,7-2% του γενικού πληθυσμού.
Σε ορισμένους διαφυλικούς ανθρώπους το σώμα τους γίνεται εμφανές κατά τη γέννηση, σε μερικούς κατά τη διάρκεια της νεαρής ηλικίας και σε άλλους το σώμα τους αποκαλύπτεται ότι είναι ίντερσεξ κατά τη διάρκεια της εφηβείας ή ακόμα και της ενήλικης ζωής.
Επιπλέον. για μερικούς, οι παραλλαγές αυτές θα είναι τόσο μικρές που μπορεί να μη συνειδητοποιήσουν ποτέ ότι είναι ίντερσεξ.
Στα γεννητικά όργανα των ίντερσεξ μωρών και παιδιών γίνονται εγχειρήσεις και αισθητικές επεμβάσεις σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων. Οι λόγοι που δίνονται για αυτού του είδους τις χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν την επιθυμία να δοθεί η δυνατότητα στον μελλοντικό ενήλικα να ταιριάξει καλύτερα μέσα στην κοινωνία και να μεγαλώσει ως άντρας ή γυναίκα
Στη χώρα μας, οι ακτιβιστές και οργανισμοί για τα δικαιώματα των ίντερσεξ υποστηρίζουν ότι οι "κανονικοποιητικές" χειρουργικές επεμβάσεις ή παρεμβάσεις πριν το άτομο είναι αρκετά μεγάλο ώστε να λάβει το ίδιο μια ενημερωμένη απόφαση, αποτελούν εγκληματικές ενέργειες.
Αφού ένα παιδί μεγαλώσει αρκετά μπορεί να αποφασίσει να προχωρήσει σε κάποιες ιατρικές διαδικασίες, αλλά αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το να μάθεις ότι έγιναν πάνω σου παρεμβάσεις όταν ήσουν μωρό ή μικρό παιδί χωρίς τη συγκατάθεσή σου.
Οι γιατροί λένε συχνά στους γονείς ότι η μη διεξαγωγή κανονικοποιητικών επεμβάσεων ή ο μη αυστηρός προσδιορισμός του φύλου του παιδιού θα οδηγήσει σε ψυχολογικά προβλήματα. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη επί της ουσίας ότι ισχύει αυτό, παρά μόνο θεωρίες και εσφαλμένες αντιλήψεις.
Όλο και περισσότεροι ίντερσεξ άνθρωποι μιλούν ανοιχτά, τονίζοντας ότι η χειρουργική επέμβαση δεν είναι απαραίτητη και ότι ζουν υγιείς και ευτυχισμένες ζωές.
Δυστυχώς, η ψυχολογική βλάβη από τις παραβιαστικές και συχνά οδυνηρές παρεμβάσεις σε νεαρή ηλικία τεκμηριώνεται επίσης ευρύτατα από τους ίντερσεξ ανθρώπους που έχουν υποστεί τέτοιες παρεμβάσεις.
Στη χώρα οι "κανονικοποιητικές" επεμβάσεις σε ιντερσεξ άτομα είναι γεγονός και αποτελούν πρακτική που υποστηρίζεται-δυστυχώς- από πολλά μέλη του επιστημονικού χώρου, με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να υφίστανται ψυχολογική βλάβη από τις παραβιαστικές και οδυνηρές παρεμβάσεις, οι οποίες είναι συχνά ανεπανόρθωτες.
Η τρανς κοινότητα στην Ελλάδα παλεύει να επιβιώσει
Η κρίση του κορονοϊού ήταν αναπόφευκτο να εξελιχθεί πολύ γρήγορα και σε μία οικονομική αλλά και πολιτιστική κρίση, που επηρεάζει αρνητικά τις πιο ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας.
Τα ΛΟΑΤΚΙ+ και ιδιαίτερα τα τρανς πρόσωπα στην Ελλάδα αντιμετώπιζαν και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν ένα ευρύ φάσμα στερεοτύπων, προκαταλήψεων, παρενοχλήσεων, διακρίσεων και βίας, καθώς και περιορισμένη πρόσβαση στην εργασία, στην κοινωνική πρόνοια, στην ασφάλιση, στην υγειονομική περίθαλψη και στην εκπαίδευση, εκτός από την ευρεία ρητορική μίσους και τη βία που αντιμετωπίζουν τόσο στην ιδιωτική και όσο και στη δημόσια σφαίρα.
Οι ακραίες συνθήκες φτώχειας και στέγασης είναι ιδιαίτερα υψηλές στην τρανς κοινότητα (30%) και τα εγκλήματα μίσους κατά των τρανς ανθρώπων ανέρχονται στο 20% των συνολικών καταγεγραμμένων περιστατικών.
