Βιβλιοπαρουσίαση: «Άρης, Μια ιστορία ψυχοθεραπείας» του Διογένη Κοπανάκη

 

Σε μια συντηρητική κοινωνία που αρνείται την ατομικότητα και συνθλίβει τη διαφορετικότητα, ο Άρης έρχεται να μας πει την ιστορία του όπως αυτή αποκαλύπτεται μέσα στο γραφείο του ψυχοθεραπευτή του.

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:

«Ένα παιδί, ο Άρης, μαθαίνει στο σχολείο το σκληρό πρόσωπο των ανθρώπων απέναντι στη διαφορετικότητα. Εκφοβισμός, κοροϊδία, περιθωριοποίηση. Φοβάται.

Ένας έφηβος, ο Άρης βιώνει την ομοφυλοφιλική του ταυτότητα μέσα από έναν αποτρόπαιο βιασμό. Σεξουαλική κακοποίηση. Φοβάται.

Σήμερα ο Άρης είναι ένας νέος, όμορφος και επιτυχημένος αρχιτέκτονας. Έχει χτίσει μια τέλεια εικόνα για να αποφύγει την αλήθεια, τον εαυτό του και τους άλλους. Πίσω από το λαμπερό του χαμόγελο όμως, παραμένουν κρυμμένοι φόβοι κι ανείπωτες επιθυμίες. Το παρελθόν του τον στοιχειώνει, το παρόν τον τρομάζει. Βυθίζεται στην απομόνωση και την άρνηση. Ως πότε όμως θα κρύβει τη μοναξιά και τις πραγματικές του ανάγκες; Με τη βοήθεια του Ορέστη, του θεραπευτή του και μέσα από μια επίπονη διαδικασία ψυχοθεραπείας, το ταξίδι του Άρη για την αυτογνωσία και τη λύτρωση από τα φαντάσματα του παρελθόντος ξεκινά».

Ο συγγραφέας καλεί τον αναγνώστη να δει τι συμβαίνει πίσω από την κλειστή πόρτα ενός ψυχιατρικού γραφείου. Στο βιβλίο τα κεφάλαια εναλλάσσονται ανάμεσα στις ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες του Άρη με ζωντανούς τους διαλόγους μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου, και στην υπόλοιπη καθημερινότητα του Άρη και την εξέλιξη της ιστορίας του. Αναδρομές στο παρελθόν ζωντανεύουν τις άλλες φάσεις της εξέλιξης του, την παιδική και την εφηβική ηλικία και δίνουν τις απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν. Γιατί ένας τόσο χαρισματικός άνθρωπος είναι μόνος, γιατί φοβάται, γιατί κρύβεται, γιατί προσποιείται τον ευτυχισμένο, γιατί προσποιείται κάποιον άλλο; Γιατί στην ουσία δεν ζει;

Ο Άρης δεν ζει, γιατί είναι «διαφορετικός». Ο Άρης είναι gay και άρα διαφορετικός. Διαφορετικός από τις νόρμες και τα στερεότυπα της κοινωνίας. Διαφορετικός απ’ αυτό που οι πολλοί ορίζουν «κανονικό» και οτιδήποτε αποκλίνει από το κανονικό κινδυνεύει. Κινδυνεύει να σχολιασθεί, να χλευασθεί, να κακοποιηθεί, να απομονωθεί, να απορριφθεί. Και έτσι ο Άρης φοβάται. Και κρύβεται. Κι απομονώνεται. Υψώνει τείχη, σκάβει τάφρους, να μην μπορεί κανείς να πλησιάσει. Να μην μπορεί κανείς να δει. Θα βλέπουν μόνο ότι θέλει αυτός να δουν. Μια μάσκα, έναν ρόλο. Τον τέλειο Άρη. Όλα όσα ορίζει η κοινωνική συμβατικότητα. Όσα ορίζει και απαιτεί. Μια δυναμική και άτρωτη εικόνα. Φαινομενικά όμως, γιατί πίσω απ’ αυτήν την εικόνα οι ανασφάλειες παραμένουν, τα τραύματα του παρελθόντος είναι ανοικτά και οι πληγές πυορροούν. Ο Άρης φτάνει να κατηγορεί τον εαυτό του. Για όλα. Για το μπούλινγκ, τον βιασμό, τη σεξουαλική του ταυτότητα. Το κλασσικό λάθος του θύματος. Εγώ φταίω. Εγώ το θέλησα. Εγώ δεν το σταμάτησα. Αν δεν ήμουν gay τίποτε δεν θα ’χε συμβεί. Κουβάρι όλα στο μυαλό του. Το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον. Οι αναμνήσεις, τα τραύματα, η αφύπνιση, η συνειδητοποίηση, η αποδοχή, η αλλαγή, ο επαναπροσδιορισμός, η συμφιλίωση με τον εαυτό του.

Ο Άρης είναι ένας ιδιαίτερος ήρωας. Ζει, κινείται, αναπνέει ανάμεσα μας, αλλά κανείς δεν τον γνωρίζει πραγματικά. Κανείς δεν ξέρει την κρυμμένη του αλήθεια και το τραγικό της ανύπαρκτης ύπαρξης του και της πληγωμένης του ψυχής. Η ομορφιά, η γοητεία και η χαρισματική του προσωπικότητα κρύβουν επιμελώς το συναισθηματικό και ψυχολογικό τέλμα στο οποίο έχει βυθιστεί. Ζωντανός νεκρός ο χαρισματικός Άρης σε μια κοινωνία αδιάφορη για το διαφορετικό.

Ένα μυθιστόρημα γραμμένο με κινηματογραφική ροή και γλώσσα, αλλά και με τρυφερότητα, σεβασμό και προσοχή, περνάει μηνύματα για θέματα όπως η ομοφοβία, το μπούλινγκ, η σεξουαλική κακοποίηση. Πράγματα που έχουν ειπωθεί ξανά. Απαραίτητο όμως να λέγονται μέχρι να πάψουν να αποτελούν υλικό για βιβλία ή ακόμη χειρότερα θέματα ενός δελτίου ειδήσεων.

