Αυτά είναι τα νέα Emoji και για διεμφυλικούς...

Το Unicode Consortium αποκάλυψε πως συνολικά 117 νέα emoji θα γίνουν διαθέσιμα αργότερα το 2020 ως μέρος του Emoji 13.0. Ουσιαστικά έχουμε 62 νέα emoji και 55 νέες επιλογές για το φύλο και την απόχρωση δέρματος, συμπεριλαμβάνοντας περισσότερες ουδέτερες ως προς το φύλο επιλογές. 

 Παρακάτω μπορείτε να δείτε την εικόνα που ετοίμασε το Emojipedia και μας δείχνει στο περίπου πως θα δείχνουν τα νέα emoji όταν κυκλοφορήσουν στις συσκευές και τις διάφορες υπηρεσίες μέσα στη χρονιά. Για την ώρα δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς θα πραγματοποιηθεί η κυκλοφορία τους, αλλά τα περασμένα χρόνια συνήθως υποδεχόμασταν τις νέες προσθήκες το φθινόπωρο. Αξιοσημείωτες προσθήκες είναι η χαμογελαστή φατσούλα με το δάκρυ, μια φατσούλα με γυαλιά και μουστάκι, νέα τρόφιμα, καθώς και νέα ζώα, έντομα και αντικείμενα. Όσον αφορά τις επιλογές που έχουν να κάνουν με το φύλο έχει προστεθεί η τρανσέξουαλ σημαία και αντίστοιχα και το τρανσέξουαλ σύμβολο.

Οι ΛΟΑΤΚΙ στηρίζουν Κώστα Κωνσταντινίδη για το Queens

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Με ιδιαίτερη ικανοποίηση υποδέχθηκε το επιτελείο του ομογενούς υποψηφίου προέδρου του Κουίνς και δημοτικού συμβούλου Νέας Υόρκης, Κώστα Κωνσταντινίδη (Costa Constantinides), την επίσημη δήλωση στήριξης της Δημοκρατικής Λέσχης «Τζιμ Οουλς» (Jim Owles Liberal Democratic Club), ενός από τους πιο σημαντικούς οργανισμούς στην πόλη της Νέας Υόρκης για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση Τύπου, ο πρόεδρος του οργανισμού, Αλεν Ρόσκοφ (Allen Roskoff), δήλωσε «ιδιαίτερα υπερήφανος» για την υποστήριξη της υποψηφιότητας Κωνσταντινίδη, τονίζοντας ότι ο ομογενής υποψήφιος πρόεδρος «ενδιαφέρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα». «Ο Κωνσταντινίδης ενδιαφέρεται πραγματικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα, στέκεται απέναντι στον ρατσισμό και την ομοφοβία και αγωνίζεται για την προστασία και την αξιοπρεπή διαβίωση των μεταναστών στην κοινωνία μας. Θα προστατέψει την στέγασή μας και θα βοηθήσει τις κοινότητές μας. 
Μια ψήφος στον Κωνσταντινίδη είναι ψήφος για ένα καλύτερο Κουίνς», αναφέρει στην ιδιαίτερα ένθερμη δήλωσή του ο Ρόσκοφ. Από την πλευρά του, ο κ. Κωνσταντινίδης ευχαρίστησε τον οργανισμό και εξήρε τις προσπάθειές του για κοινωνική δικαιοσύνη, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο πρόσωπο του Ροσκόφ. «Είναι μεγάλη τιμή και χαρά για εμένα να έχω τη στήριξη της Δημοκρατικής Λέσχης ‘Τζιμ Οουλς’. Τα μέλη αυτού του πρωτοπόρου οργανισμού, υπό την καθοδήγηση του θρυλικού Αλεν Ρόσκοφ, έχουν κάνει τη Νέα Υόρκη ένα πιο δίκαιο μέρος για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, όπως και τον καθένα που βρίσκεται υπό καθεστώς πίεσης. Το γεγονός ότι μας υποστηρίζουν, καταδεικνύει ότι το κίνημά μας θα κάνει το Κουίνς έναν ισχυρότερο τόπο για όλους όσοι ζουν εδώ», είπε ο Κώστας Κωνσταντινίδης. Ο οργανισμός «Τζιμ Οουλς», που ιδρύθηκε το 2004, ονομάστηκε στην μνήμη του εμβληματικού ακτιβιστή για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Ο Οουλς ήταν ο πρώτος δηλωμένος γκέι υποψήφιος για πολιτικό αξίωμα στη Νέα Υόρκη. Εφυγε από την ζωή το 1993, σε ηλικία 46 ετών, με επιπλοκές υγείας που σχετίζονταν με τον ιό του AIDS.
Aπό το Εθνικό Κήρυκα

Υπάρχει ακόμα ρατσισμός ανάμεσα στους νέους

Οι κύριες μορφές ρητορικής μίσους, όπως εντοπίσθηκαν στα πλαίσια έρευνας μεταξύ
φοιτητών, είναι η εξωτερική εμφάνιση, η φυλή και η εθνότητα, η κοινωνικοοικονομική
κατάσταση και οι πολιτικές θέσεις

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Η εύλογη εντύπωση που θα μπορούσε να έχει κάποιος για τους σημερινούς νέους, με δεδομένο τον διαφορετικό τρόπο σκέψης και δράσης τους σε σύγκριση με τις προηγούμενες γενιές, είναι ότι δεν τοποθετούνται αρνητικά απέναντι στην όποια διαφορετικότητα των ανθρώπων και δεν αποδέχονται τα όποια κατάλοιπα ρατσιστικών συμπεριφορών. Φαίνεται όμως ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Αυτό τουλάχιστον αποκαλύπτουν τα στοιχεία προέκυψαν μέσα από έρευνα που έγινε στα πλαίσια του Προγράμματος Erasmus+ MATE με αντικείμενο τη ρητορική μίσους και το ρατσισμό ανάμεσα στους νέους. Η έρευνα έγινε ταυτόχρονα ανάμεσα σε νέους σε Ισπανία, Ελλάδα, Κύπρο, Αυστρία, Γαλλία και Σουηδία και τα αποτελέσματά της παρουσιάστηκαν πρόσφατα από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου και το Mediterranean Management Centre. Εκείνο που διαπιστώνεται μέσα από την ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας είναι ότι τα κρούσματα ρητορικής μίσους είναι συχνότερα στην πραγματική ζωή σε σύγκριση με το διαδίκτυο. Η εξωτερική εμφάνιση αποτελεί τον συνηθέστερο στόχο της ρητορικής μίσους μεταξύ των νέων, ενώ συχνός στόχος (κυρίως στο διαδίκτυο) είναι ο πολιτικός προσανατολισμός των θυμάτων.

Αξιοσημείωτη είναι και η διαπίστωση ότι τα άτομα που παραδέχτηκαν ότι έχουν χρησιμοποιήσει ρητορική μίσους εναντίον άλλων ατόμων υποστήριξαν ότι «απλά εξέφρασαν τη γνώμη τους». Τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων δεν γνώριζαν ή δεν ήταν σίγουροι αν η ρητορική μίσους αποτελεί αδίκημα.

Με βάση τα δεδομένα της έρευνας, θα πραγματοποιηθούν μέσα στους επόμενους δύο μήνες εκπαιδευτικά σεμινάρια με στόχο την εκπαίδευση των φοιτητών για την αποδυνάμωση των διακρίσεων, των στερεοτύπων και την ανάδειξη της διαφορετικότητας, ενώ τον Μάρτιο δέκα φοιτητές από κάθε χώρα-εταίρο θα συμμετάσχουν σε εκπαιδευτικά σεμινάρια στη Μασσαλία. Τελικός στόχος  του Προγράμματος είναι να δημιουργηθεί ένας πανευρωπαϊκός οδηγός για την εκπαίδευση των νέων ατόμων, προκειμένου να περιοριστούν τα φαινόμενα του ρατσισμού και των διακρίσεων, μέσα από τη συμμετοχή των φοιτητών σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης και καταπολέμησης της ρητορικής μίσους.

Η συμμετοχή του ΤΕΠΑΚ στο Πρόγραμμα έγινε μέσω του τμήματος Δημόσιας Επικοινωνίας με επιστημονική υπεύθυνη την Δρα Πασχαλία (Λία) Σπυρίδου, η οποία, μιλώντας στη «Κυριακάτικη Χαραυγή» και αναλύοντας τα αποτελέσματα της έρευνας, επισημαίνει ότι οι κύριες μορφές ρητορικής μίσους που εντοπίσθηκαν κατά σειρά συχνότητας αφορούν στην εξωτερική εμφάνιση, στη φυλή και εθνότητα, στην κοινωνικοοικονομική θέση και στις πολιτικές θέσεις. Αυτά τα ευρήματα αφορούν τον λόγο μίσους στον φυσικό κόσμο, ενώ στη διαδικτυακή πραγματικότητα οι πολιτικές θέσεις βρίσκονται στην τρίτη θέση και ακολουθεί η κοινωνικοοικονομική κατάσταση.

Η εκτίμηση που εκφράζει η Δρ Σπυρίδου είναι ότι «αυτό συμβαίνει λόγω της διευρυμένης πλέον χρήσης του διαδικτύου ως μέσου αναπαραγωγής συγκεκριμένων θέσεων αλλά και της συνειδητής ή ασυνείδητης προσπάθειας εκφοβισμού των ατόμων να εκφραστούν ελεύθερα και να καταστρατηγηθεί ο πλουραλισμός των απόψεων».

Στην έρευνα η μετανάστευση και το κυπριακό ζήτημα αναδείχθηκαν βασικοί πόλοι ρητορικής μίσους. Αναφορικά με τον λόγο μίσους που εστιάζει στη φυλή και την εθνότητα, τα ευρήματα έδειξαν ότι πηγάζει πρωτίστως από στερεοτυπικές αντιλήψεις ανωτερότητας που καλλιεργούνται από το οικογενειακό περιβάλλον και αναπαράγονται στον δημόσιο λόγο.

