Η Antonella Lerca, μια transgender γυναίκα Ρομά καταγωγής και εργάτρια του σεξ, ξεκίνησε την προεκλογική καμπάνια της ως ανεξάρτητη υποψήφια για τις τοπικές εκλογές στη Ρουμανία, στις 27 Σεπτεμβρίου. «Ανέχθηκα αρκετά από λευκούς προνομιούχους άντρες που λάμβαναν αποφάσεις για ευάλωτες κοινότητες της Ρουμανίας», σημείωσε η ίδια, αναφερόμενη στις κοινότητες «των Ρομά, των transgender και των εργατριών του σεξ». Η Lerca δήλωσε πως λυπάται βαθύτατα για την απουσία προσώπων LGBT στην ρουμανική πολιτική, προσθέτοντας πως θα βασιστεί στην οκταετή εμπειρία της ως ακτιβίστρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την στήριξη «ευάλωτων κοινοτήτων». Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, κατεβαίνει υποψήφια έχοντας τρεις βασικές προτεραιότητες: την κοινωνική προστασία και τις δημόσιες υπηρεσίες, τα δικαιώματα των γυναικών και τις διακρίσεις, καθώς επίσης και την μετατροπή της πόλης του Βουκουρεστίου σε πιο φιλική για το περιβάλλον. Το ντεμπούτο της Antonella Lerca στην πολιτική έρχεται μετά την επιβολή απαγόρευσης από την ρουμανική βουλή «σε προπαγανδιστικές θεωρίες και απόψεις σχετικά με την ταυτότητα φύλου σύμφωνα με την οποία το φύλο είναι ξεχωριστή έννοια από το βιολογικό φύλο». Ο νόμος προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σε πολίτες αλλά και ακαδημαϊκούς κύκλους, με πολλούς να τον χαρακτηρίζουν «επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης και πολιτική παρέμβαση στην εκπαίδευση». Με πληροφορίες από Pink News Πηγή: www.lifo.gr
Το Facebook και το Instagram έχουν αρχίσει να απαγορεύουν περιεχόμενο που προωθεί τις θεραπείες αλλαγής φύλου σε LGBT, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιεύσεων χρηστών.
Η απαγόρευση ισχύει για πρακτικές που επιδιώκουν να αλλάξουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό ενός ατόμου από γκέι ή αμφισεξουαλικό σε ετεροφυλόφιλο. Διευθυντής δημόσιας πολιτικής του Instagram δήλωσε στο BBC ότι το αμφιλεγόμενο περιεχόμενο δεν θα επιτρέπεται να δημοσιεύεται, από αυτήν την εβδομάδα.
“Δεν επιτρέπουμε επιθέσεις εναντίον ατόμων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου και ενημερώνουμε τις πολιτικές μας για την απαγόρευση της προώθησης υπηρεσιών θεραπείας μετατροπής σεξουαλικών προτιμήσεων” αναφέρε ο εκπρόσωπος του Instagram. “Εξετάζουμε πάντα τις πολιτικές μας και θα συνεχίσουμε να διαβουλευόμαστε με ειδικούς και άτομα με προσωπικές εμπειρίες για να ενημερώσουμε την προσέγγισή μας στο θέμα”. Η αλλαγές θα ισχύσουν και για το Facebook, στο οποίο ανήκει το Instagram. Νωρίτερα φέτος, οι πλατφόρμες απαγόρευσαν την διαφημιστική προώθηση των συγκεκριμένων θεραπειών.
Η νέα πολιτική έρχεται καθώς οι φωνές στο Ηνωμένο Βασίλειο αυξάνονται προς την τοπική κυβέρνηση να απαγορεύσει τις συγκεκριμένες θεραπείες ως ποινικό αδίκημα.Το 2018, η χώρα δεσμεύτηκε να καταστείλει αυτές τις πρακτικές, αλλά δεν έχει ληφθεί ακόμα επίσημη δράση. Στις ΗΠΑ, οι θεραπείες αλλαγής σεξουαλικών προτιμήσεων που απευθύνονται σε ανηλίκους έχουν απαγορευτεί σε 20 πολιτείες.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πόσο αυστηρά το Facebook και το Instagram θα επιβάλουν την απαγόρευση όταν οι ομάδες αυτές θεραπείας τείνουν να έχουν και θρησκευτικές επιρροές. Μέχρι σήμερα, ακτιβιστές πολιτικών δικαιωμάτων υποστηρίζουν ότι το Facebook ειδικότερα είναι αργό στις αντιδράσεις του ενάντια στη ρητορική μίσους και την παραπληροφόρηση που κυκλοφορεί στην πλατφόρμα. Ωστόσο, στελέχη της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένου του Διευθύνοντος Συμβούλου, Mark Zuckerberg, δήλωσαν ότι η εταιρεία θέλει να αποφύγει την αστυνόμευση της ελεύθερης έκφρασης.
Το Instagram δήλωσε στο BBC ότι η καθολική απαγόρευση θα χρειαστεί χρόνος για να εφαρμοστεί. Έτσι, οι λογαριασμοί χρηστών και οι ομάδες που είναι αφιερωμένες στις θεραπείες ενδέχεται να συνεχίσουν να παραμένουν ορατές, προς το παρόν.
Ο άλλοτε ποδοσφαιριστής των Άστον Βίλα, Γουέστ Χαμ και Έβερτον, Τόμας Χιτσλσπέργκερ, αναθαρρεί αναφορικά με την αλλαγή στάσης του ποδοσφαιρικού κόσμου απέναντι στους gay και προχωρά σε νέα αποκάλυψη για όσα αντίκριζε στην καριέρα του.
Ο Τόμας Χιτσλσπέργκερ είχε βρει τη δύναμη να δηλώσει δημόσια πως είναι gay, όταν πλέον είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση λόγω και των τραυματισμών που δεν του επέτρεπαν να παίξει στο κορυφαίο επίπεδο με την άνεση που θα ήθελε και που θα είχε αν δεν αντιμετώπιζε τόσα προβλήματα.
Διαβάζοντας τις δηλώσεις των Ριτσάρλισον και Ντιν από την Έβερτον, με τους ποδοσφαιριστές να τονίζουν ότι η γενικότερη αντιμετώπιση του αθλήματος προς τους παίκτες με διαφορετική σεξουαλική προτίμηση πρέπει ν' αλλάξει και να μην μένει στην 100ετίας νοοτροπία, ο παλαίμαχος χαφ έγραψε:
«Αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό. Ακόμα θυμάμαι στις δικές μου μέρες στο ποδόσφαιρο που συμπαίκτες μου έλεγαν ότι δεν ήθελαν καν να αλλάξουν ρούχα, πόσω μάλλον να κάνουν ντους, όταν υπήρχαν gay ποδοσφαιριστές στ' αποδυτήρια μαζί τους»!