 Διογένης Κοπανάκης:

Με καταγωγή από Μακεδονία και Κρήτη, ο Διογένης Κοπανάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθησε τη γνωστή Οδύσσεια των γιατρών σε διάφορα νοσοκομεία, με τελευταίο σταθμό το Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου και ολοκλήρωσε την εκπαίδευση του στην ειδικότητα της Ψυχιατρικής. Παράλληλα εξειδικεύτηκε στην Ψυχοθεραπεία και συγκεκριμένα στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία (CBT) και στη Θεραπεία Σχημάτων (SchemaTherapy). Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ιδιωτικά ως Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής.

STOP ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΕ ΑΝΤΙΛΟΑΤΚΙ ΔΗΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ

Το ένα τρίτο της Πολωνίας ενέκρινε το αμφιλεγόμενο ψήφισμα «κατά της ΛΟΑΤKI ιδεολογίας». Μετά από πολλές διαφορές, οι πόλεις-εταίροι άρχισαν να τερματίζουν τη συνεργασία τους με τις πολωνικές πόλεις που ψήφισαν τη συγκεκριμένη απόφαση . Η Ε.Ε. έστειλε επιστολές ρωτώντας τα τοπικά συμβούλια εάν τα ευρωπαϊκά κονδύλια δαπανήθηκαν για έργα που εισάγουν διακρίσεις, και απειλεί να αποσύρει τη χρηματοδότηση εάν αυτό ισχύει. Ο Ντομινίκ Σόσα είναι ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας από το Πολάβε.
Όταν δύο ευρωπαϊκές πόλεις εταίροι διέκοψαν τη συνεργασία τους με την πόλη του αποφάσισε να στείλει το δικό του μήνυμα. «Έχω κολλήσει χαρτάκια με τη φραση «θα μας λείψετε» στο σήμα της πόλης του Νοιβάιζ και του Ντουάιζου για να δείξω ότι θα είναι μια απώλεια». Η Μιλένα Αντάμτσεβσκα Σταχτούρα εργάζεται στο γραφείο του Επιτρόπου της Πολωνίας που προσπαθεί να πάρει μέτρα ενάντια στην απόφαση. «Τα ψηφίσματα των δήμων που δηλώνουν ότι είναι απαλλαγμένα από την ιδεολογία της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας , όπως επίσημα αναφέρεται στην απόφασή τους, εμείς δηλώνουμε ότι είναι παράνομα και εισάγουν διακρίσεις. Ως εκ τούτου, ο Επίτροπος υπέβαλε τις δέουσες διοικητικές καταγγελίες Ο Μπαρτ Σταζέβσκι, ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αποφάσισε να απευθυνθεί στην Ευρωπαική Ένωση.«Υποβάλαμε αυτό το αίτημα στο γραφείο καταπολέμησης της απάτης, το αποκαλούμενο OLAF, στην Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή όλες αυτές οι αποκαλουμενες ζώνες χωρις ΛΟΑΤΚΙ είναι αντίθετες με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον κανόνα κατά των διακρίσεων, ο οποίος αποτελεί προυπόθεση για όλα τα κεφάλαια που η Ενωση δίνει».
/ Ο Μάρεκ Πράβντα, επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Πολωνία, εξέφρασε τη βούληση της ΕΕ να καταπολεμήσει τις διακρίσεις εντός των συνόρων της ΕΕ Η Επιτροπή καταδικάζει κάθε μορφή διάκρισης βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας του φύλου και δεσμεύεται να καταπολεμήσει όλες αυτές τις μορφές διακρίσεων στην ΕΕ Στην πόλη Κονσκοβόλα οι τοπικοί πολιτικοί δεν είναι σίγουροι ότι έκαναν το σωστό καταλήγοντας σε αυτό το ψήφισμα. Ο πρόεδρος της κοινότητας Στάνισλαβ Γκολεμπιόβσκι λέει:«Θα συζητήσουμε πιο πολύ αυτό το θέμα . Έχω την εντύπωση ότι οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν ήξεραν για ποιο πράγμα ψήφισαν».

LGBT φοιτητές δέχθηκαν επίθεση και bullying σε συνάντηση μέσω Zoom

Ύβρεις, bullying και απειλές δέχθηκαν φοιτητές του LGBT πανεπιστημιακού συλλόγου στην Αγγλία, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης μέσω Zoom η οποία «παραβιάστηκε» από περισσότερα από 15 άτομα. Η διαδικτυακή συνάντηση στο Πανεπιστήμιο Durham διακόπηκε από δυνατή μουσική, κακοποιητικό λόγο και «σεξουαλικά βίντεο», λένε ομάδες LGBT στο πανεπιστήμιο. 

Η εκδήλωση αφορούσε νέους μαθητές που αντιμετωπίζουν ήδη περιορισμούς λόγω Covid. Οι ανώνυμοι εισβολείς μπόρεσαν να συμμετάσχουν στη συνάντηση Zoom μέσω μιας διεύθυνσης που κοινοποιήθηκε στο κολέγιο για το event. Το Πανεπιστήμιο Durham δήλωσε ότι τέτοια συμπεριφορά «δεν θα γίνει ανεκτή». «Το να παραβιαστεί ένα τέτοιο γεγονός με τόσο επιθετικό και στοχευμένο τρόπο δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα έγκλημα μίσους», δήλωσαν ΛΟΑΤΚΙ πανεπιστημιακές ομάδες. 

Αυτή η «κακόβουλη συμπεριφορά» ήταν ακόμη χειρότερη καθώς η πανδημία δυσκόλευε τους μαθητές να συναντηθούν αυτοπροσώπως και να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον, ανέφερε η δήλωση των ενώσεων LGBT. «Το γεγονός ότι δεν ήταν απλώς ένα άτομο που ενεργούσε μόνο του, αλλά μάλλον μια συντονισμένη επίθεση από έναν αριθμό ανθρώπων, είναι μια υπενθύμιση για το πόσο ανασφαλής και ανεπιθύμητη αισθάνεται η κοινότητά μας», ανέφεραν οι ομάδες LGBT, οι οποίες προειδοποίησαν για «τοξική κουλτούρα» στο πανεπιστήμιο. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο Guardian ανέφερε ότι φοιτητές στο Durham δέχτηκαν bullying και χλεύη για την προφορά τους και το γεγονός πως προέρχονταν από φτωχότερα υπόβαθρα. Τον περασμένο μήνα, το Πανεπιστήμιο καταδίκασε την πράξη. Ο Sam Dale, διευθυντής της υποστήριξης και ευημερίας των φοιτητών του πανεπιστημίου, δήλωσε ότι το πανεπιστήμιο γνώριζε το περιστατικό στο Zoom και είπε πως θα γίνει αναφορά στην αστυνομία. «Κάθε μέλος του πανεπιστημίου αναμένεται να συμπεριφέρεται στους άλλους με σεβασμό και ανοχή, έτσι ώστε κάθε μέλος της κοινότητάς μας να μπορεί να ζει, να σπουδάζει και να εργάζεται σε ένα ασφαλές και χωρίς αποκλεισμούς περιβάλλον», δήλωσε ο κ. Dale. Mε πληροφορίες από BBC Πηγή: www.lifo.gr