Θύματα ρατσισμού κυρίως οι φτωχότεροι

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι μέσα από τα αποτελέσματα της έρευνας διαπιστώνεται μια διαφοροποίηση ανάμεσα στους νέους που δέχονται ή ασκούν κριτική μίσους κι αυτό εξαρτάται από το φύλο, την ηλικία, αλλά και το εισοδηματικό επίπεδο.

Ειδικότερα, στην έρευνα που έγινε ανάμεσα στους Κύπριους νέους, το 28,6% των ανδρών δήλωσαν ότι έχουν προβεί σε ρητορική μίσους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τις γυναίκες ανέρχεται στο 24,3%. Ωστόσο, τα ποσοστά διαφοροποιούνται σημαντικά στο διαδίκτυο. Θύτες ρητορικής μίσους δήλωσαν το 20,2% των ανδρών και μόλις 9,3% των γυναικών.
Αναφορικά με το εισόδημα, όπως επισημαίνει η Δρ Σπυρίδου, «τα ευρήματα δείχνουν μια τάση των ατόμων υψηλότερου εισοδηματικού επιπέδου να ασκούν ρητορική μίσους σε μεγαλύτερο ποσοστό σε σύγκριση με άτομα χαμηλότερου εισοδηματικού επιπέδου», σημειώνοντας όμως ότι «μιλάμε για φοιτητές, οι οποίοι στην πλειονότητά τους δεν είναι οικονομικά ανεξάρτητοι και συνεπώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το εύρημα με ιδιαίτερη προσοχή και σίγουρα είναι κάτι που χρήζει περαιτέρω μελέτης».

Πραγματικά εντυπωσιάζουν τα ευρήματα μέσα από τα οποία καταδεικνύεται ο ρατσισμός εναντίον των φτωχότερων νέων.

Για παράδειγμα, υποστηρίχθηκε έντονα ότι κάποιος μπορεί να είναι ομοφυλόφιλος ή έγχρωμος, δηλαδή να έχει χαρακτηριστικά τα οποία συχνά αποτελούν αντικείμενο ρητορικής μίσους, αλλά αν διαθέτει πολλά χρήματα, είναι απίθανο να βιώσει ρατσιστική συμπεριφορά. «Ουσιαστικά αυτό που ήθελαν να τονίσουν οι συμμετέχοντες ήταν η κοινωνική δύναμη που απορρέει από την ισχυρή οικονομική κατάσταση ενός ατόμου», εξηγεί η Δρ Σπυρίδου, επισημαίνοντας το γεγονός ότι «τα χρήματα συνιστούν μια παραδοσιακή μορφή δύναμης στις σύγχρονες κοινωνίες».

Κατά πρόσωπο και διαδικτυακός ρατσισμός

Από τα αποτελέσματα της έρευνας έχει προκύψει ότι οι φοιτητές αναγνώρισαν τη ρητορική μίσους στην καθημερινή ζωή ως σημαντικότερη, συχνότερη και πιο σκληρή από τη ρητορική μίσους που εκδηλώνεται μέσα από το διαδίκτυο.

Η εξήγηση που δίνεται γι’ αυτό είναι ότι οι επιθέσεις στην καθημερινή ζωή είναι πιο πρόσφορες λόγω της διαπροσωπικής επαφής αλλά και πιο ιδιωτικές.

«Πιο δύσκολα θα χρησιμοποιήσει κάποιος ρητορική μίσους δημόσια, διότι αυτό καταγράφεται και υπάρχει ο κίνδυνος να χαρακτηριστεί ρατσιστής, σεξιστής κτλ… Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις», αναφέρει η Δρ Σπυρίδου, επισημαίνοντας όμως ότι «το κυρίαρχο θέμα εδώ είναι η διαχείριση της εικόνας και των εντυπώσεων που προσπαθούν να εφαρμόσουν τα άτομα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και λογικό είναι οι περισσότεροι να επιδιώκουν μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους».

Προβληματισμό δημιουργεί το γεγονός ότι ενώ η πλειοψηφία των φοιτητών είναι σε θέση να ορίσει το τι σημαίνει ρητορική μίσους, φαίνεται να υπάρχει σημαντική άγνοια για τις αρνητικές επιπτώσεις της ρητορικής μίσους στη ζωή των ατόμων.

«Ενδεχομένως κάποιοι να μην ενδιαφέρονται για τις συνέπειες, αλλά τα υψηλά ποσοστά που λάβαμε σε αυτή την ερώτηση, ότι δηλαδή “όταν το έκανα, απλά εκφραζόμουν ελεύθερα”, συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει άγνοια για τις πραγματικές επιπτώσεις της έκφρασης ρητορικής μίσους προς τα θύματα».

Αρχαιολογία & Ιστορία Ο ομοφυλοφιλικός έρωτας στην αρχαία Ελλάδα είχε πολλές, διαφορετικές εκδοχές