Πηγή: gazzetta.gr
Ρατσισμός είναι να μισείς κάτι που τυχαία δεν είσαι. Δυστυχώς, ο ρατσισμός έχει πολλά είδη και αρκετά από αυτά τα συναντάμε συχνά στην καθημερινότητά μας. Μερικά από τα πιο γνωστά είναι ο φυλετικός, δηλαδή η αντίληψη ότι μια φυλή είναι ισχυρότερη, αλλά και ανώτερη από κάποια άλλη. Ακόμη, υπάρχει ο εθνικός, ο οποίος ταυτίζεται και συνδέεται άμεσα με τον εθνικισμό. Πιο συγκεκριμένα, όταν αναφερόμαστε στον εθνικό ρατσισμό, εννοούμε τις διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων με κριτήριο την εθνική καταγωγή τους. Τέλος, έχουμε τον θρησκευτικό, στον οποίο θα γίνει μια ιδιαίτερη αναφορά παρακάτω.
Πηγή εικόνας: psacunion.ca
Θρησκευτικός ρατσισμός
Με τον όρο «θρησκευτικός ρατσισμός», αναφερόμαστε στη διαφοροποίηση των ανθρώπων με γνώμονα τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Ο καθένας, έχεις τις δικές του πεποιθήσεις (Χριστιανισμός, Ισλαμισμός, Προτεσταντισμός κ.ο.κ) ωστόσο, αυτό δε σημαίνει πως κάποια θρησκεία ή σύνολα πιστών είναι ανώτερα από κάποια άλλα. Τα αποτελέσματα του θρησκευτικού ρατσισμού, πολλές φορές είναι οι αντιπαλότητες αλλά και η διχόνοια μεταξύ των λαών. Όλοι μας πρέπει να προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε τον ρατσισμό, θρησκευτικό και μη, συνειδητοποιώντας ότι είμαστε ίσοι.
Πηγή εικόνας: hbr.org
Πολλοί πιστεύουν ότι ο ρατσισμός αποτελεί μια ξεπερασμένη έννοια. Ωστόσο, τα καθημερινά συμβάντα, δείχνουν ότι αυτή η άποψη δεν υφίσταται. Οι διακρίσεις, πλέον, συμβαίνουν τόσο συχνά, που έχουν σταματήσει να μας «εντυπωσιάζουν». Είναι άδικο κάποιος να έχει περισσότερα προνόμια λόγω της καταγωγής του, του χρώματος δέρματος κτλ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι όλοι είμαστε άνθρωποι. Μπορεί να μη μοιάζουμε μεταξύ μας, αλλά στην πραγματικότητα είναι τόσα πολλά τα κοινά μας, που μας κάνουν ίδιους τον έναν με τον άλλον. Όλοι έχουμε ανάγκες, δικαιώματα και υποχρεώσεις. Έχουμε δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, στην κατάκτηση υψηλών θέσεων εργασίας, στη διεκδίκηση ευκαιριών σε όλους τους τομείς. Δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν να μας καταπατάει τα δικαιώματα.
Καταπολέμηση και εξάλειψη ρατσισμού
Πώς θα καταφέρουμε να καταπολεμήσουμε αλλά και να εξαλείψουμε τον ρατσισμό; Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το πετύχουμε αυτό. Αρχικά, πρέπει να μελετήσουμε την παγκόσμια ιστορία και την επιστήμη της κοινωνιολογίας. Μαθαίνοντας για τα προαναφερθέντα, θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε τον πολιτισμό και τρόπο ζωής των άλλων ανθρώπων. Έτσι θα διαπιστώσουμε, ότι έχουμε πολλά κοινά που μας συνδέουν, απομακρύνοντας οποιαδήποτε διάθεση ρατσιστικής συμπεριφοράς. Επιπλέον, είναι αξιοσημείωτο, ότι κανείς δε θα πέφτει θύμα προπαγάνδας. Αντίθετα, θα είναι σε θέση να εκφραστεί ελεύθερα και να παραθέσει τα επιχειρήματά του, δείχνοντας ότι οι ρατσιστικές αντιλήψεις δεν έχουν καμία βάση. Είναι ξεκάθαρο, ότι σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση και εξάλειψη του ρατσισμού, έχουν τα Μ.Μ.Ε (Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας). Τα Μ.Μ.Ε, αναμφίβολα αποτελούν κάποια από τα κυριότερα μέσα επιρροής. Γι’αυτό λοιπόν, οφείλουν να προβάλλουν ένα κοινωνικό πρότυπο, στο οποίο δεν υπάρχει ρατσισμός και όλοι οι άνθρωποι ζουν αρμονικά. Πρέπει έχουν τον κυρίαρχο ρόλο στην προσπάθεια για την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων, απέναντι σε θέματα ρατσισμού.
Πηγή εικόνας: freepik.com
Για την ισότητα των ανθρώπων έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται πολλοί αγώνες. Γι’αυτό λοιπόν, είναι καιρός να ευαισθητοποιηθούμε όλοι, ώστε να συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση του ρατσισμού και κατά συνέπεια στην εξάλειψή του. Η νέα γενιά, πρέπει να βοηθήσει ώστε να πετύχει αυτό. Δεν πρέπει να σιωπήσει. Πρέπει να γίνει παράδειγμα για τους άλλους.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του άρθρου:
Είδη ρατσισμού. Ανακτήθηκε από: https://vagialagou.weebly.com/epsilon943deltaeta-rhoalphatausigmaiotasigmamuomicron973.html. (Τελευταία πρόσβαση: 5.07.2020)
Ο Ιούνιος του κάθε χρόνου έχει οριστεί ως ο Μήνας Υπερηφάνειας (Pride) για τον εορτασμό της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Ένα μήνυμα αγάπης που μεταφέρεται από άτομο σε άτομο και καταλήγει σε μία γιορτή του έρωτα που τους χωρά όλους και όλες. Γι'αυτό, συγκεντρώσαμε μερικές από τις καλύτερες LGBT+ ταινίες που καταφέρνουν όχι μόνο να αναδείξουν τις πτυχές της ζωής των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων αλλά χαρίζουν και την απόλυτη κινηματογραφική εμπειρία σε όποιον τις παρακολουθήσει.