Γυναίκες, ιθαγενείς, μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ: Η Βουλή της Νέας Ζηλανδίας πιο ποικιλόμορφη

 

Μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, έγχρωμοι και αρκετές γυναίκες φαίνεται πως θα έχουν τη θέση τους στη Βουλή της Νέας Ζηλανδίας. Η σαρωτική νίκη της Jacinda Ardern στις εκλογές πρόκειται να οδηγήσει τη χώρα ένα ακόμη βήμα πιο κοντά στην ισότητα.

Όπως όλα δείχνουν, θα μπορέσει να σχηματίσει την πρώτη μονοκομματική κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών.Η Πρωθυπουργός εξελέγη για μία ακόμη φορά με το κόμμα της να κατακτά 64 από τις 120 έδρες της Βουλής, με πάνω από το 50% των Βουλευτών να είναι γυναίκες. Επιπλέον, 16 Βουλευτές είναι Μάορι ιθαγενείς, ενώ κατέκτησαν τη θέση τους και οι αφρικανικής καταγωγής Ibrahim Omar και Vanushi Walters.

«Πρόκειται για την πιο ποικιλόμορφη Βουλή που έχουμε συναντήσει ποτέ, όσον αφορά στο φύλο, τις εθνικές μειονότητες και την εκπροσώπηση των ιθαγενών», δήλωσε στο Reuters ο καθηγητής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Paul Spoonley.

Επιπλέον, είναι η πρώτη φορά που το 10% των Βουλευτών είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλο, αμφιφυλόφιλο ή διεμφυλικό.

To Πράσινο Κόμμα που αναμένεται να συνεργαστεί με το Εργατικό της Ardern, μπήκε στη Βουλή με 10 έδρες, οι περισσότερες εκ των οποίων ανήκουν σε ιθαγενείς και μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.

Ο μέσος όρος ηλικίας, επίσης, έπεσε. Οι εκπρόσωποι του λαού της Νέας Ζηλανδίας είναι πλέον νεότεροι και κοιτούν με διαφορετική ματιά τον κόσμο.

Αλέξης Πατέλης για ομοφυλοφιλία: «Οι γονείς πρέπει να αποδεχτούν τα παιδιά τους, αν θέλουν την ευτυχία τους»

 Σε podcast με τον Φώτη Σεργουλόπουλο για τη Lifo, ο Διευθυντής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, Αλέξης Πατέλης, μίλησε για το πώς ο ίδιος δημοσιοποίησε ότι είναι γκέι και πόσο σημαντικό είναι αυτό για κάθε ομοφυλόφιλο.

Ο κ. Πατέλης αναφέρθηκε στην οικονομική πτυχή της διαφορετικότητας και τόνισε ότι σήμερα υπάρχουν τρεις ανοιχτά γκέι άντρες στα ανώτατα κλιμάκια του κυβερνητικού μηχανισμού, ενώ στην προηγούμενη κυβέρνηση δεν υπήρχε ούτε ένας. Επίσης αποκάλυψε και κάποια ψήγματα από την προσωπική του ζωή, όπως πχ ότι ο σύζυγός του το καλοκαίρι του 2015 διαδήλωσε υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο Ευρώ, πριν από το δημοψήφισμα.

Τα κύρια σημεία της περίπου ημίωρης συζήτησης του Αλέξη Πατέλη με τον Φώτη Σεργουλόπουλο για τη σειρά podcast της Lifo «Τελικά, καλά τα κατάφερες» είναι τα εξής:

– Εγώ, κάποια στιγμή στη ζωή μου αποδέχτηκα και αγκάλιασα το ότι είμαι ομοφυλόφιλος και μετά από αυτό όλα έρχονται πιο εύκολα. Δηλαδή το πρώτο στάδιο πρέπει να είναι η αποδοχή από τον ίδιο σου τον εαυτό, που είναι και το πιο δύσκολο.

– Για εμένα αυτό [σσ: η παραδοχή της ομοφυλοφιλίας] ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω και που θα έκανα έτσι κι αλλιώς. Το ίδιο εξάλλου είχα κάνει και όταν δούλευα σε τράπεζες στο εξωτερικό. Ήμουν ανοιχτά ομοφυλόφιλος και εκεί και δεν υπήρξε ποτέ κανένα θέμα.

– Ο πρωθυπουργός είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι πρέπει να έχει γύρω του ειδικούς και ανθρώπους από διαφορετικά περιβάλλοντα, είναι πάρα πολύ πολυσυλλεκτικός και πάρα πολύ ανοιχτός, πραγματικά φιλελεύθερος άνθρωπος και πιστεύει πραγματικά ότι πρέπει να παράγουμε τη δουλειά. Και εμένα, πιστεύω, ότι με αξιολόγησε με βάση την εργασία μου. Δεν τον ενδιέφερε το εάν είμαι ομοφυλόφιλος ή όχι.

– Η αποδοχή της διαφορετικότητας είναι μέσα στις αρχές του καπιταλισμού. Οι διακρίσεις είναι αντίθετες με τη βάση του καπιταλισμού, που είναι οι ίσες ευκαιρίες, σε θεωρητικό επίπεδο.