Το μυστικό της ελληνικής ομοφυλοφιλίας παραμένει μυστικό μόνο για εκείνους που αποφεύγουν να ρωτήσουν. Οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες δεν το έκρυβαν. Οι απόγονοί τους στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έμειναν κατάπληκτοι όταν διάβασαν τι έγραφαν ο πρόγονοί τους αιώνες πριν, εξυμνώντας δημόσια τους μηρούς των αγοριών ή βάζοντας σε μια τραγωδία τον Αχιλλέα να θρηνεί για τα πυκνά φιλήματα που είχε απολαύσει με τον αγαπημένο του Πάτροκλο. Το μυστικό της ελληνικής ομοφυλοφιλίας παραμένει μυστικό μόνο για εκείνους που αποφεύγουν να ρωτήσουν. Οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες δεν το έκρυβαν. Οι απόγονοί τους στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έμειναν κατάπληκτοι όταν διάβασαν τι έγραφαν ο πρόγονοί τους αιώνες πριν, εξυμνώντας δημόσια τους μηρούς των αγοριών ή βάζοντας σε μια τραγωδία τον Αχιλλέα να θρηνεί για τα πυκνά φιλήματα που είχε απολαύσει με τον αγαπημένο του Πάτροκλο. Το ονομάτισαν «Mos Graecorum - ελληνικό έθιμο» και το απέδωσαν στην υπερβολική γυμναστική με ελάχιστα ρούχα. 
Οι χριστιανοί λοιδόρησαν έναν κόσμο ο οποίος λάτρευε θεούς που άρπαζαν ωραία αγόρια σαν τον Γανυμήδη ή που, σαν τον Διόνυσο, υπόσχονταν να διαθέσουν σε κάποιον άνδρα το κορμί τους με αντάλλαγμα πληροφορίες για το πώς θα κατέβει στον Άδη. O ιστορικός James Davidson Ούτε και στον Μεσαίωνα ξεχάστηκε, όταν ο Έλληνας Γανυμήδης έγινε κωδική ονομασία για το βίτσιο της σοδομίας. Στα τέλη του 17ου αιώνα ο μεγάλος κλασικός φιλόλογος Ρίτσαρντ Μπέντλεϊ γνώριζε καλά ότι η ελληνική λέξη εραστής σήμαινε «ειδεχθή αγάπη για τ' αγόρια» και το 1837 ο Γερμανός Έντουαρντ Μάιερ, σ' ένα μακροσκελές άρθρο του για την «παιδεραστία» σε μια γερμανική «Εγκυκλοπαίδεια Τεχνών και Επιστημών», το διατύπωσε απερίφραστα: «Το πνευματικό στοιχείο αυτού του έρωτα ήταν πάντοτε αναμεμειγμένο με ένα ισχυρότατο αισθησιακό στοιχείο, την απόλαυση που εκκινούσε από τη σωματική ομορφιά των ερώμενων». Παρ' όλα αυτά, υπήρχε πάντοτε και μια άλλη πλευρά στην ιστορία. Μαθαίνουμε για νόμους που τιμωρούσαν άνδρες που συγχρωτίζονταν ή ακόμα και (συν)ομιλούσαν με αγόρια (παίδες). Ο Ξενοφών, που γνώριζε πολύ καλά τη Σπάρτη, λέει ότι ο μέγας νομοθέτης Λυκούργος είχε ορίσει ως αισχρό το «να σε δουν ότι επιδιώκεις ν' αγγίξεις το σώμα ενός αγοριού». Στην Αθήνα, δούλοι που ονομάζονταν παιδαγωγοί είχαν καθήκον να προστατεύουν τους γιους πολιτών από ανεπιθύμητους ακολούθους και στα χρόνια του Πλάτωνα εμφανίστηκαν άνθρωποι που «είχαν την τόλμη να πουν» ότι το ομόφυλο σεξ ήταν επαίσχυντο υπό οιεσδήποτε συνθήκες. 
Ο ίδιος ο Πλάτων, μάλιστα, τόλμησε στο τέλος να το πει. Ενώ στον «Φαίδρο» είχε δηλώσει ότι οι ομόφυλοι εραστές ήταν πολύ πιο ευλογημένοι από τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς, στην ιδεώδη πόλη του στους «Νόμους», που δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατό του, το ομόφυλο σεξ θα έχει την ίδια αντιμετώπιση με την αιμομιξία. Εναντιώνεται στη φύση, λέει, και μολονότι δεν θα απαγορευτεί διά νόμου, με την κατάλληλη προπαγάνδα (τέχνη) θα ενθαρρυνθούν όσοι υποστηρίζουν ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι «καθόλου όσια, αλλά θεομίσητα και αισχρά» («μηδαμώς όσια, θεομισή δε και αισχρών αίσχιστα» 8, 838). Εικόνα σε αττικό κεραμικό που απεικονίζει δύο εραστές να φιλιούνται (5ος αιώνας π.Χ.), Λούβρο. Γι' αυτούς και για άλλους λόγους η αληθινή φύση αυτού του ελληνικού εθίμου, αυτού που οι Έλληνες αποκαλούσαν έρωτα ή φιλία, δεν έχει πάψει ποτέ να συζητιέται. Ήταν πνευματικός ή σαρκικός; Πηγή άγχους ή αιτία χαράς; Διότι άλλοτε οι Έλληνες δείχνουν να τον επιδοκιμάζουν ή και να τον εκθειάζουν, να τον παρουσιάζουν ως την ύψιστη και ευγενέστερη μορφή αγάπης, άλλοτε, πάλι, τον καταδικάζουν. Άλλοτε το ιδεώδες φαίνεται να είναι ένας σφοδρός πνευματικά, αλλά σωματικά ανολοκλήρωτος «πλατωνικός» έρωτας, σαν αυτόν που εγκωμιάζεται από τον πλατωνικό Σωκράτη. Αυτή η αντίληψη επέτρεψε στον Γανυμήδη –το αγόρι-μασκότ ενός βίτσιου ακατονόμαστου για τους χριστιανούς‒ να εμφανιστεί στις θύρες του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, όπου και εξακολουθεί να παραμένει, ή να αποτυπωθεί ως έμβλημα «ευσέβειας» σε χριστιανικά εικονογραφημένα βιβλία. Τόσο δημοφιλή ήταν αυτά τα εμβλήματα με τον Γανυμήδη τα χρόνια του καθολικού μπαρόκ, που ανάγκασαν τον Ρέμπραντ να απαντήσει με έναν Γανυμήδη ο οποίος, αντί να υψώνεται ιδεωδώς, κλοτσάει και κλαίει καθώς τον τραβούν, αδυνατώντας να κρατήσει τα ούρα του. Αλλά η εικόνα ενός εξιδανικευμένου μη-σεξουαλικού ομόφυλου έρωτα ήταν ακόμα ισχυρή στα τέλη του 19ου αιώνα, έτσι ο Όσκαρ Ουάιλντ θεώρησε καλό να επικαλεστεί το ελληνικό παράδειγμα –«αυτήν τη βαθιά πνευματική αγάπη, την τόσο άδολη και τέλεια»‒ ως υπεράσπιση απέναντι στην κατηγορία της σοδομίας. Κάποιοι στο δικαστήριο τον χειροκρότησαν, παρότι δεν υπήρχε κάτι το ιδιαίτερα πνευματικό στον αισθησιακό έρωτα που περιγράφουν ανενδοίαστα ποιητές σαν τον Αισχύλο, τον Θεόκριτο και τον Σόλωνα, πράγμα που γνώριζε ο Όσκαρ Γουάιλντ καλύτερα από όλους. 14.8.2019 Ο «ελληνικός έρωτας» στην αρχαία Ελλάδα υπό νέο φως Αρκετές λύσεις είχαν προταθεί γι' αυτές τις αντιφάσεις, καθώς και για τις απαρχές του φαινομένου, έως ότου το 1907 ο Έριχ Μπέτε (Erich Bethe) πρόβαλε μια πιο «ανθρωπολογική» απάντηση. Είχε ακούσει φήμες για κάποια παράξενα ομοφυλόφιλα έθιμα που είχαν έρθει στο φως από ιεραπόστολους στην Παπούα-Νέα Γουινέα: τα αγόρια εκεί δέχονταν σπέρμα από το στόμα ή τον πρωκτό ως μέρος μιας μυητικής τελετουργίας που θα τους βοηθούσε να ανδρωθούν, να βγάλουν γένια. Πιθανόν έτσι να ξεκίνησε και η ελληνική ομοφυλοφιλία, με πρωτόγονα φύλα σαν τους Δωριείς τη 2η χιλιετία π. Χ. να σοδομίζουν τα αγόρια της φυλής για να τους μεταγγίσουν αντρική ουσία σε μια ημι-μαγική τελετουργία. Έτσι εξηγούσε και τις πρόσφατα τότε ανακαλυφθείσες επιγραφές στους βράχους της Σαντορίνης. 
Ο Κρίμων καλούσε ως μάρτυρα τον ίδιο τον θεό Απόλλωνα για «μια ιεροπραξία σ' έναν ιερό τόπο», ένα είδος «γάμου». Από τους Δωριείς το έθιμο εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά η μαγική ουσία της πράξης βαθμιαία εξασθένησε και η σοδομία μετατράπηκε σε παιδαγωγική παιδεραστία. Η θεωρία του Mπέτε δεν στάθηκε πολύ δημοφιλής στους συναδέλφους του και η αφρόκρεμα των κλασικών φιλολόγων συστρατεύτηκε για να την απορρίψει. Πιθανόν έτσι να ξεκίνησε και η ελληνική ομοφυλοφιλία, με πρωτόγονα φύλα σαν τους Δωριείς τη 2η χιλιετία π. Χ. να σοδομίζουν τα αγόρια της φυλής για να τους μεταγγίσουν αντρική ουσία σε μια ημι-μαγική τελετουργία. Από τους Δωριείς το έθιμο εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά η μαγική ουσία της πράξης βαθμιαία εξασθένησε και η σοδομία μετατράπηκε σε παιδαγωγική παιδεραστία. Ώσπου μια μέρα το 1963, ο Κένεθ Ντόβερ, επιφανής ελληνιστής, διάβασε στον «Οbserver» ένα άρθρο για τη διπλή ηθική στη μοντέρνα σεξουαλικότητα – δηλαδή πώς τα αγόρια ενθαρρύνονταν να πολιορκούν τα κορίτσια και να ανεβάζουν το κύρος τους, ρίχνοντάς τα στο κρεβάτι, ενώ, αντιθέτως, τα κορίτσια ενθαρρύνονταν να προβάλλουν αντίσταση στους πολιορκητές ώστε να μην αποδοκιμαστούν ως «πουτάνες». Αιφνιδίως συνειδητοποίησε πως «σχεδόν ό,τι έχει ειπωθεί τους τελευταίους αιώνες σχετικά με την ψυχολογία, την ηθική και την κοινωνιολογία της ελληνικής ομοφυλοφιλίας ήταν συγκεχυμένο και παραπλανητικό. Το κεντρικό σημείο, αποφάσισε, ήταν ότι οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν πάντοτε πολύ διαφορετικά τον ενεργητικό από τον παθητικό ρόλο στο σεξ. Το σεξ είναι μια εγγενώς επιθετική πράξη, μια νίκη για τον διεισδύοντα. Οπότε, αν άλλαζες απλώς τα φύλα στα αρχαιοελληνικά κείμενα, ανακάλυπτες ακριβώς την ίδια διπλή ηθική που επισήμανε ο αρθρογράφος στον «Observer». Οι «θαυμαστές/ερασταί», τους οποίους ο Ντόβερ προϋπέθετε «ενεργητικούς», ενθαρρύνονταν να κατακτούν. Αυξάνοντας, μάλιστα, τον αριθμό των κατακτήσεων αύξαναν τον ανδρισμό τους, ενώ οι ταλαίπωροι ερώμενοι, τους οποίους προϋπέθετε «παθητικούς», βίωναν τη σεξουαλική πράξη ως ταπείνωση και εξευτελισμό. Καμιά απορία, λοιπόν, που οι Έλληνες ήταν δίβουλοι απέναντι στην ομοφυλοφιλία. Μια παρόμοια θέση είχε εκφράσει ο Α.Ε. Ηousman το 1931 σε άρθρο του γραμμένο στα λατινικά σ' ένα γερμανικό ακαδημαϊκό περιοδικό. Το βιβλίο του Ντόβερ, όμως, με τίτλο Greek Homosexuality εκδόθηκε σε paperback το 1978 όχι απλώς στην αγγλική γλώσσα αλλά στην ωμότερη εκδοχή της: «fuck you», «I'll be fucked». Αν και ο Ντόβερ είχε δηλώσει ότι ο σκοπός του βιβλίου ήταν «μετριοπαθής και περιορισμένος», ένα απλό σημείο εκκίνησης «για λεπτομερέστερες και πιο εξειδικευμένες έρευνες», η μοντέρνα λύση του στο αρχαίο πρόβλημα έγινε δεκτή με ευγνωμοσύνη από ακαδημαϊκούς όλων των κλάδων, ιδιαίτερα από τον Μισέλ Φουκό, ο οποίος έγραψε μια ενθουσιώδη κριτική, αφήνοντας την εντύπωση ότι ο μεθοδολογικά παλιομοδίτης καθηγητής της Οξφόρδης ήταν ένας πιονέρος των μεταμοντέρνων σπουδών. Για να επανορθώσουν για τον χαμένο χρόνο, οι κλασικοί φιλόλογοι βάλθηκαν να επανερμηνεύσουν ή και να ξαναμεταφράσουν τα αρχαία κείμενα με πιο απροκάλυπτους σεξουαλικούς όρους, λες και είχαν προσβληθεί από «σοδομανία». Ο Περικλής, π.χ., στον «Επιτάφιο», είχε ζητήσει από τους Αθηναίους πολίτες-πολεμιστές να γίνουν εραστές της Αθήνας, να την αγαπήσουν με αυτοθυσία και αφοσίωση. 