Οι 10 αγαπημένες μας ταινίες με LGBT+ χαρακτήρες:
1. Η Ζωή της Αντέλ (Blue Is The Warmest Colour - La Vie D'Adele) - Γαλλία, 2013
Παρά τις ρεαλιστικές ερωτικές σκηνές της ταινίας, συνεχίζει να αποτελεί μία ωδή στην νεανικότητα, στην τέχνη, στις πληγωμένες καρδιές και την περιπέτεια της εξερεύνησης της σεξουαλικότητας αλλά και του ίδιου του εαυτού μας.
Πρωταγωνιστούν: η ελληνο-γαλλίδα Adele Exarchopoulos στον ομώνυμο ρόλο της Adele που έχει χαρακτηριστεί ως ο καλύτερος της καριέρας της και το κορίτσι του James Bond με την απαράμιλλη ομορφιά, η Lea Seydoux. Οι δύο πρωταγωνίστριες ήρθαν πολύ κοντά στα γυρίσματα της ταινίας και μέχρι και σήμερα δεν χάνουν την ευκαιρία να δείξουν πόσο θαυμάζουν η μία την άλλη.
2. Το Κορίτσι από την Δανία (The Danish Girl) - Η.Π.Α., 2015
Στην Κοπεγχάγη της δεκαετίας του 1920 ο ζωγράφος Άιναρ Βέγκενερ αντικαθιστά για χάρη της επίσης ζωγράφου γυναίκας του, Γκέρντα, ένα θηλυκό μοντέλο. Μια εμπειρία που θα τον μεταμορφώσει, θα τον κάνει να ανακαλύψει την αληθινή ταυτότητά του και θα τον σπρώξει να γίνει ένας από τους πρώτους διεμφυλικούς που προχώρησαν σε επαναπροσδιορισμό φύλου.
Μία από τις πιο γνωστές LGBT+ ταινίες που ασχολούνται με τα ζητήματα της trans κοινότητας.
3. Moonlight - Η.Π.Α, 2006
Η μόνη ταινία της λίστας μας που κατέχει Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας - δικαίως για το Moonlight, αδίκως για τις υπόλοιπες. Γινόμαστε μάρτυρες της ζωής του Chiron, σε διάφορες φάσεις της ζωής του και ακολουθούμε το ταξίδι της εξερεύνησης της σεξουαλικότητάς του. Μία ταινία γροθιά στην τοξική αρρενωπότητα που καταδεικνύει ταυτόχρονα τον ρατσισμό κατά των μαύρων.
Η συγκεκριμένη δεν κατατάσσεται μόνο στις καλύτερες ταινίες σχετικές με την LGBT+ κοινότητα αλλά και στις αντιρατσιστικές.
4. To Μυστικό του Brokeback Mountain (Brokeback Mountain) - Η.Π.Α, 2005
Μία από τις πρώτες εμπορικές και τόσο μαζικές ταινίες με queer πρωταγωνιστές. Μία ιστορία που κάνει πιο φανερό από ποτέ το ότι ο έρωτας δεν κοιτάει φύλο, φυλή, τάξη, τίποτα. Ακόμη, η ταινία περνάει διακριτικά το μήνυμα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι κάτι πολύ πιο ρευστό από ότι είχαμε στο μυαλό μας.
Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι εξαιρετικές, ειδικά του αδικοχαμένου Heath Ledger. Βραβεύτηκε με Όσκαρ Σκηνοθεσίας και έκανε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία.
5. Να με φωνάζεις με το όνομά σου (Call me by your name) - Ιταλία, 2017
Μία από τις πιο όμορφες ρομαντικές ιστορίες που έχουν γραφτεί για ομόφυλα ζευγάρια. Αυτή η coming-of-age ιστορία του Ιταλού Έλιο που γνωρίζει τον μεταπτυχιακό αμερικάνο φοιτητή Όλιβερ, θα κάνει όλους τους θεατές, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, να ταυτιστούν. Τα υπέροχα τοπία, οι ερμηνείες και η μουσική έρχονται μόνο να ενισχύσουν το όνειρο του καλοκαιρινού ανεκπλήρωτου έρωτα των δύο πρωταγωνιστών.
6. Carol - Η.Π.Α., 2017
Σε αυτό το σκοτεινό παραμύθι του Todd Haynes (βασισμένο στο διήγημα της Patricia Highsmith) μία νέα πωλήτρια, η Therese (Rooney Mara) αποπλανιέται από μία μεγαλύτερη γυναίκα με το όνομα Carol (Cate Blanchett). Οι δύο τους ξεκινούν ένα road trip που θα φέρει τα πάνω κάτω στις ζωές και των δύο ενώ θα καταστρέψει και τον γάμο της Carol.
Ο Tom Hanks κέρδισε το πρώτο του βραβείο Oscar με την ερμηνεία του ως Andrew Beckett. Ενός δικηγόρου που απολύεται όταν γίνεται γνωστό ότι πάσχει από AIDS. Το δράμα του Jonathan Demme είναι μία από τις πιο εμπορικές ταινίες που καταπιάνονται με το ζήτημα του AIDS και κατάφερε να δώσει ένα οικείο πρόσωπο (αυτό του Χανκς) σε μία κοινότητα που έχει συνηθίσει να περιθωριοποιείται.
8. 120 Χτύποι το Λεπτό (BPM) - Γαλλία, 2017
Στις αρχές του '90, μία ομάδα ακτιβιστών στο Παρίσι διαδηλώνουν για να διεκδικήσουν καλύτερη αντιμετώπιση των ασθενών HIV/AIDS στην χώρα. Όσο η ταινία δείχνει την δραματική και συγκινητική δράση της οργάνωσης ACT UP, ταυτόχρονα αναδεικνύει και τις προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών.
Μία από τις πιο ευαίσθητες ταινίες του Pedro Almodóvar. Στην Μαδρίτη του 1980 ο νεαρός κινηματογραφιστής Enrique Goded (Fele Martínez) έρχεται ξανά μετά από χρόνια σε επαφή με τον παιδικό του φίλο Ignacio (Gael García Bernal). Ο παλιός συμμαθητής τελικά είναι εκείνος που θα πρωταγωνιστήσει στην ταινία του Ενρίκε. Και οι δύο έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον πατέρα Μανόλο. Η ταινία έχει ως θέμα τα βιώματα των μαθητών στο καθολικό σχολείο. Στην πορεία, ο Ενρίκε συνάπτει ερωτική σχέση με τον Ιγνάθιο μόνο για να ανακαλύψει ότι τίποτα δεν είναι όπως το γνώριζε.