Όντας η πιο ευάλωτη ομάδα ανθρώπων, οι τρανς άνθρωποι και ιδιαίτερα οι τρανς γυναίκες που εργάζονται στο σεξ, οι τρανς άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, οι τρανς και γενικότερα οι ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες, είναι ακόμη πιο ευάλωτα απέναντι στην πανδημία της COVID- 19.
Τα εργαζόμενα στο σεξ άτομα βιώνουν ακραίες συνθήκες φτώχειας
Η εργασία στο σεξ είναι εργασία και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ωστόσο, λόγω του περιοριστικού νομικού πλαισίου που ισχύει στην Ελλάδα για την εργασία στο σεξ, για πολλά απ’ τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ δεν αναγνωρίζεται ως νόμιμη η εργασία τους.
Για τα πρόσωπα που εργάζονται σε κλειστούς χώρους (οίκους ανοχής ή στούντιο), ένα μέρος τους (πάντως όχι η πλειοψηφία) αναγνωρίζεται και πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου. Συνεπώς αυτά τα πρόσωπα, τυπικά, πληρούν τις προϋποθέσεις για να λάβουν αυτό το έκτακτο επίδομα εν μέσω πανδημίας, όχι όμως στο σύνολό τους, γιατί ακόμη και για τα πρόσωπα που εργάζονται σε κλειστούς χώρους, υπάρχουν αρκετά που δεν αναγνωρίζεται ως νόμιμη η εργασία τους και ο λόγος πάλι είναι το περιοριστικό πλαίσιο της νομοθεσίας.
Ακόμη, υπάρχουν τα πρόσωπα που εργάζονται σε ανοικτούς χώρους ή με άλλον τρόπο, και σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι περισσότερες τρανς γυναίκες που λόγω των αποκλεισμών που βιώνουν στον χώρο της εργασίας, εργάζονται στο σεξ προκειμένου να μπορέσουν να επιβιώσουν. Αυτά τα πρόσωπα δεν έχουν δικαίωμα να πάρουν αυτό το επίδομα
Διεθνείς Οργανισμοί για τα δικαιώματα των εργαζόμενων στο σεξ, όπως η ICRSE (Διεθνής Επιτροπή για τα Δικαιώματα των Εργαζομένων στο σεξ στην Ευρώπη) έχουν πάρει εξ αρχής θέση επί του θέματος, καλώντας τις Κυβερνήσεις να ενεργήσουν με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίσουν κοινωνική προστασία για τις εργαζόμενες και εργαζόμενους στο σεξ, λόγω της πανδημίας, ωστόσο κάτι τέτοιο δε φαίνεται να συμβαίνει στη χώρα μας μέσα σε αυτούς τους μήνες.
Τα γκέι άτομα εξακολουθούν να αποκλείονται από την εθελοντική αιμοδοσία
Στην Ελλάδα, οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και γενικότερα όσα άτομα διατηρούν σεξουαλικές σχέσεις με άτομα του ίδιου φύλου αποκλείονται από την εθελοντική αιμοδοσία.
Τη στιγμή που οι περισσότερες χώρες φαίνεται να απομακρύνονται από αναχρονιστικούς κανονισμούς που ισχύουν για τους γκέι και μπάι άνδρες στην αιμοδοσία, η Ελλάδα παραμένει αυστηρά αναχρονιστική και επιμένει να στιγματίζει τα άτομα αυτά, αρνούμενη να δεχτεί το "μολυσμένο" αίμα τους.
Γιατροί, νοσοκομεία και υπηρεσίες παγκοσμίως ανησυχούν για τα αποθέματα αίματος εν μέσω της πανδημίας. Οι συνθήκες καραντίνες αποτρέπουν τον κόσμο από την αιμοδοσία, για να καλυφθούν οι σημαντικές ανάγκες ασθενών σε αίμα ωστόσο, στην χώρα μας το "γκει" αίμα εδώ και δεκαετίες δε γίνεται αποδεκτό και όση ανάγκη και να έχει η κοινότητα για αίμα, παρ' όλα αυτά η νομοθεσία αυτή δε λέει να αλλάξει, παραμένοντας το ίδιο αναχρονιστική.
Εν έτει 2021 η πολιτεία αποκλείει μια κοινωνική ομάδα από την αιμοδοσία λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού της, δημιουργώντας έντονη διάκριση και στιγματισμό, ενώ την ίδια στιγμή στερεί αποθέματα αίματος από ανθρώπους που βρίσκονται σε άμεση ανάγκη.