Μετά τον Ντόβερ, αυτή η έκκληση δεν ακουγόταν τόσο αθώα. Νεότεροι σχολιαστές διαβεβαίωναν ότι ο Περικλής καλούσε τους Αθηναίους να «σοδομίσουν την Αθήνα» κι έγραφαν εκτενή άρθρα για το πώς κάτι τέτοιο γινόταν δυνατόν. Νέος άντρας και έφηβος σε σεξουαλική συνεύρεση, κομμάτι αττικής κεραμικής, 550 π.Χ.-525 π.Χ., Λούβρο Ο λόγος που η λύση του Ντόβερ συνάντησε τόσο ταχεία αποδοχή ήταν ότι ήταν πολύ ξεκάθαρη. Όχι μόνο οι παράξενοι αρχαίοι Έλληνες μεταμορφώνονταν σε κάτι πολύ οικείο –με σεξουαλικά ήθη της δεκαετίας του '60, ακόμα και με ίδιους τρόπους βρισίματος‒ αλλά ο Ντόβερ έδειχνε να προσφέρει μια αδιάσειστη απάντηση στο ερώτημα πώς οι Έλληνες μπορούσαν να είναι τόσο «γκέι». Λοιπόν δεν ήταν, διότι στην πραγματικότητα δεν ήταν σεξουαλικοί αλλά «ψευδο-σεξουαλικοί». Η ελληνική ομοφυλοφιλία ήταν κάτι σαν εφηβική αταξία, μυητική δοκιμασία εισόδου σε φοιτητική αδελφότητα ή βιασμός στη φυλακή. Κάπως σαν τους αρσενικούς πιθήκους που έδειχναν τον πισινό τους στους ανωτέρους τους. (Δεν είναι τυχαίο που το βιβλίο του Ντέσμοντ Μόρις «Ο γυμνός πίθηκος» βρισκόταν στην κορυφή των διεθνών μπεστ-σέλερ εκείνη την εποχή). Υπήρχαν, όμως, κάποια προβλήματα τεκμηρίωσης με αυτήν τη θεωρία. Το κυριότερο, οι Έλληνες δεν έδειχναν να ασχολούνται με το ποιος «έπραττε» και ποιος «έπασχε», ποιος έκανε τι σε ποιον κατά την ερωτική μείξη ή συνουσία, πράγμα εξαιρετικά κρίσιμο για τον Ντόβερ. Σαν τους βικτοριανούς, έλεγε, οι Έλληνες ήταν σεμνότυφοι: η σιωπή τους για το ζήτημα αποδείκνυε τη σπουδαιότητά του. Όλος αυτός ο λόγος περί έρωτος ήταν απλό προπέτασμα που κάλυπτε το αληθινό τους άγχος για την «ομοφυλόφιλη υποταγή». Αποφάσισε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα δίνοντας νέες εξηγήσεις, «μεταφράζοντας» π.χ. τις αθώες στο άκουσμα συζητήσεις του πλατωνικού «Συμποσίου» πιο γλαφυρά: «αποδοχή του παλλόμενου πέους του δασκάλου ανάμεσα στα μπούτια ή τον πρωκτό είναι το αντίτιμο που καταβάλλει ο μαθητής για μια καλή διδασκαλία». Πώς όμως ήταν δυνατόν οι Έλληνες να έχουν παρεξηγήσει τη σχέση Αχιλλέα – Πάτροκλου, ώστε να τη βάλουν στην καρδιά της «Ιλιάδας»; Και τι γίνεται με τα κορίτσια; Πώς η εράσμια Ιανθεμίς, η Ασταφίς και η Φίλυλλα χωρούν σε αυτή την ομοφυλοφιλία της διείσδυσης και της υποταγής; Τι θα κάνουμε με τη Σαπφώ και τις κυρίες που αγαπούν κυρίες της Λέσβου; Φαίνεται πως η λύση του Ντόβερ δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα απ' όσα έλυνε. Επιστροφή στην αφετηρία. Πώς αρχίζουμε να βγάζουμε νόημα από αυτό το εξαιρετικό φαινόμενο, μια ολόκληρη κουλτούρα να εμφανίζεται για εκατοντάδες χρόνια τόσο εξόφθαλμα και φωναχτά γκέι; Όταν ξεκίνησα την έρευνα για το βιβλίο μου «Οι Έλληνες και ο ελληνικός έρως» δεν περίμενα εύκολες απαντήσεις, δεν μπορούσα όμως να φανταστώ πόσο δύσκολο και χρονοβόρο θα απέβαινε. Πέρασαν δέκα χρόνια ώσπου να νιώσω έτοιμος να γράψω ένα συμπέρασμα, που αποτέλεσε και το πιο μεγάλο κεφάλαιο του βιβλίου. Άρχισα να σκέφτομαι το φαινόμενο σαν έναν αξεδιάλυτο κόμπο στο κέντρο του ελληνικού πολιτισμού, έναν γόρδιο δεσμό χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Ο Αλέξανδρος, βέβαια, τον είχε λύσει κόβοντάς τον, αλλά εγώ, για τον δικό μου κόμπο, το πρώτο μάθημα που έμαθα ήταν να πάψω να ψάχνω μια καθαρή λύση σε ένα ομοιογενές φαινόμενο. 
 Ο ελληνικός έρως είχε πολλές, διαφορετικές εκδοχές και λειτουργούσε διαφορετικά ανάμεσα στα κορίτσια που τραγουδούσαν σέρνοντας το αλέτρι λίγο πριν από το χάραμα στη Σπάρτη του 7ου αιώνα π.Χ. και διαφορετικά ανάμεσα στους πρόστυχους καβγάδες με αντικείμενο όμορφους δούλους στην Αθήνα τρεις αιώνες μετά. Η αρχαία Ελλάδα ήταν στην πραγματικότητα ένας αστερισμός εκατοντάδων αντιμαχόμενων μικρών πόλεων-κρατών, με τα δικά τους ημερολόγια, τις δικές τους διαλέκτους και λατρείες – και τις δικές τους παραλλαγές της ελληνικής γλώσσας, οι οποίες αποκαλύπτουν διαφορετικές στάσεις και διαφορετικές πρακτικές: «Εμείς οι Αθηναίοι καταδικάζουμε αυτά τα πράγματα, αλλά για τους Θηβαίους και τους Ηλείους είναι πολύ φυσιολογικά»... Οι άνδρες της Ηλείας, π.χ., σύμφωνα με τον Παυσανία στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα, επιδίδονταν χωρίς προκαταρκτικό φλερτ στο ομοφυλόφιλο σεξ ‒ μάλιστα, ένας επιφανής Ηλείος, ο Φαίδων, του ομώνυμου πλατωνικού διαλόγου, φερόταν να έχει διατελέσει πόρνος στα νιάτα του, να «κάθεται σ' ένα μπορντέλο (οίκημα)» και να προσφέρει σεξουαλικές υπηρεσίες σε όποιον τύχαινε να μπει. Οι άνδρες της Ηλείας, π.χ., σύμφωνα με τον Παυσανία στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα, επιδίδονταν χωρίς προκαταρκτικό φλερτ στο ομοφυλόφιλο σεξ ‒ μάλιστα, ένας επιφανής Ηλείος, ο Φαίδων, του ομώνυμου πλατωνικού διαλόγου, φερόταν να έχει διατελέσει πόρνος στα νιάτα του, να «κάθεται σ' ένα μπορντέλο (οίκημα)» και να προσφέρει σεξουαλικές υπηρεσίες σε όποιον τύχαινε να μπει. Το ιδιαίτερο έθιμο (ίδιον νόμιμον) των Κρητικών, πάλι, επέβαλε μια τελετουργική απαγωγή του αγοριού, μια δίμηνη κυνηγετική εκστρατεία, πολυτελή δώρα, τη θυσία ενός βοδιού και ένα μεγάλο θυσιαστικό συμπόσιο κατά το οποίο το αγόρι διακήρυσσε την αποδοχή ή την άρνηση της «σχέσης (ομιλίας)». Εάν τη δεχόταν, φορούσε μια ειδική στολή η οποία ανήγγελε στην υπόλοιπη κοινότητα το νέο του στάτους ως «κλεινού (=ενδόξου)». Βέβαια ‒κι αυτό ήταν το δεύτερο βήμα για να βγάλουμε νόημα‒ όταν οι πηγές μας συγκρίνουν και αντιπαραθέτουν την αθηναϊκή με τη θηβαϊκή ή τη σπαρτιατική ομοφυλοφιλία λ.χ., δεν το κάνουν υπό τύπον κρυφού ρεπορτάζ –«Μια νύχτα με τον Ιερό Λόχο: Αποκαλύπτοντας τα μυστικά του Στρατού των Εραστών»‒ αλλά αναφέρονται σε ξεχωριστές, ορατές πρακτικές και θεσμούς, σε «έθιμα», «νόμους», «θεσπίσματα νομοθετών». Οι τοπικές θεσμοθετημένες πρακτικές κάλυπταν όλα τα στάδια του ομόφυλου έρωτα, από την πολιορκία και το φλερτ ως το ζευγάρωμα και το σεξ. Στην Αθήνα, το ομόφυλο φλερτ σήμαινε κυριολεκτική παρακολούθηση και αναγγελία της ομορφιάς του αγοριού με επιγραφές «Ο τάδε είναι καλός(=όμορφος)» σε δημόσιους χώρους. Σώζονται χιλιάδες επιγραφές τύπου «καλός», υπογεγραμμένες από εκατοντάδες διαφορετικά χέρια. Αχιλλέας και Πάτροκλος. Και, κατά την αρχαϊκή περίοδο τουλάχιστον, φαίνεται να υπήρχε μια τυποποιημένη αθηναϊκή πρακτική όταν το φλερτ κατέληγε σε επιτυχία – το διαμήριον, το τρίψιμο του πέους ανάμεσα στους μηρούς. Το σπαρτιατικό ομόφυλο σεξ, από την άλλη, σήμαινε «σεξ μέσα από τα ιμάτια», «τα πάντα εκτός από τη βρόμικη πράξη», όπως γράφει ο Κικέρων. Ένα θραύσμα αγγείου απεικονίζει τον σπουδαίο Σπαρτιάτη ήρωα Υάκινθο να επιδίδεται σ' αυτή την παράξενη πράξη με τον εραστή του, τον φτερωτό θεό Ζέφυρο, και να πετούν μαζί στα ουράνια. 
Αναμφιβόλως θα υπήρχε πολύς ομόφυλος έρωτας στην Κρήτη, πάθος, αγάπη και αφοσίωση, που δεν περιλάμβανε απαγωγές, δύο μήνες κυνήγι, συμπόσιο και θυσία βοδιού. Γι' αυτό θα πρέπει να κάνουμε μια ακόμα διάκριση μεταξύ της «κρητικής ομοφυλοφιλίας» ως εξαιρετικού, τελετουργικού και αρκετά δαπανηρού γεγονότος που ίσως συνέβαινε μια-δυο φορές τον μήνα, και της «ομοφυλοφιλίας στην Κρήτη», που με λιγότερο θεαματικό και εξαιρετικό τρόπο ήταν πολύ πιο συχνή αλλά και πολύ πιο φευγαλέα και πολύ δύσκολο σήμερα να ανασυγκροτηθεί. Ένα άλλο ζήτημα ήταν το γεγονός ότι οι ίδιες λέξεις μπορούν να σημαίνουν διαφορετικά πράγματα. Ως προς το ζήτημα της ηλικίας, π.χ., η λέξη αγόρι (παις) μπορεί να αναφέρεται στην τυπική, επίσημη ηλικιακή βαθμίδα των παίδων, δηλαδή σε όσους δεν έχουν πιστοποιηθεί ακόμα ως δεκαοκτάχρονοι, έχοντας περάσει από δύο εξεταστικές επιτροπές, πρώτα του τοπικού δήμου και εν συνεχεία της Βουλής των Πεντακοσίων. Όσοι δεν περνούσαν τη δεύτερη σωματική εξέταση επανέρχονταν «πάλιν εις παίδας». Στην Αθήνα τα αγόρια κάτω των 18 προστατεύονταν αυστηρά: συνοδεύονταν στο γυμναστήριο από δούλους-παιδαγωγούς, ενώ ακολουθούνταν από απόσταση από ένα τσούρμο εραστές (=θαυμαστές). Μόνο οι λίγο μεγαλύτεροι σε ηλικία, 18 και 19 ετών, που σημαίνονται ως μειράκια και νεανίσκοι, επιτρεπόταν να γυμνάζονται με τους παίδες, αλλά ακόμα κι αυτοί απαγορευόταν να «συγχρωτίζονται» ή και να «μιλούν» με τα αγόρια. Μια απαγόρευση που έπαυε να ισχύει μόνο κατά την αθλητική γιορτή των Ερμαίων. Πολλές φορές, όμως, οι πηγές μας μπορούν να χρησιμοποιούν την ίδια λέξη, «παίδες», πιο χαλαρά και να περιλαμβάνουν την επόμενη ηλικιακή ομάδα των μειρακίων ή των νεανίσκων, οι οποίοι απαλλάσσονταν από την υπερπροστασία. Αυτοί οι νεαροί έδειχναν να αξιοποιούν την άρτι αποκτηθείσα αυτονομία τους: αποπλανούσαν παντρεμένες γυναίκες όταν οι σύζυγοι των τελευταίων ήταν μακριά για μάχη ή για δουλειές, ξόδευαν χρήματα σε ζάρια, σε άλογα και σε εταίρες με ακριβά γούστα ή, τελικά, ίσως «έκαναν τη χάρη (χαρίζονταν)» σε κάποιον από τους επίμονους θαυμαστές-εραστές ‒ τον Μισγόλα, π.χ, που ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρος, τον Δημοσθένη, που θα τους βοηθούσε στο ξεκίνημα της πολιτικής τους καριέρας, ή ακόμα και τον Πλάτωνα, που είχε υποσχεθεί να τους κάνει καλύτερους ανθρώπους. Κάποτε, πάλι, οι πηγές μάς αποκάλυπταν μια άλλη εικόνα, όταν π.χ. έδειχναν αγόρια κάτω των 18 να αποπλανώνται όχι από νεανίσκους ή μειράκια αλλά, πολύ αραιά, από ώριμους άνδρες. Είναι λίγες αυτές οι εικόνες, που χρονολογούνται στις δεκαετίες γύρω στα 480 π.Χ, αλλά έχουν αναπαραχθεί τόσες φορές σε βιβλία και σε καταλόγους, που δίνουν την εντύπωση πληθώρας. Τέλος, θα πρέπει φυσικά να αναγνωρίσουμε ότι οι πηγές μας δεν δημιουργήθηκαν για δική μας χρήση, για να μας μαρτυρήσουν τι συνέβαινε εν είδει ραδιοσχολιαστών κοινωνικής εκδήλωσης, αλλά ότι είμαστε ωτακουστές μιας συζήτησης για το τι ήταν και τι θα έπρεπε να είναι η ελληνική ομοφυλοφιλία. Αυτή η συζήτηση φαίνεται να είχε ιδιαίτερα ενταθεί τον 4ο αιώνα π.Χ. και η πλειονότητα των πληροφοριών μας προέρχεται από τρεις άνδρες που έγραφαν τις δεκαετίες γύρω στο 350 π.Χ., οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα γνωρίζονταν μεταξύ τους: τον Πλάτωνα, τον Ξενοφώντα και τον Αισχίνη. 
 Φαίνεται καθαρά ότι εκείνο που προκάλεσε τόσο πολλές συζητήσεις εκείνη την εποχή ήταν η άνοδος μιας ανθηρής αγοράς ωραίων αγοριών ‒ δούλων, αρσενικών πορνών και, πάνω απ' όλα, κιθαρωδών, που τραγουδούσαν και χόρευαν στα συμπόσια. Σ' αυτή την πρόκληση απαντούσαν οι συγγραφείς μας, διερωτώμενοι ποια ήταν εν τέλει η διαφορά ανάμεσα στους ερωτοχτυπημένους συνδαιτυμόνες ενός αριστοκρατικού συμποσίου και στον νεαρό κιθαρωδό που είχαν μισθώσει προς διασκέδασή τους, ή ανάμεσα στον πολιτικό που είχε πλήθος θαυμαστές/εραστές και τον κοινό πόρνο. Η αθηναϊκή ομοφυλοφιλία, με όλες τις τυποποιημένες, άκρως εκλεπτυσμένες πρακτικές και τους κανόνες της, ένιωσε ξαφνικά να απειλείται από έναν πολύ ορατό σωσία που αντικαθιστούσε τον υψηλό λόγο περί εραστών, ερωμένων και χάριτος με έναν κόσμο πελατών, συμβολαίων, αγοραίων συναλλαγών. Ο ελληνικός έρως ήρθε για πρώτη φορά αντιμέτωπος με μια πολύ ζωηρή εικόνα καθαρής ομοσεξουαλικής λαγνείας. H άνθηση της αγοράς του σεξ είχε και άλλη μια συνέπεια. Κατέστησε σαφές ότι ορισμένοι άνδρες αφοσιώνονταν στα αγόρια περισσότερο από άλλους και ξόδευαν περιουσίες γι' αυτά, μπλέκονταν σε άγριους καβγάδες για τα μάτια νεαρών δούλων, ενώ παρέμεναν ασυγκίνητοι μπροστά στα θέλγητρα περίφημων εταιρών – άνδρες όπως ο Μισγόλας, που «περιστοιχιζόταν πάντοτε από κιθαρωδούς, αφιερωμένος στο πάθος του σαν δαιμονισμένος», ή ο Αριαίος, «που τον συνόδευαν παντού ωραία μειράκια». Ένας καινούργιος τύπος ανθρώπου αρχίζει να αναδύεται, ο καθαυτό ομοφυλόφιλος. Αλλά αν αυτό συνέβη για πρώτη φορά στην Ιστορία, δεν έμελλε να είναι η τελευταία. _________________________
 Ο James Davidson είναι ιστορικός και συγγραφέας του βιβλίου «Οι Έλληνες και ο ελληνικός έρως» (εκδόσεις Αλεξάνδρεια) Μετάφραση ομιλίας: Δήμος Κουβίδης, μεταφραστής, επιμελητής, υπεύθυνος της σειράς «Αρχαίος Κόσμος» των εκδόσεων Αλεξάνδρεια Πηγή: www.lifo.gr