10. Το δικό μου Άινταχο (My own Idaho) - Η.Π.Α, 1991
O αδικοχαμένος River Phoenix (ναι, ο μεγάλος αδερφός του Joaquin Phoenix, που έχασε την ζωή του από υπερβολική δόση ναρκωτικών το 1993) και ο Keanu Reeves πρωταγωνιστούν στο «Δικό μου Άινταχο». Η ταινία του Gus van Sant έχει ονειρεμένη ατμόσφαιρα και μας φέρνει στο Σιάτλ του 1980 όπου η ζωή ήταν γλυκιά και δύσκολή.
Και οι 10 ταινίες είναι εξαιρετικές - εσείς πόσες έχετε δει;
Ενας Βραζιλιάνος ακτιβιστής ΛΟΑΤ, υπέβαλε καταγγελία εναντίον του Νέιμαρ στο γραφείο του εισαγγελέα του Σάο Πάουλο, κατηγορώντας τον άσο της Παρί Σεν Ζερμέν για ομοφοβία, επειδή αποκάλεσε τον σύντροφο της μητέρας του, «viadinho», μια βρισιά που στην Βραζιλία χρησιμοποιείται για τους ομοφυλόφιλους.
Η εισαγγελία επιβεβαίωσε ότι έχει λάβει την καταγγελία, που πρέπει τώρα να μελετηθεί από τον αρμόδιο εισαγγελέα, ο οποίος είναι υπεύθυνος για να αποφασίσει εάν θα ασκήσει δίωξη κατά του διάσημου ποδοσφαιριστή.
Ο ακτιβιστής, Αγκριπίνο Μαγκαλιάες, ο οποίος δεν εμπλέκεται άμεσα στην υπόθεση, ανακοίνωσε στο Instagram ότι σκοπεύει να υποβάλει καταγγελία για «ομοφοβία και ρητορική μίσους». Οι ομοφοβικές προσβολές ακούστηκαν σε μια ηχογράφηση ιδιωτικής συνομιλίας του παίκτη με πολλούς φίλους του, η οποία διέρρευσε στον Τύπο.
Σύμφωνα με το ηχητικό ντοκουμέντο, ο Νεϊμάρ υβρίζει τον 22χρονο, Τιάγκο Ράμος, φίλο της 52χρονης μητέρας του, Ναντίν Γκονσάλβες, με διάφορους χαρακτηρισμούς, ενώ σε ανάλογο… ύφος σχολιάζουν και οι φίλοι του αρχηγού της εθνικής Βραζιλίας.
Η Ναντίν Γκονσάλβες, δημοσιοποίησε την σχέση της με τον νεαρό άνδρα, τον περασμένο Απρίλιο και το σκάνδαλο πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις, όταν λίγο αργότερα, αποκαλύφθηκε ότι ο Ράμος είναι αμφιφυλόφιλος.
Υπενθυμίζεται, ότι πριν από έναν χρόνο, ο Νεϊμάρ είχε κατηγορηθεί για βιασμό από μια συμπατριώτισσα του, την οποία είχε προσκαλέσει στο Παρίσι μετά από διαδικτυακό φλερτ, αλλά η υπόθεση απορρίφθηκε, λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.
Υπογράφηκε το πρώτο γκέι σύμφωνο συμβίωσης στο Αντίρριο, με μια ντόπια, γόνο γνωστής οικογένειας της περιοχής, και την Ιταλίδα σύντροφό της να κάνουν το «ποδαρικό», αδιαφορώντας για τους ψιθύρους της τοπικής κοινωνίας και προχωρώντας στην επισημοποίηση του δεσμού τους!
Οι δύο ερωτευμένες γυναίκες, οι οποίες τόλμησαν να πάνε κόντρα στις προκαταλήψεις, δεν θέλησαν να κρατήσουν κρυφή την απόφασή τους να κάνουν το επόμενο βήμα στη σχέση τους, αλλά προτίμησαν να μοιραστούν τη χαρά τους με τις οικογένειές τους.
Έτσι, αφού έβαλαν τις υπογραφές τους στο σύμφωνο συμβίωσης και επισφράγισαν την «ένωσή» τους με ένα τρυφερό φιλί, έτρεξαν στον χώρο που είχαν κλείσει στο Τρίκορφο για να γλεντήσουν μέχρι πρωίας μαζί με τους δικούς τους!
Κάηκε το πελεκούδι
Σύμφωνα με πληροφορίες των τοπικών Μέσων Ενημέρωσης, εκείνη τη βραδιά κάηκε το… πελεκούδι! Κι αυτό γιατί, εκτός από τους στενούς συγγενείς, το γκέι ζευγάρι είχε καλέσει στο πάρτι και πολλούς φίλους και γνωστούς, που γιόρτασαν ξέφρενα την επισημοποίηση του δεσμού τους.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το νέο διαδόθηκε από στόμα σε στόμα στην ευρύτερη περιοχή, σκανδαλίζοντας όσους δεν βλέπουν με καλό μάτι την υπογραφή συμφώνου συμβίωσης από δύο άτομα του ίδιου φύλου.
Υπήρξαν, ωστόσο, και κάποιοι που είπαν ότι με την απόφασή τους οι ερωτευμένες γυναίκες έσπασαν ταμπού και προκαταλήψεις ετών. Όπως και να ‘χει, οι ίδιες μάλλον δεν δίνουν… δεκάρα για όσα λέγονται, από τη στιγμή, μάλιστα, που έχουν την έγκριση των οικογενειών τους!
Σύμφωνα με την wikipedia, ρατσισμός ή παλαιότερα ρασιαλισμός «….είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους, αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους, διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος, την εθνικότητα, τη θρησκεία, το φύλο, είτε από τον σεξουαλικό προσανατολισμό κλπ. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στην λέξη, ιταλ. (ράτσα/ razza = φυλή), είναι ο φυλετικός ρατσισμός…». Οι φυλετικοί ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών, βάσει των οποίων και προσδιορίζουν αυτές σε ανώτερες και κατώτερες.