– Πολλοί αναρωτιούνται γιατί ένας σύμβουλος του πρωθυπουργού ασχολείται με τέτοια ζητήματα που είναι, ας πούμε, κοινωνικά ή θέματα άλλων ειδικοτήτων. Φυσικά και υπάρχει η κοινωνική διάσταση στα δικαιώματα, πιστεύω όμως ακράδαντα ότι υπάρχει και η οικονομική. Μια χώρα μπορεί να έχει τεράστιο οικονομικό όφελος και ως Αλέξης Πατέλης έχω καταλήξει ότι είναι από τα θεμελιώδη προβλήματα της Ελλάδας η έλλειψη διαφορετικότητας.

– Όταν αποκλείουμε ομάδες του πληθυσμού με βάση χαρακτηριστικά που δεν είναι αντικειμενικά, όπως είναι ο σεξουαλικός τους προσδιορισμός, αλλά και άλλα χαρακτηριστικά, όπως πχ το φύλο, η ηλικία, το ύψος κ.λπ. αυτόματα οδηγούμαστε σε ένα χειρότερο αποτέλεσμα.

– Αν βάλεις σε ένα δωμάτιο 10 ανθρώπους διαφορετικούς, με διαφορετικές καταβολές, διαφορετικά χαρακτηριστικά, η σύνθεση αυτών των ανθρώπων θα είναι διαφορετική και η απόφαση που θα παρθεί θα είναι πιθανώς καλύτερη. Αυτός είναι ένας δεύτερος, πιο σύνθετος λόγος υπέρ της διαφορετικότητας στις επιχειρήσεις και στην αγορά εργασίας. Αλλά και σε όλες τις αποφάσεις που παίρνουμε.

– Η ζωή ενός ομοφυλόφιλου ουσιαστικά χωρίζεται στο πριν και το μετά. Μετά το coming out [σσ: Η δημόσια αποκάλυψη της σεξουαλικής του ταυτότητας] η ζωή σου είναι τελείως διαφορετική. Ειδικά στην αρχή νιώθεις μια τρομακτική απελευθέρωση, ότι ο κόσμος είναι δικός σου, μπορείς να πετύχεις τα πάντα και είναι μια πάρα πολύ σημαντική στιγμή.

– Είμαστε αναγκασμένοι να αποδεχτούμε τον εαυτό μας. Δεν έχουμε άλλο δρόμο. Αλλιώς αισθάνεται κανείς και με τον εαυτό του άσχημα, έχει κάποιες τύψεις οι οποίες τελικά τον επιβαρύνουν σε όλη του τη ζωή. Αυτό θα έλεγα και σε αυτούς που προτρέπουν καμιά φορά τα παιδιά τους να μη δηλώνουν ότι είναι ομοφυλόφιλοι γιατί αυτό θα τους οδηγήσει σε μια πιο δυστυχισμένη ζωή.

– Ο σύζυγός μου προτιμά να μη συζητήσουμε πάρα πολύ για εκείνον. Είναι από το εξωτερικό, από μία χώρα στην οποίαν καταδιώκονται τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, ακόμη περισσότερο από την Ελλάδα. Οπότε κι εκείνος έχει διαφορετικές εμπειρίες. Συναντηθήκαμε στο Λονδίνο και ήρθε στην Ελλάδα.

– Το 2015 ο σύζυγός μου κατέβηκε στην Πλατεία Συντάγματος, τότε με τις διαδηλώσεις, με τη σημαία της χώρας του και διαδήλωσε υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο Ευρώ. Γιατί ήξερε από τη δική του εμπειρία αυτό θα ήταν εν τέλει η μόνη δικλείδα ασφαλείας που έχουμε μεσο-μακροπρόθεσμα για να στηριχθούν κάποια δικαιώματα και κάποια ευρωπαϊκά ιδεώδη. Ήξερε ότι προερχόταν από μια χώρα όπου τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα και δεν ήθελε σε καμία περίπτωση την καινούργια του πατρίδα να διολισθαίνει προς αυτή την πορεία.

– Θα προέτρεπα και τους ακροατές να συμμετάσχουν στο gay pride είτε είναι στρέιτ είτε είναι γκέι. Είναι μία πάρα πολύ ευχάριστη στιγμή.

– Έχοντας πάει σε πολλά gay pride, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, θα έλεγα ότι περιέργως το Athens Pride είναι από τα καλύτερα παγκοσμίως. Σε άλλες πόλεις έχουν γίνει κάπως πιο εμπορικά και λίγο περισσότερο σαν ένα τεράστιο πάρτυ. Στην Ελλάδα το gay pride παραμένει μια πάρα πολύ πηγαία έκφραση. Έχει διάφορα χαρακτηριστικά τα οποία το κάνουν πάρα πολύ ενδιαφέρον. Είναι από τις λίγες πορείες στο κέντρο της Αθήνας που δεν είναι διαδηλώσεις και στις οποίες δεν ακούει κανείς ρυθμικά συνθήματα με ντουντούκες αλλά ακούει μουσική, βλέπει μπαλόνια, χαρούμενα κ.λπ.

– Aφού αποδεχτείς τον εαυτό σου και το δημοσιοποιήσεις, το εξηγήσεις στους άλλους, είτε είσαι γκέι είτε είσαι στρέιτ, θα ζήσεις μια πολύ πιο χαρούμενη ζωή. Θα έλεγα και για τους γονείς, να αποδεχτούν τα παιδιά τους, αν θέλουν την ευτυχία των παιδιών τους. Όσο πιο γρήγορα τα αποδεχτούν και τα αγκαλιάσουν όπως είναι, τόσο πιο ευτυχισμένα θα είναι τα παιδιά, αλλά τόσο πιο ευτυχισμένοι θα είναι και οι ίδιοι οι γονείς -που είναι και το ζητούμενο.
Πηγή:protothema

ΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΕΡΕΥΝΑ-ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ, ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥ ΤΟΥ ΣΥΔΝΕΫ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

 Δημήτρη Συμεωνίδη JP

ΡΟΔΩΠΙΣ Η ΔΩΡΙΧΑ , Η ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ

Δωρίχα η'Ροδώπις η ωραιοτάτη εταίρα φιλενάδα του Χάραξου αδερφού
της Σαπφούς ,στην Ελληνικήν Ναύκρατιν στην Αίγυπτο-Φαγιούμ
ζωγραφική-Χ.Ν.Κουβέλης

Πρόλογος

Πρόσφατα οι ΛΟΑΤΚΙ(Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι

 και Τρανς), στην Ουγγαρία εξέδωσαν βιβλίο που παρουσιάζουν την Σταχτοπούτα Ομοφυλόφιλη.