Πολωνία: Γκέι και λεσβίες κηρύσσουν τον πόλεμο στις «Ζώνες χωρίς ΛΟΑΤ»

«Εμείς δεν έχουμε ομοφυλόφιλους, τρανς και λεσβίες στα μέρη μας», υποστηρίζουν 50 δήμοι και κοινότητες της Πολωνίας και για να το αποδείξουν, τοποθέτησαν πινακίδες που γράφουν «Ζώνη χωρίς ΛΟΑΤ» (LBGT-free zone) δίπλα στις ταμπέλες με το όνομά τους. Προφανώς, οι τοπικοί άρχοντες δεν είχαν ακούσει τα δυνατά γέλια του ακροατηρίου στην ομιλία του τότε προέδρου του Ιράν, Μαχμούτ Αχμαντινετζάντ, όταν τον είχαν καλέσει να μιλήσει στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, και αυτός τους είπε «εμείς δεν έχουμε γκέι στο Ιράν». Σύγκρουση κορυφής στην Πολωνία για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων Πατήστε εδώ 
Οι πινακίδες είναι μέρος του πολέμου που έχει κηρύξει η κυβέρνηση κατά των ομοφυλόφιλων, από τότε που το εθνικιστικό και υπερσυντηρητικό Κόμμα Δικαίου και Δικαιοσύνης κέρδισε τις εκλογές το 2015 και ξανά το 2019. Ενας πολωνός ομοφυλόφιλος φωτογράφος, ο Μπαρτ Σταζέβσκι, επέλεξε έναν πρωτότυπο τρόπο αντίστασης για να καταδείξει τη γελοιότητα των ισχυρισμών των τοπικών αρχών, πηγαίνοντας στις συγκεκριμένες περιοχές και φωτογραφίζοντας γκέι άντρες και γυναίκες, που ζουν εκεί, μπροστά στις πινακίδες. «Το έργο μου έχει τον ίδιο τίτλο με τις πινακίδες, “LGBT-Free Zones”, και έχει στόχο να ενθαρρύνει τη συζήτηση για τις αποφάσεις που πήραν οι τοπικοί άρχοντες. Θα πάω σε 36 τέτοιες ζώνες και θα φωτογραφήσω ΛΟΑΤ κατοίκους», εξήγησε ο ίδιος. Ο Μπαρτ Σταζέβσκι κρατά την επίμαχη πινακίδα 
Το εγχείρημά του έχει προκαλέσει διεθνές ενδιαφέρον και δεν άφησε ασυγκίνητο τον ηγέτη της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατικών στο Ευρωκοινοβούλιο, Γκι Φερφχόσταντ, που έγραψε στο Twitter: «Μου γυρίζει το στομάχι. Ζητώ άμεση δράση από την Κομισιόν εναντίον αυτών των αηδιαστικών πρακτικών και εναντίον των πολωνικών αρχών που τοποθέτησαν αυτές τις αντι-ΛΟΑΤ+ πινακίδες». This makes my stomach turn. I urge the European Commission to take immediate action against these disgusting practices and against the Polish authorities who have put up these anti-LGBTI+ signs. https://t.co/hjUmgnZHDd — Guy Verhofstadt (@guyverhofstadt) January 23, 2020 
Πηγή: Protagon.gr