Γιατί όμως κάποιος γίνεται ρατσιστής και πώς αναπαράγεται ο ρατσισμός από άνθρωπο σε άνθρωπο;
Ο άνθρωπος ως κοινωνικό ον, έχει πάντα την ανάγκη του ανήκειν αλλά και του αυτοπροσδιορισμού του. Ένας πολύ συνηθισμένος τρόπος για την κατασκευή της αυτοεκτίμησης και του αυτοπροσδιορισμού του ανθρώπου είναι η κοινωνική σύγκριση. Συγκρίνω την κοινωνική ομάδα στην οποία ανήκω (όποια κι αν είναι αυτἠ) και αξιολογώ εάν η άλλη ομάδα είναι καλύτερη ή χειρότερη. Αυτό αντίστοιχα θα επηρεάσει και τα προσωπικά αισθήματα αυτό-αξίας μου. Αυτή είναι η βάση κοινωνιολογικά του τι ομάδες και τι ρόλο θα επιλέξουμε να έχουμε στην κοινωνία. Μαζί με πολλά ακόμη στοιχεία, σιγά σιγά χτίζεται η ταυτότητα και η αυτοεκτίμησή μας. Και όλο αυτό είναι πανανθρώπινο και δεν προκαλεί προβλήματα.
Ωστόσο σε μια οικογένεια με απουσία αγάπης, με αυστηρότατα κριτήρια και άκαμπτο τρόπο σκέψης και αξιολόγησης, μπορούν να αναπτυχθούν τάσεις το άτομο να είναι αρκετά απορριπτικό προς την απέναντι ομάδα και εν τέλει σε βάθος χρόνου να αναπτυχθούν ρατσιστικές τάσεις. Όταν το παιδί δεν νιώθει κάποια αξία, θα βρει κάτι να νιώσει ότι έχει αξία. Δυστυχώς η φυλή, το φύλο και άλλα βιολογικά αποκτήματα είναι η έσχατη λύση, μια λύση απελπισίας…
Από την άλλη, μη ξεχνάμε ότι είμαστε πάντα πρότυπα μίμησηςγια τα παιδιά. Επομένως η προκατάληψή μας προς συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και φυλές είναι εμφανής και διδάσκεται συνειδητά ή ασυνείδητα στα παιδιά μας. Όταν ο τρόπος μας για να νιώσουμε καλά με τον εαυτό μας, με αυτό που είμαστε, εξαρτάται από την αξιολόγηση (καλή ή κακή) του άλλου, όταν η ανοχή μας στο διαφορετικό είναι μηδαμινή, όταν βαθύτερα νιώθουμε μια απειλή και έναν φόβο να αντιμετωπίσουμε τη δική μας ατέλεια, τότε πολύ πιθανό να αναπτυχθούν ρατσιστικά αισθήματα
Η λύση ποια μπορεί να είναι;
Η ενημέρωση. Η μάθηση. Η περιέργεια και η επιθυμία για νέα πληροφορία. Η αντικειμενικότητα.
Stop racism
Πηγή: Παπάνης Ε., (2011). Αυτοεκτίμηση: Θεωρία και Αξιολόγηση. Εκδ. Σιδέρη.
ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ NETFLIX ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΛΟΑΤ ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΕΙΡΕΣ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Σε αφαίρεση από το μενού του των σειρών που περιέχουν ομοφυλόφιλους χαρακτήρες προχωρά το Netflix, προκειμένου να μη χάσει τους περισσότερους από 1,5 εκατομμύρια χρήστες του στην Τουρκία!
Εν προκειμένω, η μεγαλύτερη υπηρεσία παροχής streaming περιεχομένου στον κόσμο, ανακοίνωσε ότι «παραμένει δεσμευμένη στις δραστηριότητές της» στην Τουρκία, απαντώντας σε ποικίλες αναφορές που έγιναν κατά το Σαββατοκύριακο, οι οποίες υποστήριζαν ότι θα σταματούσε τις λειτουργίες της στη γείτονα, λόγω κυβερνητικής παρέμβασης στο περιεχόμενο.
«Παραμένουμε αφοσιωμένοι στα μέλη μας και την δημιουργική μας ομάδα στην Τουρκία», αναφέρει σε δήλωσή της η Netflix, τονίζοντας ότι «είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι για τα projects που βρίσκονται σε εξέλιξη και σύντομα θα ξεκινήσουν τα γυρίσματα»
Ωστόσο, σύμφωνα με πηγές από τα… ενδότερα της εταιρείας, ο γίγαντας του streaming προχώρησε στην ακύρωση των πλάνων του για ένα τουρκικό show με τίτλο «If Only», μετά το αίτημα του υπουργείου Πολιτισμού της χώρας (το οποίο εξετάζει όλα τα σενάρια διεθνών χρηματοδοτούμενων παραγωγών), να καταργηθεί ένας γκέι χαρακτήρας. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το Netflix που σκόπευε να παράγει το show σε συνεργασία με μια τοπική εταιρεία, αντί να συμφωνήσει σε τροποποιήσεις επί του σεναρίου, αποφάσισε να το ακυρώσει.
Ψεύτικο αποχαιρετιστήριο μήνυμα
Ωστόσο, λίγο μετά την ανακοίνωση της ακύρωσης του show, η οποία μεταδόθηκε από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, κυκλοφόρησε ένα ψεύτικο… αποχαιρετιστήριο μήνυμα από το Netflix στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των Τούρκων χρηστών!
Σύμφωνα με δήλωση της εταιρείας το Netflix έχει αυτή τη στιγμή περισσότερους από 1,5 εκατομμύρια χρήστες στην Τουρκία, με τον αριθμό τους να έχει αυξηθεί σημαντικά μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, η οποία ανάγκασε τους ανθρώπους να παραμένουν στα σπίτια τους.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, πάντως, το BBC ανέφερε ότι το Netflix είχε όντως αφαιρέσει έναν γκέι χαρακτήρα από μια τουρκική σειρά –το «Love 101»– μετά από «διμερείς συνομιλίες» με την εποπτική αρχή για τα media της Τουρκίας (RTUK).
Υπάρχουν περιορισμοί στην αγάπη; Στον έρωτα; Αυτά είναι τα ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να απαντήσει κάθε χρόνο το Pride από το 1970. Και η απάντηση είναι ένα περήφανο «ΟΧΙ». Για αυτό και η 28η Ιουνίου είναι η Διεθνής Ημέρα Ομοφυλοφυλικής Υπερηφάνιας, στην οποία κάθε χρόνο διοργανώνεται μια παρέλαση προς τιμήν των διαφορετικών και των καταπιεσμένων της κοινωνίας. Κάθε χρόνο εκτός από φέτος και οι λόγοι είναι προφανείς.