Η θέση της Ελλάδας σε σχέση με άλλες χώρες της Ε.Ε.
Σχετικά με την πρόοδο της Ελλάδας στα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα βλέπουμε τη θέση της χώρας μας, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ILGA- Europe (International Lesbian & Gay Association) μέσα από την Ετήσια Έκθεσή της και τον χάρτη κατάταξης με σχετικά στοιχεία για την πρόοδο των χωρών σε σχέση με τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα στην Ευρώπη.
Η χώρα μας ανάμεσα στις 49 χώρες κατέχει την 18η θέση με ποσοστό 47,9%, ενώ στην κορυφή της κατάταξης βρίσκεται η Μάλτα με 89,10% και ακολουθούν το Βέλγιο με 73,24%, το Λουξεμβούργο με 72,95%, η Δανία με 67,86% και η Νορβηγία με 67,77%.
Αν λοιπόν συγκρίνουμε την χώρα μας με Σκανδιναβικές χώρες, όπως την Νορβηγία ή την Σουηδία, είμαστε πολύ πίσω και έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας.
Η Ελλάδα απέχει κατά πολύ και από άλλες χώρες, πχ. της κεντρικής Ευρώπης, αλλά και από άλλες, όπως πχ την Ισπανία που εδώ και χρόνια έχουν νομοθετήσει την επέκταση του γάμου για όλους.
Αντί επιλόγου, τα νέα μέτρα της Ε.Ε. για χώρες που δεν προστατεύουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα από τις διακρίσεις
Μια νέα ρήτρα στους κανόνες χρηματοδότησης της Ε.Ε. ανακοινώθηκε πρόσφατα, η οποία προβλέπει περαιτέρω οικονομικούς περιορισμούς για κάθε κράτος-μέλος εάν δεν προστατεύει τα δικαιώματα του ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, επιβεβαίωσε αξιωματούχος της Ένωσης.
Μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων, η Ε.Ε. συμφώνησε σε μία σειρά κανόνων για τα διαρθρωτικά ταμεία, που θεσπίζει νομοθεσία, ώστε να αποτελούν σχεδόν το ένα τρίτο του μελλοντικού προϋπολογισμού της.
Μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει μια σημαντική αναφορά στον σεβασμό του Ευρωπαϊκού Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων για χώρες που αρνούνται να τηρήσουν τις αρχές της ισότητας των φύλων και της καταπολέμησης των διακρίσεων. Έτσι, οι χώρες αυτές θα μπορούσαν να δουν τα έργα τους να απορρίπτονται για χρηματοδότηση από την Ε.Ε, αν την ίδια ώρα στρέφονται με οποιοδήποτε τρόπο κατά της ισότητας των πολιτών τους.
Στις μέρες μας η λέξη gay χρησιμοποιείται για τον ορισμό του ομοφυλόφιλου άνδρα ή της ομοφυλόφιλης γυναίκας. Γνωρίζετε όμως ποια είναι η σημασία της λέξης και από πού προέρχεται;
Ο όρος «ομοφυλόφιλος» είναι ένας όρος που χαρακτηρίζει ένα πρόσωπο ή τη διαφορετικότητά του. Ο όρος όμως αρχικά χρησιμοποιoύνταν με τη σημασία του “ανέμελος”, “χαρούμενος” ή “φωτεινός και φανταστικός”.
Η χρήση του όρου ως αναφορά στην ομοφυλοφιλία μπορεί να χρονολογηθεί από τα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά η χρήση του σταδιακά αυξήθηκε στα μέσα του 20ου αιώνα. Στη σύγχρονη αγγλική γλώσσα ο γκέι έχει χρησιμοποιηθεί ως επίθετο και ως ουσιαστικό στην κοινότητα, τις πρακτικές και τις κουλτούρες που σχετίζονται με την ομοφυλοφιλία. Στη δεκαετία του 1960, ο ομοφυλόφιλος έγινε η λέξη που προτιμούσαν οι ομοφυλόφιλοι άνδρες για να περιγράψουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, ενώ μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα, η λέξη gay συνιστάται από μεγάλες ομάδες LGBT για να περιγράψουν άτομα που προσελκύονται από μέλη του ίδιου φύλου.