Η φάτσα σου είναι γκέι, είπε ο Μπολσονάρου σε δημοσιογράφο

Σε μια συνάντηση με δημοσιογράφους στην πρωτεύουσα, ο πρόεδρος παραπονέθηκε ότι τα μέσα ενημέρωσης τον κατηγόρησαν ότι είναι ρατσιστής και διαπράττει εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος. Στη συνέχεια, είπε σε έναν δημοσιογράφο: «Η φάτσα σου μοιάζει τρομερά με ομοφυλόφιλου, αλλά δεν υπάρχει λόγος να σε κατηγορήσω ότι είσαι ομοφυλόφιλος». Το σχόλιο συνοδεύτηκε με γέλια από τους βοηθούς του και τους υποστηρικτές του που στέκονταν κοντά. Την ίδια όμως ώρα, ορισμένοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι Βραζιλιάνοι στράφηκαν στα social media για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους και δημοσίευσαν selfies με τη λεζάντα «φάτσα ομοφυλόφιλου». Ο Jean Wyllys, ένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος πρώην βουλευτής που είχε συγκρουστεί με τον πρόεδρο όταν και οι δύο στο Κογκρέσο, ήταν αυτός που ξεκίνησε το κίνημα αντιδράσεων. «Ένατρομερά ομοφυλόφιλο πρόσωπο. Με υπερηφάνεια!» έγραψε ο Wyllys, ο οποίος τώρα είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

MasterChef 4: Η πρώτη ανοιχτά gay, παντρεμένη και vegan υποψήφια

Τι μαγείρεψε και τι την “προειδοποίησε” ο Σωτήρης Κοντιζάς;

Η Ντέμυ θέλει να είναι η πρώτη vegan MasterChef με δική της βιγκανική σχολή!

Στο πλατό την συνόδεψε η σύζυγός της Άλκηστις για να την εμψυχώσει παρά τα “κακόβουλα” σχόλια που έχουν ακούσει στο παρελθόν!

Λάτρης των games κίνησε αμέσως το ενδιαφέρον των κριτών και ειδικά του Σωτήρη Κοντιζά, ο οποίος αποκάλυψε πως ξημεροβραδιαζόταν και αυτός παίζοντας και μάλιστα τη γνώριζε ως ψευδώνυμο.

Υπέρμαχος της ηθικής πίσω από τον βιγκανισμό, δεν μπορούσε να μην τον προβληματίσει όμως. Έτσι την “προειδοποίησε” ότι ενδεχομένως να χρειαστεί να αλλάξει τη σκέψη της εξαιτίας των περιορισμών της συγκεκριμένης κουζίνας.

Ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος, αν και αποφεύγει τα vegan, χαρακτήρισε το πιάτο της πεντανόστιμο, ενώ ο Πάνος Ιωαννίδης στάθηκε στα κρεμμύδια…

“Ελπίζω αυτό να μην το ακούσει η Άλκηστη. Είναι το μόνο πράγμα που μου είπε… ‘Τα κρατάς τα λαχανικά… τα κρατάς’ “, αστειεύτηκε η Ντέμυ.

Ο Σωτήρης Κοντιζάς, αποκάλεσε το πιάτο της εξαιρετικό και έτσι πήρε το εισιτήριο για την επόμενη φάση!

Μάλιστα θέλησε να κάνει πλάκα στη σύζυγό της βγαίνοντας ότι δεν πήρε ποδιά αλλά τελικά της αποκάλυψε το χαρμόσυνο νέο και την παρατήρηση του Πάνου Ιωαννίδη.

Μήνυμα Βαρδάκη και για τους ΛΟΑΤ για την Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος

«Η Ελλάδα που τόσο σθεναρά απάντησε σε αυτό το μίσος με αγώνα κατά του ναζισμού, είναι η χώρα που οφείλει να θυμάται και να συνεχίζει με κάθε τρόπο τον αγώνα ενάντια σε τέτοιες πρακτικές»

Για τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς, ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου Σωκράτης Βαρδάκης, στέλνει το ακόλουθο μήνυμα:

«Η 27η Ιανουαρίου είναι η Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Με τον όρο «Ολοκαύτωμα», εννοούμε την εφαρμογή του προγράμματος της «Τελικής Λύσης» που κορυφώθηκε με τα στρατόπεδα μαζικής εξόντωσης, αφανίζοντας έξι εκατομμύρια Εβραίους της Ευρώπης στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μέχρι το 1945, οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους είχαν πλέον δολοφονήσει τα δύο τρίτα των Εβραίων της Ευρώπης. Αν και οι Εβραίοι, έγιναν οι κυρίως στόχοι τους, ανάμεσα στα θύματα του ναζιστικού ρατσισμού συγκαταλέγονταν και 200.000 Ρομά, αλλά και τουλάχιστον 200.000 άτομα κατεξοχήν γερμανικής καταγωγής με νοητικές και φυσικές αναπηρίες, που ζούσαν σε άσυλα, θανατώθηκαν στο κατ᾽ ευφημισμό Πρόγραμμα Ευθανασίας.

Σήμερα, που ζούμε την εποχή της οπισθοχώρησης των δικαιωμάτων και μια εποχή ρητορικής μίσους με την κατασκευή φανταστικών εσωτερικών εχθρών, όπως τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ και άλλες ομάδων του πληθυσμού, έχουμε υποχρέωση να θυμόμαστε που οδηγεί το μίσος. Η Ελλάδα που τόσο σθεναρά απάντησε σε αυτό το μίσος με αγώνα κατά του ναζισμού, είναι η χώρα που οφείλει να θυμάται και να συνεχίζει με κάθε τρόπο τον αγώνα ενάντια σε τέτοιες πρακτικές»

Αίτημα για τη συμμετοχή ενστόλων της ΕΛ.ΑΣ. στο Gay Pride της Θεσσαλονίκης

Τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης LGBT αστυνομικών ζητούν από τους Έλληνες συναδέλφους τους να συμμετάσχουν στο Gay Pride της Θεσσαλονίκης φορώντας τις στολές τους.

Το αίτημα για τη συμμετοχή Ελλήνων αστυνομικών με τις στολές τους έχει σταλεί στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, μετά από επιθυμία των ομοφυλόφιλων ενστόλων των ευρωπαϊκών σωμάτων ασφαλείας.

Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποια απάντηση, σύμφωνα με την Espresso. 

Το Gay Pride θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη στις 27 Ιουνίου.

Το διήμερο 24-26 Ιουνίου θα γίνει το Ευρωπαϊκό Συνέδριο LGBT αστυνομικών και τη διοργάνωσή του την έχει αναλάβει για την Ελλάδα η Police Action – Δράση Αστυνομικών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Άγγελος Μπράτης: «Τα media δεν ενδιαφέρονται για μένα επειδή είμαι gay»

Άγγελος Μπράτης: Πρέπει να πάψουμε κάποια στιγμή να ασχολούμαστε με τους άλλους και με το τι κάνουν», είπε χαρακτηριστικά.

Άγγελος Μπράτης:  Ο Άγγελος Μπράτης σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη μίλησε ανοιχτά για τα παιδικά του χρόνια, το bullying που βίωσε, άλλα και για την προσωπική του ζωή. Μάλιστα, δήλωσε ανοιχτά πως είναι gay. «Μεγάλωσα στην επαρχία και ήταν ασφυκτικά. Ένιωθα διαφορετικός, αλλά δεν ήθελα να μοιάζω με κάποιον. Έχω φίλους από τα παιδικά μου χρόνια. Είχα περάσει bullying και στο GNTM μίλησα αυθόρμητα γι’ αυτό. Από τότε παίρνω πολλά μηνύματα από νεαρά παιδιά που ζουν στην επαρχία.

Πρέπει να πάψουμε κάποια στιγμή να ασχολούμαστε με τους άλλους και με το τι κάνουν», είπε χαρακτηριστικά. Ο σχεδιαστής μόδας υποδέχθηκε στο ατελιέ του τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο σε μια εξομολόγηση από καρδιάς στην εκπομπή Dot και αποκάλυψε ότι είναι gay. 