Η αφετηρία του pride είναι μία επέτειος μνήμης απέναντι σ′ ένα περιστατικό που συνέβη στη Νέα Υόρκη στις 28 Ιουνίου 1969. Τότε, στο gay bar Stonewall Inn, υπήρξε εισβολή από βαριά οπλισμένους άνδρες των ειδικών δυνάμεων, με πρόφαση την παράνομη πώληση οινοπνεύματος, σε μια σειρά αλλεπάλληλων επιδρομών σε ανάλογα μπαρ της περιοχής κι ενώ η γενική παρενόχληση των ομοφυλόφιλων και Τρανς ατόμων είχαν καταντήσει ρουτίνα.
Από τότε, μπορεί η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα να είναι εν μέρει αποδεκτή, αλλά προφανώς ακόμα και σήμερα υπάρχουν πληγές που δεν κλείνουν. Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου είναι μία από αυτές. Ο σκηνοθέτης και φίλος του Ζακ, Γιώργος Καλογερόπουλος, από την τελευταία φορά που τον είδε λίγο πριν μάθει ότι είναι νεκρός μέχρι σήμερα που σκηνοθετεί ένα έργο βασισμένο στην καταπίεση πολλών νέων για την σεξουαλικότητά τους, μιλά στην HuffPost Greece για όλα. Από τη σημαντικότητα της πάνδημης συμμετοχής σε διοργανώσεις όπως το pride και την αγάπη που είναι ένα βαρυσήμαντο δώρο για την ανθρωπότητα μέχρι τη νοσταλγία κάθε φορά που του λείπει το χαμόγελο του Ζακ. Ή της Zackie.
- Γιατί στην Ελλάδα του 2020 είναι σημαντική η πάνδημη συμμετοχή στο Pride;
- Είναι σημαντική, από την δική μου την πλευρά, η συμμετοχή ατόμων που δεν ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, που δεν έχουν ίδια ταυτότητα ή προσανατολισμό με εμάς. Ειδικά, σε μια εποχή που διεξάγονται δολοφονίες και βιαιότητες εναντίον μας, που παρατηρείται έντονη αστυνομική βία, που αντιμετωπίζουμε δυσκολίες στην καθημερινότητά μας, στην εργασία μας, παντού. Η έφραση - είτε ερωτική, είτε σεξουαλική - είναι αναπόσπαστο ανθρώπινο δικαίωμα είτε ανήκουμε στην ΛΟΑΤΚΙ ή όχι.
- Ποιές είναι οι καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζεις ως ανοιχτά γκέι άνδρας;
- Έχω την τύχη να έχω μεγαλώσει σε ένα δεκτικό κι ελέυθερο περιβάλλον, οπότε θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο που δεν έχω μια ανυποφόρη καθημερινότητα. Ωστόσο, καθημερινά συναντώ άτομα που βάλλονται. Για παράδειγμα, τα περισσότερα τρανς άτομα δεν μπορούν να βρουν δουλειά, εν έτει 2020. Και η μόνη λύση είναι η σεξ εργασία. Και φυσικά, ακόμα δεν έχουν το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού.
Φυσικά, υπάρχουν οι στιγμές που βιώνουμε τον χλευασμό και τα γελάκια των άλλων, αλλά αναγκαστικά μαθαίνουμε να μην μας πτοούν. Το λέω πάντα: Ο ρατσισμός υπάρχει ακόμα και μέσα στην κοινότητα, βιώνουμε εσωτερικευμένο ρατσισμό. Προσωπικά, για παράδειγμα, υπάρχουν στιγμές που δέχομαι χονδροφοβία.
Σε μια κοινότητα όπου υπάρχουν πολλές πληγωμένες ψυχές, αντί τα βιώματά σου να σε κάνουν ευαίσθητο, σε μετατρέπουν στο «τέρας» που θες να αποφύγεις. Πρέπει να εξαλειφθεί ο ρατσισμός από όπου κι αν προέρχεται.
PICTURE ALLIANCE VIA GETTY IMAGES
- Είχες μπει στον πειρασμό να κρύβεις την σεξουαλικότητά σου χωρίς να στοχοποιείσαι;
- Σίγουρα. Παλιότερα, το έκανα σε παρέες που ήξερα ότι δεν θα με δεχτούν. Και τώρα ίσως το κάνω υποσυνείδητα. Αλλά, πλέον τουλάχιστον έχω την πυγμή όταν ακούω άνδρες να μιλάνε σεξιστικά για γυναίκες στο δρόμο, να συνδιαλεχτώ μαζί τους και να εκφράσω την άποψή μου.
- Υπάρχει αποδοχή από την οικογένεια, κάτι για το οποίο, δυστυχώς, ακόμα και σήμερα παραμένει ένα μεγάλο ζήτημα;
- Όταν, στα πλαίσια της νέας μας παράστασης, μου ζητήθηκε να στείλω κι εγώ ένα γράμμα για το πως βίωσα την πρώτη μου ανοιχτή συζήτηση με τους γονείς μου για την σεξουαλικότητά μου, είχα την ευλογία να μην γράψω πολλά γιατί δεν άλλαξε κάτι για αυτούς. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον, που μόνο κάτι μικροοικογενειακά περιστατικά με συγγενείς είχαν σημειωθεί που έτσι κι αλλιώς δεν είχαμε πολλά πολλά. Αυτό που προσπαθώ να καταλάβω αλλά δεν μπορώ είναι πώς μπορείς να απαρνιέσαι το ίδιο σου το παιδί. Είναι φρικτό.
Στα νέα παιδιά δίνω μια συμβουλή που θα την καταλάβουν αργότερα στη ζωή τους: Την οικογένειά μας την επιλέγουμε εμείς. Αυτό είναι δύσκολο να το καταλάβει ένα παιδί, αλλά όσο κάνεις αληθινές φιλίες, αυτοί οι άνθρωποι συμπληρώνουν την βιολογική οικογένεια που δεν σε αποδέχεται για αυτό που είσαι.
EUROKINISSI
- Μπορείς να μου πεις λίγο για τον Ζακ; Ήσασταν φίλοι, σωστά;
- Όσοι τον γνωρίζαμε, πόσω μάλλον εγώ που πέρασα μαζί του και τις τελευταίες μέρες της ζωής του, χωρίς να το ξέρει κανένας από τους δύο προφανώς, νιώσαμε απίστευτη θλίψη και πικρία. Είχε πράγματα να δώσει και να πει. Ας πούμε, σε όλο αυτό που γίνεται τώρα με την Τέχνη και τους Support Art Workers, ο Ζακ θα είχε ήδη τοποθετηθεί, θα είχε ακουστεί η φωνή του. Είχε άποψη και χιούμορ, λείπει πολύ από τα κοινά.