Ιllustration by Lilla Bölecz for 'Meseorszag mindenkie' or 'A Fairy Tale for Everyone

Γι’ αυτό αποφάσισα να παραθέσω στοιχεία για την πραγματική ιστορία από αρχαίους συγγραφείς.

Οι πολίτες ζήτησαν την απόσυρση του βιβλίου.Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι:

Η Ένωση Βιβλιοθηκονόμων και Εκδοτών καταδίκασε τις αντιδράσεις αυτές, συγκρίνοντάς τες, με τις πρακτικές λογοκρισίας “των ναζί και των κομμουνιστών”, την ώρα που χάρη στην έμμεση διαφήμιση αυξάνονται οι πωλήσεις του βιβλίου αυτού.

Αν είναι δυνατόν, τα πάντα για το κέρδος, εις βάρος της ιστορικής αλήθειας,αλλά και των ηθικών αξιών.

Δημήτρη Συμεωνίδη JP

(Το παρόν κείμενον είναι διασκευή του Βιβλίου μου  για την Ροδώπι ή Δωρίχα με σκοπό να γίνει η Δημοσίευση στην εφημερίδα)

Πρόλογος

Μιά πανάρχαια Ελληνική ιστορία που το 1697, ο Charles Perrault εξέδωσε το βιβλίο για την σταχτοπούτα και το 1729 ο  Robert Samber μετάφρασε στα Αγγλικά.Και το 1812 οι Αδελφοί Grimm έκαναν την δική τους διασκεύη.Έκτοτε έχουν εκδοθεί παραλλάγες σε όλες τις χώρες ανάλογα με τις πολιτιστικές τους αξίες

Η ιστορία της  αρχαίας δούλας και μετέπειτα εταίρας Ροδώπιδος  ή Δωρίχας, που διαιωνίστηκε το όνομα της, από  αρχαίους Έλληνες ιστορικούς  και μυθιστοριογράφους με  την ιστορία αγάπης, μεταξύ αυτής και του αδελφού της Σαπφούς, Χάραξο στην Αίγυπτο και μετά ο γάμος της με τον Φαραώ Άμαση της Αιγύπτου και που στα νεώτερα χρόνια  μετατράπηκε στην  ιστορία της Σταχτοπούτας

Οι παρακάτω τρείς ιστορικοί αναφέρουν την ιστορία της Ροδώπιδος η Δωρίχας

1. Ηρόδότος (Αλικαρνασσός 484 π.Χ. - Θούριοι 425 π.Χ./410 π.Χ.)

2. Στράβων Γεωγράφος (Αμάσεια Πόντου, 64 π.Χ. - Αμάσεια Πόντου, 24 μ.Χ.)

3. Κλαύδιος Αιλιανός (175-235μ.Χ)

Επίσης έχουμε και τους μυθιστοριογράφους

1.Αχιλλέα Τάτιο (τον 5ο αιώνα μ.Χ. ή, σύμφωνα με άλλους, τον 6ο ή και τον 2ο αιώνα μ.Χ.) .

2. Ο Ηλιόδωρος ο Εμεσηνός, αναφερόμενος και Ηλιόδωρος επίσκοπος Τρίκκης ήταν εξελληνισμένος Σύρος μυθιστοριογράφος, ο οποίος έζησε τον 3ο ή 4ο αιώνα και ο ο΄΄Εποίος στα τέλη του 4ου αι. έγινε επίσκοπος Τρίκκης

Επίσης και ο Αθήναιος στο έργο του Δειπνοσοφιστές

Ο Αθήναιος (αρχαία ελληνικά: Ἀθήναιος ο Nαυκρατίτης, λατινικά: Athenaeus Naucratita ή Naucratitus‎, τέλη 2ου αι. μ.Χ. - αρχές 3ου αι. μ.Χ.)

Και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς και λεξικογράφοι αναφέρουν την Ροδώπι ή Δωρίχα.

Παρακάτω θα διαβάσετε αυτήν την συναρπαστική  ιστορία και θα δείτε ότι η Αρχαία μας  Ελληνική Γραμματεία είναι ανεξάντλητη πηγή γνώσεων και δανεισμού  ιδεών από όλους τους μετέπειτα μελετητές .

Στα νεώτερα χρόνια, η ιστορία της σταχτοπούτας σχημάτισε την βάση για πολλά έργα.

Έχουμε :

Όπερα, Μπαλέτα,Θέατρο,κινηματογραφικά έργα,εκατοντάδες βιβλία με διάφορες παραλλαγές,ανάλογα με την ψυχοσύνθεση των διαφόρων λαών. Η πιό σωστή παραλλάγή είναι η Αιγυπτιακή Σταχτοπούτα που βασίζεται στην ιστορία του Στράβωνος.

Αυτό τό πόνημα θα βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς να κάνουν να αγαπήσουν οι μαθητές την Αρχαία μας Ελληνική Γραμματεία.

1.  Αιλιανός Άπαντα 6 . Ποικίλη Ιστορία Βιβλία Θ-ΙΔ. Αγροικικαί επιστολαί. Αποσπάσματα  .ΙΓ  ,33

Απόδοση στα νέα Ελληνικά

Στην Αίγυπτο λένε πως η εταίρα Ροδώπη ήταν πολύ όμορφη. Κάποτε που έπαιρνε το λουτρό της, η τύχη που αγαπάει να προκαλεί πράγματα παράδοξα και απροσδόκητα, της προξένησε κάτι αντάξιο του κάλλους της και όχι του χαρακτήρα της. Όσο αυτή λουζόταν και οι δούλες της φύλαγαν τα ρούχα, πέταξε ένας αετός, άρπαξε το ένα της υπόδημα και έφυγε γρήγορα. Το μετέφερε λοιπόν στη Μέμφιδα, τότε που δίκαζε ο Ψαμμίτιχος, και έριξε το υπόδημα στην αγκαλιά του. Ο Ψαμμίτιχος, θαυμάζοντας το σχήμα του υποδήματος και τη χάρη με την οποία ήταν φτιαγμένο και απορώντας με την πράξη του πουλιού, έδωσε διαταγή να αναζητήσουν σε όλη την Αίγυπτο τη γυναίκα, στην οποία ανήκε το υπόδημα. Όταν τη βρήκε, την παντρεύτηκε.