«Δεν μοιράζομαι τα προσωπικά μου και έτσι κανείς δεν τα ξέρει. Φοβήθηκα ότι με την τηλεόραση θα χάσω την ιδιωτικότητα μου, αλλά ευτυχώς επειδή είμαι άνδρας και gay δεν ενδιαφέρονται τα media για μένα, αν ήμουν στρέιτ θα είχαν βρει ήδη την κοπέλα μου, ενώ αν ήμουν γυναίκα θα είχαν βρει τα πάντα. Δεν ασχολούνται μαζί μου γιατί φοβούνται ότι θα χάσουν κανένα πελατάκι, αντί να κάνουν ένα βήμα μπροστά και να πουν ότι ο κόσμος έχει προχωρήσει και ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στην προσωπική του ζωή»

Fun in Boys Shorts (2014): η αποδοχή της διαφορετικότητας

Οι επιτυχίες της ομοφυλοφιλικής εμπειρίας ζωντανεύουν σε αυτή την ποικιλία των βραβευμένων ταινιών μικρού μήκος - από τα αμήχανα πρώτα λεπτά μιας σχέσης μέχρι την αμφίβολη εθιμοτυπία που αποτυπώνεται στις συναισθηματικές καταστήσεις των χαρκατήρων και τις δοκιμασίες των εξορμήσεων για το άλλο μισό. Εγκαταστήστε και εδραιώστε μια σχέση αγάπης στον εαυτό σας και απολαύστε σύντομες ταινίες με Frameline Presents: Fun σε Boys Shorts.

Η σειρά των φίλμ μικρού μήκους μας ταξιδεύει σε διαφορετικές χώρες με κουλτούρα που διαμορφώνει και απελευθερώνει την διαφορετικότητα, αφηγώντας μικρές καθημερινές ιστορίες. 

Από την ιστορία με το ζευγάρι που προσπαθεί να επιβιώσει στην ρουτίνα της ζωής, από την όμορφη ιστορία από τις σκανδιναβικές χώρες αποδοχής ενός νεαρού που αποζητά την αγάπη από ένα διαφορετικό άτομο, μέχρι την μακρινή Αλάσκα όπου η φιλία με την αποδοχή αποτελεί ένα πλεονέκτημα μέχρι το χέρι χέρι ενός ζευγαριού που κάνει την διαφορά σίγουρα θα σας αρέσει μέχρι το τέλος θυμίζοντας μικρές ιστορίες ζωής... With English Subtitles Here OR Here 

DL Links & Subtitles Here

Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί για καθυστερήσεις και ανεπάρκειες στην υπόθεση Ζακ Κωστόπουλου

Τουλάχιστον 101.146 υπογραφές έχει συγκεντρώσει η Διεθνής Αμνηστία, στο πλαίσιο της εκστρατείας της οργάνωσης για απόδοση δικαιοσύνης για το θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου, 16 μήνες μετά το τραγικό συμβάν. Σε σχετική συνέντευξη Τύπου, οι εκπρόσωποι της οικογένειας και οι δικηγόροι της, εξέφρασαν «σοβαρές ανησυχίες για καθυστερήσεις και ανεπάρκειες στην ποινική και πειθαρχική διερεύνηση» του θανάτου του ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστή. Μετά το πρόσφατο βούλευμα, όπου δυο πολίτες και τέσσερις αστυνομικοί κατηγορούνται για θανατηφόρα σωματική βλάβη, ζητούν να μετατραπούν οι κατηγορίες σε ανθρωποκτονία για τους δυο πολίτες και τους εννέα αστυνομικούς, που εμπλέκονται στη σύλληψη του Ζακ Κωστόπουλου.
 Η Διεθνής Αμνηστία έχει ζητήσει επανειλημμένα να συναντηθεί με τον υπουργό Δικαιοσύνης, Κωνσταντίνο Τσιάρα, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει πάρει κάποια απάντηση, όπως αναφέρει η οργάνωση. «Δεν αποτελεί συνήθη πρακτική να μη δέχεται ένας υπουργός να συναντηθεί με τη Διεθνή Αμνηστία», ανέφερε η Ειρήνη Γαϊτάνου, υπεύθυνη Εκστρατειών του Ελληνικού Τμήματος της οργάνωσης. Ο υπεύθυνος ερευνητής για την υπόθεση, Στέφανος Λεβίδης, από το διεθνές ερευνητικό κέντρο Forensic Architecture, επισήμανε, ότι διαπιστώθηκε «απροθυμία των αρχών να διαλευκάνουν την υπόθεση». Συγκεκριμένα, ο κ. Λεβίδης, μίλησε για αποτυχία της αστυνομίας να διασφαλίσει σημαντικό αποδεικτικό υλικό, να εντοπίσει ή να αναγνωρίσει περισσότερους μάρτυρες και να συλλέξει επιπλέον βιντεοληπτικό υλικό. Το κέντρο Forensic Architecture κάλυψε ένα ερευνητικό κενό, για παράδειγμα βρήκαν μάρτυρες, εντόπισαν κάμερες, ανακάλυψαν βίντεο που είχαν υποστεί μοντάζ. Η έρευνα αυτή κατέληξε στη σύνταξη μιας έκθεσης, η οποία κατατέθηκε στον αρμόδιο ανακριτή. 
Σύμφωνα με τον κ. Λεβίδη, τα στοιχεία τα οποία παραδόθηκαν στον ανακριτή, δεν αξιοποιήθηκαν στο έπακρο. «Στις ειδήσεις είδαμε περισσότερο υλικό, από αυτό που έχει ο ανακριτής στα χέρια του», υποστήριξε ο κ. Λεβίδης. Επίσης τόνισε, ότι ερωτήματα γεννιούνται για στοιχεία που δεν συλλέχθηκαν από τον τόπο της επίθεσης, το γιατί σφραγίστηκε η περιοχή μιάμιση ώρα μετά και όχι αμέσως, δίνοντας τη δυνατότητα, για παράδειγμα, στον κατηγορούμενο κοσμηματοπώλη να σκουπίσει τον τόπο του εγκλήματος λίγο μετά την επίθεση. Επιπλέον, το πειθαρχικό συμβούλιο εις βάρος των αστυνομικών έχει αναβληθεί ήδη δυο φορές, με αίτημα των δικηγόρων των αστυνομικών, όπως ενημέρωσε η δικηγόρος 'Αννυ Παπαρούσου. «Δεν ζητούμε κάποια εξαίρεση, αλλά τη συνήθη εφαρμογή των διατάξεων, που αφορούν μια τέτοια υπόθεση», υπογράμμισε. ΑΠΕ/ΜΠΕ

Super League:«Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες κατά του ρατσισμού»

Η διοργανώτρια αρχή ανακοίνωσε πως θα συνεργαστεί με τις ομάδες με στόχο την πάταξη ρατσιστικών συμπεριφορών Το παιχνίδι της 18ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος μεταξύ ΑΕΛ και Αρη στιγματίστηκε από την ρατσιστική επίθεση που έγινε εις βάρος του Αμπού Μπα. Η Super League εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία εκτός από την καταδίκη του αποτρόπαιου περιστατικού, γνωστοποίησε και την έναρξη πρωτοβουλιών σε συνεργασία με τις ομάδες με στόχο την πάταξη παρόμοιων φαινομένων. Αναλυτικά η ανακοίνωση αναφέρει: «Η Super League καταδικάζει απερίφραστα κάθε φαινόμενο ρατσιστικής συμπεριφοράς και δηλώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι ο ρατσισμός και οι διακρίσεις δεν έχουν καμία θέση στο ποδόσφαιρο.
Ήδη, η Super League, στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής εκστρατείας κατά του ρατσισμού - #FootballPeople weeks - σε συνεργασία με την Fare, επίσημο συνεργάτη της UEFA, αφιέρωσε την 8η αγωνιστική του Πρωταθλήματος Super League, (26-28 Οκτωβρίου 2019), στον αγώνα κατά του ρατσισμού. Η Super League, σε συνεργασία με όλες τις ομάδες, θα αναλάβει άμεσα συγκεκριμένες πρωτοβουλίες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της φίλαθλης κοινής γνώμης, ανεξαρτήτως συλλογικής προτίμησης, προκειμένου να συμβάλλει στον αγώνα κατά του ρατσισμού.Οι πρωτοβουλίες αυτές, μαζί με όλες τις ομάδες της Super League, στέλνουν ένα μήνυμα: Στο ποδόσφαιρο δε χωρούν διακρίσεις, το ποδόσφαιρο είναι ενωμένο κατά του ρατσισμού».

NAI, πάρτυ της ΛΟΑΤΚΙ+ Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο Σπούτνικ

ΣΗΜΕΡΑ Παρασκευή 24 Ιανουαρίου το ΣΠΟΥΤΝΙΚ γιορτάζει σε όλα τα χρώματα το 1ο ΛΟΑΤΚΙ PARTY του 2020 με σκοπό να γίνει ο νέος πραγματικά alternative θεσμός όχι μόνο στη διασκέδαση αλλά και στη διεκδίκηση.

«Φέρε το χρώμα σου και έλα να περάσουμε όμορφα και να πάρουμε τη διασκέδασή μας στα χέρια μας», αναφέρει το κάλεσμα της ΛΟΑΤΚΙ+ Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ (aka. Ομάδα Σεξουλικού Προσανατολισμού, Ταυτότητας και Έκφρασης Φύλου του Τομέα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ).

- Με όχημα το ποτό, τη μουσική, τον χορό, το χιούμορ, την κουβέντα, τις εκδηλώσεις, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη σταντ-απ κόμεντι.

-  Με στόχο την απλή ανθρώπινη επαφή, την ευαισθητοποίηση, το γέλιο, τη χαρά του έρωτα, της φιλίας, της απλής σύνδεσης.

-  Με  την ελευθερία να μιλήσεις, να φλερτάρεις, να γνωρίσεις, να συμμετέχεις, να μοιραστείς, να εκφραστείς, να βρεθείς με/και ανάμεσα σε παλιούς και νέους φίλους, να φτιάξεις ΕΣΥ τη δική ΣΟΥ παρέα, τους δικούς ΣΟΥ ανθρώπους, την αγκαλιά που θα χωράει και ΕΣΕΝΑ χωρίς αποκλεισμούς.