Νιώθω γαλήνιος για ένα πράγμα. Που έδειξα ότι τον αγαπούσα εν ζωή. Είχα την τύχη να μην του το δείξω εκ των υστέρων, όπως έκαναν άλλοι. Ζούσαμε την ίδια την ζωή, τις πρόβες μας, ήταν σαν να δίνουμε κάθε μέρα δώρα ο ένας στον άλλον. Είναι δώρο που τον θυμάμαι με το χαμόγελό του. Μόνο καλά πράγματα έχω να θυμάμαι. Το βίντεο της δολοφονίας του το είδα κατά τύχη και φρίκαρα. Φυσικά και δεν πρόκειται να το δω ξανά.
- Θα υπάρξει δικαίωση;
- Το εύχομαι. Τίποτα, φυσικά, δεν είναι ικανό να γυρίσει τον χρόνο πίσω. Η Δικαιοσύνη πρέπει να αποτρέψει στο μέλλον τέτοιες θηριωδίες κι αυτό δεν θα γίνει αν δεν τιμωρηθούν οι δράστες. Πρέπει να γίνει κάτι αποτελεσματικό για να δει ο κόσμος που έχει ίδιες σκέψεις ή που θα μπορούσε να βρίσκεται στην θέση των δραστών ότι μετά από μια τέτοια πράξη, θα υπάρξουν βαρύτατες συνέπειες και όχι ποινές-χάδια. Πιστέυω, βέβαια, ότι ήδη έχει γίνει μια αρχή, ήδη έχει μπει ένα μικρό λιθαράκι. Υπάρχει φως, αλλά δυστυχώς τίποτα δεν θα τον φέρει πίσω.
- Τι πρέπει να γίνει για να μην υπάρξουν άλλες ρατσιστικές δολοφονίες σε αυτή την χώρα;
- Είναι θέμα παιδείας και ενημέρωσης. Πρέπει τα παιδιά να ενημερώνονται από μικρή ηλικία. Μόνο στο μέλλον ελπίζω πια. Σε αυτά τα παιδιά που έρχονται. Πολλά βέβαια τα μέτωπα, δεν ξέρουμε από που πρέπει να ξεκινήσουμε. Η τέχνη είναι όπλο, όμως, και όπως έλεγε και ο Ζακ «Αν καταφέρουμε να αγγίξουμε έστω κι έναν μέσω της τέχνης που υπηρετούμε, αυτό είναι αρκετό».
MICHELE TANTUSSI VIA GETTY IMAGES
- Γνωρίζω ότι το θεατρικό που σκηνοθετείς αυτή την περίοδο σχετίζεται με την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Μπορείς να μου πεις κάτι παραπάνω;
- Το θεατρικό βασίζεται σε γράμματα της κοινότητας. Για αυτό και ονομάζαται «Γράμματα» και ανεβαίνει από την ΟΔΟΣ. Πρόκειται για τα λόγια ανθρώπων που μίλησαν για πρώτη φορά ή θέλουν να βρουν το κουράγιο να μιλήσουν για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό στον προσωπικό του κύκλο.
Συμπέρανα, ότι υπάρχει ανάγκη για απεριόριστη αγάπη. Τους αφορά όλους. Από έναν Ορθόδοξο που ερωτεύεται μια Καθολική και δεν τον αφήνουν οι γονείς του, μέχρι έναν δικηγόρο που οι δικοί του τον αναγκάζουν να παντρευτεί δικηγόρο.
Το μήνυμα που προσπαθούμε να περάσουμε είναι ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε ένα κοινωνικό πλαίσιο να περιορίζει τον έρωτα, το πιο αγνό συναίσθημα στον κόσμο .
- Ποιό είναι το μήνυμα που θες να στείλεις στα νέα παιδιά της ΛΟΑΤΚΙ που φιμώνονται;
Αν μπορεί κανείς να κρατήσει αλώβητο το λουλούδι της διαφορετικότητάς του, δεν χρειάζεται να το βγάλει στον έξω κόσμο. Φυσικά και θέλω όλοι να μοιράζονται την χαρά τους με τον κόσμο και να μην τον βάζουν σε καλούπια. Και όπως λέει και μια φίλη μου τρανς: «Αν σε κοροϊδεύουν επειδή είσαι διαφορετικός, κορόιδεψέ τους επειδή είναι ίδιοι με τους άλλους».
«Γράμματα» από την ΟΔΟΣ: Το κείμενο,τη σκηνοθεσία και την μουσική επιμέλεια της παράστασης υπογράφει ο Γιώργος Καλογερόπουλος
Πρόκειται για μια επική ιστορία μιας μέσης οικογένειας, στη διάρκεια 15 χρόνων. Με την κοινωνία να αλλάζει συνεχώς, η οικογένεια Lyons βιώνει όλα όσα κάθε άνθρωπος ελπίζει για το μέλλον, αλλά και όλα αυτά που κάθε άνθρωπος φοβάται. Οι Lyons θα ζήσουν την αγάπη αλλά και το τέλος της, θα γεράσουν, θα αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις, θα χωριστούν αλλά και θα τα ξαναβρούν μεταξύ τους, ενώ θα προχωράνε πάντα κοιτώντας το μέλλον. Κάθε επεισόδιο προχωρά ένα ή δύο χρόνια μπροστά ακολουθώντας τις ζωές των Lyons, καθώς αυτοί περιηγούνται σε ένα κόσμο ασταθές σε ότι αφορά στην πολιτική την οικονομία και τις τεχνολογικές εξελίξεις.
Γραμμένο από τον Ράσελ Τ. Ντειβις του «Queer As Folk», του «Doctor Who» ή του «A Very British Scandal» το «Years and Years» ξεκινά το 2019 και ακολουθεί τα μέλη μιας βρετανικής οικογένειας για τα επόμενα 15 χρόνια μέσα από έξι ωριαία επεισόδια που κατορθώνουν να χωρέσουν όλες τις αγωνίες του σήμερα σε μια προβολή τους στο μέλλον που δεν μοιάζει υπερβολική, αλλά μάλλον -δυστυχώς- πιθανή να γίνει πραγματικότητα.