2.  ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ  17.1.33.20

Απόδοση στα Νέα Ελληνικά

Η ποιήτρια Σαπφώ την αποκαλεί Δωρίχα. Ήταν ερωμένη του αδελφού της Χαράξου που εμπορευόταν κρασί της Λέσβου στη Ναύκρατι. Αλλοι τη λένε Ροδώπι". Διηγούνται τον μύθο πως, ενώ έκανε το λουτρό της, ένας αϊτός άρπαξε από τη σκλάβα της ένα της υπόδημα, το ’φερε στη Μέμφιδα και το ’ριξε στην αγκάλη του βασιλιά που έτυχε και δίκαζε σε ανοιχτό χώρο, αφού ήρθε και στάθηκε πάνω από το κεφάλι του. Αυτός πρόσεξε το ιδιαίτερο σχήμα του υποδήματος και το αξιοπερίεργο του πράγματος κι έστειλε σε όλη τη χώρα να ζητήσουν τη γυναίκα που το φορούσε. Βρέθηκε στην πόλη των Ναυκρα-τιτών, την έφεραν κι έγινε γυναίκα του βασιλιά. Όταν πέθανε, την αξίωσαν με τέτοιον τάφο.

3.  ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ ΒΙΒΛΙΟΝ 2 ΕΥΤΕΡΠΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 134-135

129. μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι Αἰγύπτου Μυκερῖνον ἔλεγον Χέοπος παῖδα·

2.134.1.Άφησε κι αυτός πυραμίδα πολύ μικρότερη από του πατέρα του , αφού η κάθε πλευρά της θέλει είκοσι πόδια για να είναι τρία πλέθρα, τετράγωνη, ώς τη μέση από πέτρα αιθιοπική· για την πυραμίδα αυτή μερικοί Έλληνες υποστηρίζουν ότι είναι κάποιας γυναίκας, της εταίρας Ροδώπιδας, αλλά δεν μας τα λένε καλά· [2.134.2] μου φαίνεται μάλιστα πως όσοι τα λένε αυτά, δεν ξέρουν καν ποιά ήταν η Ροδώπις, διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να της αποδίδουν την κατασκευή τέτοιας πυραμίδας όπου δαπανήθηκαν αμέτρητες χιλιάδες τάλαντα, που λέει ο λόγος, ενώ εξάλλου η Ροδώπις άκμασε επί βασιλείας του Άμαση και όχι του Μυκερίνου· [2.134.3] πράγματι, η Ροδώπις έζησε πάρα πολλά χρόνια ύστερα από τους βασιλιάδες εκείνους που άφησαν τούτες τις πυραμίδες, καταγόταν από τη Θράκη και ήταν δούλη του Σάμιου Ιάδμονα, γιου του Ηφαιστόπολη, και σύνδουλη του Αίσωπου του μυθοποιού. Γιατί και αυτός του Ιάδμονα ήταν, όπως το απέδειξε με το παραπάνω τούτο το γεγονός: [2.134.4] όταν οι Δελφοί, λόγω χρησμού, έβγαζαν κάθε τόσο ανακοίνωση ποιός θέλει να εισπράξει την αποζημίωση για τον φόνο του Αισώπου, κανένας άλλος δεν φάνηκε, παρά την πήρε ο γιος του γιου του Ιάδμονα, Ιάδμονας κι αυτός — άρα ο Αίσωπος ήταν του Ιάδμονα.

[2.135.1] Η Ροδώπις πάντως έφθασε στην Αίγυπτο όταν την έφερε ο Ξάνθος ο Σάμιος, και ενώ ήρθε για να κάνει τη δουλειά της, απελευθερώθηκε με πολλά χρήματα από τον Μυτιληναίο Χάραξο, γιο του Σκαμανδρώνυμου, αδελφό της Σαπφώς της ποιήτριας. [2.135.2] Έτσι λοιπόν ελευθερώθηκε η Ροδώπις και έμεινε στην Αίγυπτο και έγινε πασίγνωστη για τις χάρες της και απέκτησε χρήματα πολλά βέβαια για μια Ροδώπιδα, αλλά όχι τόσα που να φτάνουν για τέτοια πυραμίδα. [2.135.3] Και εφόσον ακόμη και σήμερα όποιος θέλει μπορεί να μάθει πόσο ήταν το ένα δέκατο της περιουσίας της, δεν πρέπει να της αποδίδουμε τόσα πολλά χρήματα: θέλησε δηλαδή η Ροδώπις να αφήσει στην Ελλάδα ένα μνημείο του εαυτού της κατασκευάζοντας πράγμα τέτοιο που άλλος να μην έτυχε ούτε να το σκαρφιστεί ούτε να βρίσκεται σε ναό κανέναν, και να το αφιερώσει αυτό στους Δελφούς για να τη θυμούνται. [2.135.4] Με το ένα δέκατο λοιπόν των χρημάτων της έφτιαξε σιδερένιες σούβλες τόσο μεγάλες που να παίρνουν βόδια ολόκληρα και τόσες πολλές όσες της επέτρεπε αυτό το ένα δέκατο, και τις έστελνε στους Δελφούς· ακόμη και σήμερα οι σούβλες αυτές βρίσκονται σωριασμένες πίσω από τον βωμό που αφιέρωσαν οι Χίοι, απέναντι από τον ίδιο τον ναό. [2.135.5] Με κάποιον τρόπο, οι εταίρες στη Ναύκρατη τα καταφέρνουν να γίνονται ξακουστές για τις χάρες τους· πρώτα πρώτα αυτή για την οποία λέγεται τούτη η ιστορία, έγινε τόσο διάσημη ώστε όλοι οι Έλληνες ήξεραν το όνομα της Ροδώπιδας, ενώ ύστερα απ᾽ αυτήν μια άλλη, Αρχιδίκη τ᾽ όνομά της, έγινε πασίγνωστη σε όλη την Ελλάδα, αν και την κουβέντιαζαν λιγότερο απ᾽ όσο την προηγούμενη

[2.135.6] 

Όσο για τον Χάραξο, αφού χάρισε στην Ροδώπιδα την ελευθερία της, γύρισε στη Μυτιλήνη, όπου η Σαπφώ σε ποίημά της τον καταχέρισε. Εδώ όμως σταματάω να μιλάω για τη Ροδώπιδα.