Την ίδια περίπου εποχή, σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, επικρατούσε μια νέα υποτιμητική χρήση του όρου. Μεταξύ των άλλων, η λέξη απέκτησε ένα νόημα που κυμαινόταν από την απλή υποτίμηση (π.χ. ισοδύναμη με “σκουπίδι”) με μια αλαζονική απομίμηση ή γελοιοποίηση (π.χ., ισοδύναμη με “αδύναμος”, “άνανδρος” ή “ανάπηρος”).
Ο βαθμός στον οποίο οι συγκεκριμένες χρήσεις της λέξης εξακολουθούν να διατηρούν τις επισημάνσεις της ομοφυλοφιλίας έχει συζητηθεί και επικριθεί σκληρά.Η λέξη gay έφτασε στην αγγλική γλώσσα κατά τη διάρκεια του 12ου αιώνα από την παλιά γαλλική gai, και πιθανότατα έχει γερμανικές ρίζες.
Στα αγγλικά, η κύρια έννοια της λέξης ήταν “χαρούμενη”, “ξέγνοιαστη”, “φωτεινή και επιδεικτική” και η λέξη χρησιμοποιείται πολύ συχνά με αυτό το νόημα στην ομιλία και τη λογοτεχνία. Για παράδειγμα, οι optimists της δεκαετίας του 1890 εξακολουθούν να αναφέρονται συχνά ως “Gay Nineties”. Ο τίτλος του γαλλικού μπαλέτου του 1938 Gaité Parisienne, που έγινε ταινία από την Warner Brothers του 1941, “The Gay Parisian”, απεικονίζει επίσης αυτό το χαρακτηριστικό. Προφανώς, λοιπόν, φτάσαμε μέχρι τον 20ό αιώνα για να αρχίσει η λέξη να χρησιμοποιείται συγκεκριμένα για να σημαίνει “ομοφυλόφιλος”, αν και είχε ήδη αρχίσει συνειρμικά να υποδεικνύει σεξουαλικές προτιμήσεις.
Η αφηρημένη “ευεξία” παρέμενε σε μεγάλο βαθμό απαλλαγμένη από σεξουαλικούς συνειρμούς και μάλιστα έχει χρησιμοποιηθεί σε ονόματα των χώρων ψυχαγωγίας. Για παράδειγμα ο W. B. Yeats άκουσε τη διάλεξη του Oscar Wilde στο θέατρο Gaiety στο Δουβλίνο.
Σεξουαλικοποίηση
Η λέξη άρχισε να αποκτά (κακώς) σύνδεση με την ανηθικότητα από τον 14ο αιώνα, αλλά αυτό έγινε με απόλυτο τρόπο τον 17ο. Μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα, είχε αποκτήσει την ιδιαίτερη έννοια του “εθισμένου στις απολαύσεις και τη διαφθορά”, μια επέκταση της αρχικής του έννοιας “ξέγνοιαστος” που σημαίνει “απαλλαγμένος από ηθικούς περιορισμούς”. Μια ομοφυλόφυλη γυναίκα ήταν μια πόρνη, ένας ομοφυλόφιλος άντρας και ένα γκέι σπίτι ήταν ένα πορνείο. Ένα παράδειγμα είναι ένα γράμμα που διαβάστηκε σε δικαστήριο του Λονδίνου το 1885 κατά τη διάρκεια της δίωξης μίας ιδιοκτήτριας οίκου ανοχής, της Mary Jeffries, που είχε γραφτεί από ένα λευκό κορίτσι που “σκλαβωθεί” σε ένα γαλλικό πορνείο:
“Σας γράφω ότι είναι ένα γκέι σπίτι … Κάποιοι καπετάνιοι ήρθαν τη νύχτα και η “τσατσά” ήθελε να κοιμηθούμε μαζί τους”.
Η χρήση της λέξης gay με την έννοια του ομοφυλόφιλου ήταν συχνά μια επέκταση της αναφοράς της στην πορνεία: ένα γκέι αγόρι ήταν ένας νεαρός άνδρας ή ένα αγόρι που εξυπηρετούσε άνδρες πελάτες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ομοφυλοφιλική έννοια είναι μια εξέλιξη της παραδοσιακής σημασίας της λέξης, όπως περιγράφεται παραπάνω. Ωστόσο, έχει υποστηριχθεί ότι το gay σημαίνει “Good As You”, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία για αυτό: είναι ένα backronym που θεωρείται μάλλον τρόπος λαϊκής ετυμολογίας λέξεων.
Το γερμανικό ισοδύναμο του “gay”, το “schwul”, το οποίο προέρχεται ετυμολογικά από το “schwül” (ζεστό, υγρό), απέκτησε επίσης υποτιμητικό νόημα μέσα στην κουλτούρα της νεολαίας.