Στο «Years and Years» ο Τραμπ θα επανεκλεγεί και στην Βρετανία μια πολιτικός που δεν φοβάται την πρόκληση και τα άκρα -την οποία υποδύεται με τρομακτικό κέφι η Εμα Τόμπσον- θα κερδίζει έδαφος μέρα με την ημέρα όσο στον υπόλοιπο κόσμο οι προσφυγικές κρίσεις θα συνεχίσουν να συμβαίνουν και η τεχνολογία θα αλλάζει τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τις μηχανές αλλά και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας.
Μέσα σε αυτό το τοπίο η οικογένεια των Λάιονς στο Μάντσεστερ, θα βιώνει τις δικές της χαρές, τα δικά της δράματα και μια σειρά από ολοκαίνουργια προβλήματα μέσα από ένα σενάριο που κατορθώνει να μην τους αφήνει από το κέντρο του, χρησιμοποιώντας τους σαν οδηγό μας σε έναν «θαυμαστό» νέο κόσμο. Φυσικά η σειρά έχει ΛΟΑΤ χαρακτήρες με το ζευγάρι τόσο των νέων όσο και των δύο γυναικών...
Δίχως να γίνεται τεχνοφοβική ή να φιλοδοξεί να τρομοκρατήσει τον θεατή της προκειμένου να εντυπωσιάσει η σειρά του Ντέιβις διατρέχει με ταχύτητα τις πιθανότητες των όσων έρχονται και κατορθώνει παρ΄ όλα αυτά να μην δειχνει βεβιασμένη ή αποσπασματική. Αντίθετα, ακόμη κι αν κάποιες από τις ιδέες της για τα όσα έρχονται μπορεί σε 15 χρόνια να αποδειχθούν απλά... επιστημονική φαντασία, η ουσία της παραμένει διαπεραστική και κυρίως αποκαλυπτική όχι τόσο για το μέλλον, αλλά μάλλον για το τώρα.
Το «Years and Years» ολοκλήρωσε μόλις την προβολή του στο BBC One και στις 24 Ιουνίου θα προβληθεί στο HBO στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Δείτε πιο κάτω το βρετανικό και το αμερικάνικο τρέιλερ.
Στο απόγειο της καριέρας του ο Ρίκι Μάρτιν (Ricky Martin) τραγουδούσε το «Livin 'La Vida Loca». Αλλά σε μια νέα συνέντευξή του, ο Μάρτιν αποκαλύπτει ότι η ζωή του εκείνη την εποχή ήταν στην πραγματικότητα πολύ πιο οδυνηρή από ό,τι άφηνε να εννοηθεί και απ' ό,τι έλεγαν οι στίχοι του τραγουδιού.
Στην τελευταία εκπομπή του Proud Radio της Apple Music, ο Μάρτιν εξήγησε στην Χάιτι Χόλινς πώς ήταν η ζωή του όταν «ζούσε στη ντουλάπα», στα τέλη της δεκαετίας του 1990. «Ο κόσμος μου έδινε πίσω τις ώρες που είχα βάλει στη μουσική, τις ώρες που είχα βάλει σε αυτήν την καριέρα», είπε. «Ήμουν ο βασιλιάς του κόσμου. Η μουσική μου ακούστηκε σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από τη γλώσσα. Θα μπορούσα να φτάσω πέντε Θεούς, αλλά δεν ζούσα ολοκληρωμένα. Ήμουν λυπημένος. Είχα κατάθλιψη».
Ο 48χρονος τραγουδιστής εξήγησε ότι έδινε παραστάσεις ως μέσο επιβίωσης, ως τρόπο να «ξεφύγει από αυτή τη βαριά θλίψη» που ένιωθε από το να είναι «παγιδευμένος στη ντουλάπα».
Μάλιστα όπως είπε κατά τη διάρκεια μιας παγκόσμιας περιοδείας του ήταν τόσο άσχημα που δεν μπορούσε να εμφανιστεί. «Ήμουν στην Αυστραλία και από την Αυστραλία, επρόκειτο να πάμε στη Νότια Αμερική. Και είπα, δεν μπορώ. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Πρέπει να πάω σπίτι. Χρειάζομαι ησυχία. Πρέπει να κλάψω. Πρέπει να θυμώσω. Πρέπει να συγχωρήσω τον εαυτό μου που του επέτρεψα να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, να φτάσει εδώ που είναι» είπε.
Αφού αφιέρωσε χρόνο για να μάθει για τον εαυτό του και τη σεξουαλικότητά του, ο Μάρτιν δεν ήταν ακόμη έτοιμος για να το πει δημόσια, παραδέχεται. Αν και όπως λέει, οι φίλοι και η οικογένειά του ήξεραν, δεν μπορούσε ακόμα να το πει στους θαυμαστές του. Όταν άρχισε να δουλεύει στα απομνημονεύματά του, τότε βρήκε το θάρρος να αποκαλύψει την σεξουαλική του ταυτότητα και στους θαυμαστές του. «Το έγραψα και πάτησα αποστολή και μετά έκλαψα σαν τρελός. Και έκτοτε είμαι πολύ χαρούμενος», δήλωσε ο ποπ σταρ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η Lerca δήλωσε πως λυπάται βαθύτατα για την απουσία προσώπων LGBT στην ρουμανική πολιτική, προσθέτοντας πως θα βασιστεί στην οκταετή εμπειρία της ως ακτιβίστρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την στήριξη «ευάλωτων κοινοτήτων». Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, κατεβαίνει υποψήφια έχοντας τρεις βασικές προτεραιότητες: την κοινωνική προστασία και τις δημόσιες υπηρεσίες, τα δικαιώματα των γυναικών και τις διακρίσεις, καθώς επίσης και την μετατροπή της πόλης του Βουκουρεστίου σε πιο φιλική για το περιβάλλον.
Το ντεμπούτο της Antonella Lerca στην πολιτική έρχεται μετά την επιβολή απαγόρευσης από την ρουμανική βουλή «σε προπαγανδιστικές θεωρίες και απόψεις σχετικά με την ταυτότητα φύλου σύμφωνα με την οποία το φύλο είναι ξεχωριστή έννοια από το βιολογικό φύλο». Ο νόμος προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σε πολίτες αλλά και ακαδημαϊκούς κύκλους, με πολλούς να τον χαρακτηρίζουν «επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης και πολιτική παρέμβαση στην εκπαίδευση». Με πληροφορίες από Pink News Πηγή: www.lifo.gr