4. 
   

5. Athenaeus Soph., Deipnosophistae (0008: 001)
   “Athenaei Naucratitae deipnosophistarum libri xv, 3 vols.”, Ed. Kaibel, G.
   Leipzig: Teubner, 1–2:1887; 3:1890, Repr. 1–2:1965; 3:1966.
   Book 13, Kaibel paragraph 69, line 2

Απόδοση στα Νέα Ελληνικά

69. Φημισμένες εταίρες και ξεχωριστές σε ομορφιά έβγαλε

και η Ναύκρατη. Ανάμεσα τους ήταν η Δωρίχα, που

η καλή Σαπφώ, όταν έγινε ερωμένη του αδερφού της Χάραξου,

τότε που αυτός σάλπαρε για εμπόριο στη Ναΰκρατη, με την ποίησή της

την κατηγόρησε ότι άρπαξε πολλά χρήματα του Χάραξου. Ο Ηρόδοτος τη λέει Βοδώπη316, αγνοώντας ότι αυτή είναι διαφορετική από χη Δωρίχα, αυτή που αφιέρωσε

τους περιβόητους οβελίσκους στους Δελφούς, που τους μνημονεύει ο Κρατίνος

μ αυτούς τους στίχους... Ο Ποσείδιππος σύνθεσε το παρακάτω επίγραμμα στη Δωρίχα,

αν και στην Αιθιοπία του τη μνημόνευσε πολλές φορές. Είναι τούτο:

Δωρίχα, τα κόκαλά σου τα στόλισε μια δέσμη από απαλά μαλλιά και το ένδυμα

που αποπνέει μόρα· μ αυτό κάποτε σκεπάζοντας τον χαριτωμένο Χάραξο σώμα με σώμα άγγιξες τα πρωινά ποτήρια.

Μένουν ακόμη και θα μένουν της αγαπητής ωδής της Σαπφώς

οι λευκές σελίδες που έχουν φωνή.

Γο όνομά σου είναι μακαριστό, που η Ναύκρατη θα το φυλάγει, όσο τα τενάγη

του Νείλου θα τα περνά καράβι.

6. Achilles Tatius Scr. Erot., Leucippe et Clitophon 

Book 8, chapter 12, section 1, line 2

Απόδοση στα Νέα Ελληνικά

Ήταν μια όμορφη παρθένα που την έλεγαν Ροδώπη, αγαπούσε τις καταδιώξεις και το κυνήγι. Είχε πόδια γρήγορα, χέρια εύστοχα, ζώνη και σκούφο, χιτώνα ανασηκωμένο μέχρι το γόνατο, και αντρι¬κό κούρεμα των μαλλιών. Την είδε η Άρτεμη, την επαίνεσε, την κάλεσε κοντά της, την έκανε συντρόφισσά της στο κυνήγι κι έκτοτε τις περισσότερες  φορές κυνηγούσαν μαζί.  Την όρκισε παράλληλα να  μείνει όπως ήταν, ν’ αποφύγει κάθε επαφή με άντρα  και να μην υποστεί τις βλάβες που φέρνει η Αφροδίτη. Η Ροδώπη ορκίστηκε. Τ’ άκουσε η Αφροδίτη, οργίστηκε και θέλησε να τιμωρήσει την κοπέλα για  την υπεροψία της. Yπήρχε ένας νέος από την Έφεσο, παλικάρι τόσο όμορφο, όσο όμορφη κοπέλα ήταν και η Ροδώπη. Τον έλεγαν Ευθύνικο. Όπως κι η  Ροδώπη, ασχολιόταν κι αυτός με το κυνήγι και δεν  ήθελε να γνωρίσει την Αφροδίτη.  Η θεά πήγε κοντά τους και έσμιξε τα κυνήγια τους. Μέχρι τότε  ήταν χωρισμένοι. Η Άρτεμη έλειπε. Φώναξε η Αφροδίτη τον γιο της τον τοξότη και του είπε: «Βλέπεις, παιδί μου, αυτό το ανέραστο ζευγάρι που αντιστρατευεται εμάς και τα μυστήριά μας; Η κοπέλα είχε το  θράσος να μ’ αρνηθεί και με όρκο. Τους βλέπεις που τρέχουν καταπάνω στο ελάφι.  Ξεκίνα κι εσύ το  κυνήγι σου από την αλαζονική κοπέλα. Σίγουρα το «δικό σου βέλος είναι πιο εύστοχο». Τεντώνουν κι οι  δυο τα τόξα, σημαδεύοντας η κοπέλα το ελάφι κι ο Έρωτας εκείνη. Πετυχαίνουν τον στόχο τους κι οι δύο , κι έτσι η κυνηγός κοπέλα, μετά την επιτυχία έγινε θήραμα κι αυτή. Το ελάφι έλαβε το βέλος στη ράχη του, ενώ η παρθένα στην καρδιά το βέλος σήμαινε έρωτα για τον Ευθύνικο. Του έριξε κι εκείνου ένα παρόμοιο.  Η Ροδώπη κι ο Ευθύνικος αντίκρισαν ο ένας τον άλλον. Στην αρχή, κάρφωσαν κι οι δυο τα μάτια τους και κανείς τους δεν ήθελε να τα στρέψει αλλού. Σιγά-σιγά τα τραύματά τους άρχι¬σαν να φουντώνουν, τους έσπρωξε ο Έρωτας σε αυτή τη σπηλιά όπου υπάρχει σήμερα η πηγή κι εκεί πά¬τησαν τον όρκο τους.  Η Άρτεμη είδε την Αφροδίτη να γελάει και κατάλαβε τι είχε συμβεί. Μεταμόρφωσε την κοπέλα σε νερό, εκεί όπου είχε χαλάσει την παρθενιά της. Γι’ αυτό, όταν κάποια κατηγορείται για θέματα ερωτικά, μπαίνει στην πηγή και πλένεται το νερό της είναι λίγο και φτάνει μέχρι τη μέση της γάμπας.  Η κρίση γίνεται ως εξής. Αφού γράψει τον όποιο όρκο της σε μια πλακέτα, τη δένει με νήμα γύρω από τον λαιμό. Αν ο όρκος είναι αληθινός, η πηγή μένει στη θέση της. Αν όμως έχει πει ψέματα, τότε το νερό θυμώνει, ανεβαίνει μέχρι το λαιμό και σκεπάζει την πλακέτα. Με τις ιστορίες αυτές πέρασε

η ώρα, ήρθε το βράδυ και πήγαμε να κοιμηθούμε ο καθένας χωριστά.