Η εκδήλωση στο Facebook

Βόρεια Ιρλανδία : Νομιμοποιήθηκε ο γάμος ομοφυλόφιλων

Ιστορική μέρα ήταν η 13η Ιανουαρίου για τη Βόρεια Ιρλανδία, καθώς νομιμοποιήθηκε ο γάμος ομοφυλόφιλων ζευγαριών.

Από τη Δευτέρα επίσης, τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια έχουν την επιλογή του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης στη Βόρεια Ιρλανδία.

Οι πρώτες τελετές γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών αναμένεται να αρχίσουν να πραγματοποιούνται από τον Φεβρουάριο.

Παράλληλα, τα ήδη παντρεμένα ζευγάρια θα αναγνωρίζονται πλέον από το νόμο.

Εορτασμοί τα μεσάνυχτα της 13ης Ιανουαρίου στη Βόρεια Ιρλανδία

Ωστόσο, το ίδιο δεν ισχύει για όσα έχουν υπογράψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, καθώς σε αυτό το στάδιο δε θα μπορούν να το μετατρέψουν σε γάμο.

 Παρ’ όλα αυτά, μέσα στη χρονιά αναμένεται να ξεκινήσουν σχετικές διαβουλεύσεις από τον αρμόδιο φορέα για ανάλογες μετατροπές, αλλά και αναφορικά με τον ρόλο της εκκλησίας στους ομοφυλοφιλικούς γάμους.

Όπως δήλωσε ο Πάτρικ Κόριγκαν από τη Διεθνή Αμνηστία, πρόκειται για μία ιστορική ημέρα για την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Βόρεια Ιρλανδία:

«Για υπερβολικά πολύ καιρό, η LGBT+ κοινότητα αντιμετωπιζόταν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Έτσι, σήμερα είναι μία απίθανη στιγμή για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια που επιτέλους μπορούν να παντρευτούν και να αναγνωρίζονται ως ίσες οι σχέσεις τους».

Amnesty International

✔@amnesty

Today, in Northern Ireland, LGBTI couples can finally register to marry! We celebrate this big win for human rights! Because LOVE IS LOVE.

806

4:44 PM - Jan 13, 2020

Twitter Ads info and privacy

264 people are talking about this

Το θρίλερ με τη νομιμοποίηση των γάμων ομοφυλόφιλων και της άμβλωσης στη Βόρεια Ιρλανδία

Στο υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο – δηλαδή την Αγγλία, τη Σκωτία και την Ουαλία – οι γάμοι ομοφυλόφιλων είναι νόμιμοι από το 2014.

Αυτό όμως δεν ίσχυε για τη Βόρεια Ιρλανδία, καθώς το DUP είχε μπλοκάρει το 2015 την απόπειρα του βορειοϊρλανδικού κοινοβουλίου (Στόρμοντ) να νομιμοποιηθούν οι γάμοι μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου.

Από το 2017, η Βόρεια Ιρλανδία βρισκόταν σε καθεστώς ακυβερνησίας, με τις σημαντικότερες αποφάσεις να παίρνονται από την κεντρική κυβέρνηση στο Λονδίνο.

Τον Ιούλιο του 2019, η κυβέρνηση της Βρετανίας κατέθεσε νομοσχέδιο που προέβλεπε τα εξής:

Αν συνεχιζόταν η ακυβερνησία στη Βόρεια Ιρλανδία μέχρι τις 21 Οκτωβρίου 2019, τότε θα νομιμοποιούνταν επίσημα οι γάμοι ομοφυλοφίλων από τις 13 Ιανουαρίου 2020 και η άμβλωση από τον Απρίλιο του 2020.

Μιας και η Βόρεια Ιρλανδία παρέμεινε ακυβέρνητη μέχρι τις 21 Οκτωβρίου, καθώς η ιστορική συμφωνία για σχηματισμό κυβέρνησης επετεύχθη μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, έτσι από χτες νομιμοποιήθηκαν και οι γάμοι ομοφυλοφίλων.

Οι εκτρώσεις αναμένεται να γίνουν νόμιμες στο μικρό αυτό κρατίδιο από τις 31 Μαρτίου 2020.

«Big Brother»: Ψάχνουν παίκτη από την LGBT Κοινότητα

Σε μια εποχή που τα περισσότερα τηλεοπτικά προγράμματα έχουν ριάλιτι χαρακτηριστικά, είτε πρόκειται για talent show, μαγειρικούς διαγωνισμούς κλπ… Η επιστροφή του «Big Brother» στον ΣΚΑΪ είναι μεγάλο στοίχημα, για αυτό και το κανάλι θα δώσει έμφαση στα πρόσωπα – παίκτες που θα μπουν στο σπίτι του “μεγάλου αδελφού”. Κατά συνέπεια το μείζον δεν είναι ο παρουσιαστής που θα επιλεγεί για την παρουσίαση του παιχνιδιού, αλλά οι συμμετέχοντες. Δηλαδή οι ήρωες που θα βλέπει ο τηλεθεατής κάθε βράδυ στις οθόνες του… Αφού οι προσωπικότητες και οι χαρακτήρες των παικτών είναι αυτό που θα κρίνει την επιτυχία ή όχι του εγχειρήματος. Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες η επιλογή των παικτών γίνεται με συγκεκριμένα κριτήρια και στόχος είναι η ομάδα των ανθρώπων που θα επιλεγεί για να μπει στο σπίτι του “μεγάλου αδελφού” να καταφέρει να προσελκύσει το ενδιαφέρον των τηλεθεατών… Κι αυτό επιτυγχάνεται με τις συμπεριφορές και τον χαρακτήρα. Επειδή όμως αυτά είναι ρίσκο… 
 Για να μειωθούν οι πιθανότητες αποτυχίας υπάρχουν σκέψεις στην ομάδα που επιλέγει τα πρόσωπα να βάλει χαρακτήρες στο “σπίτι” από συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες ώστε να προσελκύσει το τηλεοπτικό κοινό. Σε αυτό το πλαίσιο λέγεται ότι έχει αποφασισθεί να συμμετέχει παίκτης της LGBT κοινότητας (στα ελληνικά ΛΟΑΤ), χωρίς να αποκλείονται κι άλλες κατηγορίες παικτών. Όπως και να ‘χει η απόφαση να δοθεί για πρώτη φορά στην ουσία το πράσινο φως σε ένα τηλεοπτικό παιχνίδι μεγάλης απήχησης σε συμμετέχοντες της ΛΟΑΤ κοινότητας είναι τολμηρή, προφανώς ενδιαφέρουσα, αλλά και κίνηση υψηλού ρίσκου για τις αντιδράσεις που θα προκαλέσει. Την ίδια ώρα όμως όλα αυτά είναι και λόγοι που θα μπορούσαν να εκτοξεύσουν την τηλεθέαση του συγκεκριμένου προϊόντος. enimerosi24

Στροφή στους χαρακτήρες της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ κάνει η Marvel Cinematic Universe

Η Marvel Cinematic Universe προφανώς πρόκειται να γίνει λίγο πιο πολυμορφική. Τα τελευταία δύο χρόνια, ταινίες όπως οι: Black Panther και Captain Marvel έχουν φέρει τους γυναικείους και τους μαύρους χαρακτήρες στο προσκήνιο ενός κόσμου που κυριαρχούν οι λευκοί άντρες. Αλλά εκτός από τον σκηνοθέτη Άντονι Ρούσο, ο οποίος παίζει έναν ανώνυμο ομοφυλόφιλο χαρακτήρα για λίγα λεπτά στην ταινία «Avengers: Endgame» η MCU αρνήθηκε μέχρι τώρα να παρουσιάσει χαρακτήρες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Αυτό όμως πρόκειται να αλλάξει, σύμφωνα με τον επικεφαλής των Marvel Studios Κέβιν Φέιγκ. Συμμετέχοντας σε μία συζήτηση στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης την περασμένη εβδομάδα, ο Φέιγκ ρωτήθηκε για την εκπροσώπηση της LGBTQ κοινότητας στις μελλοντικές ταινίες της Marvel: «
Υπάρχουν κάποια τρέχοντα σχέδια για την προσέλκυση περισσότερων χαρακτήρων LGBTQ+ στη MCU, ειδικά στους χαρακτήρες T-trans;» ρωτήθηκε. «Ναι, πολύ σύντομα», απάντησε ο Φέιγκ. «Σε μια ταινία που γυρίζουμε τώρα», συμπλήρωσε. Αυτή η απάντηση είναι σκόπιμα ασαφής, αλλά δεν ταιριάζει με κάποιες προηγούμενες δηλώσεις που έκανε ο Φέιγκ για την ταινία «The Eternals». Αν και η ταινία είναι γεμάτη από αστέρες του Χόλιγουντ (μεταξύ των οποίων η Αντζελίνα Τζολί, ο Ρίτσαρντ Μάντεν και ο Κουμάιλ Ναντζιανί) το αρχικό της υλικό είναι λιγότερο γνωστό από τα υπόλοιπα έργα της Marvel και μπορεί να υπάρξουν κάποιες τροποποιήσεις στο σενάριο. Ωστόσο κανένα από τα αρχικά κόμικς της σειράς του Eternals δεν περιέχει κάποιον ομοφυλόφιλο χαρακτήρα, ο Φέιγκ περιέγραψε έναν από τους χαρακτήρες της ταινίας στο D23, φέτος το καλοκαίρι, λέγοντας ότι «είναι παντρεμένος, έχει μία οικογένεια και αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω», χωρίς πάλι να δίνει λεπτομέρειες για το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό του χαρακτήρα. ΑΠΕ/ΜΠΕ