Heliodorus Scr. Erot., Aethiopica 

Book 2, chapter 25, section 1, line 3

Απόδοση στα Νέα Ελληνικά

XXV. 1 Μου συνέβη λοιπόν το εξής. Μια γυναίκα από  τη Θράκη, ονόματι Ροδώπις, στο άνθος της ηλικίας της και προικισμένη με μια ομορφιά που μόνο από της Χαρίκλειας ήταν κατώτερη, ήρθε δεν ξέρω πώς και από  πού στην Αίγυπτο, για κακή μοίρα όσων τη γνώρισαν,

και μπήκε γεμάτη έπαρση στη Μέμφιδα, με πολυπληθή συνοδεία, πλούσια κοσμήματα και όλες τις γητειές του έρωτα. Κανείς από όσους τη συναντούσαν δεν μπορούσε να της αντισταθεί· όλους τούς σαγήνευε το βλέμμα της που άπλωνε δίχτυ ερωτικό από το οποίο ήταν αδύνατον να ξεφύγεις. 2 Η Ροδώπις επισκεπτόταν συχνά τον ναό της Ίσιδος, της οποίας ήμουν ιερέας, και τιμούσε ανελλιπώς τη θεά με θυσίες και πολύτιμες προσφορές. Ντρέπομαι να το ομολογήσω, όμως θα σου το πω: όσο την έβλεπα, τόσο ωραιότερη μου φαινόταν. Η γητεία της στάθηκε πιο δυνατή από την εγκράτεια που με συνόδευε σε όλη τη ζωή μου· για καιρό πάλεψα απεγνωσμένα να αντιπαρατάξω τα μάτια της ψυχής στα μάτια του σώματος, όμως τελικά νικήθηκα και παραδόθηκα  στο ερωτικό πάθος. 3 Κατάλαβα τότε ότι αυτή  η γυναίκα ήταν η πηγή όλων των δεινών που μου είχαν

προφητέψει οι θεοί· αντιλήφθηκα πως ήταν το όργανο

του πεπρωμένου, το προσωπείο που είχε φορέσει η μοίρα

μου, και πήρα την απόφαση να μην ντροπιάσω το ιερατικό μου αξίωμα, το οποίο με συντροφεύει από τα παιδικά μου χρόνια, και να αντισταθώ στον πειρασμό, ώστε να μη βεβηλώσω τα ιερά και τα τεμένη των θεών. 4 Το σφάλμα μου δεν πήρε ευτυχώς έμπρακτη μορφή, όμως  θεώρησα πως η προαίρεσή μου και μόνο ήταν άξια

τιμωρίας, και βάζοντας δικαστή την ίδια μου τη συνείδηση, επέβαλα στον εαυτό μου την ποινή της εξορίας για το πάθος μου. Εγκατέλειψα, λοιπόν, ο βαριόμοιρος την πατρίδα μου και υποτάχτηκα στη μοίρα μου, αφήνοντας στα χέρια της το τι θα μου συνέβαινε στο εξής και φεύγοντας μακριά από την απαίσια Ροδώπι. 5 Διότι,

φίλε μου, φοβόμουν μήπως οι δυσμενείς αστρικές επιρροές που επικρατούσαν τότε με παρασύρουν σε κάποια  επαίσχυντη πράξη, εκείνο όμως που μ’ έκανε περισσότερο από όλα να φύγω ήταν τα παιδιά μου, για τα οποία το μαντικό μου χάρισμα, που μου έχει δοθεί από τους θεούς,μου αποκάλυψε ότι ήταν μοιραίο να αλληλοσκοτωθούν. 6  θέλοντας λοιπόν να αποφύγω αυτό το αποτρόπαιο θέαμα, που και ο ίδιος ο ήλιος δεν θα το άντεχε, αλλά θα έκρυβε, υποθέτω, τις ακτίνες του πίσω από κάποιο σύννεφο, και να προφυλάξω τα πατρικά μου μάτια από το δουν τον θάνατο των παιδιών μου, εγκατέλειψα το σπίτι και την πόλη των πατέρων μου· δεν αποκάλυψα σε  κανέναν τις πραγματικές προθέσεις μου, αλλά προφασίστηκα ότι θα πήγαινα στις Μεγάλες Θήβες για να δω το μεγαλύτερο από τους δύο γιους μου. που τότε ζούσε εκει μαζί με τον παππού του από την πλευρά της μητέρας του. θύαμις είναι, φίλε μου. τ’ όνομά του». 7 Στο άκουσμα αυτού του ονόματος ο Κνήμων αναπήδησε ακόμα μια φορά όμως συγκρατήθηκε και σώπασε για να μη χάσει τη συνέχεια,και ο Καλάσιρις ολοκλήρωσε την αφήγησή του ως εξής

Ποσείδιππος -Επίγραμμα

Απόδοση στα Νέα Ελληνικά

Τα κόκαλά σου γίνανε σκόνη προ πολλού, Δωρίχα.
Διαλύθηκε στο χώμα κι η κορδέλα των μαλλιών, το μυρωμένο ρούχο.
Μ’ αυτό κάποτε τύλιγες τον τυχερό το Χάραξο κι οι δυο, μια σάρκα,
απλώνατε τα χέρια για να πιείτε το κρασί απ’ τα ποτήρια της αυγής.
Τι απόμεινε από σε; Για σε μιλούν και θα μιλούν μες στους αιώνες
οι αγαπημένες λευκές στήλες των στίχων της Σαπφώς.
Ευλογημένο τ’ όνομά σου. Η Ναύκρατις θα το φυλάξει ξακουστό
μες στους αιώνες που θα πλέουν τα καράβια από τη θάλασσα στο Νείλο.